Informatyka

Informatyka jest bez wątpienia najszybciej rozwijającą się dziedziną wiedzy. Jeszcze dziesięć lat temu stanowiła domenę naukowców i inżynierów, a dziś komputer stał się niezbędnym narzędziem na wielu obszarach ludzkiej aktywności. Posługują się nim naukowcy i sekretarki, biznesmeni i artyści, dorośli i dzieci. Może służyć jako narzędzie pracy, rozrywki,
międzyludzkiej komunikacji. Umiejętność obsługi komputera stała się standardowym wymaganiem stawianym przez pracodawców.
          Jeszcze kilkanaście lat temu komputer był bowiem urządzeniem przypominającym dużą szafę I obsługiwany był przez wiele wyspecjalizowanych osób, które m.in. pisały programy i wprowadzały dane do komputera. Osoby, które chciały skorzystać z możliwości obliczeniowych komputera nie miały do niego dostępu lecz przekazywały dane dla programu, a po jakimś dłuższym lub krótszym czasie, otrzymywały wstęgę papieru zadrukowaną setkami lub tysiącami liczb, które musiały już samodzielnie interpretować. Każda zmiana wprowadzanych danych wymagała przebrnięcia przez tę długą procedurę.     
          Z czasem do komputerów zaczęto przyłączać więcej stanowisk  tak,  aby większa liczba   ludzi mogła z nich korzystać, nadal byli oni  uwiązani  do swego miejsca pracy. Dopiero w 1976 roku dwoje ludzi, Steve Wozniak i Steve Jobs, skonstruowało, w oparciu o dostępne elementy, mały komputer, któremu nadali nazwę  APPLE. Po roku pracy rozpoczęli produkcję jego znacznie poprawionej wersji nazwanej APPLE II, która zrobiła zawrotną karierę.
          W ten sposób pojawiła się nowa dziedzina komputerów, urządzeń niewielkich, które mógł nabyć każdy średnio zarabiający  człowiek: inżynier, naukowiec, prawnik, student, menedżer, czy handlowiec i mógł go wykorzystać do swoich osobistych celów. Stąd właśnie pochodzi nazwa tych komputerów: Personal Computer czyli Osobisty Kopmuter.
          Sukces komputerów firmy APPLE pociągnął za sobą powstanie licznych modeli   produkowanych przez inne firmy. Do naszego kraju fala ta dotarła początkowo w postaci komputerów zaliczanych do klasy  home computer,  czyli komputerów domowych, przeznaczonych do rozrywki. Wynikało to może mniej z ich możliwości obliczeniowych, a bardziej z rodzaju oprogramowania, które było dla nich produkowane masowo. Początkowo były to komputery  ZX 81 i jego rozbudowana wersja zwana Spectrum oraz Commodore C 64, do których dołączyło  Atari 800 XL.
          Wszystkie one charakteryzowały się jedną, wspólną cechą, oprogramowanie i dane dla każdego z tych komputerów były niewymienne z komputerami innych firm, a nawet z nowszymi modelami produkowanymi przez tego samego producenta. Również rozbudowa takiego komputera była w praktyce niemożliwa, a jak się okazało postęp w elektronice szybko
prześcignął wyobraźnię  konstruktorów.
          Dopiero jednak wprowadzenie na rynek przez International Bussines Machine (IBM) komputera nazwanego po prostu „IBM PC Junior” stało się przełomem. Jego możliwości były zaskoczeniem dla wszystkich. W okresie gdy firmy komputerowe co chwila wypuszczały ze swych laboratoriów nowe wersje komputerów osobistych przebijając się nawzajem ich możliwościami, komputer IBM'a był raczej skromnym urządzeniem. Jednakże u podstaw jego konstrukcji leżała mądra   i przemyślana polityka. Był to przede wszystkim komputer bardzo tani, a zastosowana konstrukcja modułowa łatwo poddawała się adaptacji i rozbudowie. Najważniejszym elementem, który najprawdopodobniej przesądził o jego sukcesie, okazał się natomiast zastosowany system operacyjny, który pozwalał na szybkie skorzystanie z olbrzymiej ilości istniejących już programów i to głownie zadecydowało o jego sukcesie.
