background image

E. Michlowicz: IMW – System produkcyjny i jego otoczenie 

 

Prof. dr hab. 

inż.  Edward Michlowicz

  

Katedra 

Systemów Wytwarzania 

e-mail

michlowi@agh.edu.pl

 

 

WYKŁADY  IMW – INŻYNIERIA MASZYN WYTWÓRCZYCH 

 

Wykład 1: Podstawowe pojęcia, literatura.  

               System produkcyjny i jego otoczenie. 

 

Wykład 2: Struktury systemu produkcyjnego. 

               Analiza przepływów.  
 

Wykład 3: Narzędzia poprawy prodyktywności. 

               (wykorzystanie metod: JiT, 5S, SMED, Kanban, TPM, VSM). 

 
Literatura: 
 

Logistyka i logistyka produkcji 

 

1.  Coyle  J.J.,  Bardi  E.J.,  Langley  C.J.:  Zarządzanie  logistyczne.  Warszawa, 

PWE 2010  

2.  Czerska  J.:  Doskonalenie  strumienia  wartości.  Warszawa,  Centrum 

Doradztwa i Informacji Difin, 2009 

3.  Krawczyk S.: Logistyka – teoria i praktyka. T. 1 i 2. Warszawa, DIFIN 2011 
4.  Michlowicz  E.:  Podstawy  logistyki  przemysłowej.  Kraków,  Wydawnictwa 

AGH 2002 

5.  Michlowicz  E.:  Zarys  logistyki  przedsiębiorstwa.  Kraków,  Wydawnictwa 

AGH 2012 

6.  Ohno  T.:  System  produkcyjny  Toyoty.  Wydawnictwo  ProdPress.com, 

Wrocław 2009 

7.  Pająk E.: Zarządzanie produkcją. Wydawnictwo PWN, Warszawa 2007 
8.  Skowronek    Cz.,  Sarjusz  -  Wolski    Z.  :  Logistyka    w    przedsiębiorstwie

Warszawa, PWE 2012  

 

Czasopisma: 

 

1.  Logistyka 

2.  Eurologistics 

3.  Gospodarka Materiałowa i Logistyka 

4.  Logistyka a Jakość 

 
 
 
 
 
 
 

background image

E. Michlowicz: IMW – System produkcyjny i jego otoczenie 

 

WYKŁAD 1 

PODSTAWOWE POJĘCIA LOGISTYKI. 

SYSTEM PRODUKCYJNY I JEGO OTOCZENIE. 

 

1. Podstawowe  pojęcia  współczesnej logistyki 

 
W  potocznym  rozumieniu  logistyka  współczesna  zajmuje  się  planowaniem, 
organizowaniem  i  realizacją  oraz  sterowaniem  i  kontrolą  wszelkich 
systemów przepływu, w tym głównie przepływu materiałów, informacji i 
kapitału.  
 
Procesy przepływu materiałów realizowane są w systemach logistycznych.  
W  opisach    systemów  logistycznych  wykorzystuje  się  często  zasadę  „6R”, 
(6W)” tzn., że klient (zamawiający)  powinien uzyskać od dostawcy: 
W1- właściwy  towar, materiał  (Right goods ; richtige Gut), 
W2- we właściwej ilości (Right quantity; richtige Menge), 
W3- o właściwej jakości (Right quality; richtige Qualitate), 
W4- na właściwe miejsce (Right place; richtiger Ort), 
W5- we właściwym terminie, czasie (Right time; richtiger Zeit), 
W6- po optymalnych kosztach (Right cost; richtiger Kost). 
Od niedawna w użyciu jest jeszcze jedna zasada: 

   W7 - właściwa  informacja (oferta, warunki zakupu, serwis).  

 
Aktualnie można wyróżnić trzy podstawowe nurty koncepcyjne logistyki: 
 
1. Logistyka  to  zintegrowany  system  przepływu  materiałów  (surowców, 

półproduktów  i  wyrobów  gotowych)  oraz  sprzężonych  z  nimi  przepływów 
informacyjnych,  którego  celem  jest  optymalizacja  tworzenia  i  transformacji 
dóbr fizycznych 

2. Logistyka  to  pewna  koncepcja,  filozofia  zarządzania  realnymi  procesami 

przepływu  dóbr  fizycznych  i  informacji,  oparta  na  zintegrowanym, 
systemowym ujmowaniu tych  procesów. 

3. Logistyka  to  interdyscyplinarna  dziedzina  wiedzy  technicznej, 

ekonomicznej  i  informatycznej,  badająca  uwarunkowania,  prawidłowości  i 
zjawiska  przepływu  dóbr  fizycznych  i  informacji  w  gospodarce,  a  także  w 
poszczególnych jej ogniwach. 

