Zagadnienia specjalizacyjne - Doradztwo polityczne i medialne
Karolina Nowak
Marketing polityczny definicje i zastosowanie
Dyscyplina wiedzy zajmująca się analizą procesów wymiany miedzy podmiotami politycznymi ich środowiskiem oraz wewnątrz nich, że szczególnym odniesieniem do pozycjonowania tych podmiotów i ich wzajemnej komunikacji
Marketing polityczny powstał w USA, to forma komunikowania politycznego, zespół technik które wykorzystuje się do stworzenia odpowiedniego obrazu kandydata wśród jego elektoratu. Jest to promocja kandydata.
Zastosowanie:
* badania marketingowe w czasie kampanii, sondaże wyborcze, aby ocenić pozycję kandydata
* Kampanie telewizyjne, radiowe, audycje, ulotki
* badania polegające na wyborze odpowiedniej kampanii reklamowej.
* strategie wyborcze
* przeprowadzenie sondy „jaki jest Twój idealny kandydat”
* wizerunek kandydata/ partii politycznej
Uczestnicy procesu komunikowania politycznego
Aktorzy (sensu stricto) - podmioty polityczne podejmujące decyzje polityczne lub majace wpływ na ich kształt;
(Sensu largo) - wszyscy uczestnicy procesu politycznego
Aktorzy zbiorowi: - sformalizowane instytucje i grupy polityczne posiadające określoną strukturę, ideologię, program, wartości i preferencje (instytucje władzy publicznej, partie polityczne, organizacje pozarządowe)
Aktorzy indywidualni - mniej lub bardziej znani kandydaci i politycy.
Typ Aktora politycznego:
- polityk lider
- kandydat zdolny
- kandydat poleczy
-kandydat produkt
Mass media/ media masowe - ich zadaniem jest przekazywanie informacji, są to TV radio, Internet, prasa
Modele organizacji medialnych
- pracownia (Kurier lubelski)
- manufaktura (TVN
- fabryka wiadomości (TVN 24, CNN)
Wyborca - podmiot polityczny; element systemu politycznego, klient rynku politycznego
Typy wyborców
- elity partyjne
- wyborcy zdeklarowani
- wyborcy nieaktywni
- wyborcy bierni
- wyborcy niezdecydowani
Inny podział wyborców: emocjonalni, racjonalni, społeczni, pozytywni, negatywni, programowi, polityczni. Niezależni, grupowi, indywidualni.
Zaplecze organizacyjne dla kampanii wyborczej - sztaby wyborcze
Sztab wyborczy - skład
Sztab wyborczy dzieli się na zespół merytoryczny i techniczny. W skład zespołu merytorycznego wchodzą osoby zajmujące się opracowaniem założeń kampanii wyborczej danego kandydata, czyli planu jego strategii marketingowej. Zespół techniczny składa się z telefonistek, maszynistek, obsługi komputerów i faxów, kierowców, ochrony oraz zespołu zajmującego się rozlepianiem plakatów.
Zadania sztabu wyborczego.
Do zadań zespołu merytorycznego należy realizacja założeń kampanii wyborczej.
Do zespołu technicznego należy: telefonistki przyjmują telefony od wyborców zgłaszających uwagi, skargi i prośby o interwencję i pomoc. Zespół rozdający ulotki i rozlepiający plakaty to najczęściej młodzi ochotnicy, studenci a nawet uczniowie, rekrutujący się spośród sympatyków partii politycznych, którą kandydat reprezentuje. Sztab ma kilka osób odpowiedzialnych za kontakty z prasą.
Zadania szefa sztabu.
Szef sztabu jest mózgiem wszystkich działań, który trzyma w swych rękach wszystkie nici sztabu, decyduje o planie i hierarchii działań. Szef ma do pomocy specjalistę od spraw promocji i reklamy. Specjalista od reklamy zapoznaje się dokładnie z kandydatem i jego życiorysem, z różnorodnymi opiniami na jego temat. Na podstawie tych danych i znanych preferencji, upodobań i opinii jednego segmentu lub kilku wyborców, do których kandydat będzie się kierował sporządzony zostaje roboczy portret kandydata (jego roboczy image).
Techniki bezpośredniego i pośredniego wpływania na odbiorców
Manipulacja i perswazja - mają zmienic stan mentalny wyborcy lub zmusić go do działania
Perswazja - działa na świadomość wyborcy / odbiorcy , są to rady i wypowiedzi nakłaniające
Manipulacja - działa na nieświadomego wyborcę
Jeśli nadawca jest autorytetem dla odbiorcy to jego wypowiedzi zawsze będą działać nakłaniająco. To czy odbiorca jest swiadomy czy tez nie zależy tylko od nadawcy. Wg. Grzegorczykowej manipulacja i perswazja to dwa różne zjawiska. Wg Barańczaka Manipulacja i perswazja i manipulacja to to samo. A według J. Puzyniny manipulacja jest częścią perswazji.
Środki perswazyjne:
- wyrazy nacechowane emocjonalnie
- etykiety językowe
- ocena-fleksja
- składnia
Techniki manipulacyjne
- poczucie winy
- łączenie informacji z oceną
- wystosowanie oceny której nie można zweryfikować
- presupozycje - semantyczna i pragmatyczna
Środki audiowizualne w kampanii politycznej
Są to metody przekazu operujące dźwiękiem i obrazem oraz proces wprowadzania ich w życie.
