Peter Petersen - Model szkoły strukturalnej
CEL:
Podporządkowanie się normom ustanowionym przez grupę, życia w grupie
Treść kształcenia:
Uczono określonego reagowania na sytuacje środowiska społecznego
Ciąg przerywanych sytuacji i reagowania na nie
Kursy przedmiotowe i koła zainteresowań, zajęcia zblokowane
Rozmowa:
W kole, sprawozdanie, wykład, wypowiedź, kurs,
Zabawy
Wolne, dydaktyczne, w czasie pauzy, gimnastyczne, widowiska
Praca
Grupowa, różne kursy
Uroczystości
Poranna, zakończenie tygodnia, pożegnalna, itp
Organizacja kształcenia:
Podział na trzy grupy rodowe, każda grupa miała jednego nauczyciela:
Dzieci z rocznika pierwszego, drugiego i trzeciego (40 osób)
Dzieci z rocznika czwartego, piątego i szóstego
Dzieci z rocznika siódmego i ósmego (30-35 osób)
Młodsze dziecko miało starszego opiekuna - chrzestnego. Praca w grupach 4 osobowych, 2 chrzestnych i 2 dzieci.
W wyższych grupach organizowane były kursy przedmiotowe i koła zainteresowań (dyskusja w kole, praca w grupach).
Tygodniowy rytm pracy
Sytuacje w których dzieci się uczyły:
Rozmowa, zabawa, praca, uroczystości
Ocenianie:
Ocenianie, rozliczanie co umieją młodsi za pomocą starszych (chrzestnych), podsumowanie wyników
Nauczyciel:
dowódca, kierownik w grupie, ustalał prawa
Maria Montessori - Model szkoły humanistycznej
CEL: Stworzyc warunki do naturalnego rozwoju dziecka.
"Pomóż mi to zrobić samemu"
Treści kształcenia:
praktyczne ćwiczenia dnia codziennego
kształcenie zmysłów
edukacja matematyczna
edukacja językowa
wychowanie kosmiczne
wychowanie religijne
Organizacja kształcenia:
Organizowanie środowiska dziecka
Przedmioty wynikające z faz wrażliwości dziecka, same przykuwajace uwagę.
Fazy wrażliwości - polaryzacja uwagi (obserwacja i naśladownictwo), naturalne skupienie uwagi skierowane na:
faza od urodzenia do 6 r.ż
język mówiony i pisany, ruch, poządek, zachowania społeczne
faza 7 - 12 lat
moralność, sprawiedliwość, dobro i zło, uczucia religijne, różne dziedziny wiedzy naukowej, studiowanie całości poprzez badanie detalu
faza 13 - 18 lat
godność osobista, wiara we własne siły, odpowiedzialność
Odpowiednio pomyślane środki dydaktyczne (przyciągające uwagę).
Otoczenie rozwojowe powinno być zorganizowane w aspekcie materialnym, dynamicznym i osobowym:
aspekt materialny
aspekt strukturalno - dynamiczny
zasada budowania otoczenia dla dziecka
zasada pracy ze środkami dydaktycznymi
zasada pażadku i wolności
aspekt osobowy
jacy ludzie otaczają dziecko: rodzice, rówieśnicy, nauczyciel
Jak odbywa sie edukacja:
faza nazwania, asocjacji
faza przypoządkowania
faza kontroli
Ocenianie ucznia
nie ma klasycznego oceniania
Ocenianie diagnozujące! - ma pomóc w pracy z dzieckiem
rozpoznanie potencjału dziecka
diagnozowanie systematyczne jego zainteresowań
Nauczyciel
pomaga mądrze w naturalnym, indywidualnym rozwoju każdego dziecka
tworzy warunki do tego rozwoju
nie przeszkadza, nie szkodzi i nie ingeruje w rozwój dziecka
dostrzega zainteresowania, nazywa je
Celestyn Freinet - Model szkoły interpetatywnej
Cel
Stworzyć warunki do swobodnej, twórczej i spontanicznej aktywności
Treści kształcenia
-Rozwój aktywności które wynikają z typu inteligencji dziecka (Uczenie się w wyniku aktywności).
-Rozwój predyspozycji dziecka.
-Poszukiwanie osobistych interpretacji, ważne jest jak dziecko dochodzi do wyniku.
-Nauka czynności dnia codziennego (rozwijających zainteresowania) w pracowniach wewnętrznych i zewnętrznych
Organizacja kształcenia:
-klasy zastąpione pracowniami.
- tworzyły się grupy pracowniane
-plany tygodniowe
Indywidualne plany ucznia pisanie co poniedziałek i dawane opiekunowi, a w sobotę było rozliczanie.
- samodzielne dochodzenie do wiedzy
Metody:
-drukowanie tekstów
-fiszki zamiast podręczników, pisane samemu
- gazetka gablotowa i drukowana
- korespondencja między szkolna
Ocena:
Samoocena (w formie wykresu), ocena kolegów, testy rozpoznawcze, dyplomy sprawności, publikacja najlepszych tekstów
Nauczyciel:
Doradca, partner, pomocnik
Owidiusz Decroly - Model szkoły funkcjonalnej
CEL
Nauczyć życia przez życie, przygotowanie do życia społecznego,
Treści kształcenia:
- odpowiedzialność zbiorowa,
- działalność oparta na swobodzie dzieci - budowanie relacji w grupie,
- obudzenie w dziecku zrozumienia dla tego co wykonuje i wdrażanie do kierowania samym sobą,
-respektowanie wolności innych oraz samodzielności w życiu
- potrzeba aktywności,
- rozwijanie pewności siebie,
-kontakt ze środowiskiem przyrodniczym
-ośrodki zainteresowań
-zamiast przedmiotów były rozległe tematy sięgające w różne dziedziny. Tematy czerpano z dziejów człowieka.
-Proces uczenia się na lekcji: obserwacja, kojarzenie i wyrażanie.
organizacja kształcenia
-gry wychowawcze:
- gry indywidualne
- ćwiczenia w małych grupach,
- praca całej klasy,
-klasy lepsze i słabsze o jednakowym programie, tylko inaczej prowadzone lekcje
-grupy uczących się dzieci powinny być jednolite i mało liczne (30 osób)
-klasy równoległe dla dzieci słabo uzdolnionych (20 osób) i anormalnych (12 osób)
ocenianie uczniów, ewaluacja
- ocenianie zastąpiono opisową charakterystyką postępów ucznia,
- systematyczna, stała ocena zamiast egzaminów
- regularnie opracowywane raporty zamiast świadectw,
Nauczyciel:
Funkcja kierownicza, obserwator, korygował, organizował pracę, czuwał, zachowywał dyscyplinę i porządek w grupie, oceniał, sam się bezustannie kształcił w tym kierunku, posiadał łatwość przekazu informacji