Piotrowski Krzysztof

Pielowska Marta

Wydz. Medycyny Weterynaryjnej

Gr.7 zespół 8

ĆW. M5

Podstawy biofizyki zmysłu słuchu. Badanie progu pobudliwości ucha ludzkiego.

Dźwięk powstaje w wyniku rytmicznych drgań cząsteczek źródła dźwięku, które są sprowadzane do położenia równowagi przez siły sprężyste działające między cząsteczkami. Dźwięk rozchodzi się w postaci fali akustycznej. Fala akustyczna jest zaburzeniem ciśnienia, propagującego się w ośrodku sprężystym. Jest to fala podłużna, czyli taka fala, w której kierunek drgań cząsteczek jest zgodny z kierunkiem rozchodzenia się fali.

Równanie fali płaskiej:

φ- faza początkowa (wielkość niemianowana)

A - amplituda fali (jednostka tej wielkości zależy od rodzaju fali i od sposobu jej opisu -np. dla fal dźwiękowych może to być ciśnienie akustyczne, i wtedy wyraża się w paskalach)

ω - częstość kołowa (jednostka w układzie SI: 1/s = s-1)

k - liczba falowa (jednostka w układzie SI: 1/m = m-1)

λ - długość fali (w układzie SI w metrach - m)

Natężenie dźwięku – stosunek mocy (P) dźwięku przechodzącego przez jednostkę powierzchni; ilość energii (E)przenoszona w jednostce czasu (t)przez jednostkę powierzchni (S)ustawioną prostopadle do promienia fali; jednostka: [W/m²]

I= P/4πR² I= E/tS

P – moc dźwięku
R – odległość od źródła dźwięku

Krzywe izofoniczne – krzywa łącząca punkty określające poziom natężenia dźwięków o różnych częstotliwościach wywołujących to samo wrażenie słuchowe

Poziom natężenia dźwięku: logarytmiczna miara natężenia dźwięku w stosunku do pewnej umownie przyjętej wartości odniesienia, wyrażana w decybelach

L – poziom natężenia dźwięku

I – natężenie dźwięku

I₀ – wartość odniesienia, wynosząca 10^–12 W/m2

Prawo Webera-Fechnera – prawo wyrażające relację pomiędzy fizyczną miarą bodźca a reakcją zmysłu. Mówi ono, że odpowiedź układu biologicznego zależy nie od bezpośredniej wielkości a od względnej zmiany działającego bodźca.

W – wrażenie zmysłowe,

k – doświadczalnie wyznaczany współczynnik proporcjonalności,

B – wielkość bodźca,

B₀ – wielkość bodźca porównawczego

Cechy dźwięku :

Subiektywne – nie możemy ich zmierzyc, ale za to każdej cesze subiektywnej odpowiada cecha obiektywna

• wysokość - częstotliwość f [Hz]; im wyższa częstotliwość tym wyższy dźwięk; o wysokości dźwięku decyduje częstotliwość najniższa – ton podstawowy

• głośność (poziom natężenia) - natężenie I [W/m²]

• barwa – widmo akustyczne E=f(λ) – rozkład energii na występujące w nim częstotliwości lub długości fal; barwa – określona przez częstotliwość tonów harmonicznych i ich natężeń względem tonu podstawowego

Ucho lewe	Ucho prawe
v	U=k(v)f
Hz	V