Alicja Zaniewska

Przedszkole Publiczne nr 14

w Łomży

Scenariusz zajęć w grupie 5-latków

Temat: W marcu jak w garncu - zagadki matematyczne

Cele ogólne: - rozwijanie słuchu fonematycznego,

- wzbogacanie wiadomości dotyczących zmian zachodzących,

w przyrodzie w okresie wczesnej wiosny,

- doskonalenie liczenia w zakresie 7 .

Cele operacyjne: dzieci:

- odpowiadają na pytania związane z treścią utworu,

- potrafią skupić uwagę na zadaniu,

- dzielą wyrazy na sylaby, liczą sylaby, wyróżniają pierwszą głoskę,

- rozwiązują zagadki słowne,

- nazywają zjawiska pogodowe mające miejsce wczesną wiosną,

- dokonują wyboru odpowiedniego ubrania stosownie do pogody,

- potrafią wyjaśnić przysłowie „W marcu jak w garncu”,

- wiedzą, jak bezpiecznie i odpowiedzialnie zachować się w czasie różnych

warunków pogodowych,

- posługują się liczebnikami głównymi w zakresie 7.

Metody pracy:

- podające: opowiadanie,

- problemowe: aktywizująca (gry dydaktyczne), dyskusja dydaktyczna,

- eksponujące: pokaz połączony z przeżyciem,

Formy pracy:

Zbiorowa, grupowa, indywidualna jednolita i zróżnicowana

Pomoce dydaktyczne:

- ilustracje przedstawiające symbole pogody, takie jak: deszcz, chmura, grad, słońce, piorun,

wiatr, śnieg,

- zagadki słowne, których rozwiązaniem są elementy pogody,

- 4 ilustracje dzieci w ubraniach dostosowanych do różnych warunków pogodowych,

- tekst opowiadania L. Krzemienieckiej „O pannie Juliannie, marcu i o ptaszku”,

- ilustracja garnka z naklejonymi różnymi znakami pogody,

- kartoniki z cyframi od 1 do 7,

- krążki do zabawy ruchowej,

- podkład muzyczny do zabawy ruchowej,

- znaczki dla każdego dziecka przedstawiające różne symbole pogody: słonka, chmurki,

krople wody i śnieżynki,

- karty prac dla każdego dziecka i gotowe elementy do naklejenia, kleje.

Przebieg zajęć

1. Wspólne odśpiewanie piosenki „Wszyscy są, witam was..…”

2. Wprowadzenie do tematu zajęć.

- rozmowa na temat aktualnej pory roku.

- analiza słuchowa wyrazu „przedwiośnie” (podział wyrazu na sylaby, policzenie sylab,

wyróżnienie pierwszej głoski w wyrazie, wypowiadanie innych wyrazów

rozpoczynających się na „p”).

3. Nawiązanie do zbliżającej się wiosny. Zabawa dydaktyczna: prawda czy fałsz.

- Nauczyciel wymienia zwiastuny wiosny. Jeśli mówi zdanie prawdziwe - dzieci klaszczą,

jeśli zdanie nieprawdziwe, nikt nie powinien klaskać.

Przylatują bociany. Zakwitają przebiśniegi. Opadają liście.

Robi się coraz cieplej. Pada śnieg.

4. Rozmowa o miesiącu marcu ze szczególnym uwzględnieniem marcowej pogody.

- analiza słuchowa wyrazu „marzec” (podział wyrazu na sylaby, policzenie sylab.

wyróżnienie pierwszej głoski w wyrazie, wypowiadanie innych wyrazów

rozpoczynających się na „m”).

5. Rozwiązywanie zagadek słownych, których rozwiązaniem są elementy pogody takie, jak:

deszcz, piorun, chmura, śnieg, grad, wiatr, słońce. Wskazywanie przez dzieci

odpowiednich ilustracji będących rozwiązaniem zagadek, policzenie ich.

6. Zapoznanie z opowiadaniem „O marcu, pannie Juliannie i ptaszku” L. Krzemienieckiej

( zał.1) poprzedzone pytaniem: Które z prezentowanych symboli pogody wystąpiły w tym

opowiadaniu?

7. Rozmowa nt. opowiadania. Sprawdzenie zrozumienia treści.

- Kto wystąpił w opowiadaniu? - Jaką przygodę miała panna Julianna?

- Dlaczego marzec został nazwany psotnikiem?

- Jaka pogoda była tego dnia, gdy panna Julianna wybrała się na spacer?

- Które z prezentowanych symboli pogody wystąpiły w opowiadaniu?

(Dzieci podchodzą i wskazują słonko, wiatr, chmurkę i deszcz).

- Jak panna Julianna radziła sobie ze zmienną pogodą?

- Jak należy ubierać się gdy mamy do czynienia z taką właśnie pogodą?

