PORANNY KRĄG CZYLI STYMULACJA POLISENSORYCZNA WEDŁUG PÓR ROKU

JESIEŃ

KOLOR - żółty

SMAK - miód lub krem orzechowy

ŻYWIOŁ - wiatr

INSTRUMENT - dzwonki rurowe

ZAPACH - lawenda

Opracowały: Jolanta Rzetelska, Małgorzata Szymańska, Teresa Wróbel

TEMAT: Przygody misia Pongo

CELE GŁÓWNE:

• Wprowadzenie w świat symboli charakterystycznych dla danej pory roku

• Stwarzanie ciepłego i pogodnego nastroju

• Rozwijanie koordynacji ruchowej w obrębie motoryki małej i dużej

CELE OPERACYJNE - dziecko

• Wymienia cechy jesiennego lasu;

• Rzuca do celu kasztanami;

• Łączy wykropkowaną linię mazakiem lub odwzorowuje na kalce technicznej;

• Rysuje grafoznak do piosenki oburącz w powietrzu

• Współpracuje z kolegą w parze;

• Rozpoznaje i wymienia przedmioty spośród innych służące do wytwarzania wiatru

• Określa swój nastrój po skończonym zajęciu zaznaczając liściem na drzewie ewaluacyjnym;

METODY I FORMY:

• Techniki twórcze wielozmysłowe Poranny Krąg, techniki twórczego myślenia - lista atrybutów, elementy Metody Dobrego Startu wg M. Bogdanowicz, Denissona, W. Sherborne, elementy pedagogiki zabawy, zadań stawianych do wykonania, samodzielnych doświadczeń;

• Praca zbiorowa, zespołowa i indywidualna

POMOCE:

• Lampka zapachowa, olejek lawendowy;

• Utwory muzyczne: „Marsz turecki” Mozart, „Jesień” Vivaldi, „Cicha piosenka” -

sł. H. Januszewska, muz. F. Leszczyńska, „Jadą, jadą misie” ;

• Opowiadanie nauczycielki, ilustracja do opowiadania, kasztany, żołędzie, orzechy,

• Kartony, mazaki, kalka techniczna, schemat na dużym kartonie, schematy dla dzieci;

• Wiatrak elektryczny, gazety, wachlarze, chusteczki, dzwonki rurowe, „pierścionki” z pociętej bibuły, liście, koperta z listem od misia do dzieci, biszkopty, miód

PRZYGOTOWANIE SALI:

Wystrój sali w kolorze żółtym

Lp.	Przebieg	Działania nauczyciela	Działania dzieci
	Powitanie	zapalenie lampki zapachowej (lawendowej) - nauczyciel podchodzi z lampką kolejno do dzieci, wita je wypowiadając ich imiona;	dzieci stoją w kręgu, odpowiadają na powitanie nauczycielki w dowolny sposób;
	Śpiewanie piosenki powitalnej	zabawa powitalna przy utworze „Marsz turecki”, dzieci klaszczą w rytm muzyki, dotykają się dłońmi zaciśniętymi w pięści (żółw), odwróconymi dłońmi (śpiący żółw), podają sobie dłonie. Po zakończeniu sekwencji zmiana partnerów;	dzieci witają się ze sobą w przedstawiony przez nauczycielkę sposób;
	Krótkie opowiadanie o porze roku	nauczycielka opowiada przygodę niedźwiadka, który miał kłopoty ze zbudowaniem zimowego legowiska; rozmowa na temat opowiadania; Lista atrybutów - dzieci kończą zdanie: „Jesienny las jest .....” zabawy przyjaciół - ćwiczenia uwrażliwiające stopy - bieganie po kasztanach przy muzyce, rzucanie do celu - dziupli wiewiórki - kasztanami, orzechami, żołędziami, słuchanie piosenki „Jadą, jadą misie”, nauczycielka demonstruje dzieciom wzór, który będą kreśliły w powietrzu podczas śpiewania piosenki;	dzieci po wysłuchaniu opowiadania odpowiadają na pytania nauczycielki: Kto to był Pongo? Z kim się przyjaźnił i w co się bawił? Dlaczego przyjaciele niedźwiadka nie przyszli na spotkanie? Co zrobił Pongo? Z czego budował legowisko? Kto zepsuł Niedźwiadkowi łóżeczko? Jak wyglądał las? Dzieci kończą zdanie „Jesienny las jest .....” Dzieci wykonują polecenia nauczyciela Dzieci podczas śpiewania piosenki kreślą wzór w powietrzu, na podłodze palcem prawej i lewej ręki, na kartce z narysowanym schematem zakrytym mazakiem, odwzorowanie przez kalkę techniczną mazakiem,
	Spotkanie z żywiołem	nauczycielka przypomina dzieciom kto zepsuł misiowi legowisko - wiatr, a następnie wywołuje wiatr włączając wiatrak elektryczny; nauczycielka proponuje dzieciom aby zademonstrowały sposób wywołania wiatru pomagając sobie dowolnie wybranym przyborem (gazeta, wachlarz, chusteczka, itp.)	dzieci wybierają dowolny przybór i próbują wywołać podmuch wiatru;
	Demonstracja instrumentu	co robi wiatr? - nauczycielka demonstruje instrument - dzwonki rurowe zabawa z wiatrem - dzieci poruszają się przy dźwiękach dzwonków rurowych i włączonym wentylatorze	dzieci określają za pomocą czasowników czynności wiatru, dzieci mają założone na palce „pierścionki” z pociętej bibuły, którymi „rysują” oburącz w powietrzu koła - ćw. z elementami metody Denissona
	Wykorzystanie instrumentu	zabawa „Pomagamy niedźwiadkowi Pongo” - nauczycielka wyjaśnia zasady zabawy (zabawę powtarzamy kilka razy kończąc na ułożeniu legowiska)	pierwsza grupa - dzieci zbierają liście i przynoszą na wyznaczone miejsce, na sygnał - dźwięk dzwonków rurowych druga grupa dzieci - wiatr przebiegają i rozrzucają ułożone liści;
	Zastosowanie efektów smakowych	nauczycielka pokazuje dzieciom list, który zostawił niedźwiadek. Zaproszenie dla dzieci na przyjęcie - biszkopty z miodem, który Pongo dostał od pszczółek; zabawa „Usypiamy misia” przy piosence „Cicha piosenka” z elementami metody Weroniki Sherborne;	dzieci szukają śladów, które zostawił niedźwiadek, idą po nich do celu; dzieci częstują się biszkoptami z miodem; dzieci dobierają się parami, siadają jedno za drugim, kołyszą się w rytm piosenki cichutko mrucząc;
	Zakończenie	dzieci wykonują obrazek dla misia wykorzystując schemat z Metody Dobrego Startu; na zakończenie dzieci dokonują ewaluacji;	w podziękowaniu za poczęstunek dzieci wykonują pracę plastyczną; dzieci, którym zajęcie się podobało przypinają listek na drzewie, a jeśli się nie podobało to pod drzewem;

