Literatura:

• B. Mikuła: „Organizacje oparte na wiedzy” (część II głównie) 2006

Egzamin: przed sesją: 4.06.2012 - test wielokrotnego wyboru

Wykład: 1: 20.02.2012

Gospodarka oparta na wiedzy.

Bell ery:

1. Era przed rolnicza

2. Agrarna do 1800 r

3. Przemysłowa / industrialna (nowożytne zarządzanie) do połowy lat 60 XX w. (inni twierdzą że ta era trwała do końca XX w.)

4. Postindustrialna

Powstanie nauki o zarządzaniu: 1903 rok, książka Taylora;

Syntetyczne ujęcie ewolucji orientacji w zarządzaniu przedsiębiorstwem:

ORIETNACJA	TYP OTOCZENIA	DOMINUJĄCA KONCEPCJA ZARZĄDZANIA	LATA	GŁÓWNY PROBLEM	GŁÓWNA MAKSYMA
PRZEDSIĘBIORCZA	Spokojne - przypadkowe	z. przez doświadczenie i intuicję	1820 - 1880	Jak wzrosnąć w siłę?	Wygrywa silniejszy i bezwzględniejszy
PRODUKCYJNA	Spokojne - ze strukturalizowane	z. funkcjonalne (np. Ford, Fayol, Taylor, duży podział pracy, speclizacja)	1880 - 1930	Jak zapewnić tani produkt?	Wygrywa wydajniejszy
RYNKOWA	Przekształcające oddziałujące	z. marketingowe	1930 - 1970	Jak rozszerzyć rynek?	Wygrywa bardziej konkurencyjny
GLOBALNA	„burzliwe pole”	z. strategiczne	Po 1970 do połowy lat 90 XX w.	Jak uczynić wiedzę ludzką najbardziej produktywną?	Wygrywa mądrzejszy i szybszy
NA WIEDZY	Sieciowe turbulentne -> nie przewidywalne	z. wiedzą i zasobami opartymi na wiedzy	Po II połowie lat 90 XX w.	Jak sprawnie zarządzać zasobami wiedzy?	Wygrywa potrafiący sprawnie wygenerować wyróżniającą wiedzę i ją wykorzystać

Orientacje:

• PRODUKCYJNE - zalanie rynków masowymi tanimi produktami, dlatego trzeba było zmienić orientacje

• RYNKOWA - żeby przyciągnąć klienta, wszelkie narzędzia marketingowe (reklama w mediach), produkt : zwiększenie jakości, funkcjonalności

• GLOBALNA - powiększenie gospodarek, globalizacja, Toyota - wpuściła naukowców do swojej firmy którzy opisali jej działania, organizacje otwarte -> Lean management,

GOSPODARKI OPARTE NA WIEDZY (GOW):

• Wg Komitetu Rozwoju Ekonomicznego Austrii to gospodarka w której produkcja, dystrybucja i wykorzystanie wiedzy jest główną siłą napędową wzrostu, kreowania bogactwa i zatrudnienia wzdłuż wszystkich przemysłów

• Wg Banku Światowego to gospodarka w której wiedza jest nabywana, tworzona rozpowszechniana i wykorzystywana efektywnie celem wsparcia rozwoju gospodarczego

• L. Zienkowski określą ją jako gospodarkę, w której wiedza jest taka (nakłady i stany wiedzy) staje się ważniejszym czynnikiem determinującym tempo rozwoju i poziom rozwoju gospodarczego od nakładów i stanu (wolumenu) środków trwałych

GŁÓWNE CECHY GOW:

• Uznanie wiedzy za podstawowy czynnik wytwórczy będący podstawą racjonalnego wykorzystania pozostałych czynników - pracy, kapitału i ziemi

• Globalizacja

• Sieciowość - ciężko jest coś przewidzieć, ciężko jest określić przyczynę danej sytuacji

• Turbulencja -

• Zdominowanie wielu sfer działalności gospodarczej wykorzystywaniem techniki komputerowej

• Zmiana oczekiwań i stylu życia społeczeństw

PRZYKŁADAMI ZAGROŻEEŃ O WIELKIEJ SKALI DLA GOW SĄ:

• Napięcia wynikające z różnic kulturowych lub odmiennych poglądów polityczno - gospodarczych

• Niekorzystne zjawisko demograficzne i próby ich eliminacji przez wykorzystanie imigrantów z krajów 3-go świata, którzy mają więcej roszczeń socjalnych niż chęci do uczciwej pracy

• Lokalne konflikty militarne pod pozorem zapobiegania wykorzystywaniu szczególnie niebezpiecznych rodzajów broni, a realizowanych w rzeczywistości dla celów uzyskania dostępu do atrakcyjnych finansowo zasobów naturalnych

• Terroryzm (różnej postaci)

• Inflacja

• Nieokreślona sytuacja na rynkach finansowych

• Bardzo duża szybkość rozprzestrzeniania się zagrożeń (np. różnego typu wirusów)

• Spowolnienie poprzez redukcję wielkości zanieczyszczenia środowiska naturalnego

Chaos - impulsy niskosygnałowe, np. wypowiedzi polityka

Turbulencja - wynika z chaosu, drżenie wszystkiego

Wykład 2: 27.02.2012

Sposoby zachowania się społeczeństwa tuż przed zaistnieniem nowej gospodarki:

• Praca --> indywidualna lojalność pracownika wobec pracodawcy

• Uczenie się --> tradycyjne „klasowe” sposoby uczenia się w klasycznych instytucjach, instruktaż

• Życie społeczne --> przyjaźnie lokalne rodzinne, media pojedyncze, koncentracja na pojedynczych sprawach

• Inwestowanie --> równoważenie ryzyka doradztwo orientacja transakcyjna

• Konsumpcja --> lojalność w stosunku do marki, konsumpcja lokalna

Sposoby zachowania się społeczeństwa w nowej gospodarce:

• Praca --> przedsiębiorcza, lojalność pracownika w stosunku do siebie

• Uczenie się --> w każdym miejscu i czasie, przez całe życie, wspomaganie komputerowe

• Życie społeczne --> zainteresowanie globalne, e-przyjaciel, zainteresowanie wieloma sprawami

• Konsumpcja --> komfort, koniec istnienia bariery odległości

• Inwestowanie --> wrażliwość cenowa, samo decydowanie, orientacja na zwrot

Normalność kontra nowa normalność w gospodarce:

Element	Norma dotychczasowa	Nowa normalność
Cykle gospodarcze Wzrosty i zwyżki Spadki i recesje Potencjalny wpływ na wyniki przedsiębiorstwa (otoczenie) Ogólna charakterystyka sposobu inwestowania Tolerancyjna ryzyka rynkowego Postawa konsumencka Preferencje konsumenckie	Przewidywalne Określone (średnio co 7 lat) Określone (średnio co 10 lat) Niski Ekspansywne, wielokierunkowe Akceptowane Pewność siebie Stabilne, ewoluujące	Brak Nieregularne, nieprzewidywalne Nieregularne, nieprzewidywalne wysoki ostrożnie, ukierunkowane Unikane Niepewność Pełne lęku i walki o bezpieczeństwo

„Motorem” napędzającym rozwój współczesnej gospodarki są tzw. Organizacje oparte na wiedzy (organizacje wiedzy)

ORGANIZACJE WIEDZY:

To organizacje, których działalność bazuje na wiedzy i szeroko rozbudowanych relacjach. Ich wiedza w połączeniu z wiedzą parterów jest zasadniczym źródłem tworzenia wartości przy czym wartość ta ukierunkowana jest nie tylko na właściciela czy klienta, ale na wszystkie podmioty wchodzące w interakcję, a więc pracowników, społeczeństwo, organizacje partnerskie i inne, także konkurencyjne, poprzez fakt możliwości współistnienia i rozwoju.

