5. MODELE PRZYWÓDZTWA W WYBRANYCH KONCEPCJACH MYŚLI POLITYCZNEJ

OGÓLNE MODELE PRZYWÓDZTWA POLITYCZNEGO:

1. MODEL DEMOKRATYCZNY-

• Najlepszy model przy średnio korzystnych warunkach

• Lider dopasowuje styl przywództwa do grupy podlegających mu ludzi

• Lider podąża za grupą, a grupa za liderem

• Lider wyznacza strefę działań i najbliższego rozwoju grupy, ale jest podatny na opinie elektoratu

• Przywództwo zorientowane na ludzi ani zadania do wykonania

• Podejmowanie działań opartych na zasadzie konsensusu i negocjacji (wysoka pozycja metody kompromisu podejmowania decyzji przy pomocy organów kolegialnych

• Najlepiej funkcjonuje w stabilnym środowisku

2. MODEL AUTORYTARNY:

• Przywództwo zorientowane na działanie

• Dominacja liderów nad podległą sfera

• Lider posiada przekonanie o słuszności własnych racji, tłumienie dbądż lekceważenie odmiennych poglądów

• Żądanie niepodważalnego posłuszeństwa w zamian za korzyści

• Pomniejszenie roli decyzji kolegialnych

• Minimalizacja metod konsultacji i wykorzystywania kompromisów politycznych,

• Lekceważenie opinii elektoratu

• Liderzy mogą modyfikować prawo, ale nie mogą go zmieniać

• Najlepiej funkcjonuje w warunkach zagrożenia

3. MODEL LIBERALNY: (Styl laissez-faire)

• Lider pozwala podwładnym na pełną swobodę działania swoim podwładnym

• Idea państwa minimalnego

• Koncepcja samoregulującego się procesu funkcjonowania państwa

• Bardzo ograniczona rola przywódcy- urzędnik stojący na straży przestrzegania podstawowych praw i zasad

MODELE PRZYWÓDZTWA W KONCEPCJACH MYŚLI POLITYCZNEJ

1. Przywództwo w koncepcji liberalnej- typ przywództwa przedstawicielskiego i integratywnego, styl kompromisowy

• decyzje podejmowane z naciskiem na kolektywność,

• debata i kompromisy polityczne- decyzje polityczne podporządkowane teorii o umowie społecznej;

• władza powinna być podzielona i pod kontrolą

• władza przywódcy ograniczona w stosunku do elektoratu- idea państwa jako nocnego stróża

2. Przywództwo w koncepcji konserwatywnej- przywództwo autonomiczne, charakter dyrektywny (wydawanie poleceń)

• nastawione na podejmowanie decyzji samodzielnie i na własna rękę,

• preferowany jest typ silnego przywództwa politycznego- szeroki zakres kompetencji lidera, zaufanie w zdolności przywódcy

• aprobata elitaryzmu- głoszenie potrzeby wyodrębnienia elity politycznej- jedynej grupy zdolnej do obejmowania stanowisk przywódczych

• najlepiej sprawdza się w okresach kryzysu społecznego, politycznego itp.(przywództwo transformacyjne)

3. Przywództwo w koncepcji socjaldemokratycznej- typ przywództwa przedstawicielskiego, kolektywnego- styl kompromisowy

• Kolektywne podejmowanie decyzji, szukanie porozumienia i dialogu. Duży wpływ obywateli na decyzje podejmowane przez przywódcę.

• Przywódca pełni formę bardziej wykonawcy wspólnych decyzji podejmowanych wraz z podwładnymi- idea demokracji uczestniczącej- przywódca jest dosłownie przedstawicielem woli ludu i jest zobowiązany do konsultowania swoich decyzji.(typ przywództwa integrującego)

• Decyzje przywódcy skierowane są przede wszystkim na interesy i racje obywateli jako ogółu bez względu na różnice społeczne i materialne zachodzące w społeczeństwie. Przywódca reprezentuje i rozwiązuje problemy elektoratu.

4. Przywództwo w koncepcji chrześcijańsko- demokratycznej (chadeckiej)- typ przywództwa demokratycznego, przedstawicielskiego, ale skierowanym na politykę rutynową, zachowawczą

• Rozwój wszelkich form samorządowych i zasady pomocniczości- priorytet - skuteczny przywódca lokalny, którego działania mają na celu realizację idei solidaryzmu społecznego.

• Przywódca chadecki w podejmowaniu decyzji kieruje się etyką w polityce, godnością każdego człowieka i dbałością o dobro wspólne.

• Pasywność przywódcy, który nie przewiduje sytuacji. Kontynuacja polityki skierowane na bieżącą sytuację polityczną. Przywódca o charakterze urzędnika przywiązanego do określonego systemu wartości i działań

5. Przywództwo w koncepcji agraryzmu: typ przywództwa przedstawicielskiego, skierowanego na przywódców lokalnych („praca u podstaw”), działających rutynowo, ale integratywnie.

• Przywódca powinien prowadzić politykę umiarkowaną, opartą o zasadę złotego środka

• Szeroki zakres kompetencji dla przywódców lokalnych- władza idzie z dołu do góry, a nie z góry do dołu- idea decentralizacji władzy

• Przywódca polityczny skierowany głównie na zarządzanie, rozwój dobrobytu społeczeństwa- z uwzględnieniem uprzywilejowanej pozycji rolnictwa

---