RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
WYTYCZNE EUROPEJSKIEJ RADY ds. RESUSCYTACJI'2000
Katedra Anestezjologii i Intensywnej Terapii
Akademii Medycznej w Łodzi
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
RESUSCYTACJA
Ożywianie jest zespołem zabiegów lekarskich, których zadaniem lub skutkiem jest przywrócenie podstawowych objawów życia tj. co najmniej krążenia krwi lub krążenia krwi i oddychania.
REANIMACJA
- Jest zespołem czynności, które doprowadziły nie tylko do przywrócenia krążenia krwi i oddychania, ale także do powrotu czynności ośrodkowego układu nerwowego - łącznie z powrotem świadomości.
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
Mitologia egipska - bogini IZYDA
wdmuchuje powietrze do ust swego
męża OZYRYSA przywracając go do życia
* Biblia przytacza podobne zdarzenie-
prorok ELIASZ ożywia martwe dziecko
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
KOUWENHOVEN, JUDE, KNICKERBOCKER - (1960) podwaliny pod nowoczesną resuscytację
krążeniowo-oddechową -
prace nad techniką
uciskania klatki piersiowej -
zewnętrzny masaż serca
SAFAR-( 1958)
podwaliny pod nowoczesną
resuscytację krążeniowo-oddechową
- prace nad techniką sztucznego oddychania
- metoda sztucznego oddychania usta-usta
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
Lata 60-te Ahnefeld F.W. - wprowadza koncepcję
„łańcucha przeżycia”
RESUSCYTACJA PRZEDSZPITALNA
• 60-70 % nagłych śmierci sercowych ma miejsce
w fazie przedszpitalnej
• w 92 % pierwszy kontakt z chorym z nagłym
zagrożeniem życia mają laicy
RESUSCYTACJA PRZEDSZPITALNA
CELE POSTĘPOWANIA PRZEDSZPITALNEGO :
RESUSCYTACJA PRZEDSZPITALNA
RESUSCYTACJA BEZPRZYRZĄDOWA
BLS
A- drożność
B- oddech
C- krążenie
RESUSCYTACJA PRZYRZĄDOWA
BLS
A- drożność
B- oddech
C- krążenie
RESUSCYTACJA PRZEDSZPITALNA
STRAŻ POŻARNA
POLICJA
RESUSCYTACJA KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
BLS PRZYRZĄDOWA
-ABC
-TLEN
-UNIERUCHOMIENIE TRANSPORTOWE
-OGRZANIE (FOLIA PRZEŻYCIA)
RESUSCYTACJA PRZEDSZPITALNA
ZINTEGROWANY PROGRAM RATOWNICTWA MEDYCZNEGO
ALS . ACLS
ABC + TLEN
WCZESNA DEFIBRYLACJA
FARMAKOTERAPIA
RATOWNICY MEDYCZNI ( PARAMEDEYCY, PIELĘGNIARKI ANESTEZJOLOGICZNE)
LEKARZE (ANESTEZJOLODZY, CHIRURDZY, INTERNIŚCI )
LEKARZE SPECJALIŚCI MEDYCYNY RATUNKOWEJ
RESUSCYTACJA PRZEDSZPITALNA
Wczesna defibrylacja :
migotanie komór jest najczęstszym mechanizmem nagłego zatrzymania krążenia krwi u dorosłych
defibrylacja elektryczna jest najskuteczniejszym sposobem leczenia migotania komór
prawdopodobieństwo skuteczności defibrylacji elektrycznej maleje w miarę upływu czasu
RESUSCYTACJA PRZEDSZPITALNA
Świadek zdarzenia może utrzymać dzięki CPR serce w migotaniu przez 10-15 minut
Szanse powodzenia defibrylacji zmniejszają się gwałtownie z upływem czasu o około 7 % -10% w ciągu każdej minuty
RESUSCYTACJA PRZEDSZPITALNA
PODAWANIE LEKÓW W CPR JEST POSTĘPOWANIEM DRUGOPLANOWYM I MA NA CELU:
poprawę perfuzji narządowej podczas CPR
ułatwienie defibrylacji elektrycznej
zapobieganie nawrotom złośliwych niemiarowości komorowych
ochronę mózgu i w mniejszym stopniu serca przed wpływem niedokrwienia i niedotlenienia
normalizację zaburzeń metabolicznych
RESUSCYTACJA PRZEDSZPITALNA
DROGI PODAWANIA LEKÓW W CPR
Dostęp dożylny
Dostęp dotchawiczy
Dostęp doszpikowy
RESUSCYTACJA PRZEDSZPITALNA
Obowiązująca zasada:
® jak najwcześniej w CPR
® jak najwyższe stężenia
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
Zatrzymanie krążenia krwi i oddychania jest zwykle skutkiem zaburzeń rytmu serca:
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
Zabiegi resuscytacyjne podejmuje się w oparciu o stwierdzenie:
.braku oddechu,
.braku tętna na dużych tętnicach (szyjne, udowe, ramienne),
Ocena znamion takich jak:
sinica,
szerokość źrenic i ich reakcje na światło,
oziębienie dystalnych części ciała,
obecność lub brak odruchu rzęsowego lub rogówkowego,
jest opóźnianiem wdrożenia czynności resuscytacyjnych.