Tworzą i sprzedają one produkty, w których wartość wiedzy przewyższa wartość materii lub/i usługi oparte na wiedzy, a klient zmuszony jest z nich korzystać, gdyż wiedza w nich zawarta chrakteryzuje się albo rzadkością występowania i jest chroniona, albo jest na tyle specjalistyczna, że jej pozyskanie jest utrudnione (zbyt kosztowne lub czasochłonne).

Kierunki rozwoju organizacji i zmiana ról pracowników:

XXI wiek

GOSPODARKA SIECIOWA OPARTA NA WIEDZY (organizacje wiedzy)

2000

Organizacja wirtualna kapitał intelektualny organizacja inteligenta

Kooperacja zarządzanie wiedzą

1990

Organizacja sieciowa organizacja ucząca się

Organizacja tradycyjna

(o strukturze sieciowej, tensowej, hybrydowej,

Macierzowej, zadaniowej, dywizjonalnej,

funkcjonalnej, sztabowo-liniowej

1900

ORGANIZACJA WIRTUALNA: nie ma osobowości prawnej, jest rozwinięciem sieciowej, łączenie w realizowaniu wspólnego celu, nawet bardzo dużych przedsiębiorstw, a nawet osób fizycznych, nie ma żadnych umów między nimi, uzgodnienia realizowane poprzez sieć internetową źródło informacji, szukanie partnerów,

Organizacja Inteligenta - w pełni świadoma jak dostosowywać się do otoczenia i oddziaływać na niego, wzór - ideał.

Pracownicy wiedzy - specjaliści, fachowcy, ich wiedza wyróżnia się na rynku, zaawansowania wiedza nie zbyt często spotykana, łatwość znalezienia zatrudnienia.

Wykład 3: 5.03.2012

Organizacje tradycyjne a organizacje Gospodarki Opartej na Wiedzy.

	Organizacja tradycyjna	Organizacje GOW
Cel	Wypracowanie zysku	Tworzenie wartości globalnej (wartość dla klienta finansowego, firm kooperujących, właściciela, pracowników, państwa i innych interesariuszy)
Skupienie uwagi	Na masowej produkcji dóbr materialnych	Na projektowaniu i zastosowaniu technologii, informacji i wiedzy
Strategia	Bierna lub reaktywna a wiec brak reakcji organizacji na zmiany zachodzące w otoczeniu lub reagowanie z opóźnieniem	Pro aktywna czyli wyprzedzanie zmian zachodzących w otoczeniu i wcześniejsze przygotowanie organizacji oraz mechanizmów działania do nich tak aby wykorzystać je jako szansę
Dominujący zasób	Kapitał rzeczowy i finansowy	Wiedza i kapitał intelektualny
Wartość rynkowa	Wyznacza głównie przez posiadane zasoby materialne	Wyznaczona głównie przez posiadane zasoby niematerialne
Dominujący kierunek inwestycji	Inwestowanie w zasoby materialne	Inwestowanie w rodzaj i wykorzystanie wiedzy i kapitału intelektualnego.
Kultura	Sprzyjająca unikaniu niepewności - niska tolerancja niepewności łączy się ż dążeniem do redukowania niepewności i działaniem w warunkach małego ryzyka, wartości organizacyjne to: wzrost wydajność standaryzacja i kontrola	Wysoka tolerancja niepewności przez środowisko społeczne wiąże się z gotowością do działania w warunkach deficytu wartości organizacyjne to: jakość obsługa klienta różnorodność innowacyjność i relacje
Podejście do niepewności	Traktowanie zdarzeń nietypowych jako zagrożenie	Traktowanie zdarzeń nietypowych jako źródło inspiracji i szans
Sposób działania	UStrukturalizowane i stabilne trzymanie się stereotypów i odrzucanie informacji z nimi sprzecznych koncentrowanie uwagi na sprawności procesów zachodzących wewnątrz organizacji	Każdorazowo dostosowanie do sytuacji ciągłe rekonstruowanie świata wewnętrznego i zewnętrznego organizacji odrzucanie stereotypów.
Podstawowa wiedza	Wysoce wyspecjalizowana	Interdyscyplinarna
Podejście do zmian	Podkreślanie stabilizacji roli organizacji traktowanie zmiany jako zagrożenie zmiany wymuszone są wprowadzane periodycznie z określonym tempem i w sposób łatwy do przyswojenia	Orientacja na zmiany, zmiany nagłe o dużym tempie o niejednokrotnie radykalne, ciągły proces doskonalenia zasada polityki zmian jest organizowane odrzucenie przeszłości. O przeszłości mam pamiętać aby nie popełniać tych samych błędów.
Zródło władzy menedżerów	Umiejscowienie w hierarchii organizacyjnej	Posiadana wiedza
Relacje władzy	Stabilne zhierarchizowanie oparte na emocjonalnych aspektach kierowniczego autorytetu	Heterachia niestabilność wkładu władzy
Zależność pracownika	Wysoka; od przywódcy	Duża autonomia wsparta wiedzą i profesjonalizmem
Role zespołów kierowniczych	Optymalizacja jakości i produktywności, aplikacja surowej energii powtarzalne każdego dnia operacje obróbka zasobów i innowacji separacja i specjalizacja pracy i organizacji	Jakość = produktywność= adaptacyjność i reakcja aplikacja idei poszukiwania dla tworzenia innowacji obróbka wiedzy i zdolności podejścei holistyczne i integracja pracy i innowacji.
Relacje miedzy ludźmi	Stabilne minimalna ruchliwość poczucie przynależności	Duża ruchliwość dzięki stosowanej rotacji harmonia we współdziałaniu
Formy organizacyjne	Stałe, ustrukturalizowane	Wysoka dynamika zmienności
Strukutra organizacyjna	Tradycyjne, skoncentrowana na funkcjach przedsiębiorstwa z dominacją zależności hierarchicznych, duży nacisk na kontrolę	Sieci kooperacyjne powiązanych jednostek samo zarządzających się, skoncentrowanych na procesach nieformalne mechanizmy wywierania nacisku (komunikacja uczestnictwo, kultura)
Granice	Jasne i wyraźne między funkcjami jednostkami organizacyjnymi i organizacjami	Zatarte, niewyraźne zarówno między funkcjami jak i jednostkami organizacyjnymi i organizacjami
Współpraca z dostawcami kooperantami i klientami	Brak ścisłych więzi kooperacyjnych, konkurencja cenowa pomiędzy dostawcami i kooperantami, ograniczone kontakty z klientem i częsty brak reakcji na preferencje klientów.	Ścisła współpraca partnerska oparta na zaufaniu możliwość śledzenia jakości w całym łańcuchu zaopatrzenia wysoki poziom obsługi klienta, angażowanie klientów do współpracy.
Dominująca komunikacja	Pionowa, sformalizowana	Pozioma/horyzontalna, nieformalna
Uczestnictwo w grupie	Wyłączne i trwałe	Duża ruchliwość, uczestnictwo tymczasowe,
Dominujący rodzaj tożsamości personalnej	Tożsamość grupowa	Tożsamość indywidualna
Marketing	Koncentracja na transakcjach - dominującą zasadą marketingu masowego np. koncentracja na cechach produktu, sprzedaż jednego produktu wielu klientom, zdobywanie nieprzerwanego strumienia nowych klientów, badanie klienta, korzyści, skali	Koncentracja na relacjach - dominują zasady zarządzania relacjami z klientami np. koncentracja na wartości dla klienta, sprzedaż wielu produktów jednemu klientowi zdobywanie nieprzerwanego strumienia nowych zamówień od obecnych klientów udział klienta, korzyści zakresu.
Produkcja	Oparta na ekonomi skali, długie ciągi produkcyjne rzadkie zmiany produkcyjne, wąski asortyment produkcji, stosowanie wyspecjalizowanych maszyn	Oparta na ekonomii zakresu, krótkie ciągi produkcyjne, częste udoskonalenia pdosuktów i produkcji, szeroki asortyment, elastyczne maszyny o łatwym montażu i niskim koszcie.

