higiena radiacyjna 12.03.2010, nadzór sanitarno-epidemiologiczny


Nadzór sanitarno - epidemiologiczny wykład

12.03.2010

HIGIENA RADIACYJNA

Ochrona radiologiczna

→ całokształt działań i przedsięwzięć zmierzający do zapobiegania narażeniu ludzi i środowiska na promieniowanie jonizujące, a w przypadku braku możliwości zapobiegania takiemu narażeniu, działania zmierzające do ograniczenia szkodliwego wpływu tego promieniowania na zdrowie przyszłych pokoleń przy uwzględnieniu czynników ekonomicznych, społecznych i zdrowotnych.

Organizacja ochrony radiologicznej

- Kierownik zakładu pracy

- Inspektor ochrony przed promieniowaniem

- Wojewódzka Stacja Sanitarno-epidemiologiczna

- Centralne Laboratorium Ochrony Radiologicznej (CLOR)

- Placówki Służby Pomiarów Skażeń Promieniotwórczych

Organizacje krajowe i międzynarodowe działające w zakresie ochrony radiologicznej:

System ochrony radiologicznej

→ licencjonowanie i nadzór - zgodnie z wymogami tego systemu nabywanie, posiadanie, użytkowanie i usuwanie substancji promieniotwórczych dozwolone jest tylko w ściśle określonych celach, w miejscach odpowiednio do tego zabezpieczonych i wyłącznie przez osoby do tego upoważnione.

→ ograniczenie dawek - ograniczenia wykorzystania źródeł promieniowania jonizującego tylko do przypadków uzasadnionych.

Uzasadnienie działalności

  1. analiza start i zysków, jakie są związane z zastosowaniem nowych źródeł promieniowania jonizującego.

  2. wykazanie, że źródła promieniowania jonizującego przyniosą korzyści większe niż wszystkie koszty i straty, łącznie ze zdrowotnymi.

Optymalizacja ochrony przed promieniowaniem polega na takim jej zorganizowaniu, aby otrzymane dawki były tak małe, jak to jest osiągalne w rozsądny sposób (tzw. Zasada ALARA). Proces optymalizacji odnosi się do określonego źródła i znajduje zastosowanie w projektowaniu urządzeń stwarzających zagrożenie dla narażonych ludzi.

Normy przemysłowe służące do optymalizacji strukturalnej, do planowania i konstrukcji budynków oraz osłon przed promieniowaniem - codzienne działania operacyjne w procesach technologicznych.

Ograniczenie dawek - przestrzeganie przepisów dotyczących tzw. dawek granicznych.

 Dawka graniczna

- wyrażona jako dawka skuteczna lub równoważna, dla określonych osób, jest to podstawowa wielkość dozymetryczna, wartość dawki promieniowania jonizującego, której nie wolno przekroczyć. Dawka jest określana jako suma narażeń wewnętrznych i zewnętrznych w okresie 1 roku.

Ustalone w rozporządzeniu wartości dawek granicznych nie obejmują narażenia na promieniowane naturalne:

Dawki dla osób zatrudnionych w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące:

→ wyznaczanie:

Dawki dla osób z ogółu ludności:

→ radiacyjny moniotring środowiska

→ pomiar zawartości substancji promieniotwórczych w wodzie do picia i żywności

→ aktywność i rodzaj substancji promieniotwórczych odprowadzanych do środowiska

→ dozymetria osobista

Dawki graniczne dla różnych grup narażenia:

WARUNEK: w ciągu kolejnych 5 lat dawka promieniowania nie może przekroczyć 100mSv

Nie wolno zatrudniać kobiet w ciąży lub karmiących piersią w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące określonych w przepisach prawa atomowego.

  1. Praktykanci i studenci (uczniowie) w wieku 18 lat i powyżej - dawka graniczna jak dla osób zatrudnionych w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące

  2. Praktykanci i studenci w iweku od 16 - 18 lat - dawka graniczna nie może przekraczać 6msV w ciągu roku kalendarzowego.

  3. Praktykanci i studenci w iweku poniżej 16 roku życia - dawka graniczna jak dla osób z ogółu ludności (1mSv)

Dawka skuteczna

Detekcja promieniowania jonizującego

- rejestracja cząsteczek w detektorach jest oparta na fakcie, iż podczas przejścia cząstki przez ośrodek materilany występują różnorodne procesy oddziaływania, w wyniku których traci ona część lub całość swojej energii.

- jonizacja - wybiajnie elektronów z atomów

- wzbudzenie atomów i cząsteczek ośrodka - emisja fotonów.

