Styl i twórczość w poetyce romantycznej:

Styl romantyczny:

• nie powinien wiernie i obiektywnie naśladować rzeczywistości, ma wyrażać wnętrze twórcy, ducha twórcy(spontaniczność, inwencja, oryginalność środków, metaforyka) może wyrażać emocjonalność, to zależy od wyobraźni i natchnienia twórcy,

• docieranie do głęboko ukrytych sensów rzeczywistości,

• swobodny, nie podlega normom zewnętrznym, ale wynika z wewnętrznych praw organizujących formę poezji (Goethe), wolność twórcza,

• wyraz twórczego geniuszu jednostki, nie podlegającego regułom,

• oryginalność, spontaniczność języka (Young),

• wyraz twórczego ducha, akt wypowiedzenia i duch tworzą organiczną całość (Humboldt),

• język poezji różni się od języka potocznego poprzez swój charakter i funkcję,

• synkretyzm, np. ballada która łączy elementy epiki, liryki i dramatu (Goethe)

( łączenie dziedzin np. poezji ludowej z muzyką i śpiewem (Herder),

• sprzeczności, przeciwieństwa, odrzucenie decorum, kreacyjność,

• pochodzi z wnętrza, jest zindywidualizowany,

• nie jest prosty ani jasny.

Twórca i twórczość

• zainteresowanie twórczością ludowo – narodową, twórczość niepisana anonimowa (publikacja zbioru pieśni i ballad Thomasa Percy’ego) ballada ludowa gatunek sztandarowy, źródła poezji: twórczość ludowa,

• teoria organiczności dzieła literackiego (Dzieło literackie to wyraz ducha narodowego, jest ‘jednością myśli i języka, treści i formy’,’ organiczny - w sensie duchowym - wyraz twórcy (krytyk powinien przenieść się w krąg myśli pisarza=> zainteresowanie badaczy twórcą, jego biografią, psychiką, intuicjonizm) (Herder),

• twórczości poetyckiej nie obowiązują „zewnętrzne” reguły, stałe i sztywne kryteria, ale pewne normy, które można dostrzec w twórczości poetyckiej wynikają one z wewnętrznych praw organizujących formę poezji, z samej jej istoty, z natury (Goethe),

• naturalne formy poezji: „ Istnieją tylko trzy prawdziwe naturalne formy poezji: forma, która w jasny sposób opowiada, forma która wyraża entuzjastyczne podniecenie i forma, która przedstawia osobiste działanie: epopeja, liryka i dramat. Te trzy środki wyrazu poetyckiego mogą działać wspólnie albo każdy z osobna, np. ballada”(Goethe)

• sztuka powinna podporządkować się normom, którym podległy jest człowiek (krytyce powinni oceniać w dziele, użytek jaki uczynił twórca z wolności twórczej (Schiller)

• twórca czerpie moc z natury: „ Także obecnie natura jest jeszcze jedynym płomieniem, zasilającym ducha poetyckiego, tylko z niej czerpie on całą swą moc i wyłącznie do niej przemawia…

• związek poezji ludowej z muzyką i śpiewem (Herder) niezastosowalność do niej kryteriów przyjętych dla dzieła pisanego, dzieło literackie jako wyraz ducha narodowego,

• Fryderyk Schlegel: wiedza o sztuce jest historia, dzieło wyrasta z historii – nawiązywanie do tego co już ukształtowane,

• walorem twórczości literackiej powinna być oryginalność; twórca powinien być oryginalny, spontaniczny, powinien posiadać wyobraźnię twórczą (Young),

• źródło poezji znajduje się w poecie i sile jego wyobraźni (Colridge),

• wolność twórcy, niepowtarzalność