Temat: Status prawno-organizacyjny oraz kompetencje ITD.

Wstęp 3

1. Umocowanie prawne Inspekcji Transportu Drogowego 6

1. Organy państwa uprawnione do kontroli transportu drogowego 6

2. Podstawy prawne działania ITD8

3. Organy administracji państwowej nadzorujące działalność ITD 10

2. Struktura organizacyjna Inspekcji Transportu Drogowego 13

1. Główny Inspektorat Transportu Drogowego 13

2. Wojewódzkie Inspektoraty Transportu Drogowego 18

3. Formy współpracy ITD z organami administracji państwowej i

terenowej 20

3. Kompetencje ITD 22

1. Cele i zadania ITD 22

2. Zakres kontroli leżących w gestii ITD 31

3. Uprawnienia inspektorów ITD 34

Podsumowanie 38

Bibliografia 40

Wstęp

Transport drogowy pełni kluczową i zwiększającą się rolę w gospodarce. Transport drogowy jest podstawową gałęzią transportu w Polsce. Przyjmuje się szacunkowo, że prawie 12 % dochodów budżetu państwa jest generowanych przez tę branżę. Transport drogowy to nie tylko przewozy, także usługi związane z jego obsługą takie, jak usługi warsztatów samochodowych, sprzedaż paliwa oraz zaplecze techniczne. W branży tej zatrudnionych jest około 450 000 osób bezpośrednio związanych z przewozami, w tym kierowców, spedytorów oraz pracowników zaplecza technicznego i administracji. Do tej grupy osób należy dodać rodziny przedsiębiorców i pracowników, co łącznie stanowi ok. 1,5 mln osób związanych z transportem drogowym. Grupa ta stanowi łącznie potężny sektor gospodarczy. Ocenia się, że udział transportu drogowego w realizacji współczesnych łańcuchów dostaw towarów wynosi 80% w systemach transportowych poszczególnych krajów. Oznacza to, że zależy od niego nie tylko tempo wzrostu gospodarczego, ale także przyrost PKB.

Należy podkreślić, że transport drogowy jest ważnym segmentem polityki transportowej Unii Europejskiej, dzięki któremu tworzone są  nowe miejsca pracy zarówno w przedsiębiorstwach, jak i w ich otoczeniu gospodarczym; stacje obsługi samochodów, zakłady produkujące części i podzespoły dla pojazdów itp.

W Polsce nad prawidłowością wykonywania usług transportu drogowego czuwa Inspekcja Transportu Drogowego. Inspekcja została powołana ustawą o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001 r. (Dz. U. z dnia 30 października 2001 r.), a jej powstanie było jednym z wymogów akcesyjnych związanych z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej.

Zgodnie z artykułem 48 ustawy o transporcie drogowym, Inspekcję Transportu Drogowego tworzy się w celu kontroli przestrzegania przepisów w zakresie transportu drogowego i niezarobkowego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego wykonywanego pojazdami samochodowymi.

Według informacji Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego „misją Inspekcji Transportu Drogowego jest zapewnienie uczciwej konkurencji w transporcie drogowym, bezpieczeństwa ruchu i ochrona środowiska. Celem pierwszoplanowym jest eliminowanie zagrożeń, poprawa jakości świadczonych usług oraz ochrona rodzimego rynku transportowego. Do zadań Inspekcji należy między innymi kontrola: dokumentów związanych z wykonywaniem transportu drogowego oraz przestrzegania warunków w nich określonych. Kontroli podlegają: kierowcy wykonujący krajowy i międzynarodowy transport drogowy oraz niezarobkowy przewóz drogowy; przedsiębiorcy wykonujący działalność gospodarczą w tym zakresie.”

Jak wynika z powyższych informacji transport drogowy, zarówno w Polsce, jak i w całej Unii Europejskiej, stanowi rozwiniętą sferę gospodarki, posiadająca szczegółowe uregulowania prawne w zakresie bezpieczeństwa świadczenia usług, standardów ich świadczenia, a także wymogów w zakresie zatrudnienia i ewidencji.

Praca niniejsza zatytułowana jest „Status prawno-organizacyjny oraz kompetencje ITD.” Bardzo istotne znaczenie w transporcie drogowym ma kwestia bezpieczeństwa. Nie chodzi tylko o bezpośrednie zagrożenie życia i zdrowia ludzi ginących lub zostających kalekami w wypadkach drogowych, ale również o zagrożenia dla środowiska, które mogą odczuć dopiero przyszłe pokolenia, humanitarny transport zwierząt itp.

Jednak oprócz dbania o bezpieczeństwo Inspekcja Transportu Drogowego pełni ważną rolę w systemie ekonomicznym państwa. Kontroluje ona bowiem posiadanie przez przewoźników odpowiednich zezwoleń i wnoszenia właściwych opłat związanych z transportem drogowym.

W systemie administracyjnym Inspekcja Transportu Drogowego jest organem administracji państwowej funkcjonującym na szczeblu centralnym i szczeblach wojewódzkich.

Praca składa się z trzech rozdziałów. Rozdział pierwszy zatytułowany jest: „Umocowanie prawne Inspekcji Transportu Drogowego”. Zaprezentowano w nim wszystkie organy państwa uprawnione do kontroli transportu samochodowego oraz zakres kontroli leżący w kompetencjach poszczególnych instytucji. Przedstawiono w nim również podstawy prawne działania Inspekcji Transportu Drogowego i omówiono podstawowe akty prawne regulujące działalność ITD. oraz powiązane z nimi akty prawne Unii Europejskiej. Na zakończenie przedstawiono organy administracji państwowej uprawnione do nadzorowania działalności ITD.

Rozdział drugi poświęcony jest strukturze organizacyjnej ITD. Omówiono w nim cele i zadania Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego, Wojewódzkich Inspektoratów Transportu Drogowego oraz formy współpracy ITD z organami administracji państwowej i terenowej.

Rozdział trzeci omawia kompetencje ITD. Prezentuje on cele i zadania ITD., zakres kontroli leżących w gestii Inspekcji oraz uprawnienia inspektorów ITD.

Całość zakończono podsumowaniem.

1. Umocowanie prawne Inspekcji Transportu Drogowego

1. Organy państwa uprawnione do kontroli transportu drogowego

Zgodnie z ustawą „Prawo o ruchu drogowym” z dnia 20 czerwca 1997 r. czuwanie nad bezpieczeństwem i porządkiem ruchu na drogach, kierowanie ruchem i jego kontrolowanie należą do zadań Policji co stwierdza art. 129.1 przedmiotowej ustawy.

Punkt 2 niniejszego artykułu precyzuje uprawnienia Policji. Policjant, w związku z wykonywaniem czynności określonych w ust. 1, jest uprawniony do:

1. legitymowania uczestnika ruchu i wydawania mu wiążących poleceń co do sposobu korzystania z drogi lub używania pojazdu;

2. sprawdzania dokumentów wymaganych w związku z kierowaniem pojazdem i jego używaniem a także dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia;

3. żądania poddania się przez kierującego pojazdem lub przez inną osobę, w stosunku do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mogła kierować pojazdem, badaniu w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu;

4. sprawdzania stanu technicznego, wyposażenia, ładunku, wymiarów, masy lub nacisku osi pojazdu znajdującego się na drodze; sprawdzania zapisów urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy oraz postoju; zatrzymania, w przypadkach przewidzianych w ustawie, dokumentów stwierdzających uprawnienie do kierowania pojazdem;

5. wydawania poleceń: osobie, która spowodowała przeszkodę utrudniającą ruch drogowy lub zagrażającą jego bezpieczeństwu, albo osobie odpowiedzialnej za utrzymanie drogi, kontrolowanemu uczestnikowi ruchu - co do sposobu jego zachowania;

6. uniemożliwienia: kierowania pojazdem osobie znajdującej się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu, korzystania z pojazdu, którego stan techniczny, ładunek, masa lub nacisk osi zagrażają bezpieczeństwu lub porządkowi ruchu, powodują uszkodzenie drogi albo naruszają wymagania ochrony środowiska, korzystania z pojazdu, jeżeli kierujący nim nie okazał dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia, kierowania pojazdem przez osobę nieposiadającą wymaganych dokumentów uprawniających do kierowania lub używania pojazdu;

7. używania przyrządów kontrolno-pomiarowych, a w szczególności do badania pojazdu, określania jego masy, nacisku osi lub prędkości, stwierdzania naruszenia wymagań ochrony środowiska oraz do stwierdzania stanu trzeźwości kierującego;

8. kontroli przewozu drogowego towarów niebezpiecznych oraz wymagań związanych z tym przewozem; używania urządzeń nagłaśniających, sygnalizacyjnych lub świetlnych, służących do wydawania wiążących poleceń uczestnikowi ruchu; występowania w uzasadnionym przypadku z wnioskiem o ocenę stanu zdrowia kierującego pojazdem;

9. pilotowania pojazdów, których wymiary, masa lub naciski osi przekraczają określone wielkości; pilotowanie wykonywane jest za opłatą ponoszoną przez właściciela lub posiadacza pojazdu.