Detektory promieniowania jonizującego:

  1. gazowe

- stanowią zasadniczo układ dwóch elektrod zamkniętych w obudowie wypełnionej gazem, do których przykłada się odpowiednie napięcie stałe:

  1. oparte na ciale stałym

Komora jonizacyjna (jak działa)

Licznik Geigera - Mullera

konstrukcja i zasada działania

1. promieniowanie jonizujące → 2. jonizacja atomów gazu → 3. elektrony i jony gazu → 4. przyspieszenie w polu elektrycznym → 5. kolejne jonizacje → 6. wyładowania lawinowe → 7. wychwytywanie przez katodę jonów gazu → 8. impuls napięcia

Licznik scyntylacyjny (budowa)

  1. Komora scyntylacyjna - kryształy scyntylacyjne (ZnS, Nal(Ti)

  2. Fotopowielacz (fotokatoda, dynoda, anoda, wzmacniacz)

Działanie tego licznika opiera się na zjawisku scyntylacji:

0x08 graphic
0x08 graphic
1. promieniowanie jonizujące scyntylator 2. jony i elektrony 3. przetworzenie energii

0x08 graphic
promieniowania na energię świetlną

fotokatoda

fotopowielacze

0x08 graphic

4. Absorpcja kwantów świetlnych w materiale 5. wybicie z fotokatody fotoelektronów

0x08 graphic
0x08 graphic
fotokatody

pierwsza

dynoda

0x08 graphic
kolejne dynody 6. wyzwolenie z dynody elektronów emisji wtórnej

7. przyspieszenie elektronów

w polu elektrycznym

Dozymetryczne kontrole indywidualne

Pracownicy, którzy mogą być narażeni na dawkę efektywną lub równomierną przekraczającą w ciągu roku 30% dawki granicznej określonej w przepisach muszą być objęci kontrolą dawek indywidualnych. W przypadku narażenia na skażenia pracowników należy objąć indywidualną kontrolą skażeń.

  1. Indywidualna kontrola narażenia zewnętrznego

→ dawkomierze fotometryczne

→ dawkomierze termoluminescencyjne - wykorzystanie luminoforów do utrwalania zmian strukturalnych wywołanych oddziaływaniem promieniowania jonizującego

  1. Indywidualna kontrola narażenia wewnętrznego

Metoda fotometryczna - zasada pomiaru

Promieniowanie jonizujące przechodzące przez błonę fotograficzną powoduje jej zaczernienie w wyniku rozkładu halogenków srebra pod działaniem kwantów promieniowania.

Zasada pomiaru

  1. Filmy umieszcza się w specjalnych kasetach

- charakterystyka filmów:

  1. Analiza zaczernienia poszczególnych obszarów filmu

- ocena dawki promieniowania

- ocena energii promieniowania

- odróżnienie ekspozycji ciągłej od jednorazowej

- określenie kierunku padającego promieniowania

  1. Obróbka fotochemiczna filmu

2b Pomiar zaczernienia filmu przy pomocy densytometru

- pomiar przeprowadzany jest dla każdego filmu w 5 miejscach

  1. Wyznaczenie dawki otrzymanej

- o wystąpienie dawki powyżej 5mSv informowana jest właściwa terytorialnie WSSE

Termoluminescencja

Metoda dozymetrii termoluminescencyjnej, zalicza się do tzw. pośrednich metod detekcji promieniowania, ponieważ odczytana liczba zliczeń może być przeliczona na wartość dawki po uprzednim określeniu współczynnika proporcjonalności.

  1. Pochłanianie energii padającego promieniowania w luminoforze.

  2. Przesunięcie elektronów do pasm wzbudzenia.

  3. Powrót materiału do stanu podstawowego pod wpływem ciepła.

  4. Emisja kwantów energii w postaci światła widzialnego.

Liczba błysków świetlnych = dawka promieniowania padającego na detektor

„Odczytywanie” termoluminoforów w czytnikach

  1. Podgrzewanie detektora do temperatury 300 - 400oC

  2. Zliczanie wyemitowanych błysków światła

Rejestracja dawek promieniowania

Pomiary dozymetryczne w środowisku pracy mogą wykonywać:

Pomiary dawek indywidualnych są dokonywane przez podmioty mające akredytację. Przyrządy dozymetryczne stosowane do kontroli i oceny narażenia powinny mieć świadectwo wzorcowania?

Centralny rejestr dawek prowadzi prezes Państwowej Agencji Atomistyki na podstawie wyników pomiarów i ocen otrzymywanych od kierowników jednostek organizacyjnych. Przed zatrudnieniem pracownika kierownik zobowiązany jest uzyskać informację o dawkach dotychczas otrzymanych przez tego pracownika.

Narażenie na promieniowanie

Napromieniowanie zewnętrzne napromieniowanie wewnętrzne

- aparat rtg - do napromieniowania wewnętrznego

- urządzenie do tele-gamma terapii dochodzi po wchłonięciu substancji

- defektoskop izotopowy promieniotwórczych

- zamknięte źródła promieniowania Inhalacja (wdychanie)

znajdującego się w szczelnej obudowie ↓

uszkodzenie skóry → organizm ← przenikanie

przez kontakt

ingestia (spożycie)

Kategorie narażenia zawodowego

KATEGORIA A

- pracownicy którzy są narażenia na dawkę skuteczną przekraczającą 6mSv w ciągu roku lub dawkę równoważną, przekraczającą 3/10 wartości dawek granicznych dla soczewek oczy, skóry i kończyn

- systematyczne pomiary dawek indywidualnych

- pomiary stężeń wewnętrznych.

KATEGORIA B

- pracownicy, którzy są narażenia na dawkę skuteczną przekraczającą 1mSv w ciągu roku lub dawkę równoważną równą 1/10 wartości dawek granicznych dla soczewek oczy, skóry i kończyn,

- ocena narażenia prowadzona na podstawie pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy.

Ocena ryzyka zawodowego

  1. Identyfikacja źródła

  • Analiza warunków pracy