AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO I SPORTU

IM. JĘDRZEJA ŚNIADECKIEGO

W GDAŃSKU

KATEDRA TEORII I METODYKI SPORTÓW

INDYWIDUALNYCH

ZAKŁAD TEORII I METODYKI LEKKIEJ ATLETYKI

TOMASZ KUBASIK

PRÓBA OCENY POZIOMU DYNAMIKI BUDOWY MORFOLOGICZNEJ ORAZ ZDOLNOŚCI MOTORYCZNEJ STUDENTÓW KIERUNKU WYCHOWANIA FIZYCZNEGO AKADEMII BYDGOSKIEJ IM. K. WIELKIEGO W BYDGOSZCZY W ROKU AKADEMICKIM

2001/2002 I 2002/2003

PRACA MAGISTERSKA

NAPISANA POD KIERUNKIEM

DR MIROSŁAWA PIĄTKA

GDAŃSK 2004

SPIS TREŚCI

WSTĘP str.3

ROZDZIAŁ I. Literatura przedmiotu str.4

ROZDZIAŁ II. Materiał i metoda badań str.6

2.1. Materiał badań

2.2. Metoda badań str.6

ROZDZIAŁ III. Analiza materiału

3.1. Charakterystyka budowy morfologicznej str.11

- wysokość ciała

- masa ciała

- wskaźnik Rohrera

- obwód przedramienia

- obwód ramienia

- obwód podudzia

- obwód uda

- rozmach klatki piersiowej

- typologia budowy ciała wg Kretschmera

3.2. Charakterystyka poziomu zdolności motorycznej

- zwinność

- moc

- siła

- wytrzymałość

ROZDZIAŁ IV. Wnioski

ROZDZIAŁ VI. Streszczenie

BIBLIOGRAFIA

WSTĘP

Istotnym czynnikiem wpływającym na wartość biologiczną młodzieży akademickiej jest jej stan rozwoju fizycznego oraz poziom zdolności motorycznej. Młodzież akademicka w okresie studiów narażona jest na duży wysiłek umysłowy, co może spowodować ujemne zmiany przystosowawcze, szkodliwe dla prawidłowego rozwoju biologicznego.

Tym ujemnym procesom należy się przeciwstawiać wykorzystując wszechstronne środki oddziaływania. Jednym z podstawowych czynników wpływających na poziom wartości biologicznej jest kultura fizyczna pojmowana jako wychowanie fizyczne, sport, turystyka i rekreacja, której celem jest rozwijanie i podnoszenie sprawności fizycznej dzieci i młodzieży. R. Trześniowski /37/. Sprawność fizyczna jest to aktualna możliwość wykonywania działań motorycznych stanowiących o zawodności życiowej człowieka J. Raczek /31/.

Przedstawiony problem uświadamia nam celowość, systematycznych obserwacji młodzieży akademickiej. Osobnicy w pełni sprawni fizycznie i umysłowo mają większą szansę odnieść w przyszłości sukcesy życiowe i zawodowe.

Celem pracy jest przedstawienie poziomu dynamiki budowy morfologicznej oraz zdolności motorycznej studentów kierunku wychowania fizycznego w Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego w Bydgoszczy w roku akademickim 2001/2002 i 2002/2003.

ROZDZIAŁ I

LITERATURA PRZEDMIOTU

Badania dotyczące budowy somatycznej i zdolności motorycznej mają wśród nauk o wychowaniu fizycznym, sporcie, turystyce oraz rekreacji i rehabilitacji ruchowej bardzo bogatą historię. Poszukiwania te miały istotne znaczenie w tworzeniu naukowych podstaw kultury fizycznej.

Problematyka budowy morfologicznej oraz zdolności motorycznej była przedstawiana w polskim piśmiennictwie w okresie międzywojennym. Na uwagę zasługują badania młodzieży lwowskich szkół akademickich prowadzone przez F. Wokroja /40/, oraz przez K. Stojanowskiego /33/ w Laboratorium Antropometrii Stosowanej w Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Poznańskiego, a dotyczące sprawności fizycznej młodzieży reprezentującej różne typy rasowe.

Szczególne nasilenie badań w zakresie interesującego zagadnienia daje się zaobserwować po II wojnie światowej. Badania prowadzone są głównie w uczelniach wychowania fizycznego, w Instytucie Kultury Fizycznej, a także przez pracowników Studium Wychowania Fizycznego i Sportu. Na uwagę zasługują tu prace H. Milicerowej /18/, która badała zmienność różnych cech morfologicznych pod wpływem uprawiania ćwiczeń fizycznych.