Drogi w teorii do zarządzania wiedzą

Źródeł powstania koncepcji zarządzania wiedzą jest niewątpliwie wiele. Do zasadniczych przyczyn można zaliczyć:

1. Rozwój nauki, a główne cybernetyki, informatyki i zarządzania

2. Ewolucja i rozwój koncepcji zarządzania - zmiany jakie wystąpiły w otoczeniu organizacji zmusiły do odszukania nowych sposób zarządzania. Powstają więc takie koncepcje i metody jak: zarządzanie strategiczne, zarządzanie informacjami, komunikacją wewnętrzną w przedsiębiorstwie, lean management, kaizen, organizacja ucząca się, organizacja wirtualna, modele i metody pomiaru kapitału intelektualnego itp.

3. Orientacja globalna i praktyczne stosowanie zasad zarządzania strategicznego, między innymi otwartości, współdziałania z otoczeniem, globalności, kreatywności i pełnego wykorzystania wiedzy ludzi

4. Wzrost poziomu konkurencji

5. Głoszone idee o wejściu gospodarki światowej w erze informacji i wiedzy

6. Rozwój sieci Internetu i pojawienie się stąd wynikających nowych sposobów działania

7. Wzrost poziomu wykształcenia społeczeństw i stawianie nowych wymagań wobec pracodawców, jak i pracobiorców

8. I wreszcie zmiany w sposobie działania firm konsultingowych i rozpropagowanie przez nie idei zarządzania wiedzą

Wykład 4: 12.03.2012

Wiedza - wg. Filozofii prawdziwe i uzasadnione przekonanie, dwa nurty:

• Racjonalizm - wiedza pochodzi z umysłu człowieka, tworzone przez dedukcję

• Epistemologia - źródłem wiedzy jest doświadczenie zmysłowe, wiedza ma wtórny charakter, uzyskujemy ją poprzez indukcję

• Irracjonalizm - związany z metafizyką, człowiek otrzymuje wiedzę przez kontakt z istotą boską

Wiedza na temat zarządzania - Zbieranie informacji i wyprowadzanie wniosków - empiryzm

W ramach zarządzania wiedzą wykształciło się już kilka sposobów rozumienia wiedzy.

Ogólnie rzecz biorąc wiedza jest przedstawiona jako:

• Powiązania informacji z ich zrozumieniem

• Efekt myślowego przetworzenia informacji i doświadczenia

• Ogół wiadomości człowieka

• Odzwierciedlenie stanu rzeczywistości w umyśle człowieka

• Potwierdzone przekonanie

Najczęstsze próby definicji wiedzą wiążą ją z danymi informacjami.

Na przykład:

Wg. Brooking:

Dane - jako fakty, obrazy, liczby wyrwane z kontekstu (np. zieleń, 997)

Informacja - to dane przedstawione w kontekście ( np. plan miasta, artykuł w czasopiśmie)

Widza - to informacje w kontekście wraz z ich zrozumieniem jak ich użyć. Zrozumienie to wypływa z zasobów wiedzy posiadanych przez ludzi lub/i też intuicji.

Według Skyme:

Dane - to pozbawione kontekstu fakty i liczby (np. niebo, 4156)

Informacje - zaś stanowią dane przedstawione w określonym kontekście (np. całkowite zachmurzenie nieba)

Wiedza - to informacje posiadające konkretne znaczenie

Wiedza prowadzi do mądrości (inteligencji) postrzeganej jako ogół posiadanej wiedzy i umiejętności jak tę wiedzę wykorzystać.

Piramida (hierarchia wiedzy):

Inteligencja

Wiedza

Informacje

Dane

Dwa podejścia do wiedzy:

• Zachodnie - informacja to jest element wiedzy, kładziemy nacisk na potwierdzenie wiedzy a nie przekonanie

• Japońskie - informacja to narzędzie budowania wiedzy i przekazywania wiedzy między ludźmi,

Według Nakamury jako - „emocjonalny naturalizm”, ujęcie wiedzy utożsamiające ją z mądrością nabywaną przez osobowość jako całość, będącą nierozerwalnie związaną z ludzkim działaniem; zwracają uwagę na przekonanie, dlatego do podjęcia decyzji potrzebują dużo czasu na zdobycie przekonania

Ten punkt wiedzenia reprezentują Nonaka i Takeuchi. Piszą oni: „w teorii organizacyjnego tworzenia wiedzy przyjmujemy tradycyjną definicją wiedzy jako „potwierdzone przekonanie”, przy czym w porównaniu do epistemologii kładą oni Nasik nie na „potwierdzenie:, lecz na „przekonanie”, „…my traktujemy wiedzę jako dynamiczny i głęboko humanistyczny proces sprawdzania prawdziwości osobistych wyobrażeń”

Cechy wiedzy:

• Wiedza może być tworzona różnymi metodami

• Jest trudna do uchwycenia i pełnego wykorzystania, ale w przeciwieństwie do zasobów materialnych może być wykorzystywana przez różne osoby w różnych miejscach

• Jest względna i wieloznaczna co powoduje, że może być różnie interpretowana przez różne osoby

• Jest dynamiczna - uchwycenie jej wycinka może prowadzić do diametralnego jej przyrostu oraz ma zdolność do przyrostu w trakcie jej stosowania

• Ma zdolność do szybkiej dezaktualizacji (starzenia się)

• Potrafi obniżyć poziom niepewności w ryzykownych przedsięwzięciach

• Potrafi się materializować czyli uzewnętrznia siew produktach i usługach co powoduje, że jest imitowalna (jednak o różnym stopniu trudności)

• Implementuje się także w praktykach, strukturach i procesach organizacyjnych

• Dzięki procesowi kodyfikacji strukturyzuje się w determinacji technologicznej, dokumentacji organizacyjnej i bazach danych

• Wiedza jako sama Mozę stanowić produkt

Typy wiedzy:
Jeden z najpopularniejszych podziałów wiedzy pozostał zaproponowany przez Savage. Wyróżnił on sześć typów wiedzy:

1. Wiedzieć jak to znawstwo, kwalifikacje, znajomość procedur działania

2. Wiedzieć kto to znajomość osób, które mogą pomóc znaleźć odpowiedź na pytanie lub pomóc wykonać zadanie

3. Wiedzieć co to wiedza strukturalna włączająca modele

4. Wiedzieć dlaczego to głębszy rodzaj wiedzy umożliwiający zrozumienie szerszego kontekstu działania

5. Wiedzieć kiedy to czasowy, rytmiczny sens działania

6. Wiedzieć gdzie to sens miejsca, gdzie najlepiej jest wykonać działanie

Kategorie wiedzy:

• Know - how (umiejętności, ludzi i zespołów, procedury)

• Know - who ( dostęp do różnych źródeł i nośników wiedzy)

• Know - what (wiedza strukturalna, wzory, najbardziej zbliżona do informacji)

• Know - why (wyższy poziom wiedzy związany z interpretacją informacji w szerokim kontekście)

• Know - when (poziom czasu, określone sposoby, rytm przekazywania informacji)

• Know - where (poziom miejsca, określone miejsca, przekazywania informacji)

W literaturze przedmiotu najczęściej odwołania dotyczą podziału wiedzy autorstwa Polaryi, a spopularyzowanego przez Nonaka i Techeuchi, identyfikującego dwa jej rodzaje ukryta (cicha ) i dostępna (formalna, jawna)

WIEDZA UKRYTA jest indywidualna, specyficzno-kontekstowa, trudna do sformalizowana i zakomunikowania oraz wymaga specyficznych umiejętności uczenia się.

