Radio i sport
Pierwsze 20 lat XX w. - prasa jest bez konkurencji.
Kino przegrywało z prasą - było zbyt ekskluzywne, reagowało wolniej od prasy.
Radio - szybkość reakcji, mogło w czasie rzeczywistym przekazywać wydarzenia sportowe (komentowanie, audycje sportowe, publicystyka sportowa).
Pierwsza relacja na świecie - USA, rok 1921r. (2 lipca), relacja z walki bokserskiej pomiędzy Dempseyem i Carpentierem.
W Europie relacje przeprowadzano od roku 1925.
W Polsce od 1927r. - transmisja z Zakopanego, z zawodów Pucharu Świata w narciarstwie.
Rozwój radia dużo zawdzięcza symbiozie ze sportu.
Pierwsze typy transmisji - izolowane (wyłączano inne mikrofony zakłócające odbiór, działał tylko ten, który miał dziennikarz).
Suche relacje radiowe - dziennikarz relacjonował tylko, gdy coś się działo, podczas przerw puszczano muzykę. Rozmowy ze studiem w obecności słuchaczy.
Przed 1939r. - odbywało się 10 sprawozdań rocznie. Po wojnie - 39 sprawozdań rocznie.
Transmisje łączone - jeden główny dziennikarz łączy się ze sprawozdawcami różnych meczów rozgrywanych w tym samym czasie.
1937r. - Lwów- Kraków- Poznań- Warszawa - transmisja 4 rozgrywek sportowych.
W 1946r. - wszedł w życie magnetofon.
Przełom w transmisji - Wojciech Trojanowski - pierwsza gwiazda dziennikarstwa sportowego, radiowego. Podczas swojego debiutu oczarował radiową publiczność, był olimpijczykiem, 4- krotnym mistrzem biegu przez płotki, świetnym lekkoatletą.
1931r. - pierwsza transmisja (19 września). Po wojnie pracował już dla Wielkiej Brytanii. Bohdan Tomaszewski - był jego następcą.
Powiedzenie Trojanowskiego - „Szkoda, że Państwo tego nie widzą”.
Janusz Kusociński - mistrz świata w Los Angeles (1931r.)
Irena Szewińska (ur. 24 maja 1946 w Leningradzie) - polska lekkoatletka, specjalizująca się w biegach sprinterskich. Należy do najbardziej utytułowanych polskich sportowców i najwybitniejszych lekkoatletek w historii, jest wielokrotną medalistką olimpijską.