Metoda pomiaru:

W eksperymencie do pobudzania metalowych płyt wykorzystuje się głośnik o specjalnej

konstrukcji wibrujący z częstościami akustycznymi, co gwarantuje większą stabilność i
powtarzalność obserwowanych obrazów.
W toku eksperymentu metalowa tarcza zamocowana do wzbudnika jest wprawiana w drgania
rezonansowe poprzez ustawienie odpowiedniej częstotliwości. Osiągnięciu stanu rezonansu
towarzyszy silny wzrost natężenia emitowanego dźwięku. Jeśli drgającą rezonansowo tarczę
posypiemy piaskiem wówczas zostanie on zrzucony z drgających jej fragmentów i zatrzyma się
na liniach węzłowych. Należy zaznaczyć, że wzory uzyskiwane dla poszczególnych częstości
własnych są niepowtarzalne choć można zaobserwować pewne prawidłowości.

Układ pomiarowy składa się z:

 Generatora / wzmacniacza częstości akustycznej,
 Wzbudnica fal mechanicznych,
 Metalowe płyty
 Dozownik piasku
 Przezroczysta osłona akustyczna

Uzyskane obrazy podczas eksperymentu

:

 Dla tarczy okrągłej

F=66,8 Hz

F=73,8 Hz

F=80,7 Hz

F= 88,2 Hz

F= 90,3 Hz

F=343,5 Hz

F=305,1 Hz

F= 322,9 Hz

F=627,3 Hz

F=637,1 Hz

F=856,8 Hz

F=993,0 Hz

F=5540,9 Hz

 Dla tarczy kwadratowej

F=66,8 Hz

F=80,7Hz

F=88,2Hz

F=90,3Hz

F=305,1Hz

F=322,9Hz

F=343,5Hz

F=627,3Hz

F=5540,9Hz

Wnioski:

Z doświadczenia można zauważyć, że piasek podczas zwiększania częstotliwości układał

się w coraz bardziej wyraziste i skomplikowane figury. Można tez zauważyć, że rodzaj
otrzymanych figur zależał od kształtu płytki.