Obejmuje ona elementy poznawcze i techniczne:

• Elementy poznawcze - łączą się z „modelami mentalnymi”, czyli schematami, paradygmatami, perspektywami, przekonaniami, przy użyciu których ludzie tworzą obrazy świata, operujące w swoich umysłach analogiami.

• Elementy techniczne - wiedzy ukrytej zawierają zaś konkretną znajomość rzeczy, umiejętności, kwalifikacje.

Wiedza cicha może obejmować zatem to wszystko, co człowiek wie, a nie jest w stanie wyrazić w postaci słów, gdyż jak ujął M. Polnyi „wiemy więcej, niż potrafimy powiedzieć”

WIEDZA JAWNA (dostępna, skodyfikowana), może być wyrażona w słowach i liczbach, dlatego nadaję się so przekazywania przy pomocy formalnego i usystematyzowanego języka/

Może więc mieć postać dokumentów, instrukcji, procedur, regulaminów czy poleceń.

Wiedza skodyfikowana - zapisana w każdy sposób.

Cztery typy aktywów wiedzy:

Doświadczalne aktywa wiedzy Wiedza cicha podzielana przez wspólne doświadczenia: - umiejętności i know-how indywidualnych osób - troska, miłość, zaufanie i poczucie bezpieczeństwa - energia, pasja i napięcie	Konceptualne aktywa wiedzy: Wiedza jawna artykułowana przez obrazy, symbole i język: - koncepcje produktu - Projekt - marka
Rutynowe aktywa wiedzy Wiedza cicha osadzona w działaniu i praktyce organizacyjnej: - know-how codziennych operacji - rutyny organizacyjne - kultura organizacyjna	Syntetyczne aktywa wiedzy Usystematyzowana i upakowana wiedza jawna: - dokumenty, specyfikacje, podręczniki - baza danych - patenty i licencje

Opierając się na podziale wiedzy na jawną i ukrytą Japończycy wyróżniaj atypy aktywów wiedzy i dzielą je na cztery grupy:

1. Wiedzę doświadczalną

2. Wiedzę konceptualną

3. Wiedzę syntetyczną

4. Wiedzę rutynową

Wykład 5: 19.03.2012

Nie było mnie załatwić notatki!!!!

Wykład 6: 26.03.2012

Zarządzanie wiedzą w znaczeniu instytucjonalnym:

Obejmuje system stanowisk i zespołów pracowniczych (poziomu strategicznego i operacyjnego organizacji, organizacji formalnej i nieformalnej), które realizują funkcje i zadania z zakresu zarządzania wiedzą organizacji.

Cele zarządzania wiedzą:

Jednym z najogólniejszych celów zastosowania zarządzania wiedzą w organizacji jest ułatwienie kadrze menedżerskiej uznania wiedzy za zasób i zainspirowanie jej do poszukiwania praktycznych zastosowań tych zasobów.

Patrząc na zarządzanie wiedzą bardziej analitycznie można je uznać za:

• Podstawowe narzędzie zarządzania przyszłością

• Szansę na radykalną reorganizację w sposobach myślenia

• Narzędzie skutecznego i efektywnego doskonalenia jakości

• Zbiór doświadczeń i intuicji które tworzą płaszczyznę do kreowania i wchłaniania nowych doświadczeń i informacji

• Szanse na ujawnienie istniejących obszarów niewiedzy

Cele zarządzania wiedzą (wg. R. Maier'a):

• Przejrzystość władzy

• Wprowadzenie dokumentowania wiedzy

• Zmiana kultury organizacyjnej

• Ulepszenie komunikacji i kooperacji

• Przekształcenie wiedzy ukrytej w wiedzę jawną (eksternalizacja)

• Udoskonalenie procesów edukacyjnych treningu i tworzenia sieci nowo zwerbowanych pracowników

• Udoskonalenie procesu rozwoju pracowników

• Ulepszenie zachowywania wiedzy (pamięć organizacji)

• Udoskonalenie dostępu do istniejącej wiedzy

• Doskonalenie dystrybucji wiedzy

• Poprawia zarządzania innowacjami

• Redukcja kosztów

• Sprzedaż wiedzy

Cele zarządzania wiedzą (wg. Deloitte&Touche):

• Zwiększenie wewnętrznej skuteczności => popularyzacja w przedsiębiorstwie najlepszych praktyk, koncepcji i doświadczeń,

• Zwiększenie lojalności => nawiązywanie i wzmocnienie trwałych więzi z klientami, pracowniami, udziałowcami i dostawcami,

• Polepszenie szans na przyszły sukces => innowacje w zakresie produktów, skrócenie czasu realizacji i unowocześnienie oferty

• Tworzenie kultury opartej o paradygmat wartości => kształtowanie postaw umiejętności i doświadczeń sprzyjających poszerzeniu podstawowych kompetencji i generowania wartości,

• Zwiększenie skuteczności decyzyjnej => podejmowanie trafionych decyzji dzięki odpowiednim informacjom dostarczonym odpowiednim osobom w odpowiednim czasie.

Cele biznesowe (wg. Maier'a):

• Redukcja kosztów

• Polepszenie produktywności

• Zwiększenie szybkości procesów innowacyjnych

• Rozwój nowych dziedzin działalności gospodarczej lub przedmiotów

• Redukcja ryzyka w biznesie

• Poprawa motywacji i satysfakcji pracowników

• Poprawa rozwoju organizacji

• Doskonalenie jakości produktów

• Poprawa satysfakcji klienta i/lub jakość usług

• Poprawa planowania, poprawa wydajności/czasu działania udoskonalenie dotrzymywania terminów.

Jedną z zasadniczych ról zarządzania wiedzą to zintegrowanie funkcjonowania wszystkich podsystemów zarządzania organizacji na wszystkich poziomach i we wszystkich obszarach działalności, aby lepiej wykorzystać posiadane zasoby wiedzy i przyśpieszyć ich rozwój. Ma to na celu zwiększenie zdolności adaptacyjnych organizacji, sprawniejsze wyłapywanie szan rozwojowych i unikanie płynących z otoczenia zagrożeń.

Wykład 7: 02.04.2012

Strategiczne zarządzanie wiedzą -

to proces informacyjno - decyzyjny wspomagany przez realizację cyklicznych i ciągłych funkcji zarządzania wiedzą którego zadanie m jest dokonanie podstawowych rozstrzygnięć co do kierunków rozwoju i sposobów wykorzystania zasobów wiedzy, przy uwzględnieniu zmian w zasobach wiedzy otoczenia, prognoz ich rozwoju i kierunków zastosowań oraz własnych zasobów wiedzy, zdolności ich rozwoju i wykorzystania.

Proces ten jest dla organizacji oparty na wiedzy komponentem strategicznego zarządzania organizacją.

