Postępowanie adm. ćw. 24.03
Strona postępowania administracyjnego.
Stroną postępowania administracyjnego jest każdy:
- czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo
-kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek
Nie ma wstępnego badania, czy ktoś jest stroną postępowania administracyjnego dopiero okazuje się to później. Organ może tym samym uznać:
-wniosek za niebyły
-lub wystosować pismo z informacją, że podmiot nie może być stroną postępowania i nie może być informowany o przebiegu sprawy
Ustalenie stron jest istotne i właściwe w postępowaniu administracyjnym. Urzędnik ma za zadanie rozpoznanie stron postępowania i ustalenie właściwości. Efektem złego ustalenia stron postępowania jest wszczęcie nowego postępowania. Jest to bardzo czasochłonne. Przejawia się tu zasada bezpośredniości.
Stroną mogą być:
Osoba fizyczna - człowiek, my wszyscy
Osoba prawna - Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy prawne przyznają osobowość prawną określając moment czasowy z upływem, którego jednostki te uzyskają osobowość. (art.33Kc)
Jednostka organizacyjna staje się osobą prawną:
w momencie gdy ustawa przyznaje jej taką osobowość np. uczelnie wyższe, samorządy
lub z chwilą wpisania do odpowiedniego rejestru, czyli do KRS-u lub Rejestru Szkół Wyższych Niepaństwowych, który prowadzi Ministerstwo Edukacji Narodowej
Mamy 2 typy osób prawnych:
typ fundacyjny - osoba prawna zorganizowana na bazie majątku np.:
fundacja, która służy celom o charakterze społecznym
szkoła wyższa - baza majątkowa powołana do kształcenia ludzi
przedsiębiorstwo państwowe - utworzone przez Skarb Państwa
typ korporacyjny - są to osoby prawne zorganizowane na bazie podmiotów prawnych (np. ludzie), które wkładają swój majątek, dzięki któremu będą prowadzić tę działalność np. stowarzyszenia
Aby stać się stroną postępowania administracyjnego należy mieć:
zdolność prawną - zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków
osoba fizyczna - zdolność prawna od chwili urodzenia
osoba prawna - nabywa zdolność prawną z chwilą powstania (utworzenia)
zdolność do czynności prawnych - zdolność do podejmowania działań wywołujących skutki prawne
Niektóre osoby prawne np. spółka akcyjna ma zdolność do czynności prawnych już w organizacji.
Zdolność do czynności prawnych można mieć ograniczoną lub jej brak.
Osoby fizyczne posiadają:
Brak zdolności do czynności prawnej:
osoby, które nie ukończyły lat 13
oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie: jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych szczególności pijaństwa lub narkomani, osoba nie jest w stanie kierować swym postępowaniem; czynności prawne dokonywane przez taką osobę są nieważne;
Ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają:
osoby między 13 a 18 rokiem życia; dziecko nie może skutecznie dokonywać czynności jednostronnych (np. zwolnienie z długu), nie może być tym samym stroną postępowania administracyjnego, bo większość czynności jest jednostronnych (WYJĄTKIEM jest ugoda, wtedy dziecko może być stroną, bo jest to czynność dwustronna)
Osoby między 13 a 18 rokiem życia w szczególnych przypadkach mogą być stroną w postępowaniu administracyjnym:
obywatelstwo - nadanie obywatelstwa w drodze decyzji administracyjnej; od ukończenia 16 roku życia człowiek sam może się zwracać o obywatelstwo
zawarcie małżeństwa - kobiety po ukończeniu 16 lat, ze specjalnym zezwoleniem sądu rodzinnego, a małżeństwo zdaniem sądu będzie zgodne z dobrem założonej rodziny;
osoby częściowo ubezwłasnowolnione: osoba pełnoletnia, która z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomani, a nie jest uzasadnione ubezwłasnowolnienie całkowite, lecz potrzeba jest pomoc do prowadzenia jej spraw ;
Osoba może udzielić pełnomocnictwa innej osobie.
Przedstawicielstwo- działanie w czyimś imieniu i na czyjąś rzecz.
Rodzaje przedstawicielstwa:
ustawowe - wynika z ustawy lub jest ustanowione przez sąd np. rodzice, opiekun, kurator - ustala sąd dla osoby o ograniczonej zdolności do czynności prawnych
umowne (pełnomocnictwo) - wynikające z umowy np. zlecenia - nie musi być w formie pisemnej z samej treści pełnomocnictwa wynika umowa
Pełnomocnikiem w postępowaniu administracyjnym może być każda osoba, która ma zdolność do czynności prawnych.
W postępowaniu sądowym pełnomocnikiem może być najbliższa rodzina , czyli dzieci, małżonek, rodzeństwo lub prawnik, czyli radca prawny lub adwokat.
Pełnomocnictwo w swojej treści powinno zawierać:
-własnoręcznie podpisane
-kto jest pełnomocnikiem
-adres pełnomocnika
-w jakiej sprawie jest udzielone pełnomocnictwo
Pełnomocnictwo składa się do akt (oryginał). Wyjątkiem jest pełnomocnictwo nadane radcy prawnemu lub adwokatowi, którzy sami mogą zrobić odpis i poświadczyć z oryginałem.
W sprawie administracyjnej żaden prawnik nie może poświadczyć mogą to robić tylko notariusze.
Organ samo może sobie poświadczyć, ale tylko i wyłącznie na własny użytek.
Adres jest bardzo ważnym elementem postępowania administracyjnego. Błędnie skierowane pisma są uznane za niedoręczone. Dlatego zawsze musi być adres pełnomocnika.
(art.34 Kpa) Organ ma obowiązek zwrócić się do sądu o ustalenie odpowiedniego przedstawicielstwa, gdy strona postępowania administracyjnego nie ma zdolności do czynności prawnych lub jest nieobecna.
DORĘCZANIE PISM:
Doręczanie przez pocztę lub pracownika organu lub skorzystania z innych podmiotów lub osób, którym organ udzielił upoważnienia.
Doręczanie:
osobie fizycznej
adresatowi - doręczyciel może wręczyć pismo, w każdym miejscu jeśli zna adresata za pokwitowaniem odbioru
doręczenie zastępcze, gdy nie ma adresata
domownikowi - mieści się także w tym pojęci sąsiad i dozorca
awizo - pozostawienie informacji o pozostawieniu pisma w urzędzie pocztowym; jeżeli w ciągu 7 dni adresat nie odbierze pisma, uznaje się je za doręczone (bardzo często wysyła się po upływie 7 dni powtórną informację na kolejne 7 dni); żeby uznać pismo za doręczone musi być wyraźnie określona data; listonosz zobowiązuje się do dokonania dopisku o adresacie czemu nie otrzymał pisma.
odmowa doręczenia - adresat nie chce przyjąć przesyłki; doręczyciel robi adnotację i stawia datę; następnie pismo uznaje się za doręczone i włącza do akt sprawy
osobie prawnej - można doręczyć pismo tylko w siedzibie do rąk upoważnionej osoby
doręczenie pism w postaci ogłoszenia publicznego ma miejsce, gdy przepis na to zezwala; wykonuje się to w postaci:
- obwieszczenia
- lub w inny sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości
W taki sposób może być doręczana np. uchwała o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, uchwała o wywłaszczeniu.
Datę doręczenia przyjmuje się 14 dni od wywieszenia.