Pacjent w środowisku szpitala:
szpital jako środowisko pacjenta,
prawa pacjenta (na podstawie Deklaracji Praw Pacjenta WHO) - respektowanie praw pacjenta,
przyjęcie pacjenta do szpitala i oddział i ocena stanu pacjenta w chwili przyjęcia do szpitala,
proces adaptacji do warunków szpitalnych.

• Bezpieczeństwo

Potrzeba bezpieczeństwa jako jedna z najważniejszych potrzeb człowieka

Być bezpiecznym, mieć poczucie bezpieczeństwa oznacza brak lęku i obaw i czynników zagrażających życiu i zdrowiu

• Jatrogenia

• Jatrogenia to zachowania i postawy pracowników zakładów służby zdrowia, które wpływają szkodliwie na stan zdrowia człowieka

• Brak bezpieczeństwa w aspekcie psychicznym występuje na skutek czynników jatrogennych przykładowo brak informacji o stanie zdrowia

• Jatrogenia

• Komunikacja werbalna - mówienie językiem zrozumiałym, dostosowanym do poziomu intelektualnego odbiorcy

• Teoriahierarchii potrzeb A.H. Maslova

• Niższe w hierarchii potrzeby dominują i

zwyciężają w

konflikcie z

problemami

wyższego

rzędu

• Teoria hierarchii potrzeb A.H. Maslova

Podstawowe to potrzrzeby fizjologiczne ponad nimi bezpieczeństwa

W wyniku braku poczucia bezpieczeństwa w różnych obszarach dochodzi do zaburzeń funkcjonowania organizmu. Układ nerwowy - powstanie negatywnych emocji (lęk, strach, gniew czy agresja).

• Poczucie zagrożenia - czynniki

• Bezpieczeństwo

• Zapewnienie bezpieczeństwa pacjentowi oznacza postępowanie pielęgniarki niepowodujące powikłań zdrowotnych i zagrożeń życia dla pacjenta.

• Bezpieczeństwo środowiska oznacza tworzenie przez zespół opiekuńczy atmosfery akceptacji i szacunku dla drugiego człowieka

Jewsiejczyk. Pielęgniarstwo ćwiczenia 2006

• Prawa pacjenta - karta praw pacjenta

• Pielęgniarka ma moralne prawo i obowiązek przestrzegania postanowień zawartych w Karcie Praw Pacjenta oraz Europejskiej Karcie Praw Dziecka w Szpitalu.

• Prawa pacjenta - karta praw pacjenta

• Cel:

Podniesienie jakości świadczeń

pielęgniarskich dbanie o bezpieczeństwo pacjenta

Określenie roli pacjenta w procesie pielęgnowania jako równoprawnego członka procesu

Ustalenie kompetencji, odpowiedzialności i obowiązków w relacjach pacjent - personel

• Jakość pielęgnowania 3 z 6 kryteriów

• Adekwatności, procedury postępowania pielęgniarskiego dostosowane są do rzeczywistych potrzeb zdrowotnych

• Skuteczności, system jest efektywny w zakresie realizacji i osiągania potrzeb zdrowotnych społeczeństwa

• Doskonalenia jakości usług pielęgniarek w tym upowszechniania standardów i kryteriów

• Szpital warunki bezpieczeństwa

• Zabezpieczona instalacja elektryczna, tlenowa…

• Edukacja pacjenta o zachowaniu bezpiecznym

• Wszystkie pomieszczenia uporządkowane, oświetlone, suche, sprzątane

• Łóżka z zabezpieczeniem przed upadkiem

• Szpital warunki bezpieczeństwa

• Zabezpieczone okna i drzwi

• Sprawna sygnalizacja dźwiękowa

• Sprzęt lokomocyjny z blokadami i hamulcami

• Zamknięte apteczki

• Środki dezynfekcyjne przechowywane zgodnie z instrukcją

• Leki przechowywane w oryginalnych opakowaniach i odp. miejscu

• Szpital warunki bezpieczeństwa

• Zestaw reanimacyjny w dostępnym miejscu gotowy do użycia

• Zespół pielęgniarski ma umiejętność reanimowania przyrządowego i bezprzyrządowego zgodnie ze standardem

• Instrukcja p/poż znana pracownikom; gaśnice na miejscu, drogi ewakuacyne oznaczone

• Szpital warunki bezpieczeństwa

• Opaska identyfikacyjna ?

