Rdzeń kręgowy ma kształt grubego sznura, nieco spłaszczonego w kierunku strzałkowym o średnicy 1cm, barwy białej o masie ok. 30g. Umieszczony jest w kanale kręgowym. Rozpoczyna się on bez wyraźnej granicy od rdzenia przedłużonego i rozciąga na przestrzeni ok. 45cm, od I kręgu szyjnego do górnej krawędzi II kręgu lędźwiowego, gdzie kończy się stożkiem rdzeniowym.
Budowa wewnętrzna rdzenia kręgowego
Na przekroju poprzecznym istota szara rdzenia kręgowego ma kształt litery "H"; jest otoczona warstwą istoty białej, w której da się oddzielić tzw. sznury. Na całej długości rdzenia istota szara tworzy słupy, które na przekroju poprzecznym noszą miano rogów. Wyróżniamy rogi przednie, tylne, a w segmentach od C8 - L2,3 także rogi boczne. Między rogami przednimi i tylnymi leży istota szara pośrednia. Rozróżniamy w niej część przyśrodkową, czyli istotę szarą pośrednią środkową i część boczną zwaną istotą szarą pośrednią boczną; znajdują się w niej komórki układu autonomicznego. Istota szara pośrednia boczna jest w niektórych odcinkach rdzenia kręgowego tak silnie rozwinięta, że wpukla się w obręb sznura bocznego tworząc rogi boczne. W obrębie słupów przednich istoty szarej znajdują się duże komórki jąder ruchowych, których neuryty wychodzą z rdzenia w składzie korzeni brzusznych.
Istota biała utworzona jest z włókien nerwowych skupionych w rdzeniu w tzw sznury. Istota biała jest najlepiej rozwinięta w odc szyjnym i piersiowym. W skład jej wchodzą włókna wstępujące (przewodzą bodźce w kierunku mózgu) i włókna wstępujące (przewodzą bodźce w kierunku odwrotnym).
Drogi nerwowe - zespoły włókien przewodzące identyczne podniety w tym samym kierunku. Odróżniamy wśród nich drogi zstępujące (odmózgowe) przebiegajace w sznurach przednich rdzenia i wstępujące (domózgowe) w sznurach tylnych. Sznury boczne zawierają drogi obu rodzajów.
Budowa zewnętrzna rdzenia kręgowego
Na powierzchni przedniej leży szczelina pośrodkowa przednia; ku dołowi przechodzi na nić końcową, a w górze łączy się z jednoimienną szczeliną rdzenia przedłużonego.
W szczelinie tej biegnie tętnica rdzeniowa przednia. Bocznie od szczeliny wychodzą z rdzenia pęczki włókien nerwowych tworzące korzenie przednie nerwów rdzeniowych. Miejsce ich wyjścia nazywamy polem korzeniowym lub bruzdą boczną przednią. Między szczeliną pośrodkową przednią a bocznym krańcem bruzdy bocznej przedniej leży sznur przedni. Na powierzchni tylnej znajduje się bruzda pośrodkowa tylna. W głąb rdzenia kręgowego od bruzdy kierują się pasma tkanki glejowej tworzące przegrodę pośrodkową tylną. Oddziela ona od siebie dwa sznury tylne. Bocznie od rowka pośrodkowego tylnego leży obustronnie rowek boczny tylny, do którego wchodzą nici korzeniowe korzeni tylnych(grzbietowych) nerwów rdzeniowych. W rowkach bocznych tylnych leżą tętnice rdzeniowe tylne. Powyżej V kręgu piersiowego sznur tylny jest podzielony rowkiem pośrednim tylnym na dwa pęczki: leżący przyśrodkowo pęczek smukły i leżący bocznie pęczek klinowaty. Pomiędzy bruzdą boczną tylną a bruzdą boczną przednią leży sznur boczny.
Ogon koński - zespół nerwów rdzeniowych otaczających nić końcową.
U człowieka wychodzi z rdzenia 31 par nerwów: 8 szyjnych (C ), 12 piersiowych (Th), 5 lędźwiowych (L), % krzyżowych (S) i 1 para nerwów guzicznych (C0). Każdej paże nerwów odpowiada odcinek zwany segmentem rdzeniowym.