Art. 129 pkt. 4 ustawy stwierdza, że: „Kontrola ruchu drogowego w stosunku do kierujących pojazdami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz w stosunku do żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową kierujących innymi pojazdami, a także kierowanie ruchem drogowym w związku z pilotowaniem kolumn wojskowych należy również do Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organów porządkowych. W tym zakresie Żandarmerii Wojskowej i wojskowym organom porządkowym przysługują uprawnienia policjantów”.

Art.. 129 pkt. 4a „Kontrolę ruchu drogowego w stosunku do pojazdów przekraczających granicę Rzeczypospolitej Polskiej oraz w strefie nadgranicznej mogą przeprowadzać funkcjonariusze Straży Granicznej lub organów celnych”.

Art. 129a.” Kontrola ruchu drogowego w stosunku do kierujących pojazdami, którzy wykonują transport drogowy lub przewóz na potrzeby własne, należy również do inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego”.

Art. 129b pkt 1. „Kontrola ruchu drogowego w gminach lub miastach, które utworzyły straż gminną (miejską) może być wykonywana przez strażników gminnych (miejskich).”

Art. 129c. 1. „Kontrola ruchu drogowego na terenie lasów lub parków narodowych może być wykonywana przez strażników leśnych lub funkcjonariuszy Straży Parku.”

Art. 129e. 1. Kontrola ruchu drogowego wykonywana przez strażników gminnych (miejskich), strażników leśnych, funkcjonariuszy Straży Parku oraz pracowników zarządu dróg odbywa się na podstawie upoważnienia do wykonywania kontroli ruchu drogowego wydanego przez właściwego komendanta powiatowego (miejskiego) Policji.

Ilość podmiotów uprawnionych do dokonywania kontroli drogowej jest więc dość duża, ale w pełnym zakresie kontroli dokonywać może wyłącznie Policja.

1. Podstawy prawne działania ITD

Powołanie Inspekcji Transportu Drogowego było spełnieniem jednego z wymogów akcesyjnych Unii Europejskiej. Stanowiło gwarancję wiarygodności Polski jako państwa graniczącego z Unią i ubiegającego się o członkostwo we Wspólnocie. W organizowaniu Inspekcji uczestniczyli eksperci - przedstawiciele Francji i Niemiec, którzy w ramach projektu bliźniaczego PHARE PL 9908.01 - "Przygotowanie podstaw prawnych i utworzenie Inspekcji Transportu Drogowego" doradzali w sprawie określenia zakresu zadań i organizacji Inspekcji Transportu Drogowego, szkoleń kandydatów i wdrożeniu środków informatycznych. Analogiczne formacje działają na terenie państw Unii Europejskiej m. in. we Francji, Niemczech, Belgii i Wielkiej Brytanii. W procesie tworzenia Inspekcji wykorzystywane były doświadczenia tych służb.

Bardzo ważne jest również to, że z chwilą pojawienia się polskiej inspekcji nie tylko polscy przedsiębiorcy kontrolowani są za granicą, ale również zagraniczni przedsiębiorcy podlegają kontroli na terenie naszego kraju. Do roku 2001 wyglądało to tak, że zagraniczni przedsiębiorcy wykonujący transport drogowy lub przewozy na potrzeby własne na terytorium RP nie podlegali żadnym szczegółowym kontrolom z zakresu szeroko rozumianego transport drogowego.

Założenia przy tworzeniu ITD były takie, że rozwojowi transportu drogowego w Polsce nie może towarzyszyć chaos i łamanie prawa. Rozwój ten nie może się odbywać w warunkach nieuczciwej konkurencji i przy pogarszającym się bezpieczeństwie ruchu drogowego. Nie można również było pozwolić na degradację warunków pracy poprzez zbyt długi czas pracy kierowców, a tym samym narażanie innych uczestników ruchu na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.

Inspekcja Transportu Drogowego jest to wyspecjalizowana formacja umundurowana i uzbrojona. Pomimo prawa użycia broni i środków przymusu nie jest to służba mundurowa, a służba cywilna. Inspektorzy transportu drogowego, poruszają się pojazdami uprzywilejowanymi, posiadają uprawnienia do kierowania ruchem, nakładania mandatów, zatrzymywania praw jazdy i dowodów rejestracyjnych. Korzystają z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy państwowych. Nie przysługują im jednak przywileje służb mundurowych. W zakresie kontroli przewozów drogowych posiadają uprawnienia analogiczne jak Policja.

Została ona utworzona w celu kontroli przestrzegania przepisów w zakresie transportu drogowego i niezarobkowego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego wykonywanego pojazdami samochodowymi. Powołanie jej było również jednym z wymogów akcesyjnych Unii Europejskiej. W tworzeniu struktur ITD uczestniczyli eksperci-przedstawiciele z Francji i Niemiec w ramach projektu PHARE PL 9908.01. Pierwsi inspektorzy rozpoczęli pracę 1 października 2002 r. (80 osób pełniących służbę na drogach całej Polski).

Inspekcja Transportu drogowego została powołana do życia na mocy Ustawy o transporcie drogowym. Artykuł 48 przedmiotowej ustawy stwierdza, że: „Tworzy się Inspekcję Transportu Drogowego, zwaną dalej "Inspekcją", powołaną do kontroli przestrzegania przepisów w zakresie transportu drogowego i niezarobkowego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego wykonywanego pojazdami samochodowymi, z wyjątkiem pojazdów, o których mowa w art. 3.” Jak więc z powyższego wynika, Inspekcja Transportu Drogowego ma prawo kontrolować wszystkie pojazdy samochodowe służące do przewozu towarów i osób z wyjątkami wymienionymi w ustawie, do których należą:

1. Pojazdy samochodowe przeznaczone konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą - w niezarobkowym przewozie drogowym osób;

2. Pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony w transporcie drogowym rzeczy oraz niezarobkowym przewozie drogowym rzeczy;

3. Pojazdy samochodowe zespołów ratownictwa medycznego oraz w ramach usług transportu sanitarnego.

Inspekcja Transportu Drogowego nie ma również uprawnień do kontroli przewozów drogowych wykonywanych:

1. w ramach powszechnych usług pocztowych;

2. w ramach usług polegających na przewozie odpadów komunalnych lub nieczystości ciekłych;

3. przez podmioty niebędące przedsiębiorcami;

4. w ramach usuwania skutków awarii lub wypadków pojazdami pomocy drogowej.

1. Organy administracji państwowej nadzorujące działalność ITD

Główny Inspektor Transportu Drogowego jest centralnym organem administracji państwowej i podlega, zgodnie z art. 53 pkt. 1 ustawy o transporcie drogowym ministrowi właściwemu do spraw transportu. Powoływany jest on przez prezesa Rady Ministrów na wniosek tego właśnie Ministra.

Nadzór jest kontrolą sprawowaną przez organ zwierzchni pod względem organizacyjnym nad podmiotem kontrolowanym, a więc także odpowiedzialny za jego działanie. Podmiotowi nadzorującemu przysługują środki władczego oddziaływania wobec podmiotu kontrolowanego.

Pod względem zasięgu zależności organizacyjnej możemy wyróżnić kontrolę:

• zewnętrzną - gdy podmiot kontrolujący znajduje się poza organizacyjną strukturą administracji publicznej (sprawuje ją np. prokurator, sąd);

• wewnętrzną - podmiot kontrolujący występuje w obrębie tej struktury;

Pod względem inicjowania kontroli możemy wyróżnić:

• kontrolę podejmowaną z urzędu (np. przez Najwyższą Izbę Kontroli);

• podejmowaną na wniosek (kontrola instancyjna);

Pod względu sposobu przeprowadzenia kontroli możemy wyróżnić:

• inspekcję (obserwację zachowania się ludzi);

• lustrację (ocenę stanu rzeczywistego);

• rewizję (zwykle jest to kontrola finansowa);

• wizytację (zmierzającą do oceny za pomocą bezpośredniego wglądu w całokształt działalności).

Z uwagi na podmiot kontrolujący możemy wyróżnić kontrolę:

• parlamentarną (sejmową i senacką);

• prezydencką;

• społeczną;

• sądową;

• prokuratorską;

• Najwyższej Izby Kontroli;

• administracji rządowej nad samorządową;

• resortową;

• instancyjną;

• międzyresortową (w tym bankową);

• dyscyplinarną;

• Rzecznika Praw Obywatelskich;

• Trybunału Konstytucyjnego.

Wszystkie te rodzaje kontroli wchodzą w skład prawnego systemu kontroli administracji.

Inspekcja Transportu Drogowego jako organ administracji rządowej podlega takim samym procedurom kontrolnym, jak pozostałe działy administracji państwowej.

Wojewódzkiego Inspektora transportu Drogowego, na podstawie art. 53 pkt.4 powołuje wojewoda na wniosek Głównego inspektora transportu Drogowego. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego kieruje Wojewódzkim Inspektoratem.

Główny Inspektor sprawuje nadzór nad wojewódzkimi inspektorami oraz ma prawo kontroli ich działalności, a także wydawania im wiążących poleceń w tym zakresie.

2. Struktura organizacyjna Inspekcji Transportu Drogowego

1. Główny Inspektorat Transportu Drogowego

Główny inspektorat jest centralnym urzędem administracji rządowej, a podstawowym celem jego działalności jest zapewnienie wszystkim podróżującym przez Polskę oraz wszystkim przedsiębiorstwom transportowym wszelkiej możliwej pomocy tak, aby każdy przewoźnik świadczący usługi w sposób rzetelny i zgodny z polskim i unijnym prawodawstwem przejechał granice Unii Europejskiej bez najmniejszych problemów.

