Avadhoota Gita
Pieśń Wyzwolonego
Ś
ri Avadhoota Dattatreya
spolszczył Wiesław Sadurski
Jesteś wolnością; nie podlegasz prawom przyczyny i skutku.
Nie jesteś ograniczony ciałem, słowem, czynem; wolny od uwarunkowań - jesteś kosmiczną istotą,
Duchem.
Czemu nie rozpoznajesz faktu wszystkich faktów?
Czemu błądzisz, potykasz się, dręczysz?
Chodź! raduj się! wejdź w przygodę życia. Jesteś pełnią istnienia, esencją ekstazy, samym niebem.
Avadhoota Gita powstała około 4 tysięcy lat temu (różne źródła podają tysiąc lat mniej lub więcej).
O Panu Dattatreya czytaj (zanim tu więcej napiszę) w indyjskim eposie Mahabharata i w Upaniszadach.
To żywe wcielenie Brahmy, Wishnu i Sziwy - indyjskiej trójcy świętej.
Legendarny ascetyczny Jogin, wielbiony jako bóg w północnych Indiach i Nepalu -
patron wielu kierunków i szkół Jogi przez tysiąclecia.
Oto pieśń Śri Avadhoota Dattatreya, wielkiego Guru:
Rozdział I
Pouczenia samowiedzy 1
1
Jedynie z łaski Najwyższego
budzi się w ludziach tęsknota
do zjednoczenia z Nim,
by ocalić życie od udręki.
2
Jakże mam się pokłonić niezmiennej,
niezmiernej, niepodzielnej Jaźni,
która wypełnia swą naturą
wszystko z własnej mocy?
3
Rzeczy z pięciu żywiołów złożone
są jak miraże, nie mają substancji.
Ja jestem bez skazy,
Jeden, bez drugiego - komu mam się kłaniać?
4
Wszystko jest absolutną Jaźnią;
nie ma podziału, nie ma podobieństwa.
Jakże więc mógłbym orzekać,
ż
e 'to' istnieje, 'tamto' nie istnieje?
5
Oto substancja nauk Wedy,
mogłoby znieść miłe i niemiłe widoki tej ziemi?
2
Kiedy Wedy głoszą: 'Ty jesteś To',
znaczy, że jesteś samą Prawdą,
bez akcesoriów, żyjesz równo wszędzie;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
3
Kiedy Prawda jest rozpostarta wszędzie
bez wzlotów i upadków, bez wejścia i wyjścia,
kiedy jest Jedna bez jakości jedności,
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
4
Nie ma nic do myślenia znowu i od nowa,
nie ma żadnej przyczyny i żadnego skutku.
Wszystko jest Jedno, tu nie ma dwóch zdań;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
5
Nie ma wiedzy ani niewiedzy, aby cię oczarować;
nie ma czasu ani wieczności, aby cię oczarować;
nie ma ojczyzny ani obczyzny, aby cię oczarować;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
6
Nie ma żadnego dzbana ani przestrzeni w dzbanie;
ż
adnego ciała, żadnej duszy w ciele;
ż
adnej różnicy między przyczyną i skutkiem;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
7
Wszędzie jest tylko nieskończona wolność,
nigdzie nie ma dzielenia na małe i duże,
nigdzie nie ma trójkąta ani też okręgu;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
8
W Jaźni nie ma pełni ani nie ma pustki;
nie ma czystości, nie ma nieczystości;
nie ma czegoś, nie ma niczego;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
9
W Jaźni nie ma pytania o łączenie wewnątrz lub zewnątrz;
ż
adnego pytania o unię albo separację;
nie ma pytania przyjaźni albo nieprzyjaźni;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
10
Jaźni nie bawi uczeń, nie bawi brak ucznia;
nie ma idei odróżniania między ruchomym i nieruchomym;
tutaj wszystko jest nieskończenie wolne -
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
11
Jaźń nie zna kreacji ani destrukcji;
ż
adnego piękna, żadnego kalectwa;
ż
adnej harmonii, żadnej dysharmonii;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
12
Jaźń nie zna nagrody za zasługę ani kary za grzech;
jak mógłbym pracować dla tego lub następnego świata?
Wszędzie jest równa czystość, bez skazy;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
13
Jaźń nie zna wiary ani niewiary,
nie zna namiętności ani obojętności.