Na podkreślenie zasługują również prace Zb. Drozdowskiego /7/, dotyczące kandydatów na studia W.S.W.F w Poznaniu w latach 1952-1958. Badania o podobnej tematyce prowadzili M. Demel /6/ i W. Sikora /6/. S. Pilicz /28/ zapoczątkował badania nad rozwojem i sprawnością fizyczną młodzieży akademickiej Politechniki Warszawskiej. Wyniki badań testowych dawały pełny obraz rozwoju fizycznego oraz zdolności motorycznej studentów, informowały również o postępach lub ich braku w zakresie poziomu motoryczności. Badania o podobnej tematyce prowadzili T. Szubra /34/, B. Kobielski /13/ i W. Konior /13/. Na podkreślenie zasługują prace w Politechnice Poznańskiej S. Kosztaszuka /14,15/ i A. Silskiego /32/ oraz wieloletnie badania M. Gordona /11,12/ w Politechnice Częstochowskiej.

Obserwacje dotyczące rozwoju fizycznego i zdolności motorycznej prowadzone były przez pracowników Studium Wychowania Fizycznego Wyższej Szkoły Inżynierskiej, Akademii Techniczno - Rolniczej oraz Akademii imieniem K. Wielkiego w Bydgoszczy: B. Mroczyński /19,20,21,22,/, A. Niklas /23,24,25/, Z. Łaba /17/ oraz T. Szymański /36/.

Systematyczne prowadzenie badań nad wartością biologiczną młodzieży akademickiej jest konieczne ze względu na fakt że w dobie rewolucji naukowo - technicznej zostaje ograniczona potrzeba naturalnego ruchu. Pojawiają się głosy stwierdzające szkodliwość tego zjawiska dla zdrowia. Wąska specjalizacja w pracy zawodowej człowieka prowadzi do jednostronnych obciążeń niektórych części ciała, co może doprowadzić do ujemnych zmian morfo - funkcjonalnych w organizmie. Tym ujemnym procesom należy się przeciwstawić wykorzystując wszechstronne środki oddziaływania w kulturze fizycznej.

ROZDZIAŁ II

MATERIAŁ I METODY BADAŃ

2.1. MATERIAŁ BADAŃ

Materiał poddany analizie i przedstawiony w niniejszej pracy dotyczy młodzieży studiującej na kierunku wychowania fizycznego w Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego. Przeciętny wiek badanej populacji wynosił 21,12 przy indywidualnych wahaniach od 19 do 24 lat. Poddani badaniom studenci kierunku wychowania fizycznego reprezentowali zespół o prawidłowym stanie zdrowia.

2.2. METODY BADAŃ

Pomiary budowy morfologicznej oraz poziomu zdolności motorycznej dokonano w dwóch seriach badań w odstępie jednego roku, na sali gimnastycznej. Pierwszą serię przeprowadzono w roku akademickim 2001/2002, a drugą serię w roku akademickim 2002/2003. Dla określenia budowy somatycznej wykorzystano następujące pomiary antropometryczne:

• wysokość ciała

• masa ciała

• obwód ramienia

• obwód przedramienia

• obwód uda

• obwód podudzia

• rozmach klatki piersiowej

Pomiary antropometryczne przeprowadzone zostały według wskazówek podanych przez M. Godyckiego /10/.

Na podstawie wysokości i masy ciała obliczono dla każdego studenta wskaźnik Rohrera według wzoru

WR = × 100

Dokonano klasyfikacji typy budowy ciała poszczególnych studentów według systemu podanego przez E. Kretschmera /16/, przy zastosowaniu klucza E. Curtiusa /5/:

1. typ leptosomatyczny - wąska i wydłużona twarz, mały ciężar ciała, długie kończyny, wydłużona szyja, płaska i wąska klatka piersiowa, wąskie barki i miednica, kończyny smukłe i słabo umięśnione;

2. typ atletyczny - silna budowa, dobrze rozwinięte mięśnie, średnio szeroka twarz, silna szyja, szeroka klatka piersiowa, szerokie barki, wąskie biodro;

3. typ pikniczny - drobny szkielet, słabo rozwinięte mięśnie, znaczne tendencje do tycia, twarz szeroka, szyja krótka, szeroka klatka piersiowa, barki i miednica, kończyny krótkie.

Poziom zdolności motorycznej ogólnej określono testem

dla młodzieży akademickiej , opracowanym przez S. Pilicza /29/.

1. bieg po kopercie - zwinność

2. skok w dal z miejsca - moc

3. rzut piłką lekarską 3kg - siła

4. przysiady z wyrzutem nóg w tył - wytrzymałość

OPIS PRÓB ZDOLNOŚCI MOTORYCZNEJ

PRÓBA ZWINNOŚCI

Do zbadania zwinności brano pod uwagę pomiar czasu biegu po kopercie, którą tworzył prostokąt o wymiarach 5x3 metry. W narożnikach i w miejscu przecięcia się przekątnych prostokąta ustawiono chorągiewki. Badany stawał obok chorągiewki przed linią „START” i na sygnał dany gwizdkiem rozpoczynał bieg po wyznaczonym torze. Próba polegała na przebiegnięciu koperty trzykrotnie w jak najkrótszym czasie. Po minięciu linii „META” zatrzymano czas, który stanowił wynik próby.