Opowiadanie „Przygody misia Pongo”

Całe lato niedźwiadek Pongo bawił się w lesie ze swoimi przyjaciółmi: jeżem Kolczatkiem i wiewiórką Rudą Kitką. Grali w chowanego, ganiali się, urządzali wyścigi i biegi przez przeszkody. Razem zbierali leśne jagody, czerwone poziomki, a kiedy skończyło się lato i przyszła jesień - grzyby i orzechy. Rozstawali się wieczorem, kiedy wracali do swoich mam. Tak dobrze się bawili i miło spędzali ze sobą czas, że nie spostrzegli jak las się zmienił. Zrobiło się w nim bardzo kolorowo - żółto, czerwono, brązowo od liści, liliowo od wrzosów. Pewnego razu niedźwiadek Pongo przyszedł na ulubioną polankę, miejsce spotkań przyjaciół, ale nikogo tam nie zastał. Długo czekał na Rudą Kitkę i Kolczatka. Siedział, siedział, siedział, obszedł polankę jeden raz, drugi raz, trzeci raz i nic,. W końcu postanowił poszukać swoich przyjaciół. Idzie lasem, idzie, woła; - gdzie jesteście Kolczatku! Ruda Kitko! Ale tylko echo mu odpowiadało. Nagle pod wielkim klonem zobaczył usypany kopczyk z kolorowych liści, ze złością kopnął w liście. Auuu! Krzyknął głośno Pongo i złapał się za nogę bo coś go bardzo ukuło. A spod liści wyjrzał zaspany jeżyk - Pongo co ty robisz? - zapytał Kolczatek.

• Jak to co - odpowiedział niedźwiadek - szukam Ciebie i Rudej Kitki, mieliśmy się bawić!

• Pongo - odpowiedział jeżyk - przecież już jest jesień, jeże i wiewiórki zbierają zapasy na zimę idą już spać. Niedźwiadki też powinny poszukać sobie zimowego legowiska.

• Skoro tak to idę, powiedz mi tylko z czego mam sobie zrobić wygodne łóżeczko?

• Najlepiej z kolorowych liści, są takie miękkie i pachnące, tylko uważaj ...

Ale miś już nie słuchał, biegł szybko przez las szukając najlepszego miejsca na swoje legowisko. Nagle zobaczył wielki dąb. Na olbrzymim konarze pszczoły zbudowały sobie ul. - To dobre miejsce - pomyślał niedźwiadek Pongo. Jest tu dużo liści a pszczoły będą mi pięknie grały do snu. Zabrał się do pracy. Ułożył już dużo liści, nagle, kiedy szedł już z ostatnią wiązką coś zagwizdało, zaświstało i po olbrzymim kopcu liści nic nie zostało. Miś usiadł bardzo zmartwiony - kto mi zepsuł legowisko, i kto mi teraz pomoże?

List misia Pongo do Dzieci

Kochane Dzieci!

Dziękuję Wam bardzo za pomoc w przygotowaniu legowiska. Mam dla Was prezent - mój przysmak, ale jestem taki senny, dlatego proszę poszukajcie go sami. Zostawiłem Wam wskazówki. Idźcie po śladach. Życzę smacznego. Do zobaczenia wiosną.

Wasz przyjaciel Pongo.

List misia Pongo do Dzieci

Kochane Dzieci!

Dziękuję Wam bardzo za pomoc w przygotowaniu legowiska. Mam dla Was prezent - mój przysmak, ale jestem taki senny, dlatego proszę poszukajcie go sami. Zostawiłem Wam wskazówki. Idźcie po śladach. Życzę smacznego. Do zobaczenia wiosną.

Wasz przyjaciel Pongo.

---