Główny Inspektor jest centralnym organem administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw transportu. Powołuje go i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw transportu. Zastępcę Głównego Inspektora powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw transportu, na wniosek Głównego Inspektora.

Statut Głównemu Inspektoratowi Transportu Drogowego został nadany Zarządzeniem nr 73 Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 września 2009 roku. Stwierdza się w nim, że Główny Inspektorat Transportu Drogowego jest urzędem administracji rządowej obsługującym Głównego Inspektora Transportu Drogowego. Główny Inspektor kieruje Głównym Inspektoratem przy pomocy zastępcy Głównego Inspektora, dyrektora generalnego oraz dyrektorów komórek organizacyjnych. Schemat organizacyjny Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego przedstawiono na rysunku 1.

Rysunek 1. Schemat organizacyjny Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego

Źródło: Zarządzenie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 7 lutego 2008 w sprawie nadania regulaminu organizacyjnego Głównemu Inspektoratowi Transportu Drogowego. (http://www.infor.pl/dzienniki-urzedowe/ministra-infrastruktury,rok,2008,nr,4/poz,26,zarzadzenie-nr-4-glownego-inspektora-transportu-drogowego-w-sprawie-nadania.html)

Do obowiązków Głównego Inspektora Transportu Drogowego należy:

1. Wydawanie rozstrzygnięć wewnętrznych dotyczących działania Inspekcji Transportu Drogowego, wydawanych w formie zarządzeń bądź decyzji Głównego Inspektora, z zastrzeżeniem zarządzeń oraz decyzji dotyczących funkcjonowania i organizacji pracy Inspektoratu w zakresie należącym, na podstawie odrębnych przepisów, do właściwości dyrektora generalnego.

2. Podpisywanie pism adresowanych do:

1. kierowników naczelnych i centralnych organów władzy i administracji rządowej,

2. krajowych organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości,

3. kierowników organów zagranicznych oraz organizacji międzynarodowych, lub zawierających stanowisko Inspekcji, należy do wyłącznej kompetencji Głównego Inspektora, który może w tym zakresie upoważnić do działania swego zastępcę, dyrektora generalnego, dyrektorów komórek organizacyjnych, a także innych pracowników Inspektoratu.

Do obowiązków i uprawnień dyrektorów komórek organizacyjnych Inspekcji Ruchu Drogowego należą:

1. organizację pracy i tworzenie warunków do wykonywania przez pracowników czynności służbowych,

2. kierowanie pracami podległych pracowników, a w razie potrzeby osobisty w nich udział;

3. zapewnianie warunków pracy odpowiednich do realizowanych zadań;

4. zapewnianie optymalnego wykorzystania zasobów osobowych komórki organizacyjnej;

5. zapewnianie przestrzegania w kierowanych przez nich komórkach organizacyjnych przepisów prawa pracy, w tym dotyczących dyscypliny pracy, oraz obowiązujących w Inspektoracie przepisów wewnętrznych, w tym dotyczących ochrony danych osobowych;

6. zapewnianie przestrzegania w kierowanych przez nich komórkach organizacyjnych zasad etyki oraz zapobieganie powstawaniu obszarów działania tych komórek zagrożonych korupcją.

W ramach wykonywania obowiązków, o których mowa w ust. 1, dyrektorzy komórek organizacyjnych:

1. dokonują okresowych ocen pracowników w zakresie jakości ich pracy, dotrzymywania ustalonych terminów oraz zaangażowania w realizację zadań, informując pracowników o dokonanej ocenie oraz o przesłankach ewentualnych decyzji o wyróżnieniu lub ukaraniu pracownika i zasadach odwołania od takiej decyzji;

2. ustalają przyczyny niedotrzymania wyznaczonych terminów i nieosiągnięcia efektów poszczególnych prac oraz podejmują działania zapobiegające takim sytuacjom i ich skutkom;

3. analizują i aktualizują ustalone plany pracy.

W ramach organizacji pracy, dyrektorzy komórek organizacyjnych:

1. dokonują bieżącego rozdziału pracy wyznaczając pracowników odpowiedzialnych za wykonanie poszczególnych zadań oraz określając cele i terminy ich wykonania w sposób prowadzący do merytorycznie poprawnej i terminowej realizacji przydzielonych zadań z zachowaniem dyscypliny pracy;

2. w sprawach charakteryzujących się wysokim stopniem złożoności poprzedzają rozdział pracy konsultacjami z pracownikami, którym mają one zostać przydzielone do prowadzenia oraz z pracownikami dysponującymi największym doświadczeniem w danej dziedzinie;

3. stosują formę pisemną wydawanych poleceń we wszystkich wymagających tego przypadkach;

4. zapewniają warunki niezbędne do przestrzegania tajemnicy służbowej i państwowej oraz ochrony danych osobowych.

Zatrudnieni w Inspektoracie pracownicy obowiązani są w szczególności:

1. przestrzegać przepisów prawa pracy oraz zasad określonych w przepisach wewnętrznych Inspektoratu;

2. sumiennie i terminowo wykonywać polecenia przełożonych;

3. niezwłocznie informować bezpośredniego przełożonego o każdej okoliczności uniemożliwiającej prawidłowe merytorycznie lub terminowe wykonywanie przydzielonego zadania;

4. informować bezpośredniego przełożonego o dostrzeżonych możliwościach wykonania przydzielonego zadania w sposób bardziej efektywny;

5. przekazywać bezpośredniemu przełożonemu ustalenia i spostrzeżenia dotyczące błędów w działaniu Inspektoratu oraz Inspekcji wraz z propozycją działań korygujących.

Jeżeli w czasie wykonywania przydzielonego zadania nastąpi zmiana stanu faktycznego lub prawnego, uzasadniająca zmianę ustalonego sposobu postępowania, pracownik obowiązany jest o tym niezwłocznie poinformować swojego bezpośredniego przełożonego. Gdy nie jest to możliwe, pracownik powinien wykonać przydzielone zadanie odpowiednio do zmienionych okoliczności faktycznych lub prawnych, informując następnie o tym bezpośrednio przełożonego.

Pracownik jest zobowiązany odmówić wykonania polecenia na piśmie, jeśli jego wykonanie łączyłoby się z naruszeniem prawa. O odmowie wykonania polecenia, pracownik powinien niezwłocznie poinformować na piśmie Głównego Inspektora z pominięciem drogi służbowej.

Pracownik może zwrócić się do przełożonego o wydanie polecenia na piśmie, jeśli wątpliwości budzi jego celowość.

Podstawowe komórki organizacyjne Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego pełnią następujące funkcje:

Biuro Głównego Inspektora (BGI) zapewnia obsługę organizacyjną prac Głównego Inspektora, Zastępcy Głównego Inspektora, Dyrektora Generalnego oraz zespołów doradczych i opiniodawczych, działających przy Głównym Inspektorze oraz koordynuje współpracę międzynarodową Inspekcji i kontakty z mediami.

Biuro Budżetu, Kadr i Kontroli (BBKK) odpowiada za realizację spraw związanych z planowaniem i realizacją budżetu, obsługę finansową i administracyjną Urzędu, zarządzanie kadrami w Urzędzie, prowadzenie spraw związanych z gospodarowaniem majątkiem oraz zapewnienie właściwych narzędzi i warunków pracy pracowników urzędu.

Biuro Prawne i Orzecznictwa (BPO) realizuje obsługę prawną Głównego Inspektoratu, wykonuje i koordynuje zadania związane z pracami legislacyjnymi oraz udziela informacji prawnej w Inspekcji.

Biuro Szkolenia Inspekcyjnego (BSI) wykonuje zadania związane ze szkoleniem i doskonaleniem zawodowym w Inspekcji.

Rzecznik prasowy prowadzi politykę medialną Głównego Inspektoratu, odpowiada za kontakty z dziennikarzami oraz informacje o działalności urzędu.

1. Wojewódzkie Inspektoraty Transportu Drogowego

Zamiarem twórców tej ustawy było objecie zasięgiem działania Inspekcji całego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dlatego przyjęto, że na terenie każdego z województw utworzona zostanie placówka w postaci Wojewódzkiego Inspektoratu Transportu Drogowego, której działalność będzie ściśle powiązana z centralą znajdująca się w Warszawie. Podstawowym obszarem działania Wojewódzkich Inspektoratów Transportu Drogowego jest kontrola mająca na celu wykrycie i eliminowanie nieprawidłowości w wykonywaniu przewozów drogowych.

W związku z powyższym kontroli podlegają:

1. dokumenty związane z wykonywaniem transportu drogowego lub przewozów na potrzeby własne oraz przestrzeganie warunków w nich określonych,

2. dokumenty przewozowe związane z wykonywaniem krajowego i międzynarodowego transportu drogowego oraz niezarobkowego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego,

3. ruch drogowy w zakresie krajowego i międzynarodowego transportu drogowego oraz niezarobkowego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego, ze szczególnym naciskiem na stan technicznego pojazdów,

4. przestrzeganie przepisów dotyczących okresów prowadzenia pojazdu i obowiązkowych przerw oraz czasu odpoczynku kierowcy,

5. przestrzeganie szczegółowych zasad i warunków transportu zwierząt,

6. przestrzeganie zasad i warunków dotyczących przewozu drogowego towarów niebezpiecznych,

7. masa, naciski  na osi oraz wymiary pojazdów,

8. rodzaj używanego paliwa weryfikowany przez pobranie próbek paliwa ze zbiornika pojazdu mechanicznego.