Czynności resuscytacyjnych nie podejmuje się w przypadku stwierdzenia pewnych znamion śmierci:
plam opadowych,
stężenia pośmiertnego,
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
W SKŁAD RESUSCYTACJI KRĄŻENIOWO-ODDECHOWWEJ (CARDIO - PULMONARY RESUSCITATION - CPR)
wchodzą:
.Podstawowe zabiegi podtrzymywania życia
(Basic Live Support-BLS) obejmują A,B, C
.Zaawansowane czynności podtrzymywania życia
(Advanced Cardiac Live Support- ACLS) obejmują D, E, F
Rozstrzygające czynności przedłużania życia,
obejmują G, I, I
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
A (airway) - utrzymywanie drożności górnych dróg oddechowych:
odgięcie głowy do tyłu (przez uniesienie karku)
uniesienie żuchwy
rękoczyn potrójny:
.odgięcie głowy do tyłu,
.wysunięcie żuchwy do przodu,
.otwarcie ust pacjenta,
otwarcie ust:
)skrzyżowanym kciukiem i wskazicielem,
)przy całkowicie rozluźnionym stawie skroniowo - żuchwowym,
opróżnienie dróg oddechowych ręką i przez odsysanie,
udrożnienie dróg oddechowych rurkami gardłowymi:
rurka Guedela, Mayo (ustno- gardłowa),
rurka Wendla (nosowo- gardłowa),
Błędy i niebezpieczeństwa podczas zakładania rurek gardłowych:
)traumatyzacja języka i gardła przy niewłaściwym użyciu rurki,
)krwawienie z nosa przy niewłaściwym zakładaniu rurek nosowo- gardłowych,
)wciśnięcie języka do gardła i zamknięcie wejścia do krtani,
)uszkodzenie zębów (siekaczy) rurką Guedela,
)uszkodzenie wargi znajdującej się między rurką a zębami,
)zatkanie językiem zbyt krótkiej rurki,
)ucisk przez zbyt długą rurkę okolicy zachyłka gruszkowatego i zamknięcie nagłośnią wejścia do krtani; dodatkowo możliwość wystąpienia arytmii, skurczu głośni, odruchów wymiotnych
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
Błędy i niebezpieczeństwa podczas zakładania rurek gardłowych:
traumatyzacja języka i gardła przy niewłaściwym użyciu rurki,
krwawienie z nosa przy niewłaściwym zakładaniu rurek nosowo- gardłowych,
wciśnięcie języka do gardła i zamknięcie wejścia do krtani,
uszkodzenie zębów (siekaczy) rurką Guedela,
uszkodzenie wargi znajdującej się między rurką a zębami,
zatkanie językiem zbyt krótkiej rurki,
ucisk przez zbyt długą rurkę okolicy zachyłka gruszkowatego i zamknięcie nagłośnią wejścia do krtani; dodatkowo możliwość wystąpienia arytmii, skurczu głośni, odruchów wymiotnych
B (Breathing) - rozpoczęcie sztucznego oddychania
1. wentylacja bezprzyrządowa:
- usta-usta
- usta-nos,
- usta- usta-nos,
2. wentylacja przyrządowa:
- rurka Safara,
- rurka Sussex,
- Life Key (AMBU),
- Notfalltucher (LEARDAL),
- Taschenmaske (LEARDAL),
