Stosunek średniowiecza do antyku

(na podstawie Le Goffa „ Kultura średniowiecznej Europy” Roz.5)

Błędnie uważa się, że Średniowiecze zaprzepaściło dorobek Antyku, odkryty na nowo dopiero w Renesansie.

Istnieli ekstremiści po obu stronach: tacy, którzy nie pozwalali czytać a nawet zakazywali działa autorów antycznych oraz druga grupa ludzi, którzy z niej czerpali bardzo obficie.

Św. Augustyn ogłosił, że chrześcijanie powinni posługiwać się kulturą antyczną, ponieważ filozofowie pogańscy ( zwłaszcza platońscy ) wypowiadali pożyteczne prawdy dla nich także użyteczne więc nie powinni się ich obawiać i je odebrać.

- klerycy znajdywali sposoby by korzystać z ksiąg pogańskich ze spokojnym sumieniem (przykład mnicha z drapaniem się po lewym uchu- porównanie do psa )

-pisarze wczesnego średniowiecz byli zmuszeni z korzystania dorobku antyku grecko- rzymskiego nie dającego się zastąpić dlatego też sprzyjało to deformacji myśli pisarzy, anachronizmów i myśli urwanych z kontekstu, myśl starożytna więc bywała rozdrobniona, upokorzona przez myśl chrześcijańską

- klerkowie wczesnośredniowieczny zapożyczają wiedzę z siedmiu sztuk wyzwolonych (spisanych w V w. przez Marcinusa Cappeli ) trivium – gramatyka, retoryka, dialektyka oraz quadrivium: muzyka, geometria, arytmetyka, astronomia

-wiedzę geograficzną czerpano od Gaiusa Juliusa Solinusa który zostawił w spadku świat cudowności i potworów: cuda Wschodu

- wiedzę zoologiczną z działa aleksandryjskiego o zwierzętach

- średniowiecze korzysta także z starożytnych słowników, poematów, entymologi i antologii

4 założycieli średniowiecza – ich rolą było ocalenie tego co najistotniejsze z kultury antyku

Boecjusz: zawdzięczamy mu wszystko o Arystotelesie, starą logikę, kategorię pojęciowe i słowne, które są fundamentami scholastyki, definicje natury, muzyka

Kasjador: wprowadził do literatury i pedagogiki chrześcijańskie schematy łacińskie, zlecił mnichom przepisywanie starych rękopisów

Izydor: 7 sztuk wyzwolonych (dostosował podręcznik na użytek kościoła)

Beda: teoria 4 zmysłów

-filozofia św. Tomasza z Akwinu. Tomizm łączył filozofię Arystotelesa i realia chrześcijańskie. Jego podstawą był racjonalizm i przekonanie, że wiedza ma swoje źródło w doświadczeniu.