Podstawowe funkcje logistyki w przedsiębiorstwie przedstawiono na rysunku 1. 

background image

E. Michlowicz: IMW – System produkcyjny i jego otoczenie 

 

 

Rys. 1. Podstawowe funkcje logistyki w przedsiębiorstwie 

 

Aktualne definicje 

  europejska 

W  roku  1992  Europejski Komitet Normalizacji CEN opublikował następującą 
definicję logistyki: 
Przez  logistykę  należy  rozumieć:  planowanie,  organizację,  realizację  i 
sterowanie  przepływu  dóbr  od  ich  zakupu,  poprzez  produkcję  i  dystrybucję  do 
ostatecznego  klienta,  w  celu  spełnienia  wymagań  rynkowych  przy  minimalnych 
kosztach i minimalnym zaangażowaniu kapitału”. 
 

  European   Logistics Association – ELA’2005 

 
LOGISTYKA  to  zarządzanie  procesami  przemieszczania  dóbr  i/lub 
osób oraz działaniami wspomagającymi te procesy w systemach, w 
których one zachodzą. 
SYSTEMY, w których zachodzą procesy przemieszczania dóbr i/lub osób, to 
zarówno  systemy  gospodarcze,  czyli  systemy,  których  działanie  jest 
nastawione  na  osiąganie  zysku  (przedsiębiorstwa  produkcyjne  i  handlowe 
oraz łańcuchy dostaw), jak i systemy, których działanie nie jest nastawione 
na  osiąganie  zysku  (publiczna  służba  zdrowia,  publiczna  oświata,  miasto, 
środowisko naturalne). 
 

  amerykańska 

background image

E. Michlowicz: IMW – System produkcyjny i jego otoczenie 

 

   Alternatywną amerykańską definicję opublikował w roku 1997 The Council of 
Logistics Management (USA) - CLM :
  
„LOGISTYKA jest tą częścią procesu w łańcuchu dostaw, która warunkuje 
planowanie,  wdrażanie  i  sterowanie  skutecznym  i  efektywnym  przepływem  i 
przechowywaniem  dóbr,  usług  i  towarzyszących  informacji  od  miejsca 
wytworzenia do miejsca wykorzystania w celu spełnienia wymagań klientów”. 

  The Council of Supply Chain Management Professionals  

(CSCMP, 2006) 

 
LOGISTICS  is the process 
of planning, implementing, and controlling the 
efficient  and  cost-effective  flow  and  storage  of  raw  materials,  work-in-
process  inventories,  finished  products,
  and  related  information  from  the 
point  of  origin  to  the  point  of  consumption  for  the  purpose  of  confirming  to 
customers’ requirements. 
 
Schemat struktury systemów logistycznych w przedsiębiorstwie przedstawiono na 
rysunku 2. 

 

 

Rys. 2. Schemat struktury  systemów  logistycznych  w przedsiębiorstwie 

 

 
 

 

 

background image

E. Michlowicz: IMW – System produkcyjny i jego otoczenie 

 

2. System produkcyjny i jego otoczenie 

 
System  produkcyjny  jest  celowo  zaprojektowanym  układem  materialnym, 
energetycznym i informacyjnym, eksploatowanym przez człowieka i służącym do 
wytwarzania  określonych  wyrobów  lub  usług  w  celu  zaspokojenia  potrzeb 
konsumentów. 
    Wykorzystując najprostszą definicję systemu w ujęciu teorii systemów można 
stwierdzić,  że  system  produkcyjny  (jak  każdy  inny  system)  jest  pewnym 
uporządkowanym zbiorem elementów i relacji między nimi:  
 

SP = < A, R >. 

 

Wprowadzając  do  takiej  definicji  elementy,  otrzymujemy  bardziej  rozwiniętą 
postać systemu: 

SP = < { X, Y, T, Z }, R > , 

gdzie: 

  X  =  (  x

1

,  x

2

,...  x

i

,  ...x

n

)  -  elementy  wejścia  (materiały,  części,  urządzenia, 

energia, kapitał, informacje, personel), 

  Y = ( y

1

, y

2

,... y

j

, ...y

m

) - elementy wyjścia (wyroby gotowe, usługi, odpady z 

produkcji), 

  T  =  (  t

1

,  t

2

,...  t

k

,  ...t

p

)  -  elementy  procesu  przetwarzania  wektora  wejścia  w 

proces  wyjścia  (operacje  technologiczne,  transportowe,  magazynowe, 
kontrolne, usługowe); inaczej elementy procesu produkcyjnego, 

  Z  =  (  z

1

,  z

2

,...  z

l

,  ...z

r

)  -  elementy  procesu  zarządzania  (planowanie, 

organizacja, sterowanie, kontrola), 

  R  =    R

  R

Y

    R

T

    R

Z

)  -  sprzężenia  (relacje)  materiałowe,  informacyjne 

pomiędzy elementami (X, Y, T, Z) systemu. 
 