W toku podjętych czynności kontrolnych:

1. wszczynane są postępowania administracyjne,

2. wydawane decyzje oraz  postanowienia administracyjne,

3. prowadzone postępowania egzekucyjne,

4. formułowane wnioski o wszczęcie postępowania:

• administracyjnego o cofnięcie uprawnień przewozowych przedsiębiorcy,

• karnego lub karno-skarbowego,

• w sprawach o wykroczenia,

• przed organami Państwowej Inspekcji Pracy,

• przewidzianego w umowach międzynarodowych w stosunku do przedsiębiorców zagranicznych.

Do pozostałych zadań Wojewódzkich Inspektoratów Transportu Drogowego należy:

1. nadzór nad wydawaniem licencji i zezwoleń w krajowym transporcie drogowym oraz zaświadczeń przy przewozach na potrzeby własne, powołuje komisje egzaminacyjne dla sprawdzania kwalifikacji kandydatów na doradców i doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie drogowym towarów niebezpiecznych,

2. wydawanie i cofanie świadectw doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie drogowym towarów niebezpiecznych;

3. ewidencja w rejestrze wydanych świadectw doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie drogowym towarów niebezpiecznych;

4. ewidencja zawiadomień o wydaniu orzeczeń psychologicznych stwierdzających przeciwwskazania psychologiczne do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy;

5. informowanie Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny o stwierdzonych przypadkach nie posiadania podczas kontroli dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy ubezpieczenia obowiązkowego.

1. Formy współpracy ITD z organami administracji państwowej i terenowej

Inspekcja współdziała w szczególności z: Policją, Agencją Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencją Wywiadu, Biurem Ochrony Rządu, Żandarmerią Wojskową, Strażą Graniczną, Służbą Celną, kontrolą skarbową, Państwową Inspekcją Pracy, Inspekcją Handlową, Inspekcją Ochrony Środowiska, Inspekcją Weterynaryjną i zarządcami dróg - w zakresie bezpieczeństwa i porządku ruchu na drogach publicznych oraz zwalczania przestępstw i wykroczeń drogowych dokonywanych w zakresie transportu drogowego lub w związku z tym transportem, z uwzględnieniem właściwości i kompetencji tych organów oraz zadań Inspekcji.

W celu realizacji zadań określonych w art. 50 Inspekcja współdziała z organami samorządu terytorialnego, jak również z organizacjami zrzeszającymi przewoźników drogowych.

W „Kierunkach działania Inspekcji Transportu Drogowego na rok 2010” określono również działania z innymi organami kontrolnymi oraz środowiskiem transportowym

1. Współpraca wg podpisanych porozumień z Policją, Państwową Inspekcją Pracy, Służbą Celną, Strażą Graniczną, Najwyższą Izbą Kontroli, Inspekcją Ochrony Roślin i Nasiennictwa, Inspekcją Weterynaryjną, Transportowym Dozorem Technicznym, Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

2. Wzajemnym przekazywaniem informacji, dotyczących bezpieczeństwa i porządku ruchu na drogach publicznych oraz zwalczania przestępstw gospodarczych dokonywanych w zakresie transportu drogowego lub w związku z tym transportem, z uwzględnieniem właściwości i kompetencji tych organ6w oraz zadań Inspekcji.

3. Udział, współpraca i koordynacja wzajemnych akcji kontrolnych z innymi organami kontrolnymi.

4. Organizowanie wsp6lnych szkoleń, w celu podniesienia wiedzy w zakresie dotyczącym kompetencji Inspekcji Transportu Drogowego wśród funkcjonariuszy innych organów kontrolnych, co pozwoli na realizację celów długofalowych i potrzeb doraźnych w kontrolowaniu przestrzegania obowiązujących przepisów, harmonizację procedur postępowania tryb i zasady wymiany danych o raz doświadczeń.

5. Kontynuowanie współpracy w ramach powołanej Rady Konsultacyjno Doradczej przy Głównym Inspektorze Transportu Drogowego z przedstawicielami stowarzyszeń przewoźników drogowych o charakterze ogólnokrajowym, w szczególności w zakresie podejmowania inicjatyw legislacyjnych porządkujących funkcjonowanie rynku transportowego, uzgadniania i udostępniania interpretacji przepisów prawnych, upraszczanie procedur kontrolnych.

3. Kompetencje ITD

1. Cele i zadania ITD

Misją Inspekcji Transportu Drogowego jest zapewnienie uczciwej konkurencji w transporcie drogowym, bezpieczeństwa ruchu i ochrony środowiska. Celem pierwszoplanowym jest eliminowanie zagrożeń, poprawa jakości świadczonych usług oraz ochrona rodzimego rynku transportowego. Do zadań Inspekcji należy między innymi kontrola dokumentów związanych z wykonywaniem transportu drogowego oraz przestrzegania warunków w nich określonych. Kontroli podlegają kierowcy wykonujący krajowy i międzynarodowy transport drogowy oraz niezarobkowy przewóz drogowy, przedsiębiorcy wykonujący działalność gospodarczą w tym zakresie.

Inspekcja Transportu Drogowego powołana została do wykonywania określonych „ustawą transportową” zadań. Do głównych zadań ITD. należą:

1. Poprawa bezpieczeństwa ruchu drogowego poprzez:

• kontrolę przestrzegania przepisów dotyczących czasu prowadzenia pojazdu, przerw i odpoczynków kierowcy - w transporcie pozawspólnotowym na podstawie umowy AETR, w transporcie wewnątrzwspólnotowym - zgodnie z przepisami rozporządzeń WE,

• kontrolę przewozu drogowego towarów niebezpiecznych zgodnie z przepisami ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych oraz umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR),

• kontrolę dokumentów uprawniających do prowadzenia pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5t i autobusów zgodnie z przepisami ustawy o transporcie drogowym,

• egzekwowanie od kierowców i przedsiębiorców obowiązku przestrzegania przepisów ustawy prawo o ruchu drogowym,

• eliminowanie z ruchu drogowego pojazdów niesprawnych technicznie, nieprawidłowo oznakowanych i wyposażonych oraz nadmiernie zanieczyszczających środowisko,

• kontrolę stanu trzeźwości kierowców,

• kontrolę przestrzegania okresowych ograniczeń oraz zakazu ruchu niektórych pojazdów po drogach,

• kontrolę wprowadzanych do obrotu ciśnieniowych urządzeń transportowych,

• współpracę z policją w zakresie udzielania pomocy organom prowadzącym postępowania w sprawach wypadków drogowych i katastrof celem ustalenia ich przyczyn.

2. Poprawa jakości świadczonych usług w transporcie drogowym poprzez:

• kontrolę spełniania przez przedsiębiorców wykonujących transport drogowy wymogów określonych przepisami ustawy o transporcie drogowym oraz przepisami rozporządzeń wspólnotowych regulujących dostęp do rynku usług transportowych,

• kontrolę przestrzegania przepisów określonych w umowie o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP) oraz w przepisach krajowych dotyczących przewozu żywności,

• kontrolę warunków przewozu zwierząt określonych w ustawie o ochronie zwierząt,

• kontrolę transportu produktów roślinnych objętych nadzorem fitosanitarnym.

3. Poprawa stanu infrastruktury drogowej poprzez:

• intensyfikację kontroli stosowania się przez przedsiębiorców i kierowców do określonych przepisami ograniczeń wymiarów, masy i nacisków osi pojazdów, a także kontrolę zezwoleń na przejazd pojazdów ponadnormatywnych,

• współpracę z zarządami dróg w celu projektowania i budowy bezpiecznych miejsc parkingowych przeznaczonych do postoju pojazdów realizujących przewozy drogowe oraz umożliwiających przeprowadzanie uprawnionym organom kontroli drogowych pojazdów ciężarowych i autobusów,

• zbieranie i przekazywanie informacji do zarządów dróg o miejscach niebezpiecznych i niedostatecznie oznakowanych,

• sankcjonowanie przypadków niszczenia lub zanieczyszczania drogi przez uczestników ruchu drogowego,

• kontrolę wnoszenia przez przewoźników opłat za przejazd po drogach krajowych,

4. Poprawa rozwoju ekonomicznego i regulację sektora transportowego poprzez:

• kontrolę przestrzegania warunków wykonywania transportu drogowego i przewozu na potrzeby własne, określonych w licencjach, zezwoleniach i zaświadczeniach,

• zwalczanie i przeciwdziałanie wszelkim przypadkom nieuczciwej konkurencji,

• prowadzenie kontroli przez Wojewódzkie Inspektoraty Transportu Drogowego w organach samorządu terytorialnego w ramach nadzoru nad prawidłowością wydawania licencji i zezwoleń w krajowym transporcie drogowym.

