Instrukcja obsługi Systemu ZERO-OSN do wersji 1.82                  strona 4.3-16 

 

 

4.3 - 6 

PRZYKŁAD 2   do wprowadzania treści programu 

 

Najprostsza, najszybsza i najczęściej stosowana metoda tworzenia nowego programu 
obróbczego polega na skopiowaniu programu już istniejącego i dokonaniu niezbędnych 
jego modyfikacji. Kopiowany program często znacznie odbiega swą treścią od programu 
jaki chcemy otrzymać, wówczas po skopiowaniu usuwamy nierzadko znaczną jego część 
lecz takie elementy jak wykaz narzędzi, informacje dodatkowe, przygotówka często 
pozostają bez zmian. Rysunek techniczny do przykładu opisanego poniższej znajduje się  
w zestawie rysunków na końcu podręcznika i jest opatrzony numerem programu 0404. 

• kopiujemy program Przykład 1 napisany w poprzednim rozdziale pod następnym 

wolnym w spisie programów numerem , w tym celu wykonujemy następujące 
czynności: 
−  wybieramy symbolu 14 z ekranu głównego systemu 
− postępujemy zgodnie z zaleceniami Systemu wprowadzając takie same 

informacje jak przy tworzeniu nowego programu : numer programu, numer 
rysunku, nazwę detalu, typ obrabiarki itd. 

−  po uzyskaniu wszystkich niezbędnych danych System ZERO-OSN przechodzi do 

spisu programów, z którego wybieramy program do skopiowania 

− po wybraniu programu jest on automatycznie przez System przeczytany, 

skopiowany, a następnie, zapisany w spisie programów pod wybranym przez nas 
numerem (przy kopiowaniu programów obowiązują te same ograniczenia co przy 
ich tworzeniu) 

− po skopiowaniu system automatycznie przejdzie do modyfikacji nowo 

utworzonego programu 

• 

kasujemy bloki od N030 , N035 i N040 stanowiące opis obróbki konturu pierwszego 
stopnia wałka o średnicy 

∅62mm wraz z łukiem 

(ten fragment programu zostanie napisany 

przy pomocy Cyklu konturu CK) 

− podświetlamy pierwszy przeznaczony do skasowania blok N030 , piszemy DEL 

(wpisane jako trzy litery) 

i naciskamy ENTER 

− na pytanie Czy chcesz skasować ten blok   odpowiadamy twierdząco  T , po 

naciśnięciu ENTER blok zostaje usunięty  

− kolejne naciśnięcie ENTER kasuje następny blok - usuwamy tak bloki N035 i N040 

• podświetlamy blok N025 , za którym dopiszemy Cykl konturu, wprowadzamy 

komendę CK i naciskamy ENTER , pojawi się następujący ekran: 

 

 

Rys.  4.3-19 

 

Instrukcja obsługi Systemu ZERO-OSN do wersji 1.82                  strona 4.3-17 

 

•  do zaprogramowania mamy kontur składający prostej 

(walec o średnicy 

∅62mm)

, łuku o 

promieniu 8mm i prostej biegnącej pod kątem 140 

° 

(stożek)

, czyli prostą, łuk i prostą. 

W cyklach opisu konturu mamy dostępnych szereg symboli realizujących potrzebną 
nam opcję - wybieramy np. symbol 6 , otrzymamy następujący ekran : 

 

 

Rys.  4.3-20 

 
w prawym górnym rogu ekranu znajduje się miejsce do wprowadzania parametrów 
cyklu, których znaczenie jest następujące: 

 

 A1  Kąt zawarty pomiędzy dodatnim kierunkiem osi z a prostą w [

°] 

 A2  Kąt zawarty pomiędzy dodatnim kierunkiem osi Z a prostą w [

°] 

 X3  Współrzędna położenia końcowego punktu prostej w kierunku osi X 
 Z3  Współrzędna położenia końcowego punktu prostej w kierunku osi Z 
  B 

Promień łuku 

  B-  Wielkość sfazowania 

 

•  wprowadzamy dane do ekranu Cykli konturu: 

−  A1 wynosi 180 

(kąt pomiędzy prostą znajdującą się na  X62 a dodatnim kierunkiem osi Z) 

 

−  A2 wynosi 140 
− współrzędne punktu (X3,Z3) są wynoszą X72 , Z40  
−  łuk wykonujemy promieniem R 8 mm 
− Wielkości B- nie wypełniamy, gdyż nie wykonujemy fazy.  
− na pytanie Czy chcesz zachować zmiany   odpowiadamy twierdząco T 
−  system automatycznie wpisuje blok N.. X72 Z45 A180 B8 A140 i przechodzi do 

dalszej modyfikacji programu  

Instrukcja obsługi Systemu ZERO-OSN do wersji 1.82                  strona 4.3-18 

 

 