Na  rysunku  3  przedstawiono  schematycznie  ogólną  postać  systemu 
produkcyjnego, z zaznaczeniem przykładowych elementów i powiązań. 
 

 

   

Rys. 3. Schemat uogólnionego systemu produkcyjnego 

background image

E. Michlowicz: IMW – System produkcyjny i jego otoczenie 

 

Relacje,  sprzężenia,  powiązania  materiałowe,  energetyczne  i  informacyjne 

umożliwiające funkcjonowanie  systemu produkcyjnego są następujące: 
1. W odniesieniu do fizycznego przepływu materiałów i części od magazynów 

wejściowych  (logistyka  zaopatrzenia)  do  magazynu  wyrobów  gotowych 
(logistyka dystrybucji): 

  zsynchronizowanie w czasie wszelkich dostaw, aby skrócić do minimum czas 

oczekiwania materiału na dalsze przetwarzanie lub montaż, 

  zapewnienie  właściwych  środków  transportu  i  innych  ułatwiających 

magazynowanie oraz wyszukiwanie potrzebnych w danej chwili materiałów, 
czy półwyrobów, 

  obniżenie  do  minimum  strat  transportowych  i  magazynowych,  tj. 

zaprojektowanie  takiej  struktury  przepływu,  która  minimalizuje:  długość 
dróg transportowych, przeładunki i pracochłonność przeładunków. 

2.  W  odniesieniu  do  instalacji  energetycznych  i  innych  instalacji 
przemysłowych: 

  zapewnienie  dostawy  czynników (mediów)  zgodnie z wymaganiami procesu 

produkcyjnego, poprzez właściwe sieci i instalacje, 

  zneutralizowanie  i  utylizacja  odpadów  ciekłych,  gazowych  i  stałych,  aby 

uniknąć zanieczyszczenia środowiska, 

  zapewnienie  stałego  pomiaru  zużycia  i  automatycznego  sterowania 

natężenia strumieni czynników energetycznych. 

3. W odniesieniu do systemu informacyjnego

  selekcja  informacji  („szum  informacyjny”)  i  wyodrębnienie  informacji 

istotnych z punktu widzenia podstawowych celów zarządzania, 

  zaprojektowanie  powiązań  informacyjnych  (kanałów  przepływu  informacji) 

właściwych  dla  wymagań  logistyki  procesu  produkcyjnego  i  procesu 
podejmowania decyzji w obrębie wszystkich poziomów i funkcji zarządzania 
we właściwym czasie, 

  dobór  sprzętu  komputerowego  (hardware)  i  oprogramowania  (software) 

stosownie  do  liczby  przetwarzanych  informacji,  zakresu  i  wymaganego 
czasu. 

     Z teorii systemów wiadomo, że każdy system działa w określonym otoczeniu. 
Dla  potrzeb  badania  systemów  określa  się  najczęściej  tylko  oddziaływanie  tzw. 
otoczenia  bliskiego.  W  rozważaniach  teoretycznych  dodatkowo  ustala  się 
oddziaływania  tzw.  otoczenia  dalekiego.  A  zatem  rozważając  teoretycznie, 
funkcjonowanie systemu produkcyjnego odbywa się w podwójnym otoczeniu: 

  otoczenia  bliskiego  (otoczenie  stopnia  pierwszego)  -  jest  to  system 

przedsiębiorstwa, w którym wyodrębniono system (podsystem) produkcyjny, 

  otoczenia dalekiego (otoczenie stopnia drugiego) - jest to system, w ramach 

którego działa przedsiębiorstwo (region, kraj). 

W  przedsiębiorstwie  produkcyjnym  procesem,  w  który  angażuje  się  najwięcej 
kapitału  i  który  w  znacznej  mierze  decyduje  o  sukcesie  przedsiębiorstwa  jest 
wytwarzanie  wyrobów.  To  właśnie  wytwarzanie  sprawia,  że  główny  strumień 
materiałów i części przepływa przez wydziały produkcyjne przedsiębiorstwa. 