PRÓBA SIŁY

Siłę mierzono odległością rzutu piłką lekarską 3 - kilogramową. Rzucający zwrócony był twarzą w kierunku rzutu, stał w lekkim rozkroku trzymając piłkę oburącz nad głową. Po wykonaniu zamachu w tył rzucał piłkę jak najdalej w przód. Próbę powtarzał trzykrotnie, do celów badawczych brano najdłuższy rzut z dokładnością do 10cm.

PRÓBA MOCY

Pomiar mocy określano odległością skoku w dal z miejsca obunóż. Badana osoba stawała w lekkim rozkroku, w odległości jednego metra przed materacem, na którym naniesiona była skala centymetrowa. Po wykonaniu półprzysiadu odbijając się równocześnie obiema nogami z równoczesnym zamachem rąk wykonywał skok jak najdalej w przód. Próba wykonywana była trzykrotnie, pod uwagę brano najdłuższy skok z dokładnością do 5cm.

PRÓBA WYTRZYMAŁOŚCI

Określono liczbę powtórzeń ćwiczenia, które polegało na przejściu z pozycji stojącej do przysiadu podpartego, następnie wyrzut nóg do podporu przodem oraz powrotu do przysiadu i postawy stojąc z równoczesnym klaśnięciem dłońmi nad głową, w czasie jednej minuty.

METODY STATYSTYCZNE ZASTOSOWANE W OPRACOWANIU WYNIKÓW BADAŃ

Zebrany materiał opracowano podstawowymi metodami statystycznymi M. Arska - Kotlińska, J. Bartz /1/, uzyskane średnie wyniki testu poziomu zdolności motorycznej przeliczono na punkty według tabeli sprawności fizycznej S. Pilicza /29/.

Średnia arytmetyczna:

M=

Błąd średniej arytmetycznej:

S_M=

Średnie odchylenie standardowe:

σ=

Błąd średniego odchylenia standardowego:

S_σ=

Współczynnik zmienności:

V=x100

ROZDZIAŁ III

ANALIZA MATERIAŁU

3.1 Charakterystyka budowy morfologicznej

TABELA 1. Charakterystyka liczbowa wysokości ciała

Seria badań	Cecha	N	MIN-MAX	M	SM	σ	Sσ	D	t
1.	Wysokość ciała	41	168 - 200	182,98	1,19	7,63	0,84
2.	Wysokość ciała	41	169 - 200	184,37	1,14	7,32	0,81	1,39	6,76

Dla 41 osób wartość testu t wynosi: dla alfa 0,05=2,01 i alfa 0,01=2,69

Średnia arytmetyczna studentów w pierwszej serii badań wynosi 182,98cm, a wyniki indywidualne kształtują się w granicach od 168cm do 200cm. Wysokość ciała w drugiej serii badań wynosi przeciętnie 184,37cm, natomiast wyniki indywidualne mieszczą się w granicach od 169cm do 200cm. Z zestawienia średnich arytmetycznych w dwóch seriach badań, zaobserwowano średnią wyższą wysokości ciała studentów w drugiej serii badań i różnica jest statystycznie znacząca.

TABELA 2. Charakterystyka liczbowa masy ciała

Seria badań	Cecha	N	MIN-MAX	M	SM	ၳ	Sၳ	D	t
1.	Masa ciała	41	56,5 - 98	77,52	1,37	8,79	0,97
2.	Masa ciała	41	57 - 100	79,45	1,38	8,82	0,97	1,93	4,11

Dla 41 osób wartość testu t wynosi: dla alfa 0,05=2,01 i alfa 0,01=2,69

Oceniając masę ciała w pierwszej serii badań zauważono, że najniższa masa ciała wynosi 56,5kg, a najwyższa 98kg. W drugiej serii badań wśród 41 studentów wyniki indywidualne oscylują od 57kg do 100kg. Z porównania dwóch średnich arytmetycznych badanych w odstępie jednego roku, stwierdzono wyższą wartość w drugiej serii badań i różnica jest statystycznie istotna.