Najwyższa mądrość tym samym jest, co wyzwolenie;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
14
Prawda jest zawsze taka sama,
bez związku, bez braku związku,
ż
yje równo we wszystkim jak i poza wszystkim;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
15
Prawda żyje bez domu - albo w domu, wśród codziennych rzeczy;
bez przywiązania, bez braku przywiązania - poza nimi;
bez wiedzy, bez niewiedzy - poza nimi;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
16
Wszystkie zmiany i niezmienności są fałszem;
wszystkie definicje i braki definicji są fałszem;
jedynie Prawda wszędzie w sobie mieszka;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
17
Zaprawdę, cokolwiek najlepszego we wszystkim - jest to tylko Duch;
cokolwiek powszechnego we wszystkim - jest to tylko Duch
jedyny, nieporuszalny;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
18
Dyskrecja i niedyskrecja to czysta ignorancja;
decyzja i brak decyzji to czysta ignorancja;
kiedy wiedza jest jedna, zawsze -
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
19
Nie ma żadnych uwarunkowań niewoli ani przywileju;
ż
adnych uwarunkowań prawości ani nieprawości;
ż
adnych uwarunkowań pełni ani pustki;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
20
Gdy Prawda jest jedna - bez postaci, bez braku postaci;
jedna - bez podziału, bez braku podziału;
jedna - bez przyczyny, bez skutku;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
21
Sama niedotykalna jest utkana we wszystko;
ani dwunożna ani czteronożna,
stale przechodzi nad wszystkim;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
22
Przebywa we wszystkim, gra ze wszystkim,
sprowadza wszystko do doskonałości,
przekracza wszystko bez agitacji i korupcji, za dnia i w nocy;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
23
Gdzie jest Prawda - nie ma widoków na niewolę ani wyzwolenie;
nie ma widoków na harmonię ani dysharmonię;
nie ma widoków na wątpliwości, dyskusje;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
24
Odrzucić czas i wieczność
to odrzucić jedynie iskrę ognia,
co nie obala cało-płomiennej prawdy;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
25
Prawda jest bez ciała, bez braku ciała - poza nimi;
Prawda jest bez imienia, bez braku imienia - poza nimi;
Prawda jest bez snu i bez śnienia - poza nimi;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
26
Prawda jest jak niebo czyste i niezmierne, równo i wszędzie,
wewnątrz i zewnątrz; poza bladością substancji i braku substancji -
spogląda na nie równym okiem;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
27
Gdzie przebywa Prawda - ma miejsce
znaczące porzucenie religii i braku religii,
namiętności i obojętności, posiadania i braku posiadania;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
28
W oczach prawdy wszystko równe, poza przyjemnością i bólem.
Prawda nie niesie ulgi ani napomnienia - jest poza nimi.
ś
yje poza nauczycielem i poza uczniem;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
29
Nie ma żadnego nasienia, ziarna ani łupiny;
nic pewnego, nic niepewnego,
nic roztropnego, ani nieroztropnego;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
30
Taka jest Prawda wszystkich prawd.
Głoszę ją, gdyż jestem niepodległy.
Nieprawdą jest, że przedmioty zmysłów mogą pomóc w osiągnięciu prawdy;
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
31
Wedy mówią ci na wiele sposobów,
ż
e materialne życie to rodzaj mirażu.
Kiedy Prawda jest jedna, równie obecna wszędzie i wieczna -
dlaczego łzy, umyśle? wszystkie rzeczy jednakie!
32
W Jaźni nie ma zaklęć ani talizmanów;
nic do uczenia się, nic do studiowania.
W świadomości najwyższej Avadhoota Dattatreya
ś
piewa prawdę w rozkoszy czystego serca.
Taki jest oto Piąty Rozdział o Pokoju w świętym poemacie Avadhoota-Gita,
ś
piewanym przez Śri Avadhoota Dattatreya, adresowanym do Śri Kartika Swami.
Rozdział VI
Cel wyzwolenia
1
Wedy traktują rzeczy i żywioły, także mnie i ciebie
jako złudzenia, miraże w pustyni.
Kiedy wszystko jest Jedno, zawsze dobre i piękne -
jak dzielić podmiot i przedmiot? co porównywać? do czego?
2
Najwyższe jest bez dzielenia i jednoczenia - poza nimi,
bez dobrych i niedobrych uczynków - poza nimi.
Kiedy wszystko jest Jedno, zawsze dobre i piękne,
jak może tu być powaga albo nabożeństwo?
3
Jaźń - bez zaniku i rozwoju, jest poza nimi
tym wiecznym dobrem, zawsze i wszędzie -
jak więc możesz używać umysłu jako narzędzia?
jak możesz używać słów, aby się wysłowić?
4
Jaźń przeczy odróżnieniu między nocą i dniem,
jaźń przeczy odróżnieniu między wschodem, zachodem.
Kiedy wszystko jest Jedno, zawsze dobre i piękne,
gdzie miejsce dla słońca, księżyca, płomienia?
5
Jaźń nie odróżnia pragnienia od braku pragnienia,
jaźń nie odróżnia czynu od bezczynu.
Kiedy wszystko jest Jedno, zawsze dobre i piękne,
jak możesz mówić, że jest wewnątrz albo na zewnątrz?