          Komputery IBM PC w ostatnich latach stały się standardowym sprzętem informatycznym w przedsiębiorstwach naszego kraju. Wynika to zarówno z ich relatywnie niskiej ceny, jak i z zalet tego sprzętu. Do najważniejszych należy zaliczyć elastyczność w dostosowaniu do indywidualnych wymagań użytkownika oraz olbrzymią ilość programów wspomagających pracę w licznych dziedzinach, od księgowości po projektowanie i prace naukowe.
          O popularności komputera decydują bowiem przede wszystkim możliwości wykorzystania, czyli właśnie łatwo dostępne i spełniające oczekiwania użytkownika programy.
          Pozytywnym przykładem tego zjawiska jest właśnie komputer IBM PC, który, mimo zastosowania w pierwszych modelach technologii, jaką można już było w tamtym okresie uznać za przestarzałą, stał się niebywałym sukcesem komercyjnym.Wspierała go bowiem olbrzymia ilość gotowego oprogramowania. Powodzenie tego komputera spowodowało powstawanie   kolejnych programów, co tym bardziej przyczyniło się do wzrostu produkcji komputerów kompatybilnych z IBM PC.  Firma ta udostępniała każdemu producentowi pełną dokumentację niezbędną do produkcji tego komputera. W zamierzeniach miało to przede wszystkim ułatwić to produkcję oprogramowania oraz sprzętu i dodatkowych podzespołów, które sprawiłyby, że komputer ten stałby się jeszcze bardziej popularny.
          Dowodem na to, że faktycznie tak się stało może być kariera tego komputera w naszym kraju, która wynikła m.in. z wprowadzenia do sprzedaży tanich monitorów typu Hercules, których jakość obrazu pozwalała na zastosowanie tego sprzętu do najróżniejszych zadań (projektowanie, obliczenia naukowe, administracja, itp.). Uboczną konsekwencją takiej polityki licencyjnej stało się jednak szybkie pojawienie nowych producentów  tego typu komputerów. Wytwarzany przez nich sprzęt nie można było oznaczyć symbolem IBM, zastosowano więc inny termin: kompatybilny z IBM PC. Można go tłumaczyć jako: zgodny w działaniu  z komputerami IBM PC. Oznacza to, że w praktyce każdy program pracujący na oryginalnym komputerze IBM PC będzie również pracował poprawnie na komputerze kompatybilnym.
         Pojawienie się nowego produktu w postaci komputera łatwo dostępnego i w sumie łatwego w użyciu, który można było zastosować w niezliczonych dziedzinach sprawiło, że wytworzył się   olbrzymi rynek zbytu. W konsekwencji nastąpił szybki wzrost liczby producentów tego typu   komputera, spadek jego ceny, a co za tym  idzie dalszy wzrost zainteresowania ze strony   potencjalnych użytkowników, których krąg szybko się powiększał wraz ze wzrostem ilości dostępnych programów. Wymusiło to na firmie IBM wprowadzenie na miejsce PC Junior'a   unowocześnionego modelu PC/XT, który na wiele lat stał się standardowym komputerem osobistym. W następnych latach zaczęły się wraz z rozwojem elektroniki pojawiać kolejne   modele w niezliczonych odmianach o coraz większych możliwościach obliczeniowych.
         Szybki rozwój elektroniki, wywołany zresztą między innymi rozwojem rynku komputerów   osobistych, sprawił, że coraz szybciej pojawiały się nowe modele komputerów typu IBM PC. Model XT, po kilku latach panowania na rynku, został całkowicie wyparty przez AT z procesem   80286, który jeszcze w roku 1 988 uważany był za sprzęt o niebywałych możliwościach   obliczeniowych, a już dwa lata później traktowany był jako model podstawowy. Jego miejsce szybko zresztą, zajął komputer wykorzystujący nowy procesor firmy INTEL, mianowicie 80386, a właszcza  jego tańszą odmianę 80386 SX.
          Od tej chwili zaczyna powstawać cała rodzina komputerów IBM PC, których możliwości   bardzo różnią się między sobą. Pojawiają się bowiem coraz liczniej nowe odmiany procesora   INTEL,  który jest sercem i mózgiem komputera typu PC. Jeżeli jednak chcemy pojąć, czym dla   komputera jest procesor i w jaki sposób wpływa na  jego osiągnięcia, to musimy poznać budowę   komputera klasy IBM PC

---