"SCENARIUSZ INSCENIZACJI Z OKAZJI DNIA ZIEMI”
Przebieg inscenizacji
Sala udekorowana jest plakatami ekologicznymi.
Obok plakatów wiszą hasła o treściach ekologicznych.
W miejscu gdzie będą występowały dzieci dekorację stanowi las: drzewa, krzewy, kwiaty leśne. Wśród drzew płynie strumyczek , za krzewami ukrywają się zwierzęta: wiewiórka, zając, lisek. Na środku jest leśna polana porośnięta trawą. Pod drzewem drzemie miś.
Scena I
Do lasu wchodzi grupka dzieci z wychowawczynią.
Pani:
Popatrzcie dzieci jaki piękny jest las. Jeśli postaramy się to mieszkańcy lasu powitają nas i zaproszą do swego domu. Może zobaczymy któregoś z nich, ale...
Idźmy leśną ścieżką cicho cichuteńko,
Może zobaczymy sarniątko z sarenką.
Może zobaczymy wiewióreczkę małą,
Jak wesoło skacze z gałązki na gałąź.
I niech nikt po lesie nie gwiżdże,
Nie woła, może usłyszymy
Pukanie dzięcioła. A może zaśpiewa
Między gałązkami jakiś mały ptaszek,
Którego nie znamy i będzie nas witał
Wesoła piosenką.
Tylko idźmy lasem cicho cichuteńko.
Dzieci milkną i starają się iść bardzo cicho. Po pewnym czasie siadają cichutko na leśnej polanie i wsłuchują się w odgłosy lasu.
Najpierw jest cisza, ale po chwili las ożywa i zaczyna się leśny koncert.
Ptaki przepięknie śpiewają , co chwilę słychać pukanie dzięcioła. Zwierzęta zaczynają przemykać między drzewami . Przyglądają się dzieciom z zaciekawieniem.
Dzieci śpiewają piosenkę „Czar ogniska”
Potem znowu słychać z kasety „Odgłosy lasu”
Po chwili dzieci zaczynają rozmowę.
Dziecko I :
Stoi las, wielki las,
Sosny takie wysokie,
Że sobie ręce podają z obłokiem.
Dęby takie potężne, potężne,
Jak baszty zamkowe, jak wieże.
Buki takie ogromne, ogromne,
Jak jakie wojsko stukonne.
Dzieci zaczynają cicho chodzić po lesie, rozglądając się dookoła dostrzegają różne ciekawostki mówiąc na zmianę:
-Mrówka ciągnie malutki patyczek.
-Poziomka chowa pod listkiem rumiany policzek.
-Żuczek ma złote skrzydełka, na jagódce świeci rosy perełka.
-Maślaczek w białym kołnierzyku niesie synka w mchowym koszyku.
-I żywicy kropla...I biedronka.
-I ślimak, i pajęczyny koronka.
Razem:
To wszystko las wielki las!
Dziecko III:
Wiecie co lubi jeleń?
Lubi wiosną zieleń,
Lubi źródlaną wodę
I słońce, i pogodę,
Leśne gęstwiny, łąki,
Swoje małe jelonki,
Lubi sąsiadów z lasu.
Dziecko IV:
A czego nie lubi ?
Dziecko III:
Hałasu!
Pani:
Tak tu pięknie, tak świeżo i czysto, ale pora wracać do domu.
Grupa wychodzi. Las żegna dzieci swoim śpiewem.
Scena II
Do lasu wchodzi czterech chuliganów, głośno krzyczą, rzucają dookoła śmieci, łamią gałęzie, kopią i depczą rośliny, płoszą zwierzęta, które w popłochu uciekają.
Czyniąc szkody śpiewają piosenkę.
Tu gdzie szumi las dębowy,
Hejże- hej, hejże -ha!
Gdzie malina i borowik,
Przyjdzie drwal tak jak trza!
Tu, gdzie grząskie jest bagienko,
Hejże- hej, hejże- ha!
Wykopiemy rowy prędko-
Zapał nasz każdy zna!
Tu, gdzie rzeczka szemrze czysta,
Hejże-hej! Hejże-ha!
Wpuścimy ścieki oczywista,
Niech nas też dobrze zna!
Tu, gdzie cieniem las zaprasza,
Hejże-hej! Hejże-ha!
Trasa wnet pobiegnie nasza,
No i już wszystko gra !