- worek samorozprężalny (AMBU),
- rurka Combitube (Sheridan),
- maska krtaniowa (Intavent),
- intubacja:
- ustno-tchawicza,
- nosowo-tchawicza,
- konikotomia (konikopunkcja),
- tracheotomia (tracheopunkcja),
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
* Rurka COPA
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
Błędy i niebezpieczeństwa związane z wentylacją zastępczą niezaintubowanego pacjenta:
• rozdęcie żołądka przez stosowanie zbyt wysokich ciśnień, grożące regurgitacją i aspiracją treści pokarmowej do dróg oddechowych,
• niewłaściwe trzymanie maski powodujące nieszczelność,
• niewystarczająco odgięta głowa,
• niewłaściwe trzymanie worka oddechowego,
Błędy i niebezpieczeństwa związane z intubacją:
• nieprawidłowe ułożenie głowy,
• uszkodzenie jamy ustnej i zębów,
• niewłaściwy rozmiar rurki,
• prowadnica wystająca poza koniec rurki intubacyjnej,
• jednostronna intubacja (intubacja do jednego oskrzela),
• wprowadzenie rurki do przełyku,
• przepuklina mankietu uszczelniającego,
• skurcz głośni i oskrzeli,
• odma opłucnowa,
C (Circulation) - podjęcie masażu serca
Mechanizmy zatrzymania krążenia krwi:
* migotanie komór serca (Ventricular Fibryllation - VF),
* asystolia komór serca tzw. bezruch komór serca (Asystolia-Asys, Cardiac Arrest -CA),
* rzut serca bez czynności hemodynamicznej
(słabe serce, rozkojarzenie elektro mechaniczne);
(Non Perfusing Rythm - NPR,
Dyssotiation Elektro Mechanikal - DEM),
Uderzenie przedsercowe
wskazania:
• u pacjentów z monitorowanym ekg - przy częstoskurczu komorowym lub migotaniu komór, gdy nie jest możliwe natychmiastowe wykonanie defibrylacji,
• u pacjentów z monitorowanym ekg - przy bradykardii lub asystolii, dopóki pacjent zachowuje przytomność: (powtarzane uderzenia),
Pośredni masaż serca
Mechanizm:
•. Pompa sercowa- uciskanie serca pomiędzy mostkiem a kręgosłupem powoduje wyciskanie z niego krwi, która napływa do niego po zwolnieniu ucisku (skuteczny przy dużej podatności klatki piersiowej),
• .Pompa piersiowa- podczas ucisku na mostek w klatce piersiowej powstaje ciśnienie skurczowe, które popycha krew z serca i płuc do dużych naczyń na obwód.
Zwolnienie ucisku wywołuje ciśnienie rozkurczowe w obrębie klatki piersiowej, powodując napływ krwi.
Ciśnienie perfuzji mózgowej (CPP) powstaje w fazie kompresji z różnicy ciśnień w aorcie i żyłach szyjnych (20% normy w czasie prowadzenia CPR).
Ciśnienie perfuzji mięśnia sercowego (MPP) powstaje z różnicy między ciśnieniami rozkurczowymi w aorcie i prawym przedsionku (10 - 20% podczas prowadzenia CPR).