TABELA 3. Charakterystyka smukłości ciała na podstawie

wskaźnika Rohrera

Seria badań	Cecha	N	MIN-MAX	M	SM	σ	Sσ	D	t
1.	Wskaźnik Rohrera	41	1,04 - 1,51	1,27	0,02	0,12	0,01
2.	Wskaźnik Rohrera	41	1,03 - 1,53	1,27	0,02	0,10	0,01	0,00	0,11

Dla 41 osób wartość testu t wynosi: dla alfa 0,05=2,01 i alfa 0,01=2,69

Smukłość ciała określona wskaźnikiem Rohrera w pierwszej próbie badań kształtuje się od 1,04 do 1,51, przy średniej arytmetycznej 1,27. W drugiej próbie wyniki indywidualne układają się od 1,03 do 1,55, przy średniej arytmetycznej 1,27. Wyniki średnich arytmetycznych obu prób nie wykazują różnic i znajdują się na tym samym poziomie

TABELA 4. Charakterystyka liczbowa obwodu przedramienia

Seria badań	Cecha	N	MIN-MAX	M	SM	σ	Sσ	D	t
1.	Obwód PR	41	22 - 29	25,73	0,28	1,80	0,20
2.	Obwód PR	41	22 - 29	25,34	0,30	1,91	0,21	0,39	1,96

Dla 41 osób wartość testu t wynosi: dla alfa 0,05=2,01 i alfa 0,01=2,69

Średnia arytmetyczna obwodu przedramienia w serii pierwszych badań wynosi 25,73cm, przy rozpiętości wyników indywidualnych od 22 do 29cm, natomiast w drugiej serii badań średnia wynosi 25,34cm, wyniki indywidualne oscylują w tych samych granicach jak w pierwszej serii badań. Średnie arytmetyczne w obu próbach są do siebie bardzo zbliżone.

TABELA 5. Charakterystyka liczbowa obwodu ramienia

Seria badań	Cecha	N	MIN-MAX	M	SM	σ	Sσ	D	t
1.	Obwód ramienia	41	25 - 34	28,76	0,39	2,49	0,27
2.	Obwód ramienia	41	26 - 35	29,49	0,40	2,54	0,28	0,73	3,70

Dla 41 osób wartość testu t wynosi: dla alfa 0,05=2,01 i alfa 0,01=2,69

Średni wynik umięśnienia ramienia w pierwszej próbie badań wynosi 28,76cm. Badani studenci w drugiej serii badań zaprezentowali wyższą średnią analizowanej cechy, która wynosi 29,49cm. Wyniki średnich arytmetycznych w dwóch seriach badań obwodu ramienia, wskazują na lepsze umięśnienie w drugim badaniu, a różnica jest statystycznie znacząca.

TABELA 6. Charakterystyka liczbowa obwodu podudzia

Seria badań	Cecha	N	MIN-MAX	M	SM	σ	Sσ	D	t
1.	Obwód podudzia	41	31 - 43	36,37	0,38	2,42	0,27
2.	Obwód podudzia	41	32 - 43	37,00	0,37	2,35	0,26	0,63	2,75

Dla 41 osób wartość testu t wynosi: dla alfa 0,05=2,01 i alfa 0,01=2,69

Średnia arytmetyczna umięśnienia mierzona obwodem podudzia w pierwszym badaniu wynosi 36,37cm, natomiast w drugim badaniu wynosi 37,00cm. Wyniki indywidualne w dwukrotnych badaniach oscylują między 31cm a 43cm. Zestawienie średnich arytmetycznych w dwóch seriach badań, wykazuje różnice istotne na korzyść badania drugiego.

TABELA 7. Charakterystyka liczbowa obwodu uda

Seria badań	Cecha	N	MIN-MAX	M	SM	σ	Sσ	D	t
1.	Obwód uda	41	30 - 63	55,00	0,84	5,37	0,59
2.	Obwód uda	41	46 - 63	55,93	0,57	3,63	0,40	0,93	1,30

Dla 41 osób wartość testu t wynosi: dla alfa 0,05=2,01 i alfa 0,01=2,69

W pierwszym badaniu średnia arytmetyczna umięśnienia uda wynosi 55,00cm, w drugim badaniu przeciętna wynosi 55,93cm. Porównanie średnich wyników uzyskanych przez studentów analizowanej cechy budowy somatycznej nie wykazują różnic istotnych i wyniki pomiarów znajdują się na tym samym poziomie.

TABELA 8. Charakterystyka liczbowa rozmachu klatki piersiowej

Seria badań	Cecha	N	MIN-MAX	M	SM	σ	Sσ	D	t
1.	Rozmach KP	41	3 - 9	5,41	0,28	1,77	0,20
2.	Rozmach KP	41	2 - 10	6,78	0,30	1,89	0,21	1,37	3,38

Dla 41 osób wartość testu t wynosi: dla alfa 0,05=2,01 i alfa 0,01=2,69

W pierwszej serii badań wyniki układają się od 3cm do 9cm, przy średniej wynoszącej 5,41cm.