Stąd  powszechnie  przyjmuje  się,  że  logistyka  produkcji  obejmuje 

wszystkie  procesy,  które  są  związane  z  zaopatrzeniem  procesu  produkcji  w 
stosowne  towary  (surowce,  materiały  pomocnicze  i  eksploatacyjne  oraz 
półwyroby  i  części  z  zakupu)  i  z  przekazywaniem  półwyrobów  oraz  wyrobów 
gotowych do magazynu zbytu. 
Na  rysunku  4  przedstawiono  przykładową  strukturę  logistycznego  systemu 
produkcyjnego.  

background image

E. Michlowicz: IMW – System produkcyjny i jego otoczenie 

 

 

 

Rys. 4. Logistyczne ujęcie systemu produkcyjnego 

 

W systemie wyróżniono następujące podsystemy funkcjonalne

  podsystem wytwarzania, 
  podsystem przepływu materiałów, 
  podsystem magazynowania, 
  podsystem manipulacji, 
  podsystem przepływu narzędzi, 
  podsystem zasilania i usuwania odpadów, 
  podsystem kontroli i diagnostyki, 
  podsystem sterowania, 
  podsystem zarządzania. 

    Podstawowymi  podsystemami  decydującymi  o  prawidłowych  przepływach 
materiałów  i  niezbędnych  informacji  są  podsystemy  sterowania  i 
zarządzania
.
  Natomiast  podsystem  wytwarzania  jest  tym  elementem 
struktury,  który  integruje  przepływy  fizyczne  i  informacyjne.  Bardzo  ważnym 
podsystemem  jest  podsystem  magazynowania,  w  którym  należy  uwzględnić 
zarówno  składowiska  stanowiskowe  i  magazyny  międzyoperacyjne,  jak  również 
magazyny  buforowe  na  wejściu  materiałów  do  systemu  produkcyjnego  oraz  na 
wyjściu produktów z systemu.  
 

3. Podstawowe cechy systemów produkcyjnych 
 
    

W  celu  zaprojektowania  logistycznego  systemu  produkcji  niezbędna  jest 

podstawowa wiedza z zakresu inżynierii produkcji, a więc znajomość elementów 
składowych  procesów  produkcyjnych  i  wytwórczych,  typowych  struktur  i  modeli 
przepływów  materiałów  w  tych  procesach,  a  także  typowych  modeli  organizacji 
tych przepływów. 

background image

E. Michlowicz: IMW – System produkcyjny i jego otoczenie 

 

    Aktualnie, bazując na uogólnionym modelu systemu produkcyjnego przyjmuje 
się,  że  proces  produkcyjny  to  proces  transformacji,  czyli  przekształcania 
wektora  wejścia  X  systemu  produkcyjnego  w  wektor  wyjścia  Y  tego 
systemu

    Z takiej definicji wynika, że proces produkcyjny ma miejsce tam, gdzie: 

  występuje szeroko pojęta produkcja (przemysł, budownictwo, rolnictwo),  
  mamy  do  czynienia  ze  sferą  usług  związanych  z  działalnością  przemysłową, 

budowlaną, czy rolniczą (remonty maszyn, utylizacja odpadów), 

  realizowane  jest  wytwarzanie  „software”,  przetwarzanie  i  przesyłanie 

informacji. 

    W  literaturze  anglojęzycznej  wyróżnia  się  proces  produkcyjny  (production)  
oraz  
proces wytwórczy (manufacturing). 
    Proces 

produkcyjny 

(production

to  działalność 

producenta 

dostarczającego wyroby na rynek (są to tradycyjne wyroby przemysłowe i usługi, 
ale także programy komputerowe, telewizyjne, radiowe). 
    Proces wytwarzania (manufacturing) - jest rozumiany jako wytwarzanie, 
produkcja, wytwórczość polegająca na przemysłowym przetwarzaniu surowców i 
półwyrobów na wyroby przeznaczone na rynek. 
 A  zatem  proces  wytwarzania  jest  tylko  częścią  procesu  produkcyjnego. 
W skład procesu produkcyjnego wchodzą najczęściej: 

  proces wytwarzania, 
  proces dystrybucji i obsługi klienta, 
  proces przygotowania produkcji. 

Warunkiem  koniecznym  zaistnienia  procesu  produkcyjnego  jest  zatem 
przepływ  materiałów,  informacji,  kapitału,  czynników  energetycznych,  ludzi 
(personelu).
 
Strukturę  i  powiązania  wzajemne  tak  rozbudowanego  procesu  produkcyjnego 
przedstawiono schematycznie na rysunku 5. 