W dokumentacji na pierwszej stronie informacja dotycząca na jaki środek pacjent jest uczulony.

Poprawa bezpieczeństwa pacjenta poprzez Profilaktykę zakażeń szpitalnych

Wg Lenartowicz 2004

• Szpital warunki bezpieczeństwa dziecka

Ochrona przed chorobami zakaźnymi

Klamki wysoko

Zabezpieczenie okien

Ochrona przed urządzeniami elektrycznymi

Bezpieczne zabawki i sztućce

Odpowiednia temperatura

Ciepły ubiór , zabezpieczenie stóp

Łóżeczka ze ściankami bocznymi

Leki w bezpiecznym miejscu stosowane w zależności od wagi

Sprawdzanie danych przed podaniem leku

Zachowanie personelu łagodzące smutek, osamotnienie, strach przed zabiegami, badaniami i procesem leczenia

• Szpital warunki bezpieczeństwa osoby starsze

Istotne jest zapewnienie stałości składu zespołu pielęgniarskiego gwarantującego ciągłość opieki

Środowisko

Sprzęt, umeblowanie

Łóżko

Urządzenia ułatwiające poruszanie się

Bezpieczne sztućce

Stała temperatura pomieszczeń

Kontrola przyjmoania leków

Bezpieczeństwo p/poż

Przed wyjściem ze szpitala rozmowa o bezpieczeństwie w domu

• Szpital warunki bezpieczeństwa nieprzytomny

W pielęgnacji pacjenta naczelną zasadą jest zapobieganie powikłaniom, tworzenie środowiska wolnego od czynników szkodliwych

Temperatura ciała i otoczenia

Drożność dróg oddechowych

Odżywianie

Wydalanie

Funkcje ochronne skóry

Zapobieganie powikłaniom narządu ruchu

Komunikacja werbalna i niewerbalna dopływ bodźców

• Zapobieganie powikłaniom

• Przestrzeganie zasad postępowania gwarantujących niedopuszczenie do powikłań lub zmniejszenie ich wystąpienia.

1. Podstawowe działania

• Zapobieganie powikłaniom

• Profilaktyka zakażeń

• Organizacja środowiska materialnego przestrzeganie zasad i technik wykonywania zabiegów pielęgniarskich

• Przestrzeganie zasad aseptyki na każdym etapie diagnozowania

• Stosowanie określonych procedur i zasad w usprawnianiu pacjenta

• Stosowanie zasad higieny, aseptyki i antyseptyki w celu zmniejszenia ryzyka zakażenia

• Zapobieganie powikłaniom efekty

• Systematyczność

• Intensywność

• Współpraca

• Integralność

Ocena w pielęgniarstwie

• Ocena masy ciała

• Określenie wartości wagowych ciała w kg.

• Masę ciała ustala się u lekko ubranego pacjenta będącego na czczo, rano, po opróżnieniu pęcherza moczowego.

• Wartość masy ciała wpisuje się do dokumentacji choroby - karty gorączkowej, historii choroby, historii pielęgnowania, książeczki zdrowia.

• Ocena masy ciała - cel

• ustalenie aktualnej masy ciała i określenie zwiększenie lub zmniejszenia wartości w stosunku do poprzednich.

• u dzieci określenie prawidłowości w rozwoju (bilans),

• u pacjentów z przeprowadzanym bilansem płynów (pacjenci dializowani, w ch. układu krążenia),

• w określeniu dawki leku (szczególnie u dzieci)

• określeniu wydolności oddechowej (respiratoterapia).

