WTO
( ang. World Trade Organisation ) Światowa Organizacja Handlu.
Jej korzenie sięgają roku 1947, kiedy to Rada Społeczno - Gospodarcza ONZ zwołała konferencję, której przedmiotem był handel oraz polityka zatrudnienia. Komitet przygotowujący tę konferencję zajął się również zapisem projektu statutu organizacji, która miała nosić nazwę ITO i miała mieć profil handlowy. Statut ten podpisany został przez 54 kraje, jednak do ratyfikacji doszło tylko w Liberii. Drugie spotkanie Komitetu przyniosło rozwiązania w dziedzinie koncesji taryfowych. Zawiązano także tymczasowy układ w sprawie taryf, jak również ceł.
Dla zaistnienia WTO konieczne było spełnienie wymogu ratyfikacji przez państwa, których wymiana handlowa osiągnęła 85 %.
Statut organizacji mówi, że głównymi celami są: podwyższanie standardów życiowych, wzrost dochodów ludności, dążenie do pełnego zatrudnienia, rozwój handlu międzynarodowego, pomoc krajom rozwijającym się, zachowanie zasad ochrony środowiska i promowanie ich.
OPEC
Organization of the Petroleum Exporting Countries, czyli Organizacja Państw Eksporterów Ropy Naftowej założona w 1960 na konferencji w Bagdadzie zwołanej w następstwie obniżenia cen ropy naftowej przez międzynarodowe spółki naftowe. Głównym jej celem jest dążenie do kontroli cen ropy. Organizacja skupia 11 państw, których podstawowym bogactwem naturalnym jest ropa naftowa, w większości są to kraje słabo rozwinięte, które dostarczają obecnie ponad 30% produkcji ropy naftowej, a na ich terytorium znajduje się ok. 25% rozpoznanych zasobów tego bogactwa naturalnego na Ziemi.
Z chwila powstania OPEC narodziło się pojęcie PETRODOLARÓW określające wysokość wpływów z ropy naftowej, jednocześnie podnosząc podaż dolara amerykańskiego.
Pakt Andyjski
Określenie subregionalnego ugrupowania integracji gospodarczej 6 państw Ameryki Łacińskiej: Boliwii, Chile, Ekwadoru, Kolumbii, Peru i Wenezueli. Celem Paktu było doprowadzenie do utworzenia wspólnego rynku przez państwa członkowskie. Powstanie Paktu było wyrazem kryzysu w LAFTA (skupiającego również kraje AMC), który nie zawsze uwzględniał interesy biedniejszych państw. W efekcie dążyły one do rozwiązywania swych trudności ekonomicznych w ramach mniejszych stowarzyszeń gospodarczych. Obecnie układ działa na zasadach wolnorynkowych a nie centralnego planowania. Nowością w Pakcie Andyjskim jest obecnie położenie akcentu na integrację w ramach systemu światowego a nie wyłącznie obrona gospodarki subregionalnej przed światem zewnętrznym. Zezwala się też państwom członkowskim na wchodzenie w układy z państwami trzecimi, a także na zawieranie umów integracyjnych np. Porozumienie o Współpracy z Unią Europejską. Celem nadrzędnym tych zmian jest stworzenie Wspólnego Rynku Latynoamerykańskiego.
Mercosur
Inaczej Wspólny Rynek Południa. Kraje członkowskie postanowiły przyspieszyć proces integracji gospodarczej, zacieśniając współpracę i znosząc bariery handlowe. Od 1995 Mercosur stał się największą i najsilniejszą strefą wolnego handlu w Ameryce Południowej.
Celem organizacji jest zwiększenie skali powiązań gospodarczych, wprowadzenie pełnej swobody przepływu osób, kapitałów, dóbr, wspólne przedsięwzięcia restrukturyzacyjne wzorem Wspólnot Europejskich. Dla Unii Europejskiej kraje Mercosur są najważniejszym partnerem handlowym.