C 47, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, Fizyka, sprawka od Mateusza, Fizyka - lab


r. akad. 1997/98

L A B O R A T O R I U M Z F I Z Y K I

nr ćwicz. 47

Charakterystyka fotoogniwa

wydział: elektroniczny

kierunek: elektronika i telekomunikacja

grupa: I

imię i nazwisko:

Krzysztof Granda

Krzysztof Górski

data wykonania:

ocena

data zaliczenia

podpis

20.10.1997

teoria

sprawozdanie

1.Wstęp

Fotoogniwa zaliczamy do urządzeń, w których realizowane jest bezpośrednie przekształcenie energii promieniowania elektromagnetycznego w energię elektryczną. Fotoogniwa stanowią układy złożone z półprzewodników o odmiennym charakterze ich przewodnictwa elektrycznego lub półprzewodnika (typu p) i metalu.

W przypadku oświetlenia półprzewodnika typu p powstają pary elektron-dziura. W przypadku, kiedy odległość od miejsca powstania par do złącza p-n stanowi wielkość mniejszą od długości przesunięcia dyfuzyjnego, to pary te w wyniku dyfuzji dochodzą do złącza, gdzie rozdzielają się pod wpływem pola stykowego. Fotoelektrony (dla nich nie istnieje bariera potencjału) zostają przeniesione przez pole stykowe do półprzewodnika typu n, powodując nadmiarową w porównaniu do równowagowej koncentrację elektronów i ładują tę część półprzewodnika ujemnie.

Powstałe w wyniku oświetlenia dziury nie mogą przenikać w obszar typu n półprzewodnika, ponieważ musiałyby pokonać barierę potencjału złącza p-n. Zablokowane w ten sposób dziury ładują obszar typu p półprzewodnika dodatnio.

Wynika z tego, że rozdzielenie ładunków doprowadza do pojawienia się dodatkowej składowej pola elektrycznego, a zatem do powstania na złączu dodatkowej różnicy potencjałów, będącej dla zewnętrznego układu siłą elektromotoryczną. Powstała w ten sposób foto-SEM jest przyłożona w kierunku przewodzenia, co powoduje, że wysokość bariery potencjalnej odpowiednio zmniejsza się. Wielkość foto-SEM zależna jest od wartości strumienia świetlnego, padającego na fotoelement. Ogólny wzór na foto-SEM ma postać:

Przy czym: jt = eγBE; γ -ta część par które nie uległy rekombinacji i dotarły do złącza p-n; B - wydajność kwantowa, tzn. liczba par nośników wytworzonych przez jeden kwant; js - gęstość prądu w obwodzie, którego SEM jest wytworzona przez fotoogniwo. W przypadku gdy j=0 i to wzór przyjmuje postać

Natomiast przy małym stopniu wzbudzenia wzór uprości się do postaci:

2. Schemat układu pomiarowego.

0x08 graphic

Rw - oporność wewnętrzna fotoogniwa,

mV - miliwoltomierz o dużej oporności wewnętrznej,

robc - opornica dekadowa,

U - napięcie wyjściowe fotoogniwa,

μA - mikroamperomierz

3. Ocena dokładności pojedynczych pomiarów

Do pomiarów użyto:

a) miliamperomierz ΔI = 1 [μA]

b) podziałka do pomiaru odległości Δr = 5 [mm]

c) miliwoltomierz ΔU = 6 [mV]

4. Tabele pomiarowe

TABELA NR 1

Pomiary zależności napięcia U ogniwa od odległości r źródła światła. Pomiary wykonano dla filtrów: czerwonego, zielonego i niebieskiego.

Lp.

Ucz [mV]

Uz [mV]

Un [mV]

r [m]

[0x01 graphic
]

Δ0x01 graphic
[]

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

324

314

303

293

282

273

263

255

246

238

228

336

324

315

302

292

281

270

260

256

222

210

226

211

193

181

169

159

148

141

133

127

118

0,20

0,22

0,24

0,26

0,28

0,30

0,20

0,34

0,36

0,38

0,40

25,00

20,66

17,36

14,79

12,76

11,11

9,77

8,65

7,72

6,93

6,25

1,25

0,94

0,72

0,57

0,46

0,37

0,31

0,25

0,21

0,18

0,16

TABELA NR 2

Pomiary zależności napięcia wyjściowego fotoogniwa od prądu obciążenia

Lp.