5. Poprawa warunków pracy kierowców poprzez:

• kontrolę stanu technicznego pojazdów,

• kontrolę legalności zatrudnienia kierowców oraz spełniania przez nich warunków określonych przepisami ustawy o transporcie drogowym,

• kontrolę przestrzegania przepisów o czasie pracy kierowców,

• informowanie przewoźników i zatrudnianych przez nich kierowców w zakresie regulacji transportowych.

6. Ochrona środowiska naturalnego poprzez:

• kontrolę stanu technicznego pojazdów, ze szczególnym uwzględnieniem kontroli wycieków płynów eksploatacyjnych i emisji spalin,

• kontrolę szczegółowych warunków przewozu drogowego towarów niebezpiecznych,

• kontrolę przemieszczania odpadów, w tym w szczególności przemieszczania odpadów w ruchu międzynarodowym zgodnie z przepisami ustawy o odpadach, ustawy o międzynarodowym obrocie odpadami oraz innymi przepisami międzynarodowymi,

• kontrolę rodzaju paliwa stosowanego w pojazdach mechanicznych.

7. Ochrona polskiego rynku transportowego poprzez:

• kontrolę dokumentów wymaganych umowami dwustronnymi z innymi państwami oraz prawem wspólnotowym.

8. Stworzenie pozytywnego wizerunku Inspekcji Transportu Drogowego jako specjalistycznej jednostki kontrolnej poprzez:

• współpracę z innymi organami kontrolnymi,

• współpracę w ramach Europejskiej Kontroli Drogowej (Euro Controle Route) - ECR z innymi służbami kontrolnymi państw członkowskich Unii Europejskiej,

• udział w projektach Unii Europejskiej.

• współpracę z organizacjami zrzeszającymi przewoźników,

9. Poprawa bezpieczeństwa w przewozach osób oraz zwalczanie nieuczciwej konkurencji, w szczególności na rynku przewozów regularnych, okazjonalnych i taksówkami poprzez:

• organizowanie akcji kontrolnych polegających na wzmożonej kontroli autobusów przewożących turystów,

• koordynowanie i udział w międzynarodowej akcji kontroli autobusów, w ramach członkostwa w Europejskiej Kontroli Drogowej (ECR),

• udział w innych akcjach kontroli autobusów organizowanych w ramach Europejskiej Kontroli Drogowej (ECR),

• wykonywanie przez Wojewódzkie Inspektoraty Transportu Drogowego w ramach centralnie ustalonego Planu Kontroli minimum 15% z ogólnej liczby kontroli drogowych, w zakresie transportu drogowego osób,

• prowadzenie systematycznych kontroli skierowanych na eliminowanie nieuczciwej konkurencji transporcie drogowym, w zakresie kontroli przewozów regularnych osób oraz przewozów wykonywanych taksówkami,

• prowadzenie akcji kontrolnych przewozów regularnych,

• prowadzenie przed okresem wakacyjnym kontroli firm prowadzących działalność w zakresie usług turystycznych i przewozu osób,

• typowanie na podstawie centralnej ewidencji naruszeń i prowadzenie kontroli firm prowadzących transport osób, które popełniają najwięcej naruszeń ujawnionych podczas kontroli drogowych,

• nadzór i kontrole Wojewódzkich Inspektorów Transportu Drogowego w organach administracji samorządowej w zakresie wydawania licencji i zezwoleń w krajowym transporcie drogowym osób, stosownie do zatwierdzonych przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego rocznych planów kontroli,

• prowadzenie wspólnych kontroli z przedstawicielami urzędów kontroli skarbowej w zakresie przewozu osób, pod kątem stosowania przepisów dotyczących stosowania kas fiskalnych i prawidłowości wydawania biletów za przejazd,

• udział we wspólnych kontrolach z Policją, a także innymi uprawnionymi organami w zakresie kontroli autobusów, w ramach harmonogramu działań kontrolnych na rzecz poprawy bezpieczeństwa w ruchu drogowym,

• prowadzenie doraźnych kontroli przedsiębiorstw prowadzących działalność w zakresie transportu osób na podstawie uzasadnionych wniosków składanych przez obywateli i inne podmioty,

• wykonywanie szczegółowych kontroli przewozów okazjonalnych w krajowym transporcie drogowym osób pojazdami przystosowanymi konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą,

• prowadzenie systematycznych kontroli przewozów dzieci do szkół, ze szczególnym uwzględnieniem przestrzegania przepisów o czasie pracy oraz spełnienia wymagań w zakresie kwalifikacji kierowców, a także stanu technicznego pojazdów,

10. Poprawa przestrzegania przez kierowców i przewoźników przepisów dotyczących maksymalnych norm prowadzenia pojazdów, minimalnych przerw i okresów odpoczynku. Wdrożenie w Polsce przepisów dyrektywy 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym oraz uchylającej dyrektywę Rady 88/599/EWG spowodowało konieczność wprowadzenia kontroli kierowców w zakresie norm czasu prowadzenia pojazdów. W ramach działalności Inspekcji Transportu Drogowego prowadzonej w zakresie realizacji zadań zdefiniowanych w tym obszarze stosuje się:

• realizację zadań określonych w ramowym planie kontroli sformułowanym zgodnie z założeniami „Krajowej Strategii Kontroli przepisów w zakresie czasu jazdy i czasu postoju, obowiązkowych przerw i czasu odpoczynku kierowców na lata 2009 - 2010”, która została opracowana we współpracy z innymi właściwymi organami uprawnionymi do kontroli,

• szczegółową kontrolę przestrzegania przez kierowców przepisów w zakresie norm prowadzenia pojazdu, przerw i okresów odpoczynku,

• prowadzenie, szczegółowych kontroli w siedzibach przedsiębiorstw w zakresie stosowania przez przewoźników i kierowców norm czasu prowadzenia pojazdów, wymaganych przerw i odpoczynków oraz przepisów o stosowaniu urządzeń rejestrujących,

• prowadzenie rejestru danych statystycznych dotyczących kontroli czasu jazdy, czasu postoju, obowiązkowych przerw i odpoczynku kierowców wykonujących przewozy drogowe, z uwzględnieniem odpowiednich kategorii,

• gromadzenie danych statystycznych z kontroli innych służb krajowych w zakresie czasu pracy kierowców,

11. Poprawa bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz działania na rzecz ochrony środowiska naturalnego w ramach kontroli przewozu towarów niebezpiecznych i odpadów.

• wykonywanie przez Wojewódzkie Inspektoraty Transportu Drogowego w ramach centralnie ustalonego planu kontroli drogowych dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych,

• udział w międzynarodowej akcji kontroli przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), w ramach członkowstwa w Europejskiej Kontroli Drogowej (ECR),

• prowadzenie kontroli przedsiębiorstw zajmujących się transportem drogowym towarów niebezpiecznych pod względem wypełniania przez przedsiębiorcę obowiązku wyznaczania doradcy ds. bezpieczeństwa w zakresie transportu drogowego towarów niebezpiecznych,

• prowadzenie działań kontrolnych w zakresie kontroli stanu technicznego pojazdów w tym kontroli emisji spalin pojazdów zgodnie z wymogami określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/30/WE w sprawie drogowej kontroli przydatności do ruchu pojazdów użytkowych poruszających się we Wspólnocie,

• szczegółową kontrolę przewozu odpadów i międzynarodowego przewozu odpadów ze szczególnym uwzględnieniem głównych szlaków drogowych oraz dróg w obrębie granic wewnątrzwspólnotowych, w związku ze zniesieniem kontroli granicznych na granicach między państwami należącymi do strefy Schengen,

• prowadzenie kontroli w zakresie rodzaju używanego paliwa w pojazdach samochodowych,

• prowadzenie postępowań egzaminacyjnych w ramach zadań Wojewódzkich Inspektoratów Transportu Drogowego dla doradców i kandydatów na doradców ds. bezpieczeństwa w zakresie transportu drogowego towarów niebezpiecznych.

12. Przeciwdziałanie procesowi degradacji dróg, oraz eliminowanie nieuczciwych praktyk

w dziedzinie opłat za przejazd po drogach krajowych poprzez:

• prowadzenie systematycznych i zintensyfikowanych kontroli mas i nacisków osi pojazdów ciężarowych w wyznaczonych punktach, wyposażonych w wagi stacjonarne lub przystosowanych do pomiarów wagami przenośnymi z uwzględnieniem przepisów ustawy o drogach publicznych,

• udział w kontroli technicznej pojazdów i ich parametrów organizowanych w ramach Europejskiej Kontroli Drogowej (ECR),

• wykonywanie przez Wojewódzkie Inspektoraty Transportu Drogowego kontroli drogowych wymiarów, masy i nacisków na osie pojazdów,

• szczegółowa kontrola przestrzegania przez przewoźników przepisów w zakresie uzyskiwania zezwoleń na przejazd pojazdów ponadnormatywnych, oraz przestrzegania warunków określonych w zezwoleniu,

• kontrola wnoszenia przez przewoźników opłat za przejazd po drogach krajowych,

• podjęcie intensywnej współpracy pomiędzy Głównym Inspektoratem Transportu Drogowego i Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad w celu opracowania koncepcji i budowy systemu automatycznych stacji kontroli masy, nacisków osi i wymiarów pojazdów ciężarowych,

• kontynuowanie i rozszerzanie działań zarówno na szczeblu lokalnym, jak i ogólnokrajowym zmierzających do budowy, w ramach środków posiadanych przez właściwych zarządców dróg, nowych punktów kontrolnych przystosowanych do realizacji zadań kontrolnych przez organy uprawnione do kontroli transportu drogowego oraz zapewniających miejsce postoju i odpoczynku dla kierowców pojazdów ciężarowych i autobusów.

