10
www.gazetapodatkowa.pl
Gazeta Podatkowa nr 39 • 17.05.2010 r.
RACHUNKOWOŚĆ DLA KAŻDEGO
Księgi rachunkowe należy prowadzić w sposób umożliwiający rzetelne i jasne przed-
stawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki. Stanowi
tak art. 4 ust. 1 ustawy o rachunkowości.
Jednostki, które oprócz działalności usługowej prowadzą także działalność produkcyjną,
obowiązane są prowadzić księgi w sposób umożliwiający ustalenie wyniku finansowego
na każdej z tych działalności. Wskazane jest w takim przypadku prowadzenie ewidencji
i rozliczenia kosztów działalności operacyjnej:
– na kontach zespołu 4 (według rodzajów) i równocześnie na kontach zespołu 5 (według
funkcji),
– wyłącznie na kontach zespołu 5 (według funkcji).
Decyzję w sprawie wyboru rachunku kosztów podejmuje kierownik jednostki i zamiesz-
cza informację o tym w dokumentacji opisującej przyjęte zasady (politykę) rachunkowości,
o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o rachunkowości.
Z uwagi na potrzeby kalkulacji i kontroli kosztów wytworzenia świadczonych usług
oraz działalności produkcyjnej nie zaleca się prowadzenia ewidencji kosztów działalności
usługowej wyłącznie na kontach zespołu 4.
Ewidencja kosztów działalności operacyjnej w zespole 4 i 5
Jednostki, które zdecydowały się na ewidencjonowanie i rozliczanie kosztów na kontach
zespołu 4 (według rodzajów) i równocześnie na kontach zespołu 5 (według funkcji), mają
możliwość sporządzania rachunku zysków i strat według wariantu kalkulacyjnego lub też
według wariantu porównawczego. Wyboru wariantu rachunku zysków i strat dokonuje
kierownik jednostki, zamieszczając zapis w tej sprawie w dokumentacji opisującej przyjęte
przez jednostkę zasady (politykę) rachunkowości.
Sporządzanie rachunku zysków i strat według wariantu porównawczego wymaga
uwzględnienia zmiany stanu produktów i rozliczeń międzyokresowych kosztów (wiersz
A.II. rachunku zysków i strat) oraz kosztu wytworzenia produktów na własne potrzeby
jednostki (wiersz A.III).
Ewidencja i rozliczanie kosztów na kontach zespołu 4 i 5 w trakcie roku obrotowego
może przebiegać zapisami:
1. Dowody źródłowe dokumentujące poniesione koszty proste:
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów”,
–
Ma konto zespołu 0, 1, 2, 3.
2. Przeniesienie kosztów dotyczących bieżącego okresu na miejsca ich powstawania:
–
Wn konto 50-1 „Koszty działalności podstawowej – produkcyjnej”, konto 50-2
„Koszty działalności podstawowej – usługowej”, konto 53 „Koszty działalności
pomocniczej”, konto 55 „Koszty zarządu”,
–
Ma konto 49 „Rozliczenie kosztów”.
3. Koszty dotyczące przyszłych okresów sprawozdawczych:
–
Wn konto 64 „Rozliczenia międzyokresowe kosztów”,
–
Ma konto 49 „Rozliczenie kosztów”.
4. Koszty rozliczane w czasie dotyczące bieżącego okresu:
a) obciążające działalność produkcyjną i usługową
–
Wn konto 50-1 „Koszty działalności podstawowej – produkcyjnej”, konto 50-2
„Koszty działalności podstawowej – usługowej”,
–
Ma konto 64 „Rozliczenia międzyokresowe kosztów”,
b) obciążające koszty ogólnozakładowe
– Wn konto 55 „Koszty zarządu”,
–
Ma konto 64 „Rozliczenia międzyokresowe kosztów”.
5. Rozliczenie kosztów działalności pomocniczej:
a) w części dotyczącej działalności podstawowej
–
Wn konto 50-1 „Koszty działalności podstawowej – produkcyjnej”, konto 50-2
„Koszty działalności podstawowej – usługowej”
–
Ma konto 53 „Koszty działalności pomocniczej”,
b) w części obciążającej koszty ogólnozakładowe
–
Wn konto 55 „Koszty zarządu”,
–
Ma konto 53 „Koszty działalności pomocniczej”,
c) w części dotyczącej środków trwałych w budowie
–
Wn konto 08 „Środki trwałe w budowie”,
–
Ma konto 79-0 „Obroty wewnętrzne”
oraz równolegle
–
Wn konto 79-1 „Koszt obrotów wewnętrznych”,
–
Ma konto 53 „Koszty działalności pomocniczej”.
Rozliczenie kosztów działalności produkcyjnej na koniec miesiąca
W jednostce prowadzącej ewidencję magazynową zapasów wyrobów gotowych i stosują-
cej konto 58 „Rozliczenie produkcji” wartość wyrobów gotowych przyjętych do magazynu
z własnej produkcji, wycenionych według cen przyjętych do ewidencji zapasów, księguje
się bieżąco po stronie Ma konta 58 zapisem:
–
Wn konto 60 „Produkty gotowe i półprodukty”,
–
Ma konto 58 „Rozliczenie kosztów działalności”.