- udział w programach publicystycznych
- reklama polityczna
- reklama radiowa
- piosenka wyborcza
- gry internetowe
- reklama mobilna z dzwiękiem
- automat dzwoniacy
Kampania pozytywna vs Kampania negatywna
Kampania pozytywna - działania mające na celu stworzenie dobrego i pożądanego obrazu kandydata lub partii politycznej. Budowanie przekonania, że „nasza” partia jest najlepsza. Pokazywanie swoich mocnych stron.
Kampania Negatywna - działania mające na celu ukazanie najgorszych , negatywnych cech naszego przeciwnika. Kierowanie się emocjami, Najsłynniejsza kampania negatywna to kampania L. Johnsona „Stokrotka”. Zachęcenie wyborców by głosowani przeciwko naszemu konkurentowi.
sensu stricte - przedstawienie kandydata w negatywnym świetle
problemowa - ukazanie negatywnie problemu jakim zajmuje się nasz przeciwnik
wizerunkowa - kreowanie złego wizerunku naszego kontrkandydata
atakująca - atak na przeciwnika politycznego, plotki, insynuacje
Media opiniotwórcze i tabloidowe w Polsce po 1989r.
Media opiniotwórcze:
Dzienniki:
- Rzeczpospolita
- Gazeta Wyborcza
- Nasz Dziennik
- Dziennik Gazeta Prawna
Tygodniki:
-Newsweek
- Polityka
- Wprost
Telewizja:
- TVN 24
- Polsat News
- TVP Info
Radio:
RMF FM
Radio Zet
Tok FM
Polskie Radio Trójka
Internet:
onet.pl
tvn24.pl
wp.pl
Media tabloidowe nie są mediami opiniotwórczymi ponieważ nie reprezentują swojego zdania i powielają opinie
Fakt, Super Ekspress, Fakty i Mity
Pojęcia PR i podstawowe narzędzia realizacji komunikowania PR
PR to wzajemne oddziaływanie zachowań i postaw jednostek, organizacji. Sprzyja osiąganiu założonych celów dzięki przekonaniu do nich w rzetelny sposób. Podstawą Pr jest informacja, która jest: rzetelna, pełna, pomocna dziennikarzom, etyczna, klarowna, przejrzysta.
Podstawowe narzędzia PR
- informacja prasowa
- wywiad PR
- reportaż PR
- kontakty bezpośrednie
- kartki okolicznościowe , korespondencja z obecnymi i byłymi klientami
- imprezy sportowe i integracyjne dla pracowników,
- czasopisma
- drzwi otwarte
- badania ankietowe
Pojęcia
Prasa - określenie dzienników, czasopism, i środków masowego przekazu powstałych w wyniku postepu technologicznego o charakterze informacyjnym Wydawana periodycznie, jest to medium jednokierunkowe.
Dziennikarz - osoba zajmująca się przygotowywaniem i prezentowaniem materiałów w środkach masowego przekazu.
Wydawca - osoba bądź instytucja (ta druga zwana również wydawnictwem), za której pieniądze przygotowywane, opracowywane, a następnie drukowane jest czasopismo, książka, lub publikowana podobna rzecz, np. komercyjny portal internetowy.
Utwór - termin prawniczy z zakresu prawa autorskiego, który wg Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych[1] jest zdefiniowany następująco
Nadawca - osoba, która jest źródłem informacji, wiąże się to z osobą wydawcy i wydawnictwa.
Odpowiedzialność mediów i dziennikarzy
Dziennikarze, wydawcy, producenci i nadawcy szanując niezbywalne prawo człowieka do prawdy, kierując się zasadą dobra wspólnego, świadomi roli mediów w życiu człowieka i społeczeństwa obywatelskiego przyjmują tę Kartę oraz deklarują, że w swojej pracy kierować się będą następującymi zasadami:
Zasadą prawdy - co znaczy, że dziennikarze, wydawcy, producenci i nadawcy dokładają wszelkich starań, aby przekazywane informacje były zgodne z prawdą, sumiennie i bez zniekształceń relacjonują fakty w ich właściwym kontekście, a w razie rozpowszechnienia błędnej informacji niezwłocznie dokonują sprostowania
Zasadą obiektywizmu - co znaczy, że autor przedstawia rzeczywistość niezależnie od swoich poglądów, rzetelnie relacjonuje różne punkty widzenia.
Zasadą oddzielania informacji od komentarza - co znaczy, że wypowiedź ma umożliwiać odbiorcy odróżnianie faktów od opinii i poglądów.
Zasadą uczciwości - co znaczy działanie w zgodzie z własnym sumieniem i dobrem odbiorcy, nieuleganie wpływom, nieprzekupność, odmowę działania niezgodnego z przekonaniami.
Zasadą szacunku i tolerancji - czyli poszanowania ludzkiej godności, praw dóbr osobistych, a szczególnie prywatności i dobrego imienia.
Zasadą pierwszeństwa dobra odbiorcy - co znaczy, że podstawowe prawa czytelników, widzów, słuchaczy są nadrzędne wobec interesów redakcji, dziennikarzy, wydawców, producentów i nadawców.
Zasadą wolności i odpowiedzialności - co znaczy, że wolność mediów nakłada na dziennikarzy, wydawców, producentów, nadawców odpowiedzialność za treść i formę przekazu oraz wynikające z nich konsekwencje.