Decyzje podejmowane w ramach strategicznego zarządzania wiedzą dotyczą czterech zasadniczych obszarów:

• Rozwoju zasobów wiedzy zdolności ich wykorzystania i posunięć konkurencyjnych dotyczących wiedzy

• Określenia nowych kierunków i zakresu wykorzystania zasobów wiedzy organizacji

• Rozwoju systemów organizacyjnych umożliwiających spraną realizację funkcji, zadań i procesów związanych z wiedzą a więc właściwe ukształtowanie elementów składowych płaszczyzn zarządzania wiedzą (samoorganizacji, klimatu organizacyjnego, generowania i wykorzystania wiedzy)

• Kształtowania zasobów wiedzy otoczenia przedsiębiorstwa (w tym partnerów, klientów, konkurentów)

Do zasadniczych zadań z zakresu strategicznego zarządzania wiedzą można więc zaliczyć:

• ugruntowanie orientacji na wiedzę w misji i wizji organizacji

• Strategiczną analizę środowiska wewnętrznego przedsiębiorstwa, w tym monitorowanie, analizowanie ocenianie i raportowanie jego zasobów wiedzy spersonalizowanej, skodyfikowanej i ugruntowanej oraz sieci relacji wewnątrzorganizacyjnej między jego częściami składowymi, poziomu samoorganizacji, klimatu organizacyjnego

• Strategiczną analizę otoczenia zewnętrznego (bliższego i dalszego), na podstawie ciągle gromadzonych informacji, ze szczególnym uwzględnieniem wiedzy otoczenia (firm partnerskich, konkurentów i organizacji nie będących konkurentami, w tym instytutów badawczo-rozwojowych, firm konsultingowych, uniwersytetów) i sieci relacji w otoczeniu, ocenianie zdobytych informacji i raportowanie

• Tworzenie wizji wiedzy (obrazu zasobu wiedzy, który organizacja zamierza posiąść w przyszłości dla zrealizowania swoich celów strategicznych

• Formułowanie strategii wiedzy

• Ustalenie luk wiedzy i relacji

• Ustalenie barier zapełnienia luk wiedzy i relacji

• Wybór podstawowej i wspomagających strategii zarządzania wiedzą dla koniecznych do zapełnienia luk wiedzy oraz sposobów kształtowania pożądanych relacji

• Dobór metod i narzędzi oraz ludzi do realizacji strategii zarządzania wiedzą, określenie niezbędnych środków finansowych i warunków organizacyjnych

• Okres lnie dominującego podejścia determinującego budowę i działanie systemu zarządzania wiedzą (społecznego lub technicznego), wsparcie strategii zarządzania wiedzą kształtowaniem relacji z otoczeniem, przeprojektowaniem zadań zarządzania wiedzą, struktury organizacji, ról, procesów i infrastruktury informacyjno - komunikacyjnej

• Tworzenie modelu klimatu i kultury organizacyjnej zorientowanych na wiedzę

• Ocenę poziomu osiągnięcia założonych celów i poprawności podjętych działań w stosunków do zasobów wiedzy

• Ekonomiczną ocenę wiedzy, kapitału intelektualnego i prowadzonych działań z zakresu zarządzania wiedzą

Strategie wiedzy

Jako zaangażowanie procesów związanych z wiedzą do istniejących lub nowych obszarów wiedzy dla osiągania celów strategicznych

Zack definiuje strategię wiedzy jako równoważenie zasobów wiedzy organizacyjnej i zdolności do wiedzy pozwalającej wprowadzić (i oczywiście utrzymać) produkty lub usługi wśród konkurencyjne. Innymi słowy strategia wiedzy opisuje główne podejście organizacji zamierzającej uzyskać wyrównanie w zasobach wiedzy i umiejętnościach do pożądanych przez strategię przedsiębiorstwa.

Strategia wiedzy jest uszczegółowieniem strategii przedsiębiorstwa o wymagania w stosunku do zasobu wiedzy jaki powinien być w posiadaniu organizacji, aby zrealizować założone cele.

Strategia wiedzy organizacji	Opis	Przykład
Strategia wiedzy jako strategia biznesowa	Koncentrująca się na kreacji, zdobywaniu, organizowaniu, odnawianiu, dzieleniu się i wykorzystaniu wiedzy	Tego typu kompleksowe strategię stosują przykładowo duże firmy konsultingowe, które na bieżąco analizują najnowszą wiedzę pojawiająca siew otoczeniu, kreują rozwiązania dla klientów, dzielą się z nami swoją wiedzą podczas doradztwa i szkoleń, wykorzystują absorbowaną i kreowaną wiedzę w swoim rozwoju i w tworzeniu projektów dla klientów
Strategia zarządzania aktywami intelektualnymi	Koncentrująca się na określonych aktywach intelektualnych, jak patenty, technologie, operacje i praktyki zarządzania, relacje z klientami, strukturze organizacyjnej i na innych aktywach strukturalnych	Przedsiębiorstwo opiera swoją działalność na wybranych zasobach niematerialnych i dąży do powiększania ich wartości, pozyskuje i wykorzystuje patenty, prawa autorskie, licencje lub franchising, albo tworzy i wzmacnia swój wizerunek i marki wyrobów opierając na nich swój sukces, np. Coca Cola, wydawnictwa publikacji książkowych
Strategia wiedzy personalnej	Koncentrująca się na odpowiedzialności personelu za inwestycje związane z wiedzą, odnawianiu wiedzy i dzieleniu się z innymi	Działalność organizacji bazuje na kapitale ludzkim np. kancelaria prawna, biuro doradztwa podatkowego, niektóre uczelnie wyższe skoncentrowane jedynie na realizacji procesu dydaktycznego (bez badań i rozwoju własnych kadr)
Strategia transferu wiedzy	Skoncentrowana na systematycznym podejściu do transferu wiedzy, tzn. uzyskaniu, organizowaniu, restrukturyzacji, magazynowaniu albo zapamiętywaniu i ponownym „odpakowaniu” wiedzy dla dalszego rozwoju lub wykorzystania	Przykładem są firmy tworzące skomputeryzowane banki danych, zbierając informacje w celu ich odpłatnego udostępniania instytucjom lub osobom fizycznym, agencje badania opinii publicznej, wywiadownie gospodarcze
Strategia tworzenia wiedzy	Skupiona na uczeniu się organizacji, badaniach i rozwoju oraz motywacji pracowników do uzyskiwania nowej wiedzy	Przykładem są instytucje badawczo - rozwojowe

Biorąc pod uwagę ogólne warunki zakłócające równowagę funkcjonalną, określiła cztery modelowe sytuacje pozwalające zidentyfikować konkretną strategię wiedzy:

A - brak turbulencji wewnętrznej - brak turbulencji zewnętrznej

B - występuje turbulencja wewnętrzna - brak turbulencji zewnętrznej

C - brak turbulencji wewnętrznej - występują turbulencje zewnętrzne

D - występują turbulencje wewnętrzne - występują turbulencje zewnętrzne

Sytuacja A - zastosowanie znajduje strategia koncentracji, oznaczająca koncentrowanie się na zasobach wiedzy będących w posiadaniu przedsiębiorstwa. Przewiduje także gromadzenie nowej wiedzy, a ponieważ warunki otoczenia są stabilne i przewidywalne, istnieje łatwość jej określenia

Sytuacja B - wysoka turbulencja wewnętrzna organizacji może mieć różne przyczyny - walka o wiedzę, przejęcie własnościowe, zmiany organizacyjne itp. Tego typu sytuacje powodować mogą niestabilność personelu i prawdopodobieństwo utraty wiedzy spersonalizowanej. W sytuacji tej proponowana jest strategia kodyfikacji polegająca na dążeniu do przekształcenia wiedzy spersonalizowanej w jak największym zakresie w wiedze skodyfikowaną (np. w bazach danych, projektach, dokumentacji)

Sytuacja C - proponuje się realizację strategii „nowej wiedzy”. Polega ona głównie na absorpcji nowej wiedzy pojawiającej się w otoczeniu i tworzeniu zdolności do jej wykorzystywania.