13. W zakresie realizacji procedur kontroli w związku z członkostwem Polski w Unii Europejskiej oraz członkostwem Inspekcji Transportu Drogowego w Europejskiej Kontroli Drogowej (ECR) - realizacji procedur kontroli dotyczących wykonywania transportu drogowego oraz sposobu prowadzenia kontroli na drogach poprzez:

• ustalanie sposobu oraz planów kontroli, a także wyznaczanie punktów kontroli prowadzonych przez Wojewódzkie Inspektoraty Transportu Drogowego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1100/2008 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie zniesienia kontroli przeprowadzanych na granicach państw członkowskich w dziedzinie transportu drogowego i żeglugi śródlądowej,

• uczestnictwo w ramach członkostwa w Europejskiej Kontroli Drogowej (ECR) w programie szkolenia w zakresie najlepszych praktyk oraz wymiany pracowników,

• udzielanie właściwym organom innych państw członkowskich Unii Europejskiej niezbędnej pomocy i wyjaśnień w sytuacji, kiedy brak jest wystarczających danych do stwierdzenia w czasie kontroli drogowej przeprowadzonej na terytorium tego państwa członkowskiego, że kierowca pojazdu zarejestrowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej naruszył przepisy w zakresie czasu jazdy, obowiązkowych przerw i czasu odpoczynku,

• uczestnictwo przedstawicieli Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego w posiedzeniach Komitetu wspierającego Komisję Europejską, ustanowionego zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia 3821/85 EWG,

• wymiana z właściwymi organami państw członkowskich Unii Europejskiej informacji o naruszeniach i karach nakładanych na obywateli właściwych państw członkowskich,

• współpracę w ramach Europejskiej Kontroli Drogowej (ECR) w zakresie poniższych zadań:

- wymiany informacji o naruszeniach popełnianych przez przedsiębiorców z zakresu

transportu drogowego;

- wymiany informacji wynikających z kontroli prowadzonych na podstawie

dyrektyw europejskich np. 2000/30, 2006/22, 95/50;

- organizowania wspólnych międzynarodowych kontroli drogowych;

- unifikacji wyposażenia inspektorów zajmujących się kontrolą transportu drogowego;

- ustalania wspólnej wykładni przepisów dyrektyw i rozporządzeń europejskich w zakresie transportu drogowego;

- ustalania jednolitych procedur kontrolnych;

- prowadzenie okresowych szkoleń inspektorów w ramach programów wymiany.

14. W zakresie prowadzonych kontroli na drogach:

• prowadzenie przez inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego kontroli na drogach,

• wykonywanie kontroli dynamicznych - polegających na zatrzymywaniu pojazdów w ruchu i kierowaniu na miejsce prowadzenia kontroli, co ma zapobiegać omijaniu stałych miejsc kontroli Inspekcji, przez kierowców i przewoźników najczęściej naruszających przepisy,

• prowadzenie przez inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego wspólnych kontroli wraz z uprawnionymi przedstawicielami innych organów kontrolnych,

• organizowanie samodzielnych kontroli oraz uczestnictwo we wspólnych wzmożonych akcjach kontroli z uprawnionymi do tego organami kontrolnymi, w tym z Policją, Strażą Graniczną, Służbą Celną, Państwową Inspekcją Pracy, Inspekcją Weterynaryjną, Inspekcją Ochrony Środowiska oraz Inspekcją Ochrony Roślin i Nasiennictwa ukierunkowanych na kontrolę przestrzegania przez kierowców poszczególnych regulacji prawnych,

• kontrola warunków transportu drogowego żywych zwierząt,

• kontrola warunków przewozu szybkopsujących się artykułów spożywczych,

• typowanie przedsiębiorstw najczęściej naruszających przepisy celem przeprowadzenia szczegółowych kontroli.

15. W zakresie prowadzonych kontroli w przedsiębiorstwach:

• prowadzenie kontroli przedsiębiorstw popełniających najwięcej naruszeń zgodnie z danymi gromadzonymi w trakcie prowadzonych kontroli drogowych w centralnej ewidencji naruszeń, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów o czasie pracy kierowców,

• kierowanie w przypadkach stwierdzenia przesłanek określonych przepisami ustawy o transporcie drogowym wniosków o cofnięcie uprawnień przewozowych kontrolowanym przedsiębiorcom,

• prowadzenie kontroli przedsiębiorców wspólnie z uprawnionymi organami kontroli, w tym w szczególności z Państwową Inspekcją Pracy, Inspekcją Ochrony Środowiska i Inspekcją Weterynaryjną,

16. W zakresie wykorzystania wyników kontroli przeprowadzonych na drogach i w przedsiębiorstwach

• prowadzenie przez Główny Inspektorat Transportu Drogowego centralnej ewidencji naruszeń zawierającej informacje o przedsiębiorcach i kierowcach oraz popełnianych przez nich naruszeniach stwierdzonych w trakcie kontroli Inspekcji Transportu Drogowego oraz innych organów uprawnionych do kontroli,

• prowadzenie ewidencji stwierdzonych naruszeń oraz jej analizowanie i wykorzystywanie do planowania akcji kontrolnych oraz wyznaczania kierunków działań na obszarze województw,

• wykorzystywanie informacji zawartych w centralnej ewidencji naruszeń oraz informacji uzyskanych w związku ze swoją działalnością, do planowania kontroli oraz poprawy skuteczności pracy Inspekcji.

17. W zakresie innych kompetencji przypisanych Inspekcji Transportu Drogowego:

• organizowanie przez Wojewódzkie Inspektoraty Transportu Drogowego egzaminów na doradców do spraw bezpieczeństwa w przewozie drogowym towarów niebezpiecznych,

• prowadzenie przez Wojewódzkie Inspektoraty Transportu Drogowego kontroli wprowadzanych do obrotu ciśnieniowych urządzeń transportowych zgodnie z opracowywanymi planami kontroli oraz wymiana informacji z Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów, jako organem monitorującym funkcjonowanie systemu kontroli wyrobów,

• prowadzenie przez Wojewódzkich Inspektorów Transportu Drogowego doraźnych i systematycznych kontroli w organach wydających licencje i zezwolenia w krajowym transporcie drogowym oraz zaświadczenia do wykonywania krajowego niezarobkowego przewozu drogowego w ramach nadzoru określonego w art. 86 ust. 2 ustawy o transporcie drogowym,

18. W zakresie współdziałania z innymi organami kontrolnymi:

• współpraca wg podpisanych porozumień z Policją, Państwową Inspekcją Pracy, Służbą Celną, Strażą Graniczną, Najwyższą Izbą Kontroli, Inspekcją Ochrony Roślin i Nasiennictwa, Inspekcją Weterynaryjną, Transportowym Dozorem Technicznym, Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów,

• wzajemne przekazywanie informacji, dotyczących bezpieczeństwa i porządku ruchu na drogach publicznych oraz zwalczania przestępstw gospodarczych dokonywanych w zakresie transportu drogowego lub w związku z tym transportem, z uwzględnieniem właściwości i kompetencji tych organów oraz zadań Inspekcji,

• udział, współpraca i koordynacja wzajemnych akcji kontrolnych z innymi organami kontrolnymi,

• organizowanie wspólnych szkoleń, w celu podniesienia wiedzy w zakresie dotyczącym kompetencji Inspekcji Transportu Drogowego wśród funkcjonariuszy innych organów kontrolnych, co pozwoli na realizację celów długofalowych i potrzeb doraźnych w kontrolowaniu przestrzegania obowiązujących przepisów, harmonizację procedur postępowania, tryb i zasady wymiany danych oraz doświadczeń.

1. Zakres kontroli leżących w gestii ITD

Możliwości przeprowadzania kontroli przez inspektorów Inspekcji transportu Drogowego określa art. 50 pkt. 1 ustawy o transporcie drogowym. Stwierdza on, że do zadań Inspekcji należy kontrola:

  1)   dokumentów związanych z wykonywaniem transportu drogowego lub przewozów na potrzeby własne oraz przestrzegania warunków w nich określonych;

  2)   dokumentów przewozowych związanych z wykonywaniem transportu drogowego lub przewozów na potrzeby własne;

  3)   ruchu drogowego w zakresie transportu, o którym mowa w art. 1, na zasadach określonych w przepisach działu V ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, a w tym stanu technicznego pojazdów;

  4)   przestrzegania przepisów dotyczących okresów prowadzenia pojazdu i obowiązkowych przerw oraz czasu odpoczynku kierowcy;

  5)   przestrzegania szczegółowych zasad i warunków transportu zwierząt;

  6)   przestrzegania zasad i warunków dotyczących przewozu drogowego towarów niebezpiecznych;

  7)   wprowadzonych do obrotu ciśnieniowych urządzeń transportowych pod względem zgodności z wymaganiami technicznymi, dokumentacją techniczną i prawidłowością ich oznakowania w zakresie określonym w Ustawie.;

  8)   kontrola rodzaju używanego paliwa przez pobranie próbek paliwa ze zbiornika pojazdu mechanicznego.