 

Rys. 5. Struktura procesu produkcyjnego

background image

E. Michlowicz: IMW– Inżynieria maszyn wytwórczych  

 

W  zakresie  celów  działania  systemu  produkcyjnego  najczęściej  wymienia  się 
obecnie się trzy podstawowe cele tych systemów: 

  jakość i nowoczesność produktów, 
  wzrost produktywności, 
  obniżka kosztów własnych wytwarzania produktów. 

 

 

    Wynikiem  tak  sformułowanych  celów  działania  systemu  produkcyjnego  jest  
zysk
, który w warunkach rynkowych decyduje o sukcesie przedsiębiorstwa. Zysk 
Z
  zależny  jest  od    relacji  sumy  kosztów  stałych  i  zmiennych  do  zmiennych 
dochodów: 

 Z = D - ( K 

st 

 + K 

zm

   jp ) 

gdzie: 
Z - zysk, 
D = (jp   c  -  K

u

)  - zmienne w czasie dochody ze sprzedaży wyrobów lub usług, 

st 

 - koszty stałe, 

zm 

 - koszty zmienne, 

jp - liczba jednostek produkcji lub usług, 
c - cena zbytu jednostki produkcji lub usługi, 

  -  koszty  utylizacji  odpadów  produkcyjnych  i  ochrony  środowiska,  także 

koszty braków i reklamacji. 

 

    Dla oceny działania przedsiębiorstwa produkcyjnego w Polsce, a także w wielu 
innych  krajach  przyjmuje  się  wskaźnik  (kryterium) wydajności. Jednak obecnie, 
w  krajach  rozwiniętych  przemysłowo,  niemal  powszechnym  kryterium  oceny 
funkcjonowania 
systemów produkcyjnych jest produktywność.  
    Najczęściej  produktywność  jest  mierzona  ilorazem  wyjścia  Y  z  systemu  do 
wejścia  X  do  systemu,  czyli  wynika  stąd,  że  może  być  wyrażana  w  różnych 
jednostkach. 
    Wektory wejścia X i wyjścia Y muszą być mierzone i wyrażane w tych samych 
jednostkach  (np.  godzinach,  sztukach,  walorach  pieniężnych  lub  bardziej 
złożonymi miernikami naturalnymi lub umownymi). 
 
Podstawowy miernik produktywności P: 

 
                                                 

Y                   ( efekt ) 

                                  =                    =  
                                                 

X                  ( nakłady ) 

                                         

Produktywność 

charakteryzuje 

poziom 

technologiczny 

wytwarzania oraz metody organizacji produkcji i zarządzania. 
 
    Określone  poprzednio  dochody  D,  koszty  K,  jak  i  zysk  Z  są  wielkościami 
dynamicznymi  i  zależą  od  wielu  czynników  związanych  z  funkcjonowaniem 
systemu produkcyjnego.  
    

4. Rodzaje strat w systemach produkcyjnych  - „7 MUDA”   

(z jap.  marnotrawstwo, strata) 

Jednym  ze  sposobów  zmniejszania  strat  zysków  jest  obniżanie  strat  w 

systemach produkcyjnych. 

background image

E. Michlowicz: IMW– Inżynieria maszyn wytwórczych  

10 

 

 

Stratą są wszystkie te czynności lub operacje na produkcie, które nie dają 

nam  zysku,  a  generują  dodatkowe  koszty  pracy  lub  energii,  zmniejszają  nam 
wolną  powierzchnie  magazynową,  generują  wadliwe  sztuki  itp.  -  nie 
powiększają wartości dodanej.
 
 
Aspekt ekonomiczny: 

 

      

ZYSK   =   SPRZEDAŻ   -    KOSZTY           

 

 

Straty w systemach produkcyjnych (7 MUDA): 

 
Straty nieprodukcyjne (7 Muda) to najczęściej: 

 
1.  Nadprodukcja  (overproduction)  -  wytwarzanie  produktów  bez 
zamówienia klienta.  
2.  Czekanie  (waiting)  -  bezczynne  oczekiwanie  ludzi  i  maszyn  na 
opóźnione dostawy. 
3. Transport (transportation) - niepotrzebny transport materiałów. 
4. Nadmiernie rozbudowany proces (overprocessing) - zbyt duże czasy 
wykonania operacji procesu przepływu materiałów. 
5.  Nadmierne  zapasy  (inventory)  -  zapasy  materiałowe  większe  niż 
absolutne minimum. 
6. Zbędne ruchy (motion) - bezproduktywne przemieszczanie (np. ludzi). 
7. Brak jakości (rework) - produkty wymagające naprawy czy korekty.