Pośredni masaż serca
* Ułożenie pacjenta
płasko na twardym podłożu,
nogi uniesione powyżej poziomu głowy (zwiększenie oporu obwodowego),
* Wyszukanie punktu nacisku
jedna trzecia dolna mostka (dorośli i dzieci),
ok. 1 cm poniżej linii łączącej brodawki sutkowe (noworodki
i niemowlęta),
* Głębokość nacisku
3.5 - 5.0 cm (dorośli),
2.0 - 3.5 cm (noworodki i niemowlęta),
* Częstość ucisku
ok. 80 - 90/min. (dorośli),
ok. 100 - 110/min. (dzieci),
ok. 120 - 130/min. (noworodki),
Powikłania pośredniego masażu serca
* . złamania żeber,
* . złamania mostka,
* . oderwanie żeber od mostka,
* . odma opłucnowa,
* . krwiak opłucnej,
* . stłuczenie płuca,
* . pęknięcie wątroby,
* . pęknięcie śledziony,
* . zatory tłuszczowe,
* CPR prowadzone przez jednego ratownika:
początek wentylacji (dwa wolne wdmuchnięcia trwające po 1- 1.5 sek.;
po każdym wdechu oczekiwanie na wydech),
pośredni masaż serca - sztuczne oddychanie
15:2
sztuczne oddech wykonuje się w czasie przerwy między uciśnięciami mostka,
* CPR prowadzone przez dwóch ratowników
początek wentylacji (dwa wolne wdmuchnięcia trwające po 1- 1.5 sek.;
po każdym wdechu oczekiwanie na wydech),
pośredni masaż serca-sztuczne oddychanie
5:1
sztuczne oddech wykonuje się w czasie przerwy między uciśnięciami mostka,
U pacjenta zaintubowanego masaż serca i oddech mogą być prowadzone niezależnie od siebie.
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
Defibrylację
- po raz pierwszy opisali PREVOST i BATELLI
w 1899 roku przerywając migotanie komór u psa.
- u człowieka wykonał po raz pierwszy BECK
w 1948 roku
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
ADRENALINA
Wytwarza wieńcowe ciśnienie perfuzji rzędu 30- 40 mm Hg
działanie α -adrenergiczne:
skurcz arterioli,
zwiększenie napięcia ścian aorty piersiowej, tętnic podobojczykowych i szyjnych,
skurcz żył -zwiększona objętości krwi centralnej części łożyska naczyniowego,
działanie β -adrenergiczne:
wzrost aktywności bodźcotwórczej w sercu; pobudzenie do spontanicznych skurczów, zwiększenie częstości pracy serca,
sprzężenie elektro- mechaniczne,
wzrost siły skurczu,
zwiększenie amplitudy migotania komór serca,
dawki: 0.015 mg/kg m.c. co 3 - 5 minut, w przypadku braku reakcji (ekg) dawkę można zwiększyć do 0.1 mg/kg m.c., ale wiąże się to z możliwością:
* skurczu naczyń wieńcowych,
* martwicą mięśnia sercowego,
* hiperglikemią,
* hiperlaktemią,
WAŻNE:
nie podawać w jednej linii z wodorowęglanem sodu,
po podaniu występuje hiperkaliemia, która przechodzi w hipokaliemię,
WODOROWĘGLAN SODU
Nie stosuje się w pierwszych 15- tu minutach resuscytacji.
Wyjątek stanowią:
• rozpoznana przed zatrzymaniem krążenia
głęboka kwasica metaboliczna,
• jeżeli od zatrzymania krążenia minął czas dłuższy
niż 5 minut,
• jeżeli resuscytacja trwa dłużej niż 10 minut,
WAŻNE:
W wyniku zbuforowania tworzy się CO2.
HCO3- + H+ ↔ H2CO3 ↔ CO2 + H2O
Ponieważ CO2 może przenikać przez błony komórkowe szybciej niż wodorowęglany, podanie wodorowęglanu sodu może pogłębić kwasicę wewnątrzkomórkową, dając w efekcie osłabienie pracy mięśnia sercowego.
Negatywne skutki przy podawaniu NaHCO3
* przesunięcie krzywej dysocjacji oksyhemoglobiny w lewo
(z osłabieniem dostarczania tlenu do tkanek),
* gwałtowne przemieszczenie potasu do komórek z obniżeniem stężenia potasu w osoczu,
* spadek stężenia wapnia zjonizowanego w osoczu
przez ułatwienie jego wiązania z białkami osocza,
* przykurcz mięśnia sercowego (kamienne serce),
szczególnie w przypadku łączenia wapnia i preparatów naparstnicy,
* hipernatremia i hiperosmia - 2000 mOsm/l
(wcześniaki - możliwość krwawienia do OUN),
dawkowanie: 1 mmol/kg m.c. jako dawka wstępna,
następnie co 10 minut 0.5 mmol/kg m.c.