Typ budowy - wskaźnik Roher'a	I termin (N=50)		II termin (N=50)
		N	%	N	%
typ leptosomatyczny: x - 1,28	30	60	24	48
typ atletyczny: 1,29 - 1,47	18	36	18	36
typ pykniczny: 1,47 - x	2	4	8	16

TABELA 2. Procentowe zestawienie typów budowy ciała

według Kretschmera /16/.

Wskaźnik Rohrera	X - 1,28	1,28 - 1,49	1,49 - x
Ilość	38	22	4
%	60	34	6

Oceniając typologię budowy ciała wśród 64 analizowanych studentów, najliczniej reprezentowany jest typ leptosomatyczny - 38 (60%), na drugim miejscu typ atletyczny - 22 (34%), natomiast sporadycznie zaprezentowali się studenci typu budowy piknicznego - 4 (6%).

3.2. ANALIZA ZDOLNOŚCI MOTORYCZNEJ

ZWINNOŚĆ

Zwinność według A. Barańskiego /3/ jest to umiejętność dokładnego i szybkiego wykonywania zmian kierunku ruchu całego ciała lub jego części w podjętych czynnościach ruchowych.

SIŁA

Przez pojęcie siły człowieka według M. Zaciorskiego /41/ rozumiemy zdolność do pokonywania oporu zewnętrznego lub przeciwdziałania mu kosztem wysiłku mięśniowego.

MOC

Mocą określamy zdolność do celowego wyzwolenia maksimum siły w jak najkrótszym czasie F. Bielicki /4/.

WYTRZYMAŁOŚĆ

Wytrzymałość według M. Zaciorskiego /41/ jest to zdolność do długotrwałego wykonywania jakiejkolwiek pracy, bez obniżenia jej wydolności.

TABELA 4. Określenie poziomu zdolności motorycznej

według S. Pilicza.

ROK	N	BIEG PO		SKOK W DAL		RZUT PIŁKĄ		PUNKTY	SPRAWNOŚĆ
BADAŃ		KOPERCIE		Z MIEJSCA		LEKARSKĄ		RAZEM
		M	Pkt.	M	Pkt.	M	Pkt.
2001/2002	64	25,48	58	2,31	55	9,73	55	168	WYSOKA

Przeliczając na punkty wyniki średnich arytmetycznych prób poziomu zdolności motorycznej według tabeli sprawności fizycznej dla młodzieży akademickiej S. Pilicza /29/ zaobserwowano, że największą ilość punktów osiągnęli studenci w biegu po kopercie 58 pkt. W próbie siły oraz mocy kończyn dolnych uzyskano jednakową ilość punktów 55.

ROZDZIAŁ IV

ROZWAŻANIA OGÓLNE

TABELA 5. Charakterystyka porównawcza badanych cech

somatycznych

Cecha Zespół	Wysokość ciała [cm]	Masa ciała [cm]	Obwód ramienia [cm]	Obwód przed ramienia [cm]	Obwód uda [cm]	Obwód podudzia [cm]	Rozmach klatki piersiowej [cm]	Autor
Akademia Bydgoska	181,69	75,68	28,48	25,89	55,09	36,31	5,27	Dane własne 2001/2002
WSP Bydgoszcz	178,97	72,09	27,66	25,70	51.51	36,04	5,21	M. Trzosek 1999/2000
WSP Bydgoszcz	179,81	71,60	28,09	25,57	52,70	36,42	5,93	M. Fabrowski 1999
WSP Bydgoszcz	179,32	73,49	28,36	25,60	53,66	36,42	5,36	P. Protasiewicz 1999
WSP Bydgoszcz	178,44	71,62	26,71	25,13	54,73	36,09	4,48	Perliński 1997
WSP Bydgoszcz	177,64	69,00	27,93	25,67	51,33	36,06	6,38	Mroczyński 1991
Kandydaci Na WSWF Poznań	172,60	66,50	26,70	25,60	52,00	36,10	11,80	Zb. Drozdowski 1964

Dokonując porównania średnich arytmetycznych wysokości ciała z wynikami badań innych autorów, stwierdzono wyraźnie wyższe wartości w zespole studentów pierwszego roku w Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego, w roku akademickim 2001/2002.

Z zestawienia średnich wyników masy ciała zespołu studentów Akademii Bydgoskiej z przeciętnymi wynikami innych autorów stwierdzono wyższą masę ciała w stosunku do pozostałych sześciu badanych zespołów studenckich.

Średnia arytmetyczna obwodu ramienia badanych studentów kierunku wychowania fizycznego Akademii Bydgoskiej jest wyższa od studentów WSP w Bydgoszczy badanych w roku 1997, oraz kandydatów na studia WSWF w Poznaniu w roku 1964.

W porównaniu przeciętnych obwodu przedramienia zespołu własnego z wynikami badań innych autorów, stwierdzono że średnie znajdują się na tym samym poziomie.