Sytuacja D - przyporządkowana jest jej strategia dywersyfikacji wiedzy, która przewiduje formalizację wiedzy podobnie jak w sytuacji B oraz tworzenie nowej wiedzy i jej aplikacji.

Wykład 8: 16.04.2012

Nie było wykładu bo spotkanie o specjalizacjach.

Wykład 9: 23.04.2012

STRATEGIA ZARZĄDZANI WIEDZĄ

• Strategie niższe poziomu jako strategie funkcjonalne

• Formuły mówiące o tym w jaki sposób organizacja zamierza posiąść wykorzystać wiedzę dla zrealizowania zamierzeń organizacji

TRZY TYPY STRATEGII ZARZĄDZANIA WIEDZĄ:

1. Strategie dotyczące budowy systemu ZW (strategia kodyfikacji, strategia personalizacji)

2. Strategie służące do zapełnienia luk wiedzy

1. Kreacji przez współdziałanie

2. Kreacji wewnętrznej

3. Absorpcji

4. Rozszerzenia / rozpowszechniania wewnętrznego

3. Strategie kształtowania zasobów wiedzy otoczenia (strategie wspomagające)

1. Protekcji

2. Rozpowszechniania

Ad. 1

Strategia kodyfikacji = „ludzie do dokumentów” - polega na tym że system ZW zdominowany jest wykorzystywaniem techniki komputerowej (pozyskiwanie informacji, ich rozpowszechnianie - informacje jako element wiedzy, dzielenie się nią, zapisywana jest w bazach danych i tam przechowywana )

Strategia personalizacji = „ludzie do ludzi” - system ZW oparty jest na bezpośrednich relacjach między ludźmi, zespołowe kreowania wiedzy ( w przeciwieństwie do strategii kodyfikacji gdzie kreowanie jst ograniczone) i wykorzystywana technika komputerowa jednak jako element wspomagającej dominuje nieformalna komunikacja.

• Jeśli jest produkt standardowy to zalecana jest strategia kodyfikacji. Jeśli produkt jest o wysokim stopniu uklientowienia (wysoki stopień złożoności, wymaga pomocy doradcy np. telekomunikacja) wtedy zalecana jest strategia personalizacji.

• Jeśli otoczenie jest spokojne, nie wymaga walki z konkurentem - strategia kodyfikacji

• Jeśli otoczenie burzliwe, nastawione na nowe rozwiązania - strategia personalizacji

• Jeśli do rozwiązania problemów stosuje się wiedzę utartą to strategia personalizacji

• Jeśli do rozwiązania problemów stosuje się wiedzę jawną to - strategia kodyfikacji

Wykład 10: 7.05.2012

Wykład 11: 14.05.2012

Metodyka E. Tabaszewskiej - wprowadzenie do organizacji zarządzania wiedzą:

1. Poinformowanie załogi o projekcie

2. Nawiązanie współpracy z konsultantem

3. Analiza bieżącej sytuacji (strategii, celów, struktury zatrudnienia, obsługiwanych rynków itp.)

4. Powołanie zespołu ZW

5. Przeprowadzenie cyklu szkoleń i warsztatów

6. Wyznaczanie celów ZW i powiązanie ich z celami strategicznymi

7. Wybór modelu ZW

8. Przeprowadzanie badań dotyczących m. In. Kultury organizacyjnej i stylu zarządzania

9. Opracowanie diagnozy stanu ZW

10. Poinformowanie pracowników o wynikach diagnozy

11. Stworzenie propozycji działań usprawniających

12. Modyfikacja systemu motywacji i ocen pracowniczych

13. Ponowne badania w celu określenia efektów wprowadzonych zmian

14. Pomiar skuteczności i efektywności realizacji projektu

15. Poinformowanie pracowników o zakończeniu projektu

16. Wyznaczenie celów ZW na następny okres.

Strategie zarządzania wiedzą dotyczące budowy systemu zarządzania wiedzą:

Autorzy wyróżnionych strategii zarządzania wiedzą	Typy strategii zarządzania wiedzą	Charakterystyka strategii ZW
Hansen, Nohria, Tiemcy	Strategia kodyfikacji	Ludzie do dokumentów - narzędziem pozyskiwania, przesyłania i składowania wiedzy jest technika komputerowa, na której opiera się system zarządzania wiedzą. Uwaga skupia się głównie na kodyfikacji wiedzy w bazach danych, skąd następnie informacje udostępniane są ich użytkownikom
		Strategia personalizacji	Człowiek do człowieka - tworzenie Sieci powiązań między ludźmi, umożliwienie i wspieranie procesów komunikacyjnych, w trakcie których wiedza jest rozpowszechniana i tworzona jest nowa.

Strategia kodyfikacji -

• Rozwój oprogramowania i sieci komputerowych budowanie banku danych, w którym gromadzone są informacje, a następnie udostępnienie ich pracownikom

• Podejście obiektowe

• Scentralizowany system zarządzania wiedzą

Strategia personalizacji -

• Umożliwianie kontaktu ludziom, którzy poprzez prowadzone rozmowy przekazują sobie wiedzę

• Podejście procesowe

• Zdecentralizowany system zarządzania wiedzą

Systemy komputerowe jako:

• Narządzani gromadzenia, przechowywania i dystrybucji informacji - s. kodyfikacji

• Narzędzia komunikacji między ludźmi - s. personalizacji

Przykład małej firmy technologicznej Datera, która wdrożyła i wykorzystuje między innymi:

• Grupy meilowe - (oparte na serwerze poczty elektronicznej ) - pozwalają kierować korespondencję do określonych grup pracowników np. do działu technologicznego, co w znaczny sposób ułatwia przekazywanie informacji i zmniejsza ryzyko, ze do niektórych pracowników informacja nie dotrze

• Wewnętrzny komunikator firmowy - (jabber - oprogramowanie opec-source na wewnętrznym serwerze) - pozwala wszystkim pracownikom komunikować się w sposób szybki i bezpieczny (szyfrowanie wiadomości), skracając ścieżkę służbową, tam gdzie jest to możliwe i dozwolone (np. w trakcie rozwiązywania już zgłoszonego problemu i testowania rozwiązań).

• Wewnętrzną bazę wiedzy - (Wiki - oprogramowanie open - Skurce na wewnętrznym serwerze, interfejs WWW, oparte na mechanizmie Wikipedii) - pozwala w sposób bezpieczny i wygodny gromadzić dane, informacje i wiedze, które powinny być szybko dostępne dla innych np. najlepsze praktyki, stosowane procedury, kontakty do osób podejmujących decyzję itp. W tworzeniu tego narzędzia uczestniczą wszyscy pracownicy firmy, co pozwala zwiększyć jakość i aktualność danych

• System do zarządzania zgłoszeniami użytkowników (OTRS - oprogramowanie open- Skurce na wewnętrznym serwerze, interfejs WWW) - to rozwiązanie wspomagające zarządzanie wiedzą na styku z klientami, które porządkuje zgłoszenia, nadaje im numery, pozwala przypisywać do konkretnych pracowników i nadawać statusy. W ramach sytemu powstaje baza najczęściej występujących zgłoszeń, która pomaga optymalizować i automatyzować procesy obsługi klientów.

