1. wymienić główne instrumenty polityki pieniężnej.
Instrumenty polityki pieniężno-kredytowej:
- określanie stopy obowiązkowych rezerw gotówkowych, jakie muszą utrzymywać banki w celu zapewnienia bieżących wypłat wynikających z wycofywania wkładów oraz ograniczenia ekspansji kredytowej
- prowadzenia polityki refinansowania, w tym określania wysokości stopy redyskontowej i lombardowej
- prowadzenia operacji otwartego rynku, tj. kupna i sprzedaży papierów wartościowych
- prowadzenie polityki walutowej
- bezpośredniego sterowania kredytami
2. wymienić główne elementy polityki fiskalnej?
Instrumentami polityki fiskalnej są:
- podatki,
- wydatki związane z tworzeniem nowych miejsc pracy i z finansowaniem programów zmiany kwalifikacji zawodowych,
- wydatki promujące restrukturyzację gospodarki,
- wydatki promujące rozwój drobnej przedsiębiorczości,
- wydatki na roboty publiczne,
- deficyt budżetowy,
- dług publiczny,
- zasiłki dla bezrobotnych,
- poręczenia i gwarancje państwa dla podmiotów zaciągających pożyczki
3. co to znaczy ze gospodarka jest w stanie równowagi?
Równowaga ogólna w gospodarce danego kraju ma miejsce wówczas, gdy globalny (zagregowany) popyt, odpowiadający poziomowi i strukturze potrzeb społeczeństwa przy danych jego dochodach i indeksach cen rynkowych, zrównuje się z globalną (zagregowaną) podażą towarów i usług, odpowiadającą poziomowi i strukturze produkcji wynikającej z popytu na niezbędne o jej wytwarzania czynniki produkcji przy danym indeksie ich cen rynkowych i określonej ich podaży w danym przedziale czasu.
4. co to jest mnożnik i jak wpływa na poziom PKB ?
Mnożnik jest to współczynnik określający rozmiary krańcowego wpływu, jaki wywiera zmiana jednej wielkości ekonomicznej na drugą, której te pierwsza jest składnikiem (np. Y = C + I; gzie Y - dochód narodowy, C - konsumpcja, I - inwestycje)
Mnożnik jest to stosunek zmiany dochodu do zmiany planowanych wydatków autonomicznych.
Mnożnik określa o jaką wielkość wprowadzonego do gospodarki wydatku autonomicznego wzrośnie produkcja i dochód. Mnożnik jest zawsze większy od 1, gdyż każda zmiana w wydatkach inwestycyjnych uruchamia łańcuch zmian w wydatkach konsumpcyjnych. Wysokość mnożnika inwestycyjnego zależy od krańcowej skłonności do konsumpcji. Im wyższa krańcowa skłonność do konsumpcji, tym mnożnik wyższy, a im krańcowa skłonność do oszczędzania wyższa, tym mnożnik jest niższy.
5. czym różnią się zasoby pracy od liczby ludności w wieku produkcyjnym?
Do zasobu pracy należą Ci którzy pracują oraz bezrobotni czyli osoby, które chcą bądź muszą pracować. Zaś ludzie w wieku produkcyjnym to ponadto osoby zdolne do pracy, ale jej nie szukający, bo nie chcą lub nie muszą.
6. czym różnią się od siebie bezrobocie frykcyjne, strukturalne i sezonowe?
Bezrobocie frykcyjne - bezrobocie związane z przerwami w zatrudnieniu z powodu poszukiwania lepszej/innej pracy lub zmianą miejsca zamieszkania. Stanowi minimalne, możliwe bezrobocie w gospodarce wolnorynkowej. Stan bezrobocia na poziomie frykcyjnym oznacza w praktyce występowanie pełnej równowagi na rynku pracy.
Powody powstania bezrobocia frykcyjnego:
1. niedoskonała informacja - informacja o potencjalnych pracodawcach lub pracownikach jest kosztowna oraz często trudna do uzyskania
2. poszukiwanie pracy - przeprowadzane zarówno przez pracodawców jak i pracowników; obydwie strony poszukują dla siebie najlepszej dostępnej oferty i będą kontynuować te poszukiwania aż koszty poszukiwań i korzyści płynące z poszukiwania nie wyrównają się.
Bezrobocie strukturalne - bezrobocie, które powstaje na tle strukturalnych rozbieżności między podażą pracy i popytem na nią. Pojawia się wówczas, gdy restrukturyzacja dużych gałęzi gospodarki pozbawia pracy wiele osób. Konieczne jest przekwalifikowanie zawodowe osób, które utraciły zatrudnienie, dlatego czas jego trwania jest stosunkowo długi. W Polsce bezrobocie strukturalne pojawiło się wraz z restruktryzacją podstawowych branż przemysłu takich jak górnictwo, hutnictwo, a także na skutek likwidacji PGR-ów
Bezrobocie sezonowe- uwarunkowane porą roku i uwarunkowanymi nią zmianami pogodowymi , wegetacji roślin itp. Występuje w zakładach pracy sezonowej np. w budownictwie, rolnictwie i innych.
7. jakie są główne sposoby przeciwdziałania bezrobociu ( różnica między tymi na krótką mete a tymi na długa)?
Środki przeciwdziałania bezrobociu w zależności od roli jaką pełnią można podzielić na pasywne i aktywne. Przykład instrumentu pasywnego (na krótką metę) stanowią np. zasiłki oraz różnego rodzaju świadczenia określone przez ustawę co do wysokości i okresu przysługiwania. Natomiast środki aktywne (na dłuższą metę) adresowane są bezpośrednio do bezrobotnego. Ich główny cel to pomoc w znalezieniu zatrudnienia poprzez aktywizacje samego zainteresowanego. Służy temu m. in.: zmniejszanie „niedopasowania” na rynku pracy (np. wsparcie pośrednictwa pracy, szkolenia, staże zawodowe), pomoc w tworzeniu miejsc pracy (pożyczki dla zakładających nowe przedsiębiorstwa, subsydiowanie miejsc pracy), czasowe zatrudnienie (prace interwencyjne, publiczne).
8. czym jest inflacja?
jest to obniżanie się siły nabywczej pieniądza (jego wartości rynkowej). Na rynku obserwowana jest jako długotrwały wzrost średniego poziomu cen określonego koszyka dóbr. W praktyce inflacja na rynku konsumpcyjnym jest inna, niż inflacja na rynku zaopatrzeniowym i nieco inaczej wpływa na kondycję gospodarki.
Korzystnym efektem niewielkiej inflacji może być ułatwienie renegocjacji realnej wartości niektórych cen oraz płac (patrz również iluzja pieniądza).
Negatywne skutki inflacji to: Tzw. koszty zdartych zelówek, Tzw. koszty zmienianych jadłospisów.
Osobnym problemem jest niepewność co do przyszłej wartości inflacji. Podnosi to ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej. Uważa się, że niepewność co do wartości inflacji jest tym większa, im wyższy jest poziom inflacji.
Najpopularniejszą miarą inflacji jest indeks wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych -CPI.
MAKROEKONOMIA - kolokwium II