•  sprawdzamy za pomocą symulacji graficznej poprawność wprowadzonego konturu  
• dalsza część programu obróbczego dla pracy tym narzędziem jest już gotowa 

ponieważ wykonanie stopnia wałka o średnicy 

∅60mm przebiega identycznie jak 

dla programu, który posłużył jako wzór do skopiowania 

• ponieważ na detalu będzie nacinany gwint, wcześniej należy wykonać na wałku 

podcięcie na wyjście noża, wprowadzamy kolejne bloki, w których dokonamy 
nacinania kanałka 
− wybieramy narzędzie  T2 (obrót głowicy narzędziowej) oraz przypisujemy mu 

numeru korektora D2 , dokonujemy zmiany obrotów wrzeciona na 700 [obr/min] 
oraz zwyczajowo podajemy kierunek obrotów  

  wprowadzany blok programu ma postać: T2 D2 S700 M3 
− ustawiamy narzędzie na średnicy 66mm (3 mm nad wałkiem) oraz na 74 mm w 

osi Z - wprowadzany blok programu ma postać: G0 X66 Z74 

−  posuwem roboczym 0.1 mm/min nacinamy kanałek do średnicy 51.8mm - treść 

bloku jest następująca: G1 X 51.8 F.1 

−  na dnie kanałka pozostawiamy narzędzie przez czas 1 sekundy wprowadzając 

blok G4 X1  

− wyprowadzamy narzędzie z kanałka przyspieszonym ruchem roboczym 1mm/obr 

G1 X66 F1 

− ostatnim ruchem narzędzia będzie szybki odjazd od materiału na punkt wymiany 

narzędzia  - zaprogramujemy blok G0 X160 Z140 

  zaprogramowany fragment programu przedstawia się następująco: 

N075                                        T2   D2   S700       M3 
N080 G0 X66      Z74 
N085 G1 X51.8                                       F.1 
N090 G4 X1 
N095 G1 X66                                          F1.5 
N100 G0 X160     Z140 

•  przeprowadzamy symulacje obróbki, która mimo iż kreśli tor ruch u narzędzia 

wykonującego kanałek nie przedstawia jego szerokości ostrza, przyczyną takiego 
stanu jest nie zadeklarowanie w Wykazie narzędzi

 (nie zamontowano narzędzia na głowicy 

obrabiarki)

 noża T2 

•  wybieramy z ekranu głównego symbol 5 i przechodzimy do Wykazu narzędzi oby 

dodać narzędzie T2. W drugim gnieździe głowicy umieszczamy przecinak vl.150.17 
32x32 o szerokości ostrza 3mm przywołując go z katalogu narzędzi Systemu 
ZERO-OSN 

• uruchamiamy symulację obróbki i sprawdzamy poprawność pracy noża T2 
•  wprowadzamy kolejne bloki, w których dokonamy nacinania gwintu  

(w rzeczywistości, w przemyśle, nacinanie gwintu jest programowane za pomocą Cykli obrabiarki (CO) 
lub z wykorzystaniem Cykli stałych Systemu ZERO-OSN (CS) programowanie takie odbywa się 
automatycznie po podaniu przez programistę parametrów gwintu, nie posiada więc większych 
własności dydaktycznych. Obie te metody programowania mogą być zrealizowane z użyciem Systemu 
ZERO-OSN i zaprezentowane są w programach 0011 , 0012 i 0013 do których odsyłamy 
zainteresowanych) 

− wybieramy narzędzie T3 z korektorem D3 , zmieniamy obroty wrzeciona na 450 

[obr/min] oraz zwyczajowo podajemy kierunek obrotów  

  wprowadzany blok programu ma postać: T3 D3 S450 M3 
   

Instrukcja obsługi Systemu ZERO-OSN do wersji 1.82                  strona 4.3-19 

 

− ustawiamy narzędzie ruchem szybkim na średnicy 66mm oraz 6mm przed 

czołem detalu 

(obrabiarka potrzebuje około 2 obrotów wrzeciona na zsynchronizowanie obrotów 

wrzeciona z posuwem jaka konieczna jest do nacinania gwintu)

  

  wprowadzany blok programu ma postać: G0 X66 Z105 
− posuwem roboczym przyspieszonym F1 mm/min ustawiamy narzędzie na 

średnicy, na której przebiegać będzie pierwsze przejście gwintu  

 wprowadzamy 

blok: 

G1 X 58.45 F1 

−  nacinamy gwint o skoku 3mm do wymiaru Z76 korzystając z funkcji G33 
  wpisujemy blok : G33 Z76 K3  
− posuwem roboczym przyspieszonym podnosimy narzędzie nad materiał na 

średnice np. 62mm - piszemy G1 X62 

− wycofujemy narzędzie ruchem ustawczym na Z105 

  zaprogramowany fragment programu przedstawia się następująco: 

N105                                        T3   D3      S450  M3 
N110 G0 X66      Z105 
N115 G1 X58.45                                    F1 
N120 G33           Z76               K3 
N125 G1 X62 
N130 G0             Z105 
 

• uruchamiamy symulację obróbki i sprawdzamy poprawność pracy całego programu 

dokładnie analizując zastosowane parametry obróbcze Dokonujemy tego symulując 
obróbkę metodą blok po bloku 

 
Pełen tekst poprawnego programu obróbczego umieszczony został w rozdziale 6.3-3.