• Forum użytkowników (PhpBB - oprogramowanie open- Skurce na wewnętrznym serwerze, interfejs WWW) - pozwala użytkownikom wymieniać między sobą informacje, co zwiększa zaangażowanie pracowników firmy w obsługę klientów. Wiedza na forum pozostaje i jest dostępna dla nowych użytkowników

• Otwarta baza wiedzy o technologii - VolPedia (Wiki - oprogramowanie open-source na wewnętrznym serwerze, interfejs WWW, oparte na mechanizmie Wikipedii)) - przeznaczona dla wszystkich internautów, w tym również klientów firmy. Pozwala dzielić się wiedzą użytkownikom i pracownikom firmy z wszystkimi w Internecie Jest społecznie redagowana i społecznie nadzorowana. Buduje również prestiż firmy.

Uwarunkowania wprowadzenia ZW:

• Im większe zatrudnienie, większa firma, przedsiębiorstwo, im bardziej rozrzucone jest w terenie, tym większa jest potrzeba wykorzystania narzędzi ZW opartych o technologie informacyjną. Poziom wykorzystania wyrafinowanej technologii informacyjnej zależy od możliwości finansowych organizacji.

• Im większa zmienność otoczenia tym bardzie potrzebna jest komórka do pozyskiwania wiedzy.

Warianty wzajemnych zależności w stosowaniu strategii wiedzy i strategii zarządzania wiedzą:

Strategia wiedzy jako strategia biznesowa

Personalizacja wariant pośredni kodyfikacja

Strategia wiedzy jako strategia biznesowa

lub

PERSONALIZACJA KODYFIKACJA

Najistotniejsze są zdolności twórcze i umiejętności komunikacji interpersonalnej	selekcja	Najistotniejsze są umiejętności wykorzystania techniki komputerowej
Dominuje mentoring i couching	Szkolenia	Dominuje grupowy e-leraning
Najistotniejsze kryteria : wyniki kreacji i dzielenia się wiedzą	Ocenianie	Główne kryteria kodyfikacja wiedzy i jej wykorzystanie
Za kreowanie wiedzy i dzielenie się wiedzą	Wynagradzanie	Za wnoszenie wkładu do baz danych i ich wykorzystanie
Zespołowa	Praca	Grupowa
Bezpośrednia	Komunikacja	Wsparta wykorzystywaniem techniki komputerowej
Ludzi o niskim poziomie kreatywności i wiedzy	zwalnianie	Ludzi nie radzących sobie z techniką komputerową

Sześć podstawowych strategii zarządzania

	Strategia kreacji wewnętrznej	Strategia kreacji przez współdziałanie	Wiedzy nowej Obszar Wiedza istniejąca
Kreowanie Proces związany z wiedzą transfer	Wiedza nie będąca w posiadaniu organizacji: - wiedza nieistniejąca w otoczeniu - wiedza istniejąca w otoczeniu niemożliwa do pozyskania	Wiedza nieistniejąca: - wiedza, której w powstanie jest przewidziane - wiedza, której powstania nikt się nie spodziewa
		Wiedza będąca w posiadaniu organizacji: - tylko naszej - także innych - ogólnie dostępna		Wiedza istniejąca w otoczeniu organizacji, nie będąca w jej posiadaniu, o której organizacja: - wie - nie wie
	Strategia rozszerzenia	Strategia absorpcji
	Wewnętrzna wiedza zewnętrzna

W przeciwieństwie do wskazanych wcześniej typologii na strategie zarządzania wiedzą spojrzeć można nieco inaczej, biorąc pod uwagę trzy kryteria ich różnicowania:

1. Głównego procesu związanego z wiedzą - tworzenie lub transferu wiedzy

2. Podstawowego źródła wiedzy

3. Dominującego obszaru wiedzy ……………

Typ strategii	Charakterystyka
Kreacja wiedzy przez współdziałanie	Aktywna współpraca z instytucjami zewnętrznymi i prowadzenie prac badawczych e celu stworzenia wiedzy nowej, innowacyjnej. Ewentualny zakup wiedzy wytworzonej w instytucji B+R
Kreacja wewnętrzna	Prowadzenie procesów kreowania wiedzy wewnątrz organizacji mające na celu wytworzenie wiedzy nowej lub uzyskanie nowej jakości wiedzy, którą organizacja posiadała przez absorpcję lub kreację przez współdziałanie. Podstawową jednostką tworzenia wiedzy jest zespół
Absorpcji	Ma na celu pozyskanie wiedzy nowej istniejącej w otoczeniu poprzez jej transfer przy wykorzystaniu odpowiednio dobranych stosownie do sytuacji metod
Rozpowszechnianie wewnątrz (rozszerzanie)	Koncentrujące Siena transferze wiedzy wewnątrz organizacji, między jej różnymi obszarami działalności i częściami. Podstawą jej prowadzenia jest system odpowiedniej rejestracji wiedzy, którą organizacja posiada.

Kreowanie Proces związany z wiedzą transfer	Strategia kreacji wewnętrznej	Strategia kreacji przez współdziałanie	Wiedzy nowej Obszar Wiedzy istniejącej
		Strategia rozpowszechniania wewnętrznego		Strategia absorpcji

Strategie uzupełniające realizacje podstawowych strategii zarządzania wiedza, które mogą być stosowane równolegle do nich to:

• Strategia protekcji wiedzy

• Strategia udostępniania wiedzy

Protekcja wiedzy ma między innymi na celu:

• Ochronę przez imitacją innowacji, produktu lub usługi

• Utrzymanie przewagi konkurencyjnej

• Nie dopuszczenie do nowych wejść (czyli ochronie może podlegać wiedzy kluczowej)

Udostępnianie wiedzy na zewnątrz to między innymi narzędzie:

• Przyciągania i utrzymania klientów

• Budowania satysfakcji klientów, dostawców i innych interesariuszy

• Przeciągania potencjalnych partnerów

• Tworzenia wizerunku przedsiębiorstwa i umacniania marki

• Przyciągania utalentowanych pracowników

• Przyspieszające rozwój wiedzy

Wykład 12: 21.05.2012

Wykorzystując podejście planowe i koncepcję luk strategicznych oraz luk wiedzy, proces wybporu systemu zarządzania wiedzą sprowadzić można do następujących celów:

1. Identyfikacja (lub formowanie ) strategii przedsiębiorstwa i SW

2. Tworzenie wizji wiedzy

3. Analiza środowiska wewnętrznego przedsiębiorstwa (której efektem jest między innymi stworzenienie mapy aktywów wiedzy firmy)

4. Analiza zewnętrznego środowiska wiedzy firmy (w tym wiedzy i sieci relacji)

5. Analiza porównawcza i ustalenie istniejących luk wiedzy i relacji

6. Stworzenie dla każdej z luk wiedzy wariantów StZW oraz ustalenie niezbędnych do zapełnienia luk relacji, ich analiza i ocena

7. Wybór dla każdej z luk wiedzy strategii podstawowej i wspomagających oraz okrełśenie ich zakresów i czasu wykorzystania

Co firma musi wiedzieć?	CO firma musi robić?	Jakie relacje firma musi posiadać?
LUKA WIEDZY	LUKA STRATEGICZNA	LUKA RELACJI
Co firma wie?	Co firma może robić?	Jakie relacje firma posiada?

