Dobór gatunków do nasadzeń w mieście, architektura krajobrazu(23)

W odróżnieniu od zieleni w zabudowie indywidualnej, na zieleń osiedlową nałożono szereg norm. Nowe nasadzenia muszą: spełniać warunki nałożone w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury, odpowiadać uchwałom i ustawom miejscowego planu zagospodarowania przestrzeni oraz być zgodne z prawem budowlanym.
Podstawą wykonania funkcjonalnej koncepcji, jest wzięcie pod uwagę wszystkich kryteriów przy doborze roślin i ich lokalizacji. Kryteria doboru roślin na osiedla mieszkaniowe dotyczą odporności na warunki siedliskowe tam panujące oraz właściwości gatunków, które umożliwiają ich stosowanie na tych terenach.

Przy dokonywaniu doboru roślin, które mają pełnić określone funkcje między budynkami mieszkalnymi, należy wziąć pod uwagę odporność na warunki miejskie. Są to: niedobór wilgotności gleby i powietrza, warunki klimatyczne, zasolenie i ubicie podłoża, zanieczyszczenie powietrza i gleby, uwarunkowania przestrzenne terenu.
Należy uwzględnić rodzaj systemu korzeniowego, długość życia i tempo wzrostu, odporność na choroby i szkodniki, bezpieczeństwo i komfort przebywającym w pobliżu nasadzeń ludzi. Gatunki sadzone na terenach osiedli mieszkaniowych nie powinny wymagać szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych, takich jak zabezpieczanie na zimę czy nawożenie.
Ważnym kryterium jest siła wzrostu i pokrój, jakie osiągają dorosłe osobniki. Przy sadzeniu młodych okazów cechy te często nie są brane pod uwagę. Dopiero po latach kwestia rozmiaru roślin staje się kłopotliwa. Jest to niezwykle ważne przy stosowaniu roślin na terenach zamkniętych, gdzie istnieje możliwość kolidowania z budynkami i linami wysokiego napięcia czy utrudnianie komunikacji.
Obecnie propagowane jest stosowanie gatunków rodzimych, które pozwolą zachować charakter krajobrazu, będą odznaczały się odpornością i optymalnym wzrostem. Dodatkowo, uwzględnia się typ roślinności potencjalnej, czyli takiej, która wykształciłaby się na danym terenie bez ingerencji człowieka. Podstawą doboru jest określenie warunków siedliskowych. Zastosowanie roślinności potencjalnej będzie najbardziej trafne, ponieważ gatunki będą najlepiej znosiły panujące warunki.
Przy doborze roślin, zwraca się również uwagę na aspekt zdrowotny. Obecnie modna jest drzewoterapia, czyli przebywanie w otoczeniu takich gatunków drzew, które mają zdolności lecznicze. Zaleca się nasadzenia jodeł, świerków, sosen, brzóz, lip, buków, dębów, wierzb, kasztanowców, czereśni. Proponowane gatunki do stosowania na terenach miast, nie tylko mają za zadanie leczyć, ale też ułatwiają pozbycie się codziennego stresu.
Rośliny nie powinny być uciążliwe przez tworzenie odrostów korzeniowych, intensywne rozsiewanie się, wydzielanie intensywnego zapachu, ani zbyt obficie zrzucające przekwitnięte kwiaty, czy owoce. Wielość opadłych liści i owoców powoduje zwiększenie częstotliwości prac porządkowych. Intensywna woń natomiast może zniechęcić mieszkańców do korzystania z terenów zieleni.