• Ocena masy ciała - kiedy wykonujemy.

• po przyjęciu do szpitala,

• 1 raz w tyg. w szpitalu,

• kilka razy w tygodniu na zlecenie lekarza (wynika z istoty choroby lub stanu) np.: w przypadku niewydolności krążenia, w niewydolności nerek, otyłości, do oceny prawidłowej masy pacjenta,

• u dzieci podczas badań bilansowych.

• Rodzaje wag

• stojąca,

• elektroniczna.

• Rodzaje wag

• łóżkowa,

• Rodzaje wag

• siedząca,

• Ocena masy ciała

• 1. Stosując regułę:

• Wzrost w cm — 100 = prawidłowa masa ciała w kilogramach

• np. 183(cm) - 100 = 83(kg)

• Odchylenie masy ciała ku górze o 10% w stosunku do normy świadczy o nadwadze. Odchylenie masy ciała w dół o 20% w stosunku do normy świadczy o niedowadze.

• Ocena masy ciała BMI

• 2. Przez określenie wskaźnika BMI (ang. body mass index).

• BMI jest to liczbowy wskaźnik masy ciała, który pozwala ocenić, czy masa ciała odpowiada normie. Wylicza się go następująco:

Masa ciała (kg)

BMI = -------------------

Wzrost (m) x Wzrost (m)

• Ocena masy ciała BMI

• Optymalną masę ciała mają osoby, u których BMI oscyluje między 20 - 25.

• O nadwadze mówi się, gdy BMI wynosi 25 - 30.

• O otyłości, gdy wskaźnik ten mieści się pomiędzy 30 - 40.

• Niedowagę mają osoby o BMI niższym niż 20.

• Ocena ilości tkanki tłuszczowej:

% tk. tłuszczowej = 1,2 x BMI + 0,23 x wiek - 10,8 x płeć* - 5,4

płeć* (płeć męska -1, płeć żeńska - 0)

• Wynik powyżej 15 - 20% u mężczyzn oraz powyżej 25 - 30% u kobiet świadczy o otyłości.

• Ocena masy ciała - pomiar

Przygotowanie sprzętu do pomiaru: (sprawdzić wagę)

• wytaruj wagę,

• ustaw na „O",

• odbezpiecz wagę,

• manipulując pokrętłem po lewej stronie wagi doprowadź do tego, aby ruchome wskazówki wagi znalazły się w jednej płaszczyźnie ze wskazówkami nieruchomymi.

• zamknij wagę.

• nastaw odważnik na wartość wagi chorego badanej poprzednio.

• Ocena masy ciała - pomiar

• Przygotowanie pacjenta, ułożenie papieru ochronnego na wadze.

• Pacjent wchodzi na wagę - stoi bez oparcia, nie przy­trzymuje się wagi.

• Włącz wagę, uruchom.

• Dokonaj pomiaru. Przesuwaj odważniki tak, aby równoważniki się zrównały.

• Zamknij wagę.

• Odczytaj masę ciała.

• Dokumentowanie pomiaru w dokumentacji pacjenta.

• Poleć pacjentowi zejść z wagi.

• Przesuń odważnik do punktu „O".

• Kiedy następuje spadek wagi ciała

• W chorobach zakaźnych,

• zaburzeniach jelitowo-żołądkowe,

• chorobach nowotworowych

Spadek objawia się poprzez brak podściółki tkanki tłuszczowej.

• 
  
  
  
  Kiedy następuje wzrost masy ciała

• W otyłośi

• zaburzeniach hormonalnych (niedoczynność tarczycy)

• obrzękach

Wzrost objawia się dużą ilością tkanki tłuszczowej w stosunku do masy ciała.

• Zasady

• Poinformowanie pacjenta o przebiegu i celu po­stępowania, działania.

• Przygotowanie wagi (sprawdzenie, wytarowanie). Zadbanie o to, aby w czasie badania pacjent był na czczo i lekko ubrany.