Charakterystyka podstawowych procesów z udziałem wiedzy (operacyjnych zadań zarządzania wiedza)

Proces z udziałem wiedzy	Charakterystyka
Identyfikacja	Lokalizowanie wiedzy wewnątrz i na zewnątrz organizacji
Transfer	W jego ramach wyróżnić można: - pozyskiwanie wiedzy - zdobywanie wiedzy z różnych źródeł (wewnętrznych i zewnętrznych) - udostępnianie wiedzy czyli przekazywanie wiedzy skierowane na konkretne osoby - rozpowszechnianie wiedzy - rozwinięta forma udostępniania wiedzy mająca na celu stworzenie z danej wiedzy zasobu ogólnie dostępnego - dzielenie się wiedzą - wzajemne przekazywanie sobie przez ludzi wiedzy w procesie komunikacji
Gromadzenie	Systematyczne zbieranie wiedzy w postaci skodyfikowanej i (lub) ugruntowanej
Selekcjonowanie	Selekcja zgromadzonych lub pozyskanych zbiorów wiedzy z punktu widzenia ich użyteczności
Kreowanie	Proces tworzenia nowej wiedzy
Łączenie	Scalanie zbiorów wiedzy
Zapisywanie	Polega głównie na rejestracji wiedzy w formie skodyfikowanej, ale wiedza spersonalizowana jest zapamiętywana przez ludzi, a wiedza ugruntowana osadza się w wytworach ludzkiej działalności
Przechowywanie	Głównie magazynowanie nośników wiedzy (np. drukowanych, elektronicznych, audiowizualnych, produktów). Wiedza spersonalizowana przechowywana jest w głowach ludzi.
Ocenianie	Badania użyteczności wiedzy
Stosowanie	Wiedza wykorzystywana jest w każdej chwili funkcjonowania organizacji. Ważne jest więc, aby znalazła się i została użyta w odpowiednim miejscu i czasie. Główne kierunki stosowania wiedzy to: tworzenie wizji i koncepcji działania organizacji, produktów i usług, technologii i jej wykorzystywanie, rozwiązywanie codziennie pojawiających się problemów i realizowanie bieżących zadań.

Metoda/ Technika	Pozyskiwanie wiedzy	Udostępnianie wiedzy	Rozpowszechnianie wiedzy	Dzielenie się wiedzą
Analiza reklamacji	X
Analiza ewidencji transakcji	X
Badania marketingowe	X
Analiza zawartości prasy specjalistycznej	X
Publikacje specjalistyczne na temat organizacji i prowadzonych przez nią działań			X
Wystąpienia na seminariach, sympozjach, konferencjach….	X		X	X
Udostępnianie dokumentacji technicznej punktom serwisowym		X
Instrukcje obsługi produktów		X		X
Zebrania i odprawy		X		X
Instruktaż w miejscu pracy	X	X
Wykład konwencjonalny i problemowy	X
Wykład konwersacyjny	X			X
Prezentacja	X
Demonstracja i pokaz	X
Trening pracy grupowe	X			X
Mentoring	X			X
Coaching	X			X
E-learning	X
Benchmarking	X
Informacja na ogólnodostępnych stronach internetowych organizacji			X
Reklama produktów i organizacji			X
Analiza informacji zawartych na stronach internetowych konkurencji	X

Zarządzanie wiedzą w organizacji opartej na wiedzy

Wizja i koncepcja działania	Zastosowanie wiedzy	Gromadzenie wiedzy	Klimat organizacyjny	Kultura organizacji
Produkty/ usługi				Zarządzanie wiedzą		Kapitał ludzki
Technologie							Sieci powiązań między ludźmi
Rozwiązywanie problemów				Samoorganizacja		Zaufanie

Struktura sieci system motywacji

Infrastruktura/ bazy danych

Strategia

Cele wiedzy (sprzężenie zwrotne) pomiar wiedzy

Identyfikowanie wiedzy filtrowanie, użycie selektywne, usunięcie z pamięci

Zdobywanie wiedzy zachowywanie wiedzy

…………………………………………

PROCES SECI (Nonaka, Toyama)

	cicha	cicha
cicha	Socjalizacja Osadzanie	Ekstermalizacja Artykułowanie	jawna
cicha	Uosobienie Internalizacja	Łącznie Kombinacja	jawna
	jawna	jawna

Etapy:

1. Upowszechnianie wiedzy ukrytej

2. Tworzenie koncepcji

3. Potwierdzanie koncepcji

4. Filtrowanie wiedzy

5. Tworzenie nowej wiedzy

Typ interakcji

Indywidualna kolektywna

„twarzą w twarz” MEDIA wirtualne	BA inicjujące	BA dialogowe
		BA ćwiczące	BA systematyzujące

BA SECI

Moderowanie w z

Budowanie AKTYWA WIEDZY Kierowanie SECI

i pobudzanie ba motywowanie

Rozwój przedefiniowanie aktywów wiedzy

Wizja wiedzy

Synchronizacja Kierowanie

Pożądane warunki ukierunkowujące zachowania ludzi w procesie uczenia wg, Nonaka:

• Intencje - ujęte jako dążenie firmy do zrealizowania celów przybierają one w firmie postać strategii, Jej szczególnie ważnym elementem jest wskazanie, jaki rodzaj wiedzy powinien być rozwijany

• Autonomia - powiększa ona szanse odnalezienia cennych informacji i motywuje członków organizacji do kreowania nowej wiedzy. Chodzi więc o tworzenie warunków do samodzielnego działania pojedynczym pracownikom, ale większe znaczenie wydaje się mieć wykorzystywanie w ramach struktur organizacyjnych…..

• Niestabilność i twórczy chaos - pobudzą interakcję między organizacją a jej zewnętrznym otoczeniem, przy czym niestabilność różni się od całkowitego nieładu i oznacza niepowtarzalny porządek, który jednak trudno określić.

• Redundancja - nadmiar, chodzi o nadmiar informacji wykraczający bieżące, operacyjne potrzeby,

• Wymagana różnorodność - takie zróżnicowanie wewnętrzne organizacji ale było ono adekwatne do zróżnicowania panującego w otoczeniu. Ważnym elementem tego warunku jest szeroki dostęp wszystkich pracowników do zróżnicowanych informacji będących w posiadaniu organizacji

• Miłość, troska, zaufanie i zobowiązania - to elementy będące podstawą realizacji procesu kreowania wiedzy oraz przekazywania sobie przez pracowników wiedzy ukrytej. Elementy te pozwalają stworzyć w organizacji atmosferę sprzyjającą dzieleniu się wiedzą i przeciwdziałającą monopolizowaniu informacji

• Promocja procesu SECI - realizowana przez liderów organizacji, a szczególne znaczenie ma tutaj komunikowanie wizji wiedzy, do osiągnięcia której dąży

Wykład 13:

ZARZĄDZANIE WIEDZĄ

22

Organizacja zdrowa

Organizacja zhumanizowana

- Menadżerowie -przywódcy, pracownicy

- Wyspecjalizowani kierownicy i robotnicy

- Przedsiębiorca właściciel, mistrzowie, robotnicy

Pracownicy wiedzy

Liderzy zmian i telepracownicy

Niski Poziom turbulencji wewnątrz organizacji wysoki

Wysoki

Poziom turbulencji otoczenia

niski

Sytuacja C Sytuacja D

Stratega nowej wiedzy strategia dywersyfikacji wiedzy

Strategia A Strategia B

Strategia koncentracji strategia kodyfikacji wiedzy

Strategia wiedzy personalnej strategia tworzenia wiedzy

Strategia transferu wiedzy strategia zarządzania aktywami intelektualnymi

Strategia kreacji przez współdziałanie strategia kreacji wewnętrznej

Strategia absorpcji strategia rozszerzenia wewnętrznego

Strategia transferu wiedzy strategia zarządzania aktywami intelektualnymi

Strategia wiedzy personalnej strategia tworzenia wiedzy

---