Motywy maryjne w sztuce średniowiecza i poezji póżniejszych epok:
Motyw maryjny wywodzi się z malarstwa (prawdopodobnie sztuki bizantyjskiej). Maryja przedstawiana była jako orędowniczka ludzi, błagalnie wyciągająca ręce do Chrystusa z prośbą o łaskę.
Ten sposób ukazania Matki Boskiej wykorzystał nieznany autor w "Bogurodzicy". Wierni zwracają się do Niej z pokorą o wstawiennictwo do Syna, aby ten wysłuchał próśb i zezwolił im na spokojne życie na ziemi i zbawił po śmierci. Zbiorowy podmiot liryczny podkreśla boskość Marii i jej sławę jako matki Chrystusa.
Zgoła inaczej Matka Boska została przedstawiona w "Żalach Matki Boskiej pod krzyżem". Jest to pieśń pasyjna (o męce Chrystusowej), odwołująca się do łacińskiej " Sabat Mater Dolorosa".
Podmiotem lirycznym jest Maria cierpiąca po stracie syna, jej cierpienie ma wymiar ludzki, upodobnia ją do wielu innych matek.
Motyw maryjny a właściwie bezpośrednie nawiązanie do "Bogurodzicy" możemy dostrzec w hymnie J. Słowackiego "Bogarodzica". Wpisał jednak poeta w ten utwór inne treści. Matka Boska jest również adresatką prośby, lecz jest to prośba Polaków w przededniu walki o niepodległość. Proszą, aby zaniosła Ona głos wolności przed tron Boga. Utwór ma charakter patriotyczny.