• Dokumentowanie wyniku wykonywanego po­miaru w dokumentacji pacjenta.

• Ocena wzrostu

• Ocena wzrostu - cel

Ustalenie długości ciała na potrzeby obliczania: powierz­chni ciała, dawkowania leków, obliczania objętości od­dechowej i oceny prawidłowości rozwoju ogólnego.

• Ocena wzrostu - kiedy dokonuje się pomioaru.

• Pomiaru wzrostu (mierzenie pacjentów) powinno się dokonywać u każdego pacjenta w czasie przyjęcia do szpitala.

• Wskazane jest, aby dokonywać pomiaru rano, ponieważ w ciągu dnia człowiek staje się niższy o ok. 1 cm.

• Wykonanie pomiaru podczas badań bilansowych dzieci.

• Wykonanie pomiaru podczas badań profilaktycznych młodzieży szkolnej.

• Ocena wzrostu - sposób wykonania

• Przygotowanie pacjenta:

• Poinformowanie pacjenta o przebiegu i celu pomiaru, sposobie ustawienia w czasie ważenia.

• Przygotowanie pacjenta do samodzielnego wykonywa­nia pomiaru.

• Przygotowanie wzrostomierza lub taśmy mierniczej, papieru.

• Pacjent staje na wzrostomierzu lub podłodze (na papierze) boso bądź w pończochach

• (skarpetkach).

• Ocena wzrostu - sposób wykonania

• Poleć pacjentowi wyprostować się i przyciągnąć brodę lekko do szyi, złączyć pięty, całym ciałem przylgnąć do wzrostomierza.

• Ustaw miarę metrową wzrostomierza tak, aby dotyka­ła lekko wierzchołka głowy.

• Poleć pacjentowi zejść ze wzrostomierza, odczytaj na podziałce wysokość pacjenta.

• Wynik odnotuj w dokumentacji pacjenta: w karcie gorączkowej, karcie ucznia.

• Ocena wzrostu - zasady

• Wykonanie pomiaru przy przyjęciu pacjenta.

• Zadbanie, aby pacjent w czasie pomiaru przyjął odpowiednią pozycję.

Ocena narządu wzroku i słuchu

Joanna Hoffmann - Aulich

Ocena narządu wzroku

Prawidłowe funkcjonowanie narządu wzroku zapewnia kontakt ze światem.

80% informacji ze świata zewnętrznego odbiera wzrokiem.

Ocena narządu wzroku - badania

Ostrości wzroku

Widzenia barwnego

Położenia i ustawienia gałek ocznych - oglądanie gałek ocznych w czasie patrzenia w dal. Badanie koordynacji i ruchomości gałek ocznych.

Ocena narządu wzroku - ostrość wzroku

Odczytywanie różnej wielkości liter z określonej odległości. Tablice Snellena

Ocena narządu wzroku - ostrość wzroku

Na białym matowym tle są czarne znaki (optotypy).

Znaki litery, cyfry,

obrazki są jednakowej

wielkości i mają jednakową odległość i grubość.

Ocena narządu wzroku - ostrość wzroku

Przy każdym szeregu zaznaczona odległość D.

Siłę ostrości wzroku wyraża się stosunkiem odległości, w jakiej badany znajduje się od tablicy (d), do odległości z jakiej ten znak widzi zdrowe oko.

Ocena narządu wzroku - ostrość wzroku

Najniższy rząd odczytany z 5 m daje pełną ostrość wzroku 5/5.

Ostrość wzroku oka prawego - visus oculi dextri (v.o.d.) = 1,0

Ostrość wzroku oka lewego - visus oculi sinistri (v.o.s.) = 1,0

obu oczu - visus oculi utriusque (V.o.u.) = 1,0.

Ocena narządu wzroku - zaburzenia widzenia barwnego

Tablice pseudoizochromatyczne (liczbę, literę lub znak tworzą

barwne elementy.

Nieodczytanie

polecenia oznacza

daltonizm jednej lub wielu barw.