8. Dopasowanie sylwet dzieci w różnych ubiorach do pogody przedstawionej za pomocą

umownego rysunku. Zwrócenie uwagi na bezpieczne zachowanie w czasie różnych

warunków pogodowych np. w czasie burzy.

9. Zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa „Wiosenny spacer” z wykorzystaniem

krążków.

Na hasło „deszcz” dzieci chodzą po sali z krążkami nad głową, jak pod parasolem,

na hasło „kałuże”, dzieci kładą krążek na podłogę i przeskakują przez niego, jak przez kałużę, na hasło „wiatr”, obracają się wokół siebie z krążkiem trzymanym wysoko a gdy świeci słonko zatrzymują się i wysoko unoszą krążek nad głową.

10. Nawiązanie do przysłowia „W marcu jak w garncu”.

( prezentacja symbolicznego garnka z różnymi symbolami pogody)

- wyjaśnienie przez dzieci przysłowia,

- określanie pogody, którą wskazuje słonko, chmurka, kropla wody i śnieżynka.

- rytmizacja przysłowia: dzieci wyklaskują przysłowie w podanym przez nauczyciela rytmie.

11. Recytacja wiersza „Marzec”.

12. Zabawa matematyczna „Wiosenny wiatr” Ćwiczenia w liczeniu w zakresie 7.

„Wiosenny wiatr do sali wpadł. Dmuchnął parę razy i rozsypał liczby. Ale co tam przecież dzieci potrafią policzyć, ile jest słonek, chmurek, kropli wody i śnieżynek”.

- liczenie znaków pogody umieszczonych w „marcowym garnku”,

- odszukanie właściwej cyfry i umieszczenie jej obok symbolu

(- Czego jest najwięcej? - Czego jest najmniej? - Czego jest po tyle samo?)

13. Zabawa „Marcowa pogoda”, podczas której dzieci mają przyklejone do bluzek

znaczki w kształcie słonek, chmurek, śnieżynek i kropli deszczu.

Gdy gra muzyka dzieci swobodnie spacerują po sali. Gdy muzyka milknie -dzieci odnajdują się według symbolu, który mają naklejony na bluzkę i łączą się w koła.

- Głośne liczenie, ile dzieci jest w każdym kółku.

(- Czego jest najwięcej? Najmniej? Czego jest po tyle samo?)

14. Praca indywidualna przy stolikach podsumowująca zajęcia. ( Karty zróżnicowane).

Dzieci otrzymują kartkę z narysowanym garnkiem. Pod rysunkiem garnka jest podany „przepis na marcową pogodę”, tzn. jest napisane, ile trzeba nakleić słonek, chmurek,

deszczowych kropli i śnieżynek. Dzieci naklejają wycięte symbole według „przepisu”.

- sprawdzenie, głośne odczytanie przez kilkorga dzieci liczby naklejonych elementów.

15. Podsumowanie zajęć. Wyróżnienie dzieci odznaczających się dużą aktywnością.

Załącznik 1 Lucyna Krzemieniecka

„O marcu, pannie Juliannie i o ptaszku”

Zbudził raz marzec pannę Juliannę.

- Spójrz, jak słoneczko błyszczy poranne! Idźże czym prędzej na spacer miły, już wszystkie panny to uczyniły.

Pyta Julianna tuż przed okienkiem.

- A jaką marcu, wziąć mam sukienkę?

- Weź tę leciutką, tę w kwiatki zwiewną, pogoda ładna będzie na pewno.

I kapelusik ten z różyczkami. I pantofelki - te z dziureczkami.

Biegnie Julisia wesoła taka, zdejmuje lekką suknię z wieszaka. Bierze kapelusz pełen różyczek. Frr…już wybiegła. Mknie przez uliczkę i myśli sobie:

„Pójdę w aleje, już się tam wiosna na drzewach śmieje”.

Lecz psotnik marzec pannę dogania, chmurami szybko niebo zasłania, zerwał się wiatr i deszcz chlusnął z cebra. Panna Julianna narobi krzyku:

- Ej psotny marcu, psotny deszczyku! - Mój kapelusik, on nie na deszcze!

I frr… pobiegła przebrać się jeszcze. Wzięła parasol, czapkę na słoty.

- Na nic mi teraz marcowe psoty!

Lecz marzec psotnik pannę dogania. Szepnął coś słonku, bo się wyłania i tak przygrzewa, i tak przypieka. Z panny pot spływa, panna narzeka:

- Ej, nie na słońce grube ubiory. Ależ ten marzec do psoty skory!

Miesza jak w garncu słońce i deszcze. Pójdę się chyba przebrać raz jeszcze.

Znów się przebrała, biegnie z podwórka. Ujrzał ją ptaszek, ten w szarych piórkach, i ćwierknął głośno:

- Dziwię się pannie, że piórka zmienia tak nieustannie. Ja, kiedy deszczyk mam na ogonku, wysycham sobie w marcowym słonku.

---