Robc [kΩ]

I [μA]

ΔI [μA]

U [V]

ΔU [V]

P [μW]

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

100

90

80

70

60

50

40

30

20

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1

3,2

3,5

4,0

4,5

5,3

6,3

7,8

10,1

14,6

25,7

27,8

30,2

33,1

36,6

40,8

45,8

52,1

59,9

68,8

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

0,323

0,323

0,322

0,322

0,321

0,319

0,316

0,312

0,303

0,280

0,275

0,269

0,262

0,253

0,241

0,226

0,206

0,178

0,136

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

0,006

1,034

1,131

1,288

1,449

1,701

2,010

2,465

3,151

4,424

7,196

7,645

8,124

8,672

9,260

9,833

10,351

10,733

10,662

9,357

5. Przykładowe obliczenia wyników pomiarowych

Dla danych z tabeli nr 1 pozycja 1

0x01 graphic

0x08 graphic
Dla danych z tabeli nr 2 pozycja 1

6. Rachunek błędów

Obliczenie błędu natężenia światła metodą różniczki logarytmicznej:

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Dla danych zawartych w tabeli nr 1 pozycja 1:

0x01 graphic

Obliczenie błędu maksymalnego mocy fotoogniwa za pomocą różniczki logarytmicznej :

0x01 graphic

Dane z tabeli nr 2 pozycja 1:

0x01 graphic

7. Zestawienie wyników pomiarowych

Doświadczenie I

Lp.

Ucz [mV]

Uz [mV]

Un [mV]

r [m]

[0x01 graphic
]

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

324 ± 6

314 ± 6

303 ± 6

293 ± 6

282 ± 6

273 ± 6

263 ± 6

255 ± 6

246 ± 6

238 ± 6

228 ± 6

336 ± 6

324 ± 6

315 ± 6

302 ± 6

292 ± 6

281 ± 6

270 ± 6

260 ± 6

256 ± 6

222 ± 6

210 ± 6

226 ± 6

211 ± 6

193 ± 6

181 ± 6

169 ± 6

159 ± 6

148 ± 6

141 ± 6

133 ± 6

127 ± 6

118 ± 6

0,20 ± 0,005

0,22 ± 0,005

0,24 ± 0,005

0,26 ± 0,005

0,28 ± 0,005

0,30 ± 0,005

0,20 ± 0,005

0,34 ± 0,005

0,36 ± 0,005

0,38 ± 0,005

0,40 ± 0,005

25,00 ± 1,25

20,66 ± 0,94

17,36 ± 0,72

14,79 ± 0,57

12,76 ± 0,46

11,11 ± 0,37

9,77 ± 0,31

8,65 ± 0,25

7,72 ± 0,21

6,93 ± 0,18

6,25 ± 0,16

Doświadczenie II

Lp

I [μA]

U [mV]

P [μW]

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

3,2 ± 1,0

3,5 ± 1,0

4,0 ± 1,0

4,5 ± 1,0

5,3 ± 1,0

6,3 ± 1,0

7,8 ± 1,0

10,1 ± 1,0

14,6 ± 1,0

25,7 ± 1,0

27,8 ± 1,0

30,2 ± 1,0

33,1 ± 1,0

36,6 ± 1,0

40,8 ± 1,0

45,8 ± 1,0

52,1 ± 1,0

59,9 ± 1,0

68,8 ± 1,0

323 ± 6

323 ± 6

322 ± 6

322 ± 6

321 ± 6

319 ± 6

316 ± 6

312 ± 6

303 ± 6

280 ± 6

275 ± 6

269 ± 6

262 ± 6

253 ± 6

241 ± 6

226 ± 6

206 ± 6

178 ± 6

136 ± 6

1,034 ± 0,343

1,131 ± 0,344

1,288 ± 0,346

1,449 ± 0,349

1,701 ± 0,353

2,010 ± 0,357

2,465 ± 0,363

3,151 ± 0,373

4,424 ± 0,391

7,196 ± 0,434

7,645 ± 0,442

8,124 ± 0,450

8,672 ± 0,461

9,260 ± 0,473

9,833 ± 0,486

10,351 ± 0,501

10,733 ± 0,519

10,662 ± 0,537

9,357 ± 0,549

8. Uwagi i wnioski

Podczas wykonywania ćwiczenia zaobserwowano, że wraz ze zmniejszaniem się odległości r tzn. źródła światła i elementu fotoelektrycznego (fotoogniwa) wzrasta napięcie prądu samoindukcyjnego w fotoogniwie. Prąd fotoelektryczny rośnie ze wzrostem U tylko do pewnej wartości granicznej I, zwanej fotoprądem nasycenia.

W zależności od rodzaju filtru zmienia się wartość napięcia. Wynika to

z tego, że napięcie zależy od częstotliwości światła działającego na fotoogniwo.

0x01 graphic



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
L 47, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, fizyka1, fiza, fizyka
47, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, fizyka1, fiza, fizyka
Cw.47-Charakterystyka fotoogniwa1, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, Fizyka, s
Cw.47-Charakterystyka fotoogniwa2, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, Fizyka, s
Cw.47-Charakterystyka fotoogniwa3, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, Fizyka, s
2LAB, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, Fizyka, sprawka od Mateusza, Fizyka -
C7, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, Fizyka, sprawka od Mateusza, Fizyka - la
41LAB-bez sensu, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, Fizyka, sprawka od Mateusza
Fiza 55 dzika, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, Fizyka, sprawka od Mateusza,
Cw.3 Równia pochyła, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, Fizyka, sprawka od Mate
C25M, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, Fizyka, sprawka od Mateusza, Fizyka -

więcej podobnych podstron