Najczęściej dotyczy barw zielonej, czerwonej a rzadziej niebieskiej.

Ocena narządu wzroku - zaburzenia widzenia barwnego

Badanie zwykle dotyczy kierowców, maszynistów, pilotów

Ocena narządu wzroku - istota i cel

Odczytywanie różnej wielkości liter z określonej odległości. W celu wczesnego rozpoznania zaburzeń w widzeniu.

Ocena narządu wzroku - zadania i kompetencje pielęgniarki

Wykonuje się rutynowo raz w roku u dzieci szkolnych - badania profilaktyczne

W czasie badań profilaktycznych oraz w czasie wizyty u okulisty.

Ocena narządu wzroku - Przygotowanie pacjenta i sprzętu

Poinformowanie o zachowaniu w czasie badania. Stanąć przed tablicą i zakryć oko niebadane.

Tablice Snellena powieszone na wysokości wzroku na dobrze oświetlonej ścianie (do dali). Do bliży tekst ułożony od najdrobniejszych do największych liter

Ocena narządu wzroku dla dali - algorytm

Pacjent staje lub siada w odległości 5 m od tablicy Snellena

Zakrywa oko niebadane zaokrągloną dłonią

Od góry czyta litery wskazane przez badającego (każde oko osobno).

Badający zapisuje rząd najmniejszych odczytanych liter w postaci ułamka

Licznik - przeczytał, mianownik - powinien przeczytać 5/5, 5/10

Ocena narządu wzroku dla bliży - algorytm

Pacjent siada 30 cm od oczu trzyma tablicę Snellena do bliży. Tekst ułożony jest od najdrobniejszych do największych liter.

Czyta każdym okiem osobno;

Osoba badająca zapisuje

wynik jak poprzednio.

Odczyt najdrobniejszego druku

to pełna ostrość wzroku;

Ocena narządu wzroku - zasady

Tablice na wysokości wzroku na dobrze oświetlonej ścianie;

Odpowiednie posadzenie pacjenta 30cm lub 5 m w czasie badania;

Zbadanie każdego oka osobno;

Wskazówki co do zachowania w czasie badania;

Prawidłowy zapis wyniku badania;

Ocena narządu słuchu

20% informacji z otaczającego świata odbierane jest za pomocą słuchu.

Ocena narządu słuchu - badanie podstawowe

Bada się za pomocą mowy i szeptu z różnych odległości do każdego ucha oddzielnie.

W przypadku

wątpliwości kieruje się

pacjenta do laryngologa na badanie specjalistyczne np. audiometryczne.

Ocena narządu słuchu - algorytm

Pacjent ustawiony bokiem w odległości 6 m od badającego;

Ucho dalsze od badającego chory zakrywa;

Badający wypowiada szeptem wyrazy :

• tony wysokie

• tonów niske

W przypadku gdy pacjent nie słyszy wypowiedzianych słów należy zmniejszyć odległość i badanie powtórzyć;

Ocena narządu słuchu - zasady

Zapewnienie ciszy;

Ustawienie 6m od badającego;

Zakrycie ucha niebadanego;

Dobór wyrazów;

Wyrazy wypowiadać szeptem i sprawdzenie czy zostały usłyszane;

Ocena narządu słuchu

Badanie laryngologiczne

Ocena stanu powłok skórnych i włosów

Joanna Hoffmann - Aulich

• Ocena stanu powłok skórnych

• Skóra stanowi mocną, elastyczną pokrywę wytrzymałą zarówno na ucisk, jak i rozciąganie. Jest nieprzenikliwa dla większości substancji rozpuszczalnych i gazowych, chroni przed inwazją flory bakteryjnej. Skóra i tkanka podskórna stanowi 20% ogólnej masy ciała osoby dorosłej, a powierzchnia wynosi 2m².