Inspekcja Transportu Drogowego ma także prawo do przeprowadzania kontroli przedsiębiorców w siedzibie firmy. Kontrolę przedsiębiorcy przeprowadza się po okazaniu legitymacji służbowej oraz doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli.

Osoby upoważnione do przeprowadzenia kontroli mają prawo do:

• żądania od przedsiębiorcy i jego pracowników pisemnych lub ustnych wyjaśnień, okazania dokumentów i innych nośników informacji oraz udostępnienia wszelkich danych mających związek z przedmiotem kontroli;

• wstępu na teren przedsiębiorcy, w tym do pomieszczeń, gdzie prowadzi on działalność gospodarczą, w dniach i godzinach, w których jest lub powinna być wykonywana ta działalność, oraz wstępu do pojazdów użytkowanych przez przedsiębiorcę.

Czynności kontrolne przeprowadza się w obecności przedsiębiorcy lub osoby przez niego wyznaczonej. Upoważnienie to powinno zawierać co najmniej:

• wskazanie podstawy prawnej;

• oznaczenie organu kontroli;

• datę i miejsce wystawienia;

• imię i nazwisko inspektora upoważnionego do przeprowadzenia kontroli oraz numer jego legitymacji służbowej;

• firmę przedsiębiorcy objętego kontrolą;

• określenie zakresu przedmiotowego kontroli;

• wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywany termin zakończenia kontroli;

• podpis osoby udzielającej upoważnienia;

• pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego.

Podczas wykonywania przewozu drogowego kierowca pojazdu samochodowego, z zastrzeżeniem ust. 4, jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać, na żądanie uprawnionego organu kontroli, kartę opłaty drogowej, kartę kierowcy, zapisy urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy i czas postoju, obowiązkowe przerwy i czas odpoczynku oraz zaświadczenie albo oświadczenie, o których mowa w art. 31 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców, a ponadto:

• wykonując transport drogowy - wypis z licencji;

• wykonując przewóz drogowy osób:

1. przy wykonywaniu przewozów regularnych i regularnych specjalnych - odpowiednie zezwolenie lub wypis z zezwolenia wraz z obowiązującym rozkładem jazdy,

2. przy wykonywaniu międzynarodowych przewozów wahadłowych lub okazjonalnych - odpowiednie zezwolenie lub formularz jazdy,

3. przy wykonywaniu międzynarodowych przewozów na potrzeby własne - formularz jazdy,

4. oryginał albo poświadczoną za zgodność z oryginałem przez przedsiębiorcę kserokopię decyzji, o której mowa w art. 20a ust. 2, jeżeli została wydana; 

• wykonując przewóz drogowy rzeczy - dokumenty związane z przewożonym ładunkiem, a także:odpowiednie zezwolenie wymagane w międzynarodowym transporcie drogowym, dokumenty wymagane przy przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, świadectwo wymagane zgodnie z Umową o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), sporządzonej w Genewie dnia 1 września 1970 r., zezwolenie na przejazd pojazdu, z ładunkiem lub bez ładunku, o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach, dokumenty wymagane przy przewozie zwierząt, dokumenty wymagane przy przewozie odpadów, certyfikat potwierdzający spełnienie przez pojazd odpowiednich wymogów bezpieczeństwa lub warunków dopuszczenia do ruchu, jeżeli jest wymagany; w międzynarodowym transporcie drogowym - świadectwo kierowcy, jeżeli jest wymagane.

Podczas przewozu drogowego wykonywanego na potrzeby własne kontrolowany jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego organu kontroli, oprócz odpowiednich dokumentów wymaganych przy takim przewozie.

1. Uprawnienia inspektorów ITD

Inspektor Inspekcji Transportu Drogowego nie może mieć mniej niż ukończone 25 lat i legitymować się minimum średnim wykształceniem. Takie kryteria zostały postawione przyszłym inspektorom chcąc, aby legitymowali się oni określoną wiedzą i doświadczeniem. Wszyscy inspektorzy muszą mieć obywatelstwo polskie, a co najważniejsze - nie mogą mieć do czynienia z prawem w negatywnym tego słowa znaczeniu. Aby mogli kontrolować prowadzących pojazdy mechaniczne sami muszą posiadać określone uprawnienia do prowadzenia pojazdów i przedstawić prawo jazdy minimum kategorii B. Spełnienie tych warunków nie wystarczy jednak, jeśli dana osoba nie zostanie zakwalifikowana na 6- miesięczny specjalistyczny kurs obejmujący wiedzę niezbędną do przeprowadzania kontroli drogowych, a w szczególności znajomości przepisów prawnych prawa cywilnego, administracyjnego i karnego, handlowego i prawa pracy, sposobów i procedur przeprowadzania kontroli drogowych i kontroli wykonywanych w przedsiębiorstwach. Kandydaci na inspektorów muszą mieć wiedzę związaną z podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego. Egzamin z wiedzy przekazanej kandydatom na inspektorów podczas kursu musi zostać złożony z wynikiem pozytywnym. Wówczas kandydaci otrzymują stopień młodszego inspektora, a o ich dalszym awansie decydować będzie konsekwencja i upór w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych, poziomu wykształcenia oraz sposób i rzetelność przeprowadzonych kontroli.

Wszyscy inspektorzy otrzymują mundury wraz z niezbędnym ich wyposażeniem, legitymacje służbowe i odznaki identyfikacyjne. Inspektorzy Transportu Drogowego poruszają się oznakowanymi specjalistycznymi pojazdami koloru ciemnozielonego, z przednią klapą, drzwiami kierowcy i pasażera oraz tylnymi drzwiami koloru białego, z zamontowanymi na dachu „kogutami” barwy biało-niebieskiej i z opasaną dookoła odblaskową wstęgą. Na pojeździe umieszczone są napisy identyfikujące formację - Inspekcja Transportu Drogowego lub w skrócie ITD.

 Inspektor wykonując zadania, o których mowa w art. 50, ma prawo do:

• wstępu do pojazdu;

• kontroli dokumentów;

• kontroli karty kierowcy i karty przedsiębiorstwa;

• kontroli zainstalowanych w pojeździe urządzeń pomiarowo-kontrolnych lub tachografu cyfrowego;

• kontrolowania masy, nacisków osi i wymiarów pojazdu przy użyciu przyrządu pomiarowego;

• żądania od przedsiębiorcy i jego pracowników pisemnych lub ustnych wyjaśnień, okazania dokumentów i innych nośników informacji oraz udostępnienia wszelkich danych mających związek z przedmiotem kontroli;

• wstępu na teren przedsiębiorcy, w tym do pomieszczeń, gdzie prowadzi on działalność gospodarczą, w dniach i godzinach, w których jest lub powinna być wykonywana ta działalność.

Inspektor przeprowadza czynności kontrolne w obecności przedsiębiorcy albo osoby przez niego upoważnionej.  Kontroli dokumentów, o których mowa w art. 87, inspektor dokonuje w obecności kierującego przemieszczającym się środkiem transportu.

Inspektor ma również prawo do:

• stosowania środków przymusu bezpośredniego;

• używania broni palnej.

• nakładania i pobierania kar pieniężnych zgodnie z przepisami ustawy i zgodnie z przepisami o drogach publicznych.

Środki przymusu bezpośredniego stosuje się wobec osób określonych w art. 68 ust. 1 pkt. 1, niepodporządkowujących się poleceniom wydanym przez inspektorów, a także wobec osób uniemożliwiających im wykonanie czynności kontrolnych. Środki przymusu bezpośredniego mogą być użyte jedynie w zakresie niezbędnym do osiągnięcia podporządkowania się poleceniom lub do skutecznego odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na inspektora. Dopuszczalne jest stosowanie tylko takich środków przymusu bezpośredniego, jakie odpowiadają potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji, i pod warunkiem, że w inny dostępny w tej sytuacji sposób nie można skutecznie oraz bezpiecznie wykonać czynności kontrolnych.

Do środków przymusu bezpośredniego zalicza się użycie:

• siły fizycznej, w postaci chwytów obezwładniających oraz podobnych technik obrony;

• indywidualnych technicznych i chemicznych środków lub urządzeń przeznaczonych do obezwładniania osób oraz unieruchamiania pojazdów.

Siłę fizyczną można stosować w celu odparcia czynnej napaści lub zmuszenia do wykonania polecenia albo zatrzymania osoby ściganej. Indywidualne techniczne i chemiczne środki przymusu bezpośredniego można stosować w przypadku odpierania czynnej napaści, pokonywania czynnego oporu lub udaremniania ucieczki osoby kontrolowanej. Inspektor może stosować również kolczatkę drogową lub inne urządzenia techniczne umożliwiające unieruchomienie pojazdu.

Środki przymusu bezpośredniego mogą być stosowane po uprzednim wezwaniu do zachowania się zgodnego z prawem oraz po bezskutecznym uprzedzeniu o zamiarze ich użycia. Inspektor może odstąpić od wezwania osoby do zachowania się zgodnego z prawem oraz od uprzedzenia o zamiarze użycia środków przymusu bezpośredniego, jeżeli zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla życia, zdrowia ludzkiego lub mienia.