LIDOCAINUM HCl
* Podnosi próg migotania komór oraz hamuje powstawanie nawracającej fali pobudzeń.
Stosuje się ją w dawce wyjściowej 1-2 mg/kg m.c. (maksymalnie do 5 mg/kg m.c.),
a następnie we wlewie ciągłym z prędkością 1- 4 mg/ minutę.
ATROPINUM SULFURICUM
* Parasympatykolityki przyspieszają rytm zatokowy,
albo przedsionkowy ośrodek bodźcotwórczy,
przyspieszając także przewodzenie przedsionkowo - komorowe.
* Powodują przyspieszenie czynności serca w przypadku bloków proksymalnych, nie powodując przyspieszenia czynności serca w przypadku bloków dystalnych.
Dawkowanie:
* w asystolii 1.0 mg iv co 3-5 minuty
* w bradykardii 0.5 - 1.0 mg co 3-5 minut
MOŻNA ROZWAŻYĆ DAWKĘ JEDNORAZOWĄ 3 mg
TOSYLAN BRETYLIUM
Jest lekiem, dającym dobre rezultaty przy trudnych do opanowania epizodach zawałowych zaburzeń rytmu serca, wywołanych zawałem mięśnia sercowego. Mechanizm tego zjawiska polega na wydłużaniu czasu trwania potencjału czynnościowego
5 mg/kg m.c. co 5 minut lub druga dawka i następne 10 mg/kg m.c.
Uwaga ! Nie przekraczać 30 mg/kg m.c. łącznie
PRZEWODNIK DO RESUSCYTACJI 2000
/podstawowe różnice w porównaniu z przewodnikiem z 1998r/
Środki /sposoby i leki/ zostały podzielone na klasy zgodnie z ich wartością terapeutyczną:
Klasa I - zdecydowanie pomocne ( pożyteczne).
Klasa IIa - prawdopodobnie pomocne (pożyteczne).
Klasa IIb - możliwe że pomocne (pożyteczne).
Klasa III - nieprzekonywujące, możliwe że szkodliwe.
Nieokreślone - brak dostępnych dowodów.
PRZEWODNIK DO RESUSCYTACJI 2000
/podstawowe różnice w porównaniu z przewodnikiem z 1998r/
Basic Life support
Kluczowe kwestie:
• Prostota
• Najpierw telefon/szybko telefon
• Bez nacisku na sprawdzanie tętna
• Ujednolicony stosunek ucisków mostka do oddechów /15:2/
dla 1 i 2 ratowników
• Częstość ucisków 100/min
• Pozycja bezpieczna
• Sam posredni masaż (CPR) lepszy niż brak CPR
• Podkreślenie wagi szybkiego przybycia zespołu medycznego
PRZEWODNIK DO RESUSCYTACJI 2000
/podstawowe różnice w porównaniu z przewodnikiem z 1998r/
Adult Basic Life Support (ABLS)
Kluczowe kwestie:
• Prostota ABCD
• Interpretacja zgodnie z lokalną sytuacją
• Intubacja tchawicy - alternatywnie maska krtaniowa, Combitube itp.
z kontrolą ETCO2 - 02 sat.
• Wczesna defibrylacja 200 - 200 - 360J
• Epinefryna (Epinephrine), wasopresyna (Vasopressin)
• Zmniejszająca się rola lidokainy, amiodaronu
PRZEWODNIK DO RESUSCYTACJI 2000
/podstawowe różnice w porównaniu z przewodnikiem z 1998r/
Z A S A D Y W E N T Y L A C J I
. Zmiany w wentylacji są następujące:
Bez stosowania tlenu objętość wdechowa powinna w przybliżeniu wynosić 10ml/kg (700 - 1000ml ) w ciągu 2 sek. / Klasa IIa /.
.