Rozchód sprzedanych wyrobów gotowych (według cen ewidencyjnych) z magazynu
ujmuje się bieżąco zapisem:
–
Wn konto 70-11 „Koszt sprzedanych produktów”,
– Makonto 60 „Produkty gotowe i półprodukty”.
Po zakończeniu każdego miesiąca po stronie Wn konto 58 ujmuje się rzeczywisty koszt
wytworzenia wyrobów, zapisem:
–
Wn konto 58 „Rozliczenie kosztów działalności”,
–
Ma konto 50-1 „Koszty działalności podstawowej – produkcyjnej”.
Następnie na koncie 58 dokonuje się porównania rzeczywistego kosztu wytworzenia
wyprodukowanych produktów z wartością tych produktów w cenach ewidencyjnych.
Powstałą różnicę na koncie 58 traktuje się jako odchylenia od cen ewidencyjnych produk-
tów (kredytowe lub debetowe) i ujmuje na koncie 62 „Odchylenia od cen ewidencyjnych
produktów”, zapisem:
a) odchylenia kredytowe
–
Wn konto 58 „Rozliczenie kosztów działalności”,
–
Ma konto 62 „Odchylenia od cen ewidencyjnych produktów”,
b) odchylenia debetowe
–
Wn konto 62 „Odchylenia od cen ewidencyjnych produktów”,
–
Ma konto 58 „Rozliczenie kosztów działalności”.
Na koniec każdego miesiąca odchylenia zaksięgowane na koncie 62 rozlicza się na od-
chylenia przypadające na rozchód wyrobów gotowych oraz na zapas. Rozliczenia odchyleń
dokonuje za pomocą wskaźnika odchyleń przeciętnych (Wop), który oblicza się według
wzoru:
Wop = (O × 100) : (S + Rw + Zk)
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
O – odchylenia od cen ewidencyjnych wyrobów gotowych do rozliczenia w danym mie-
siącu (stan początkowy + zwiększenia w trakcie miesiąca),
S – rozchód produktów gotowych z tytułu sprzedaży w cenach ewidencyjnych,
Rw – rozchód wyrobów gotowych w cenach ewidencyjnych do własnych sklepów,
Zk – zapas wyrobów gotowych na koniec miesiąca w cenach ewidencyjnych.
Odchylenia od cen ewidencyjnych przypadające na sprzedane wyroby gotowe (Os)
oblicza się według wzoru:
Os = (S × Wop)
W analogiczny sposób można obliczyć odchylenia przypadające na rozchód wyrobów
gotowych w cenach ewidencyjnych wydanych do własnych sklepów.
Natomiast odchylenia od cen ewidencyjnych wyrobów gotowych przypadające na roz-
chód z innych tytułów niż sprzedaż i dostawy do własnych sklepów należy wyksięgowywać
bieżąco, bezpośrednio po każdym wydaniu wyrobów z magazynu.
Obliczone odchylenia od cen ewidencyjnych wyrobów gotowych (kredytowe lub debe-
towe) przypadające na sprzedane wyroby wyksięgowuje się z konta 62, zapisem:
–
Wn/Ma konto 70-11 „Koszt sprzedanych produktów”,
–
Ma/Wn konto 62 „Odchylenia od cen ewidencyjnych produktów”.
Odchylenia przypadające na zapas wyrobów gotowych (OZk) oblicza się według
wzoru:
OZk = (Zk × Wop)
W jednostkach prowadzących ewidencję magazynową wyrobów gotowych, lecz nie
stosujących konta 58, ustala się i księguje koszt wytworzenia tych produktów, przenosząc
go z konta 50-1 „Koszty działalności podstawowej – produkcyjnej” w ciężar konta 60,
zapisem:
–
Wn konto 60 „Produkty gotowe i półprodukty”,
–
Ma konto 50-1 „Koszty działalności podstawowej – produkcyjnej”.
Natomiast jeżeli wyroby gotowe nie są objęte ewidencją w toku składowania, ich koszt
wytworzenia odnosi się bezpośrednio na konto 70-11 zapisem:
–
Wn konto 70-11 „Koszt sprzedanych produktów”,
–
Ma konto 50-1 „Koszty działalności podstawowej – produkcyjnej”.
Rozliczenie kosztów działalności usługowej po zakończeniu
miesiąca
Koszty zgromadzone w danym okresie sprawozdawczym na koncie 50-2 stanowią koszt
wytworzenia usług, które przenosi się na koniec miesiąca na właściwe konto w zespole 7
zapisem:
–
Wn konto 70-12 „Koszt sprzedanych usług”,
–
Ma konto 50-2 „Koszty działalności podstawowej – usługowej”.
Na koniec okresu sprawozdawczego na koncie 50-2 może pozostać saldo Wn, oznacza-
jące wartość niezakończonych usług. Na koniec roku obrotowego saldo tego konta przenosi
się w jednostkach wykonujących usługi krótkoterminowe – w zależności od przyjętego
rozwiązania – na konto zespołu 6 lub pozostawia na koncie 50.
Podstawa prawna: ustawa z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze
zm.).
Ewa Kowalska
Koszt wytworzenia produktów w firmie
produkcyjno-usługowej