Z zestawienia przeciętnych średnich obwodu uda z innymi średnimi grup studenckich, dostrzeżono wyższe wartości średniej wśród studentów pierwszego roku kierunku wychowania fizycznego Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego.

Analiza przeciętnych wyników obwodu podudzia zespołu własnego z wynikami badań innych autorów wskazuje na zbliżone wartości porównywalnych wyników.

Wreszcie w przypadku rozmachu klatki piersiowej, stwierdzono że średnie arytmetyczne badanego zespołu w roku akademickim 2001/2002 znajdują się na tym samym poziomie, za wyjątkiem Kandydatów na Studia WSWF w Poznaniu, u których zaobserwowano lepsze wyniki.

TABELA 6. Charakterystyka liczbowa średnich

arytmetycznych wyników prób zdolności motorycznej.

Zespół Studentów	Bieg po kopercie	Rzut piłką lekarską	Skok w dal	Przysiady z wyrzutem nóg w tył	AUTOR
Akademia Bydgoska	25,48	9,73	2,31	31,02	Dane własne 2001/2002
WSP Bydgoszcz	26,69	8,03	2,18	25,60	P. Walczak 2000
WSP Bydgoszcz	26,62	8,77	2,20	28,70	P. Protasiewicz 1999
WSP Zielona G.	26,35	9,17	2,29	29,31	R. Asiankiewicz 1999
WSP Bydgoszcz	25,77	8,20	2,24	28,40	R. Szulc 1997
WSP Bydgoszcz	26,55	7,64	2,14	-	Perliński 1996

Oceniając wyniki badań własnych w próbie zwinności mierzonej w biegu po kopercie, w porównaniu z średnimi arytmetycznymi badań innych autorów, stwierdzono lepsze wyniki w zespole studentów pierwszego roku studiujących na kierunku wychowania fizycznego w Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego w Bydgoszczy.

Z zestawienia średnich arytmetycznych w próbie siły, studentów kierunku wychowania fizycznego w roku 2001/2002, z przeciętnymi wynikami innych grup studenckich, stwierdzono wyższe wartości w próbie siły wśród młodzieży studiującej na kierunku wychowania fizycznego.

W próbie mocy kończyn dolnych mierzonej skokiem w dal z miejsca, zaobserwowano nieco wyższe wartości wśród studentów kierunku wychowania fizycznego.

Analizując wyniki studentów kierunku wychowania fizycznego Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego w Bydgoszczy w próbie wytrzymałości, w porównaniu z średnimi uzyskanymi przez innych autorów, stwierdzono najlepszą wytrzymałość w zespole własnym.

ROZDZIAŁ V

SPOSTRZEŻENIA I WNIOSKI

Przedmiotem niniejszej pracy było opracowanie i dokonanie analizy wyników badań w zespole studentów pierwszego roku kierunku wychowania fizycznego, w Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego w Bydgoszczy, w roku akademickim 2001/2002. Dokonano pomiarów budowy morfologicznej oraz poziomu zdolności motorycznej studentów. Wyniki badań podano opracowaniu statystycznemu.

Analiza budowy morfologicznej pozwoliła stwierdzić że:

1. W porównaniu z wynikami badań innych autorów, młodzież studiująca w Akademii im. K. Wielkiego w Bydgoszczy, badana w roku 2001/2002, charakteryzuje się najwyższym wzrostem, najwyższą masą ciała, najlepszym umięśnieniem ramienia, dobrym umięśnieniem przedramienia, najlepszym umięśnieniem uda, dobrym umięśnieniem podudzia oraz średnim rozmachem klatki piersiowej.

2. Wskaźnik Rohrera wykazał zróżnicowanie badanej populacji pod względem typologii budowy ciała. Najliczniej reprezentowany był w analizowanym zespole typ leptosomatyczny - 38 (60%), na drugim miejscu typ budowy atletyczny - 22 (34%), natomiast sporadycznie reprezentowany był typ budowy pikniczny - 4 (6%).

3. W oparciu o tabelę punktową S. Pilicza /29/, studenci kierunku wychowania fizycznego Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego w Bydgoszczy, reprezentują wysoki poziom zdolności motorycznej.

4. Porównanie średnich wyników poziomu zdolności motorycznej z rezultatami innych zespołów studenckich, wskazują na wyższy poziom w próbie zwinności, siły, mocy oraz wytrzymałości, wśród studentów kierunku wychowania fizycznego, studiujących w Akademii Bydgoskiej.

ROZDZIAŁ VI

STRESZCZENIE

Celem pracy było przedstawienie poziomu budowy morfologicznej oraz zdolności motorycznej studentów pierwszego roku studiujących na kierunku wychowania fizycznego w Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego w Bydgoszczy w roku 2001/2002. Budowę somatyczną oceniono na podstawie następujących pomiarów antropometrycznych: wysokość ciała, masa ciała, obwody ramienia, przedramienia, uda, podudzia oraz rozmach klatki piersiowej.