Przy użyciu tlenu (> lub = 40%) stosujemy mniejszą objętość wdechową (w przybliżeniu 400-600ml) w ciągu 1-2 sek.
.
Alternatywne przyrządy do udrożniania g.d.o. ( maska krtaniowa, Combitube) mogą być akceptowane jeśli ratownicy zostali przeszkoleni w ich użyciu.
PRZEWODNIK DO RESUSCYTACJI 2000
/podstawowe różnice w porównaniu z przewodnikiem z 1998r/
B A D A N I E T Ę T N A
. Laicy nie powinni być dłużej uczeni ani nie powinno się od nich oczekiwać sprawdzania tętna. Sygnałem dla ratownika laika do podjęcia CPR ( i użycia automatycznego defibrylatora) jest brak objawów krążenia (normalnego oddechu, kaszlu lub poruszania się).
Pracownicy medyczni powinni sprawdzać tętno z oceną objawów krążenia ( oddychanie, kaszel, poruszanie się).
PRZEWODNIK DO RESUSCYTACJI 2000
/podstawowe różnice w porównaniu z przewodnikiem z 1998r/
U C I S K I K L A T K I P I E R S I O W E J
(masaż zewnętrzny serca)
. Częstość ucisków u dorosłych wynosi około 100/min /Klasa IIb/.
. Stosunek ucisków do oddechów zarówno dla 1 jak 2 ratowników wynosi 15 : 2 (jeżeli ofiara nie jest zaintubowana) /Klasa IIb/.
. Tylko pośredni masaż serca jest zalecany - podczas pospiesznego przenoszenia pacjenta lub gdy ratownik jest niechętny lub niezdolny do prowadzenia oddychania usta-usta / Klasa IIa/.
. Propagowanie w społeczeństwie wiedzy na temat CPR i konieczności szybkiego podejmowania CPR /Klasa IIb/.
PRZEWODNIK DO RESUSCYTACJI 2000
/podstawowe różnice w porównaniu z przewodnikiem z 1998r/
U S U W A N I E C I A Ł A O B C E G O
. Ratowników laików nie powinno się już dłużej nauczać usuwania ciała obcego u niereagujacych dorosłych /Klasa IIb/.
Jeśli laik podejrzewa ciało obce u nieprzytomnego pacjenta powinien rozpocząć CPR. Po rozpoczęciu sztucznego oddychania laik powinien poszukać ciała obcego w j. ustnej i jeśli jest ono widoczne usunąć.
Pracownicy służby zdrowia powinni przeprowadzić kolejno czynności w celu usunięcia ciała obcego z dróg oddechowych nieprzytomnych ofiar.
PRZEWODNIK DO RESUSCYTACJI 2000
/podstawowe różnice w porównaniu z przewodnikiem z 1998r/
A D V A N C E D C A R I O V A S C U L A R L I F E S U P P O R T
(Farmakologia w resuscytacji)
Amiodarone /Klasa IIb/ i prokainamid /Klasa IIb/ są zalecane dla wstępnego leczenia stabilnej hemodynamicznie tachykardii z szerokimi zespołami przed lidokainą i adenozyną.
Amiodarone i sotalol są nowymi środkami zalecanymi dla leczenia stabilnej hemodynamicznie, monomorficznej i wielomorficznej tachykardii komorowej (VT) /Klasa IIa/.
Zalecenia do stosowania bretylium w leczeniu VF/VT-bez tętna zostały zarzucone. Jest on jeszcze w leczeniu akceptowany ale nie zalecany. Daje zbyt dużo efektów ubocznych , szczególnie hipotensję w okresie poresuscytacyjnym /Klasa IIb/.
Konferencja ekspertów stwierdza, że stosowanie lidokainy może być kontynuowane w leczeniu VF/VT lecz w świetle obecnych badań zasługuje ona jedynie na /Klasę - nieokreślone.
