Imiona i Nazwiska	Wydział	Kierunek	Grupa	Grupa lab.	Data	Rok/Semestr
Milena Poniecka Agnieszka Waligóra Łukasz Ważny	IiZ	Logistyka	LG3	1	19.12.2008	2/3

Temat: Badania czucia drgań mechanicznych

1. Cel

Poznanie zasad wyznaczania progu czucia drgań za pomocą badań palestezjometrycznych; ocena stopnia obniżania się progu drgań na skutek pracy ręcznym narzędziem udarowym.

2. Aparatura i pomoce dydaktyczne

• palestezjometr (miernik czucia wibracji)

• narzędzia udarowe

• twarde podłoże

3. Pojęcia kluczowe

Drgania mechaniczne - drgania, w których zmiana wartości jakiejkolwiek wielkości kinematycznej lub dynamiczne charakteryzującej stan układu mechanicznego jest funkcją czasu.

Wartości progowe czucia drgań - charakteryzuje się za pomocą drgań mierzonych w decybelach oraz częstotliwości wyrażonej w hercach. Wartości te są oznaczone w zakresie częstotliwości 15 - 800Hz. Po wpływem drgań wartości te wzrastają i wracają do wyjściowych po około 15 min. Na upośledzenie czucia drgań wpływa temperatura. Im niższa temperatura opuszków palców, tym wyższy próg czucia. Próg czucia bada się palestezjometrem.

Badanie palestezjometryczne - metoda służąca do wykrycia wczesnych stadiów zespołu wibracyjnego. Badanie to jest oparte na zjawisku osłabiania czucia dotyku opuszkami palców u osób, które są narażone na działanie drgań. Badanie palestezjometryczne stanowi jedną z podstawowych metod oceny wrażliwości tkanki na działający bodziec (drgający element).

4. Przebieg ćwiczenia

Przed wykonaniem badania student powinien co najmniej 30 min przed rozpoczęciem badania nie palić papierosów. Dłonie badanego chronione przed nadmiernym wysiłkiem i schłodzeniem.

• zapoznaliśmy się z instrukcją obsługi palestezjometru

• ułożyliśmy rękę osoby badanej na czujniku palestezjometru:

• przedramię swobodnie spoczywa na stole

• opuszki palców na końcówce głowicy drgającej (część środkowa opuszka palca)

• mięśnie powinny być rozluźnione

• palce ręki swobodnie wyprostowane

• dociskać końcówkę drgającą z taką siłą, aby wskazówka kontroli docisku znajdowała się w środkowym położeniu

• wykonaliśmy pomiary czucia drgań dla wszystkich palców ręki pracującej, zgodnie z wytycznymi podanymi w instrukcji obsługi miernika:

• przeprowadziliśmy pomiary wstępne, aby zapoznać się z cechami bodźca i rodzajem doznawanych wrażeń

• przeprowadziliśmy pomiary właściwe

• zapisaliśmy wyniki na kartce

5. Wyniki

Badana osoba	Częstotliwość [Hz]	Amplituda drgań [dB]
				palec wskazujący	palec środkowy	palec serdeczny	palec mały
	Milena Poniecka	32	73	91	91	112
		63	88	83	93	95
		125	69	73	67	72
		162	63	84	67	72
		192	67	68	65	66
		250	63	62	61	69
		400	67	71	63	70
		500	78	64	80	83
		640	77	76	69	84
	Agnieszka Waligóra	32	114	108	93	106
		63	99	93	98	93
		125	85	84	73	74
		162	68	68	74	68
		192	73	72	68	86
		250	78	67	66	64
		400	72	74	74	73
		500	80	78	78	78
		640	78	83	80	82
	Łukasz Ważny	32	95	103	100	90
		63	83	88	91	85
		125	74	68	71	69
		162	68	66	62	68
		192	68	69	67	67
		250	62	62	69	67
		400	74	68	67	72
		500	76	69	77	73
		640	75	74	74	76

6. Wykresy










7. Wnioski

Badanie miało na celu wykazanie progu czuciowego. Jak można zauważyć z opracowanych danych największą wartość progu czuciowego a tym samym najmniejsze czucie wibracji nastąpiło u wszystkich badanych przy najmniejszej częstotliwości. Najmniejszy czas i tym samym najlepiej odczuwane wibracje miały częstotliwość 192-250 Mhz. Po przejściu tego progu czas potrzebny na wyczucie zaczął wzrastać. Można to wyjaśnić jako skutek coraz większej częstotliwości wibracji, które „oszukiwały” układ nerwowy - palec odczuwał przedmiot dłuższy niż normalnie. Mogło to również nastąpić na skutek zmęczenia palców kolejnymi próbami. Człowiek dzięki możliwości homestatycznym przyzwyczaja się do wpływu środowiska a więc tym samym również do drgań.

W opracowanych danych można zauważyć również, iż każdy z palców badanych osób miał inny czas reakcji. Najszybciej wibracje dało się wyczuć w palcu serdecznym, najwolniej w palcu wskazującym. Związane jest to z budową i unerwieniem palców. Palec wskazujący jest jednym z głównych (poza kciukiem) palców chwytnych i tym samym narażony jest na większe uszkodzenia. Co za tym idzie palec ten pozbawiony jest w większym stopniu zakończeń nerwowych po to aby w chwili uszkodzenia nie czuć większego bólu. Palec serdeczny natomiast jest jednym z głównych sensorów dłoni. Głównie palcem serdecznym rozpoznajemy gładkość powierzchni.

---