Środki przymusu bezpośredniego stosuje się w taki sposób, aby osiągnięcie podporządkowania się wydanym poleceniom powodowało możliwie najmniejszą dolegliwość osobie, wobec której zostały one użyte.

W przypadku gdy środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 58 ust. 1 okażą się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie będzie możliwe, inspektor może użyć broni palnej. Użycie broni palnej przez inspektora w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić wyłącznie w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na jego życie lub zdrowie.

Podsumowanie

Inspektorzy Transportu Drogowego zwani są przez zawodowych kierowców - ze względu na swoje zielone umundurowanie - krokodylami. Z jednej strony jest w tej nazwie na pewno odrobina złośliwości (krwiożercze bestie), z drugiej jednak trudno nie dopatrzyć się cienia sympatii (krokodyle często są zabawkami dla dzieci). Żadna instytucja, która egzekwuje prawo, a dodatkowo ma prawo do nakładania dotkliwych kar pieniężnych nie będzie się cieszyła pełną sympatią. Wydaje się jednak, że zarówno zawodowi kierowcy, jak i przedsiębiorcy z branży transportowej doceniają pozytywne strony jej działania. Pamiętają oni bowiem doskonale wręcz zdziczenie panujące na polskich drogach po roku 1989, kiedy na drogach pojawiły się w olbrzymiej ilości jeżdżące wraki, a kierowcy TIR-ów zachowywali się, jak piraci. W tej chwili sytuacja się ucywilizowała, kontrole wymusiły zarówno wymianę sprzętu, jak i kulturę jazdy. Poza tym Inspekcja Transportu Drogowego ochrania polskich przedsiębiorców przed nieuczciwą konkurencją zarówno ze strony polskich, jak i zagranicznych przeciwników.

Powstanie Inspekcji Transportu Drogowego zostało wymuszone ma Polsce Traktatem Akcesyjnym do Unii Europejskiej. Współpracuje ona w chwili obecnej w szerokim zakresie zarówno z instytucjami unijnymi zajmującymi się transportem drogowym, jak i analogicznymi instytucjami innych państw Unii. Współpraca ta skutkuje przede wszystkim wymianą informacji koniecznych do zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu drogowym i wyeliminowania podmiotów zagrażających temu bezpieczeństwu lub naruszających zasady uczciwej konkurencji. Jednocześnie służy przygotowaniu takich zmian legislacyjnych zarówno w prawie polskim, jak i unijnym, które poprawią zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i przyczynią się do poprawy jego jakości.

Duży nacisk jest kładziony na warunki pracy kierowców. Z jednej strony wymuszenie stanu, w którym tylko wypoczęty i pełnosprawny kierowca będzie prowadził samochód jest niezbędnym warunkiem bezpieczeństwa w ruchu drogowym, z drugiej zaś chodzi o zapewnienie kierowcom godnych warunków pracy i nie dopuszczane, aby przekraczali oni - przymuszani przez pracodawców lub w pogoni za większymi zarobkami - normy czasu pracy.

Wśród kierowców i przedsiębiorców często powtarzane są opinie, że Inspekcja Transportu Drogowego powiela pracę Policji, gdyż ma podobne uprawnienia, choć w węższym zakresie (nie może kontrolować wszystkich pojazdów). Należy jednak pamiętać o tym, że Inspektorzy Transportu Drogowego to funkcjonariusze wysoce wyspecjalizowani, wykształceni w ściśle określonym zakresie i wyposażeni w wysoce specjalistyczny sprzęt. Ich samochody są odpowiednio wyposażone do przeprowadzania takich specjalistycznych kontroli i mogą je przeprowadzać znacznie skuteczniej niż funkcjonariusze Policji ze zwykłych radiowozów.

Należy więc uznać, że Inspekcja Transportu Drogowego jest instytucją bardzo potrzebną w polskim systemie kontrolnym i jej funkcjonowanie w sposób istotnych poprawia bezpieczeństwo na polskich drogach, a jednocześnie zapewnia określone wpływy do budżetu poprzez egzekwowanie należnych opłat budżetowych wpływających do Skarbu Państwa.

Bibliografia

Fijałkowski T.: Transport drogowy 2009, Fotoskład Pracownia Poligraficzna, Warszawa 2009.

Kotowski W., Kurzępa B.: Inspekcja Transportu Drogowego. Komentarz do ustawy o transporcie drogowym, Difin, Warszawa 2009.

Ustawa Prawo o ruchu drogowym z dnia 20 czerwca 1997 r. (Dz.U. z 1997 r. nr. 88 poz 602 z póź. zm.)

Ustawa o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001 r. ((tekst jedn.: Dz.U. z 2007 r. nr 125, poz. 874)

Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671, z późn. zm)

Dyrektywa 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym oraz uchylającej dyrektywę Rady 88/599/EWG (Dz. Urz. WE. L102 z 11.4.2006)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/30/WE w sprawie drogowej kontroli przydatności do ruchu pojazdów użytkowych poruszających się we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 48 z 27.6.2001).

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1100/2008 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie zniesienia kontroli przeprowadzanych na granicach państw członkowskich w dziedzinie transportu drogowego i żeglugi śródlądowej (Dz. Urz. WE L 182 z 15.12.2008)

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2009 r. (Dz.U z 2009 r. nr 145 poz. 1184)

Zarządzeniem nr 73 Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 września 2009 roku o nadaniu statutu Głównemu Inspektoratowi Transportu Drogowego (Monitor Polski z 2009 r. Nr 62 poz. 826)

Zarządzenie Głównego Inspektora Transportu Drogowego nr 4 z dnia 7 lutego 2008 w sprawie nadania regulaminu organizacyjnego Głównemu Inspektoratowi Transportu Drogowego. (http://www.infor.pl/dzienniki-urzedowe/ministra-infrastruktury,)

Ustawa Prawo o ruchu drogowym z dnia 20 czerwca 1997 r. (Dz.U. z 1997 r. nr. 88 poz 602 z póź. zm.)

Ustawa Prawo o ruchu drogowym z dnia 20 czerwca 1997 r. (Dz.U. z 1997 r. nr. 88 poz 602 z póź. zm.)

T. Fijałkowski: Transport drogowy 2009, Fotoskład Pracownia Poligraficzna, Warszawa 2009, s. 23.

W. Kotowski, B. Kurzępa: Inspekcja Transportu Drogowego. Komentarz do ustawy o transporcie drogowym, Difin, Warszawa 2009, s. 19.

Ustawa o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001 r. ((tekst jedn.: Dz.U. z 2007 r. nr 125, poz. 874)

Ustawa o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001 r. ((tekst jedn.: Dz.U. z 2007 r. nr 125, poz. 874)

Ustawa o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001 r. ((tekst jedn.: Dz.U. z 2007 r. nr 125, poz. 874)

Zarządzeniem nr 73 Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 września 2009 roku o nadaniu statutu Głównemu Inspektoratowi Transportu Drogowego (Monitor Polski z 2009 r. Nr 62 poz. 826)

Zarządzenie nr 73 Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 września 2009 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Transportu Drogowego (Dz.U. z 2009 r. nr 98 poz. 817.

Zarządzenie nr 4 Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 7 lutego 2008 r. w sprawie nadania regulaminu organizacyjnego Głównemu Inspektoratowi Transportu Drogowego

Zarządzenie nr 4 Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 7 lutego 2008 r. w sprawie nadania regulaminu organizacyjnego Głównemu Inspektoratowi Transportu Drogowego

Zarządzenie nr 4 Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 7 lutego 2008 r. w sprawie nadania regulaminu organizacyjnego Głównemu Inspektoratowi Transportu Drogowego

W. Kotowski, B. Kurzępa: Inspekcja Transportu Drogowego. Komentarz do ustawy o transporcie drogowym, Difin, Warszawa 2009, ss. 86-89.

http://www.gitd.gov.pl/index.php/pol/GITD2/Historia-i-terazniejszosc

http://www.gitd.gov.pl/index.php/pol/GITD2/Historia-i-terazniejszosc

Dyrektywa 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym oraz uchylającej dyrektywę Rady 88/599/EWG (Dz. Urz. WE. L102 z 11.4.2006)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/30/WE w sprawie drogowej kontroli przydatności do ruchu pojazdów użytkowych poruszających się we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 48 z 27.6.2001).

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1100/2008 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie zniesienia kontroli przeprowadzanych na granicach państw członkowskich w dziedzinie transportu drogowego i żeglugi śródlądowej (Dz. Urz. WE L 182 z 15.12.2008)

http://www.gitd.gov.pl/index.php/pol/GITD2/Historia-i-terazniejszosc

Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671, z późn. zm)

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2009 r. (Dz.U z 2009 r. nr 145 poz. 1184)

(Dz. U. Nr 92, poz. 879, z 2005 r. Nr 180, poz. 1497 oraz z 2007 r. Nr 99, poz. 661)

Umowa o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), sporządzonej w Genewie dnia 1 września 1970 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 49, poz. 254)

W. Kotowski, B. Kurzępa: Inspekcja Transportu Drogowego. Komentarz do ustawy o transporcie drogowym, Difin, Warszawa 2009, s. 78.

Ustawa o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001 r. (Dziennik Ustaw  z dnia 30 października 2001 r.

13

---