PRZEWODNIK DO RESUSCYTACJI 2000
/podstawowe różnice w porównaniu z przewodnikiem z 1998r/
A D V A N C E D C A R I O V A S C U L A R L I F E S U P P O R T
(Farmakologia w resuscytacji)
Konferencja ekspertów w zasadzie nie miała problemu z wyborem • amidaronu jako pierwszego z wyboru leku antyarytmicznego dla leczenia nawracających po wstrząsach elektrycznych VF/VT. (Trzeba mieć jednak świadomość, że potwierdzenia na jego faktyczną użyteczność są ciągle słabe.)
• Magnez okazał się jedynie efektywne w leczeniu rozpoznanej hipomagnezemii i zaburzeniach rytmu -torsades de pointes- jako w tych przypadkach /Klasa IIb/.
• Vasopressin ( arginine vasopressin) może być bardziej użytecznym presorem niż epinephrine w przywracaniu spontanicznego krążenia w zatrzymaniu pracy serca.
Vasopressin (40 U i.v. jednorazowo) może zastąpić epinefrynę jako środek / Klasay IIb/.
UWAGA:
Brak dalszego uzasadnienia do stosowanie wysokich 0,1 mg/kg dawek epinefryny.
PRZEWODNIK DO RESUSCYTACJI 2000
/podstawowe różnice w porównaniu z przewodnikiem z 1998r/
A D V A N C E D C A R I O V A S C U L A R L I F E S U P P O R T
W E N T Y L A C J A
Obecnie zalecana objętość oddechowa jest niższa i powinna wynosić 6 -7 ml/kg w czasie 1,5-2 sek. /Klasa IIa/.
Większa objętość zwiększa ryzyko rozdęcia żoładka bez poprawy utlenienia krwi. Zalecane jest podawanie 100% tlenu także w oparciu o saturację.
Dopuszcza się alternatywne wobec intubacji dotchawiczej rozwiązania w celu udrożnienia g.d.o (maska krtaniowa, Combitube).
Pomiar CO2 w powietrzu wydechowym podczas CPR jest obecnie zaliczany do /Klasy IIb/.
Inne niż CPR stany nagłe wymagają stałego pomiaru ET - CO2 jako /Klasa IIa/.
PRZEWODNIK DO RESUSCYTACJI 2000
/podstawowe różnice w porównaniu z przewodnikiem z 1998r/
A D V A N C E D C A R I O V A S C U L A R L I F E S U P P O R T
D E F I B R Y L A C J A
• Pracownicy służby zdrowia powinni zostać obowiązkowo przeszkoleni w obsłudze zewnętrznych automatycznych defibrylatorów.
• Szpitale muszą posiadać programy dla wczesnej CPR i wczesnej defibrylacji tak aby można je było dostarczyć pacjentowi w każdym miejscu szpitala /Klasa I/.
• Programy publicznego dostępu do automatuycznego defibrylatora mają potencjalnie zmniejszyć jeden z największych problemów zdrowotnych - VF powodujące zatrzymanie krążenia krwi.
• Programy dostępu publicznego do automatycznego defibrylatora powinny dotrzeć do miejsc gdzie występuje prawdopodobieństwo zatrzymania krążenia co najmniej 1 na 5 lat.
Rozpatrywane są takie miejsca jak: duże środki transportu osób, markiety, baseny, teatry, kina , boiska sportowe, domy opieki itp.
PRZEWODNIK DO RESUSCYTACJI 2000
/podstawowe różnice w porównaniu z przewodnikiem z 1998r/
Adult Basic Life Support (ABLS)
Rola BLS w udarze:
. Ratownicy (świadkowie) w przypadku niereagującego dorosłego powinni najpierw wezwać pomoc “phone first” . Wyjątki: szybki telefon “phone fast” (czyli najpierw CPR) w przypadku dorosłych ofiar utopienia, urazu i zatrucia lekami / Klasa - brak dostępnych dowodów/.
. Prowadzący BLS powinni zidentyfikować pacjentów z udarem (przez zastosowanie odpowiednich skal) i wykonać szybki transport z wcześniejszym powiadomieniem szpitala w celu zwiększenia szansy przyspieszonego wyboru pacjenta do dożylnej terapii fibrynolitycznej / Klasa I /.
