Kierownica – jest to prosta k; Ogniskiem – jest punkt F; Mimośrodem – jest dodatnia liczba e>0.

Parabola – jest to zbiór punktów równoległych od ognisk i kierownicy.

Elipsa to gładka krzywa zamknięta symetryczna względem jej środka. Odległość między punktami antypodycznymi elipsy czyli parami punktów, których środek odcinka przez nie wyznaczany jest zarazem środkiem symetrii elipsy, jest maksymalna i minimalna wzdłuż dwóch prostopadłych kierunków – osi wielkiej oraz osi małej Elipsa : x²/a²+y²/b²=1; gdzie b²=a²-c²

Hiperbola - krzywa stożkowa, będąca zbiorem punktów takich, że wartość bezwzględna różnicy odległości tych punktów od dwóch punktów, nazywanych ogniskami hiperboli, jest stała. Jeżeli ogniska hiperboli mają współrzędne ( − c,0) i (c,0), to można ją opisać równaniem

Hiperbola: x²/a²-y²/b²=1; gdzie b²=c²-a²

Hiperbola równoosiowa gdy a=b

Hiperbola o równania x²/a²-y²/a²=1 (a=b) – nazywa się równoosiową (e=$\sqrt{2}$)

Mimośrodem hiperboli nazywamy stosunek odległości pomiędzy ogniskami a wierzchołkami rzeczywistymi Od mimośrodu zależy kształt hiperboli.

Kierownicami hiperboli nazywamy proste wyrażone równaniami

Elipsa trójosiowa x²/a²+y²/b²+z²/c²=1

Walec eliptyczny x²/a²+y²/b²=1; paraboliczny y =(ax²+bx+c); hiperboliczny x²/a²-y²/b²=1

Rⁿ jako przestrzeń metryczna IABI= $\sqrt{\left( b1 - a1 \right)2} + \left( b2 - a2 \right)2 + \ldots. + \left( bn - an \right)2$, A=(a1,a2,…an), B=(b1, b2,…,bn)

Rⁿ jako przestrzeń wektorowa (x₁, x₂, …, x_n)+(y₁,y₂,..,y_n)=(x₁+y₁, x₂+y₂, …,x_n+y_n)

a(x₁,x₂,…,x_n)=(ax₁,ax₂,…,ax_n)

Rⁿ z iloczynem skalarnym (x1,x2,..,xn)(y1,y2,…,yn)= x1y1+x2y2+…+xnyn)

Funkcją f nazywamy funkcje n zmiennych f (x1,x2,..,xn) є ℝ, gdy (x1,x2,…,xn) є D n=2: f (x,y) є ℝ gdy (x,y) є D Otoczeniem punktu Po nazywamy dowolne koło otwarte, do którego należy Po.

Funkcja f: D→R, D c R², jest ciągła w punkcie Po dla dowolnego ciagu (Pn) zbieżnego do Po i Pn należy do pewnego otoczenia punktu, ciąg (f (Pn) jest zbieżny do f(Po)

Liczba g jest granicą funkcji f w punkcie (x0, y0) dla dowolnego ciągu punktów ((xn, yn) o wyrazach różnych od (x0,y0) i zbieżnego do (x0,y0), ciąg (f(xn,yn)) jest zbieżny do g. limx→x0 Y→y0 f(x,y) = g

Granica iterowana: limx→x0 (lim y→y0 f(x,y), lim y→y0 (limx→x0 f(x,y))

Różniczką zupełną funkcji f w punkcie (x0,y0), gdy f ma pochodne cząstkowe nazywamy funkcje dwóch zmiennych, która R²→(dx,dy)  → ∂f/ ∂x (x0,y0) x dx + ∂f/ ∂y (x0,y0) x dy

Funkcje zespolone zmiennych rzeczywistych – są to funkcje, które liczbie rzeczywistej przyporządkowują liczbę zespoloną R→t→z(t) = x(t) + iy(t), x (t) є R, y(t) є R

Funkcje zespolone zmiennej zespolonej są to funkcje, której argumentami i wartościami są liczby zespolone f(z)=u(x,y) + i v (x,y), gdy z=x+yi

Równanie Cauchy-Rieman {∂u/∂x=∂v/∂y {∂v/∂x=−∂u/∂y