TECHNIKI ZARZĄDZANIA
Technika zarządzania to uznana i sprawdzona w praktyce metoda analizowania i rozwiązywania określonych problemów zarządzania.
Techniki zarządzania można podzielić na cztery grupy:
systematyzujące i upraszczające pracę kierownika
motywacyjne
ukierunkowane na kreatywność
kompleksowe
Techniki systematyzujące i upraszczające pracę kierownika:
1.Zarządzanie przez wyjątki- opiera się na 2 założeniach:
- nie jest możliwe ani konieczne aby kierownik posiadał szczegółowe rozeznanie
w całości problemów, którymi zajmują się podlegające mu struktury organizacyjne
- problemy te mają różne znaczenie dla pracy kierownika.
W związku z tym pracownicy na szczeblach wykonawczych otrzymują pełną autonomię decyzyjną dotyczącą działań typowych, zrutynizowanych. Tylko
w przypadkach nietypowych, gdy szczebel wykonawczy nie posiada pełnych informacji, które są potrzebne do rozwiązywania zadania, konieczna staje się interwencja kierownika.
2. Zarządzanie przez cele- opiera się na zbudowaniu szczegółowej hierarchii celów, które przypisane zostają do poszczególnych stanowisk pracy. Kontrola pracy podwładnych ogranicza się do samych wyników, przy minimum ingerencji w sposób realizacji celów cząstkowych.
3. Zarządzanie przez analizę punktów przełomowych-celem takiego zarządzania powinno być:
- albo wymuszanie „pozytywnych odchyleń” od istniejących standardów wydajności, innowacyjności , oszczędności surowców itd.;
- albo kontrolowanie i przeciwdziałanie zmianom, które mogą działać niekorzyść przedsiębiorstwa.
Podstawowym zadaniem kierownictwa jest uwzględnianie w fazie planowania tego, co wynika dla organizacji z wiązki „pozytywnych odchyleń”, która jest właśnie owym punktem przełomowym.
4.Zarządzanie przez delegowanie uprawnień- podstawową zasadą, na której opiera się ta technika, jest przekazanie uprawnień decyzyjnych i związanej z tym odpowiedzialności na niższy poziom organizacyjny.
Techniki motywacyjne:
1.Technika zarządzania oparta na nagradzaniu i karaniu-
w celu uzyskania pożądanych zachowań kierownik stosuje systemy kar lub nagród albo jedno i drugie.
Narzędzia oddziaływania w procesie motywowania są nazwane bodźcami. Dzielimy je na pozytywne i negatywne.
2. Zarządzanie przez partycypację- istotą tej techniki jest zmniejszenie różnic przy podziale władzy w organizacji poprzez włączenie pracowników szczebli wykonawczych w proces podejmowania decyzji strategicznych i bieżących. Decyzje podejmowane są kolektywnie.
3. Zarządzanie przez komunikację- komunikacja decyduje o sukcesie
i niepowodzeniach każdej organizacji. Odgrywa pierwszoplanową rolę w każdej organizacji. Wiadomości powinny być przekazywane w takiej formie, aby były zrozumiałe dla członków organizacji.
4.Zarzązdanie przez konflikt- przeważnie konflikt kojarzy się z odczuciami negatywnymi , stratami, przykrościami. Zawiera także pierwiastki pozytywne.
Czasami świadomie organizacje wywołują konflikty aby „wyłowić” i wykorzystać nowe myśli, idee, propozycje.
Techniki ukierunkowane na kreatywność-
Do technik tych zaliczyć należy specjalistyczne techniki aktywizacji twórczego myślenia uczestników organizacji. Opierają się na osiągnięciach współczesnej psychologii
i psychologii społecznej aby wyzwolić innowacyjność oraz postęp techniczny.
Techniki kompleksowe:
1.Technika OD (doskonalenia organizacji)- bazuje na najnowszych ustaleniach nauk behawioralnych.
2.Trening wrażliwości-jego zadaniem jest zmiana postaw uczestników w celu zmiany ich funkcjonowania w organizacji.
3.Metoda budowania zespołów- polega na dobieraniu zespołów, którym stawia się do rozwiązania określone problemy organizacyjne.
4.Metoda „zebrania konfrontacyjnego”- w zebraniu biorą udział przedstawiciele kadry kierowniczej różnych szczebli. Pracują w niewielkich grupach, dokonując diagnozy organizacji.