• Ocena stanu powłok skórnych

Skóra odgrywa poważną rolę w:

• czynności wydzielniczej,

• regulacji równowagi wodno-oddechowej,

• czynności resorpcyjnej,

• metabolizmie białek, lipidów, węglowodanów, witamin,

• w procesach odpornościowych.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Ogólny stan skóry (wygląd, zabarwienie, napięcie, ucieplenie, owłosienie, wykwity, grubość) jest źródłem informacji o stanie zdrowia całego ustroju.

• Obserwacja obejmuje ocenę stanu higienicznego skóry, który można określić jako zadowalający lub niezadowalający oraz wyglądu skóry - kolor, napięcie, nawodnienie, ucieplenie, grubość, zawartość podściółki tłuszczowej, wykwity.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Kolor różowy lub o odcieniu śniadym może w pewnych przypadkach być objawem chorobowym lub świadczyć o aktualnym stanie chorego.

• Blada skóra twarzy - duża niedokrwistości.,

• Żółte zabarwienie - żółtaczka,

• Brązowe plamy - ch. wątroby lub u kobiet w ciąży (ostuda),

• Zabarwienie ziemiste - zaawansowana choroba nowotworowa,

• Zabarwienie jasnobrunatne - marskość wątroby.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Plama (MACULA) - jest to wykwit leżący w poziomie skóry, niewyczuwalny przy dotyku, różniący się od skóry otaczającej wyłącznie zabarwieniem. Plamy mogą być barwnikowe, zapalne (rumień), naczyniowe.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Bąbel pokrzywkowy (URTICA) - jest to wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, barwy porcelanowobiałej lub różowej, szybko powstający i szybko ustępujący bez pozostawiania śladu.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Grudka (PAPULA) - jest to wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, o różnych wymiarach, dość wyraźnie odgraniczony, różniący się od skóry otaczającej spoistością i ustępujący bez pozostawienia śladu.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Guzek (NODULUS) - jest to wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, związany ze zmianami w skórze właściwej, często ulegający rozpadowi i ustępujący z pozostawieniem blizny.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Guz (NODUS, TUMOR) - to większe wykwity guzkowe, zajmujące również tkankę podskórną. Guzy mogą być zapalne lub nowotworowe.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Pęcherzyk (VISICULA) i pęcherz (BULLA) - są to wykwity wyniosłe ponad powierzchnię skóry, wypełnione płynem i ustępujące bez pozostawienia blizny. Jeśli przekraczają 0,5 cm, noszą nazwę pęcherzy.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Krosta (PUSTULA) - jest to wykwit typu pęcherzyka lub pęcherza zawierający od początku treść ropną.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Łuska (SQUAMA) - jest to złuszczająca się warstwa rogowa. Powstaje jako zejście stanu zapalnego bądź w następstwie nadmiernego rogowacenia.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Strup (CRUSTA) -

powstaje w wyniku zasychania na powierzchni skóry płynu wysiękowego albo ropnej treści pęcherzyków i pęcherzy lub na podłożu nadżerek i owrzodzeń.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Nadżerka (EROSIO) - jest to ubytek naskórka powstający w wyniku jego zniszczenia (np. maceracja), ustępujący bez pozostawienia blizn.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Przeczos (EXORATIO) - jest to nadżerka powstająca w skórze uprzednio nie zmienionej, najczęściej pod wpływem drapania (np. w przebiegu świerzbu, wszawicy).

• Ocena stanu powłok skórnych

• Pęknięcie i rozpadlina (FISSURA ET RHAGAS) - są to linijne ubytki dotyczące warstw głębszych skóry właściwej, w wyniku czego mogą powstawać blizny.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Owrzodzenie (ULCUS) - jest to ubytek skóry właściwej ustępujący z pozo­stawieniem blizn.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Blizna (CICATRX) - powstaje w następstwie uszkodzenia skóry właściwej i zastąpienia jej tkanką łączną włóknistą.

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

• Włos (PILUS) - jest twardym, wydłużonym tworem nabłonkowym skóry, składającym się z łodygi, która znajduje się poza skórą, i korzenia, który znajduje się w skórze.