Trzech chuliganów wychodzi jeden z nich zostaje. Wystraszona wiewiórka z daleka pyta:
W: Kto ty jesteś?
Ch: Wandal mały.
W: Jaki znak twój?
Ch: Kij złamany.
W: Gdzie wyjeżdżasz?
Ch: Nad jezioro.
W: Co tam robisz?
Ch: Niszczę sporo.
W: I co jeszcze?
Ch: Niszczę zieleń.
W: Co potrafisz?
Ch: Bardzo wiele.
W: A na przykład?
Ch: Krzyczę, śmiecę.
W: Co myć lubisz?
Ch: Auto w rzece.
W: A kolega?
Ch: Także drze się.
W: Co zaprószasz?
Ch: Ogień w lesie.
W: A co zrywasz?
Ch: Kwiatki, listki.
W: Komu szkodzisz?
Ch: Sobie, wszystkim.
W: Czym w pień ciskasz?
Ch: Ostrą blaszką.
W: Z jaką miną?
Ch: Bardzo dziarską.
W: Twoje hobby?
Ch: Tranzystorek.
W: A co wbijasz?
Ch: Kozik w korę.
W: Kto twym wrogiem?
Ch: Grzyb pod drzewem.
W: Gdzie masz rozum?
Ch: ?...Tego nie wiem.
Chuligan odchodzi, a do wiewiórki podchodzą zmartwione zwierzęta.
Zwierzęta zrozpaczone rozglądają się po lesie.
Lisek:
Co teraz z nami będzie. Gdzie będziemy mieszkać?
Nie mamy już swego domu .Źli ludzi zniszczyli wszystko.
Kto nam teraz pomoże?
Jeż:
Pamiętacie dzieci, które były u nas na wycieczce?
One na pewno nam pomogą .
Szanowały nasz dom i nie robiły nam krzywdy.
Zawołajmy głośno:
Na pomoc! Ratunku!
Zjawiają się dzieci i zaskoczone pytają co się stało.
Był las proszę was i do tego lasu
Dla zabicia czasu
Przyszło młodzieńców czterech.
Pierwszy - gdy tylko przybył
Skopał niewinne grzyby.
Potem wyrzeźbił nożem
Swoje nazwisko w korze.
Drugi - wesołość rozniecił,
Bo porozrzucał śmieci.
I wrzeszczał tak jak goryl,
Aż echo gra do tej pory.
Trzeci- z wiatrówką w dłoni
Zaczął wiewiórkę gonić.
A potem tak się rozgniewał,
Że tłukł butelki o drzewa.
Czwarty w zabawy szczycie
Podpalił leśne poszycie.
A las proszę was,
Westchnął sobie żałośnie.
-Ja wyrosłem pięknie,
Ale, co z nich wyrośnie?
Wiewiórka:
Tu, gdzie dzisiaj ścięte pnie, było kiedyś dużo drzew.
W lesie tym pod wielką sosną mieszkał misio jeszcze wiosną.
Latem przyszli ludzie z piłą. Co się stanie z misiem zimą?
Miś:
Las to zwierząt jest mieszkanie, a więc człowiek niech przestanie
W czyimś domu się panoszyć!
Drzewa ścinać, misia płoszyć!
Dziecko I :
Nie martwcie się . Nie pozwolimy byście zginęli.
Jesteście przecież częścią naszego życia.
A Ziemia to nasz wspólny dom.
Dziecko II:
Nie ma czasu do stracenia. Zabierajmy się do pracy.
Kilkoro dzieci sprząta
Przyzna każdy komu nie brak wyobraźni-
Czas najwyższy, by się z Ziemią zaprzyjaźnić,
By otoczyć wreszcie starą, dobrą Ziemię
Naszą troską i miłością jak ramieniem.
Wzlećmy z orłem, hen wysoko nad obłoki,
Na pustyni w berka bawmy się ze strusiem,
Wtulmy się w mięciutkie, ciepłe futro foki,
Razem z pandą liczmy liście na bambusie.
Niechaj lasy cieszą nas zielonym cieniem,
A owoce będą słodkie jak marzenie,
niechaj słońce złoci ciężkie kłosy zboża,
Błękit nieba się przegląda w srebrnych morzach
Pieśń o Ziemi niechaj płynie ponad chmury,
niech ją nuci każdy człowiek, każdy kraj,
Aż zdumiony anioł szepnie patrząc z góry:
Tam na Ziemi , to dopiero mają raj!...
1