Określono również typologię budowy ciała według Krechmera, na podstawie wskaźnika Rohrera. Poziom zdolności motorycznej oceniono na podstawie testu S. Pilicza /29/.

Zebrany materiał opracowano statystycznie według sposobów podanych przez M. Arską - Kotlińską /1/. Dokonano analizę materiału i wyniki badań własnych porównano z rezultatami innych autorów.

BIBLIOGRAFIA

1. Arska - Kotlińska M., Bartz J. Wybrane zagadnienia statystyki dla studiujących wychowanie fizyczne, Poznań 1993r.

2. Asiankiewicz R. Z badań zmian sprawności motorycznej młodzieży akademickiej WSP w Zielonej Górze w latach 1975 - 1995.

3. Barański A. Próba klasyfikacji nominalnych definicji znamion motoryczności człowieka, Wychowanie fizyczne i Sport, tom XII, nr 3, str. 66-76, Warszawa 1969r.

4. Bielicki F. O amerykańskich badaniach nad zagadnieniami uzdolnień ruchowych człowieka, Kultura fizyczna nr 4,5, 1958r.

5. Curtius F. Klinische konstitutionslehre, Berlin 1954r.

6. Demel M. Sikora W. Badania nad rozwojem fizycznym i sprawnością ruchową młodzieży akademickiej, Wychowanie fizyczne i Sport tom III, nr 4, str. 555 - 557, Warszawa 1959r.

7. Drozdowski Zb. Morfologiczne podstawy procesów selekcyjnych WSWF w Poznaniu na tle selekcji sportowej, Monografie, Podręczniki, Skrypty, WSWF w Poznaniu, seria: Monografie nr 1, Poznań 1964r.

8. Drozdowski Zb. Wahania dobowe wzrostu i wagi uczestników obozów szkoleniowych WSWF w Poznaniu, Rocznik naukowy WSWF Poznań 1960r.

9. Fabrowski M. Próba oceny poziomu rozwoju fizycznego i sprawności I roku WSP Bydgoszcz, w roku akademickim 1995 - 96. Praca dyplomowa WSP Bydgoszcz 1999r.

10. Godycki M. Zarys antropometrii, Warszawa 1956r.

11. Gordon M. Sprawność fizyczna studentów Politechniki Częstochowskiej w latach 1964 - 73. Prace studiów Wychowania fizycznego i Sportu Uczelni Technicznych str. 50 - 54, Koszalin 1973r.

12. Gordon M. Charakterystyka rozwoju fizycznego studentów Politechniki Częstochowskiej w latach 1964 - 73. Prace studiów Wychowania fizycznego i Sportu Uczelni Technicznych str. 173 - 178, Koszalin 1973r.

13. Kobielski B., Konior W. Rozwój fizyczny i sprawność młodzieży akademickiej I roku Akademii Medycznej w Poznaniu, Kultura fizyczna nr 11, str. 778 - 788, Poznań 1958r.

14. Kostaszuk S. Zależność zmienności cech morfologicznych i sprawności fizycznej od zaawansowania w studiach u studentów Politechniki Poznańskiej, Akademicki Sport i Wychowania fizycznego, wydanie specjalne nr 9, str. 19 - 24, Warszawa 1971r.

15. Kostaszuk S. Podstawowe cechy morfologiczne studentów fizycznie sprawnych a układy grupy krwi AB0 i RH. Prace studiów Wychowania fizycznego i Sportu Uczelni Technicznych str. 55 - 60, Koszalin 1973r.

16. Kretschmer E. Korperbau und charakter, Berlin 1921r.

17. Łaba Z. Charakterystyka ogólnej sprawności studentek i studentów WSI, Akademicki Sport i Wychowanie Fizyczne, wydanie specjalne nr 9, Warszawa 1971r.

18. Milicerowa M. O wpływie warunków środowiska na tempo i rytm rozwoju osobniczego, Kultura Fizyczna nr 5 - 6, str. 351 - 354, Warszawa 1960r.

19. Mroczyński B. Charakterystyka budowy ciała i sprawności fizycznej studentów WSP w Bydgoszczy, na tle innych populacji studenckich, Biospołeczne postawy aktywności fizycznej człowieka, WSP w Bydgoszczy, str. 24 - 31, 1977r.

20. Mroczyński B. Charakterystyka cech somatycznych studentek ATR w Bydgoszczy w latach 1970 - 76, Akademia Techniczno - Rolnicza, Zeszyty naukowe nr 114, Wychowanie Fizyczne i Sport nr 3, Bydgoszcz 1984r.