• Ocena stanu powłok skórnych

• Włosy występują na całej skórze z wyjątkiem podeszwy, dłoni, poszczególnych elementów zewnętrznych narządów płciowych, czerwieni war­gowej. Najobfitsze są na głowie, gdzie jest ich ok. 300/cm².

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

Włosy mogą występować jako:

• meszek,

• włosy długie,

• rzęsy i brwi.

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

• Do najczęściej występujących zaburzeń w owłosieniu należą: wypadanie włosów (łysienie) oraz nadmierny porost włosów.

• Łysienie może być wynikłem przejściowego lub trwałego wypadania włosów na ograniczonej powierzchni lub obejmującego całą owłosioną głowę.

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

• Przyczyny wypadania włosów mogą być różne. Należą do nich:

• 1) mechaniczne (wycieranie, wskutek naciągania włosów),

• 2) toksyczne (zatrucie związkami chemicznymi),

• 3) choroby zakaźne (ostre choroby gorączkowe),

• 4) choroby układowe,

• 5) polekowe (np. przyjmowanie leków cytostatycznych, leków przeciwtarczycowych, przeciwkrzepliwych),

• 6) choroby włosów lub skóry owłosionej (np. grzybica).

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

• Łysienie typu męskiego ma charakter stały.

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

• Nadmierny porost włosów (HYPERTRICHOSIS) może dotyczyć całej skóry lub być ograniczony do pewnych okolic. Może być nabyty lub wrodzony. Jest częstszy u mężczyzn. Rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie lub w okresie pokwitania. U kobiet - jako hirsutyzm - dotyczy skóry twarzy, tułowia i kończyn, włosy przybierają charakter owłosienia męskiego.

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

• Występuje w wyniku nadmiernego wytwarzania androgenów. Może być następstwem chorób nadnerczy, jajników, przysadki, podwzgórza lub przyjmowania leków hormonalnych.

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

Cel:

• Oglądanie skóry i włosów w celu określenia stanu higienicznego oraz poszukiwania zmian patologicznych skóry lub zmian wskazujących na różne stany patologiczne organizmu.

• Badanie pielęgniarka może przeprowadzić bez zlecenia lekarza. O wszystkich zauważonych zmianach na skórze powinna powiadomić lekarza.

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

Przygotowanie pacjenta:

• Zapewnienie intymności.

• Rozebranie chorego.

• Jeżeli badanie przeprowadza się w trakcie wykonywania zabiegów higienicznych, przygotowanie chorego takie jak do mycia ciała.

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

• Rozbierz pacjenta.

• Starannie obejrzyj całą skórę zwracając uwagę na: stan higieniczny skóry i włosów, kolor skóry, wilgotność skóry, temperaturę skóry, napięcie, obrzęki, objętość tkanki tłuszczowej, blizny, zranienia, zadrapania, ślady po ukłuciach, wykwity, zaczerwienienia, przebarwienia, rodzaj i stan owłosienia, paznokcie (kształt płytki, zabarwienie, przebarwie­nia, łamliwość, zniekształcenia).

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

• Zapytaj chorego o objawy podmiotowe, tj. świąd, pieczenie, ból, przeczulica.

• Obejrzyj skórę w okolicach szczególnie narażonych na powstawanie odleżyn, odparzeń, zmian grzybiczych (między palcami).

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

Zapamiętaj:

• Badanie pielęgniarka może przeprowadzić w czasie wykonywania mycia całego ciała. Obserwacje należy odnotować w historii pielęgnowania, o zmianach patologicznych poinformować lekarza.

 

• Ocena stanu powłok skórnych i włosów

Zasady:

• Badanie przeprowadza się w czasie wykonywania zabiegów higienicznych.

• W czasie badania zapewnia się pacjentowi intymność.

• Dokładnie ogląda się skórę pacjenta.

• Badanie wykonuje się w rękawiczkach.

• Uzyskuje się od pacjenta informacje o objawach podmiotowych ze strony skóry.

---