1. Wyjątki muszą być wykładane ściśle; konieczność dokonywania szczegółowych uzasadnień wszystkich wyjątków, zwłaszcza precedensowych rozstrzygnięć.

2. Wyjątki są dopuszczalne tylko w szczególnych przypadkach (trudnych, które uzasadniają wszczęcie dyskursu prawniczego)

3. Sama wątpliwość nie powinna mieć rozstrzygającego znaczenia; jest koniecznym warunkiem rozpoczęcia dyskursu prawniczego, nie jego rozstrzygnięcia.

4. W razie wątpliwości należy dzielić w częściach równych; rozstrzygnięcie dyskursu = jeśli nie da się przyjąć innego akceptowanego przez wszystkich uczestników d. p. kryterium podziału, należy podzielić równo.

5. Kto faworyzuje również krzywdzi; faworyzujemy własne rozwiązania, a ich realizacja nie może odbywać się cudzym kosztem.

6. Milczenie nie zobowiązuje do niczego; chociaż mówiono qui tacet, consentire videtur (kto milczy, ten zdaje się zezwalać); są wyjątki

7. Zaufanie zasługuje na ochronę

8. Prawo wymaga sankcji; w przypadku d. p. realizacja jego rozstrzygnięć może zostać wymuszona

9. Szykanowanie jest niedozwolone; żaden z uczestników d. p. nie może podlegać presji, czy jakimkolwiek innym ograniczeniom związanym z prowadzonym d. p.

10. Należy uwzględniać standardy; w d. p. powinniśmy uwzględniać również wszystkie te zasady, które są wyrażone w topikach

11. Prawo nie powinno ustępować przed naruszeniem prawa; w pewnych sytuacjach względy bezpieczeństwa prawnego mogą uzasadniać ograniczenie zastosowania innych zasad (vim vi repellere licet ­- gwałt wolno odeprzeć gwałtem)

12. Powinno się stosować środki najmniej szkodliwe; każde działanie musi mieć swoje granice

13. To co nieuniknione jest dozwolone; zdarzenia wynikające z samej natury rzeczy, na które nie mamy wpływu i których nie możemy przewidzieć, wyłączają odpowiedzialność za działania, które zostały podjęte w bezpośrednim związku z tymi zdarzeniami

14. Sytuacja nie do zniesienia nie może być zgodna z prawem; niemożliwość spełnienie określonego świadczenia, niewspółmierność sankcji, okoliczności natury moralnej.

15. Samowola jest zakazana

16. Nie można uwzględniać roszczeń o nieograniczonym charakterze; w d. p. powinno się ściśle sprecyzować nasze roszczenia oraz ograniczyć ich powtarzalność do niezbędnego, uzasadnionego sytuacją sporu minimum

17. Znaczenie prawne ma tylko to, co jest określone; konieczność sprecyzowania zgłaszanych w d. p. tez i postulatów wymusza niezbędne minimum dyscypliny

18. W sprawach oczywistych można skrócić postępowanie; tryby uproszczone w procedurze cywilnej i administracyjnej

19. Podejmowanie działań korzystnych jest dozwolone; o ile działamy kosztem własnym, a nie cudzym.

20. Nie można zawierać umów, które nakładałyby zobowiązania na osobę trzecią ; chyba że wyrazi na to zgodę lub przystąpi do d. p.

21. Należy naprawić wyrządzoną szkodę, jak również zwrócić to, co zostało uzyskane bez podstawy prawnej

---