21. Mroczyński B. Charakterystyka budowy ciała studentów WSI w Bydgoszczy w roku akademickim 1972 - 73, Prace Studiów Wychowania Fizycznego i Sportu Uczelni Technicznych, Koszalin 1973r.

22. Mroczyński B. Charakterystyka rozwoju fizycznego oraz sprawności motorycznej ogólnej studentek I roku WSP w Bydgoszczy w latach 1991 - 95, Zdrowie i sprawność motoryczna w Kulturze Fizycznej dzieci i młodzieży WSP, str. 25 - 29, Bydgoszcz 1999r.

23. Niklas A. Charakterystyka sprawności fizycznej młodzieży studenckiej WSI w Bydgoszczy, Wydanie specjalne, Warszawa 1971r.

24. Niklas A. Kształtowanie się rozwoju fizycznego i sprawności ogólnej studentów WSI w Bydgoszczy w okresie obowiązkowego wychowania fizycznego, Akademia Techniczno - Rolnicza, Zeszyty Naukowe nr 20, Wychowanie Fizyczne i Sport nr 1, Bydgoszcz 1975r.

25. Niklas A. Próba oceny sprawności fizycznej studentek ATR w Bydgoszczy w latach 1970, 1975, 1980, Akademia Techniczno - Rolnicza, Zeszyty Naukowe nr 114, Wychowanie Fizyczne i Sport nr 3, Bydgoszcz 1984r.

26. Perliński A. Próba określenia poziomu rozwoju fizycznego i sprawności motorycznej studentów Wydziału Humanistycznego WSP w Bydgoszczy w roku akademickim 1996 - 97, Praca dyplomowa 1997r.

27. Pilicz S. Przewidywanie sprawności fizycznej studentów metodą badania potencji ruchowej Maccloya, Wychowanie Fizyczne i Sport, tom VII, str. 205 - 219, Warszawa 1973r.

28. Pilicz S. Sprawność młodzieży męskiej I roku Politechniki Warszawskiej w roku 1953 - 54, Kultura Fizyczna nr 3, Warszawa 1958r.

29. Pilicz S. Testy sprawności fizycznej dla młodzieży akademickiej, Instytut Naukowy Kultury Fizycznej, Warszawa 1971r.

30. Protasiewicz P. Charakterystyka budowy morfologicznej oraz sprawności motorycznej studentów WSP w Bydgoszczy w roku akademickim 1996 - 97, Praca dyplomowa WSP Bydgoszcz 1999r.

31. Raczek J. Rozwój wytrzymałości dzieci i młodzieży szkolnej, Sport i Turystyka, Warszawa 1981r.

32. Silski A. Współzależność cech motorycznych z cechami rozwoju fizycznego studentów Politechniki Poznańskiej, Akademicki Sport i Wychowanie Fizyczne, nr 9, str. 49 - 60, Warszawa 1971r.

33. Stojanowski K. Skład rasowy studentek i studentów Studium WF Uniwersytetu Poznańskiego, Wychowanie Fizyczne nr 5, Warszawa 1931r.

34. Szubra T. Sprawność młodzieży akademickiej a zagadnienia SPO, Kultura Fizyczna nr 9, str. 660, Warszawa 1959r.

35. Szulc R. Poziom ogólnej budowy somatycznej oraz sprawności fizycznej studentów I roku Wydziału Humanistycznego WSP w Bydgoszczy w roku akademickim 1996 - 97, Praca dyplomowa WSP Bydgoszcz 1997r.

36. Szymański T. Porównanie rozwoju cech motorycznych kobiet, kierunek Wychowanie Fizyczne oraz innych kierunków rozpoczynających studia w WSP w Bydgoszczy w roku akademickim 1994 - 95, Zdrowie i sprawność motoryczna w Kulturze Fizycznej dzieci i młodzieży, str. 87 - 92, Bydgoszcz 1999r.

37. Trześniowski R. Miernik sprawności fizycznej, Warszawa 1963r.

38. Trzosek M. Charakterystyka budowy somatycznej i zdolności motorycznej studentów I roku WSP w Bydgoszczy w roku akademickim 1997 - 98, Praca dyplomowa WSP Bydgoszcz 2000r.

39. Walczak P. Charakterystyka budowy morfologicznej oraz zdolności motorycznej studentów WSP w Bydgoszczy w roku akademickim 1998 - 99, Praca dyplomowa WSP Bydgoszcz 2000r.

40. Wokroj F. Antropologiczne zróżnicowanie młodzieży szkół akademickich miasta Lwowa w roku akademickim 1937 - 38, Przegląd Antropologiczny, tom XIV, str. 1 - 50, Poznań 1948r.

41. Zaciorski M. Kształtowanie cech motorycznych sportowców, Warszawa 1980r.

---