. Pacjenci z podejrzeniem udaru zasługują na taki sam priorytet do pośpiechu jak pacjenci z ostrym zawałem serca /Klasa IIb/.
. Ofiary z podejrzeniem udaru niedokrwiennego (po wcześniejszym powiadomieniu) powinni zostać przetransportowani do odpowiedniego szpitala w ciągu godziny /Klasa IIb/
POSTĘPOWANIE PORESUSCYTACYJNE
ma na celu:
® normotensja lub hipertensja -MAP 80-120 mmHg
® normowolemia - OCŻ 8-12 cmH2
® umiarkowana hipokapnia - 25-35 mmHg
® umiarkowana hiperoksja - 100-120 mmHg
® prawidłowe stężenie elektrolitów:
sód 135-147 mmol/l
potas 3,7-5,3 mmol/l
wapń 2,5 mmol/l
fosforany 1,0-1,5 mmol/l
® molalność surowicy - 280-330 mmol/kg H2O
® normalne pH krwi tętniczej - 7,3 - 7,5
® umiarkowana hemodilucja - HT 30-35%
® normoproteinemia - 60-87 g/l albuminy > 3,0 g/l
® normoglikemia 63-120 mg% unikać hiperglikemii !!
® normotermia ≅ 37°C unikać hipertermii !!
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
® GŁÓWNE BŁĘDY STWIERDZANE PODCZAS RESUSCYTACJI
1.Organizacyjne:
Brak w szpitalu zorganizowanego zespołu reanimacyjnego.
Brak systematycznego nauczania i przypominania obowiązujących algorytmów w resuscytacji:
Powszechna nieznajomość obowiązujących algorytmów resuscytacji.
Brak szybkiej łączności z zespołem reanimacyjnym.
® GŁÓWNE BŁĘDY STWIERDZANE PODCZAS RESUSCYTACJI cd.
2. Sprzętowe:
• Brak tlenu lub pusta butla z tlenem.
• Brak szybkiego łącza /dren z odpowiednimi końcówkami/ pomiędzy reduktorem tlenowym a zastawką wlotową
w worku Ambu.
• Brak szybkiego dostępu do sprawnego defibrylatora.
• Brak osprzętowania / elektrod/ do przezskórnej stymulacji
serca.
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
® GŁÓWNE BŁĘDY STWIERDZANE PODCZAS RESUSCYTACJI cd.
3.Manualne:
Niewłaściwe udrożnienie dróg oddechowych.
Nieumiejętne posługiwanie się workiem Ambu
/ brak szczelności pomiędzy maską i twarzą, niewłaściwy rozmiar maski twarzowej /.
Nieumiejętność w posługiwaniu się defibrylatorem
złe miejsca przyłożenia elektrod
brak smarowania elektrod pastą przewodzącą
niewłaściwa siła nacisku elektrod na klatkę piersiową
niewłaściwy dobór energii wyładowań
Niewłaściwie wybierane miejsce na mostku do pośredniego masażu serca.
Nieprzestrzeganie płaskiego i na twardym podłożu ułożenia resuscytowanego pacjenta /resuscytowany na miękkim materacu pacjent
z uniesioną na poduszce głową/.
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
® GŁÓWNE BŁĘDY STWIERDZANE PODCZAS RESUSCYTACJI cd.
4 .W leczeniu farmakologicznym:
Nagminne niepodawanie tlenu podczas sztucznej wentylacji workiem Ambu mimo obowiązku podaży 100% tlenu.
Nieuzasadnione stosowanie wysokich dawek adrenaliny.
Nieuzasadnione stosowanie steroidów / zwykle wysokie dawki np. Solu-Medrolu, Hydrokortisonu i Dexametazonu - nierzadko stosowane łącznie /.
Zbyt wysokie dawki wodorowęglanu sodu.
Zbyt wysokie lub za niskie /asystolia/ dawki atropiny.
Podawanie roztworów glukozy resuscytowanym pacjentom bez rozpoznanej hipoglikemii.
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA
® PRZESTRZEGANIE
ALGORYTMU
KONSEKWENCJA
S U K C E S
1
WWW.RatownictwoMedyczne.Friko.p1