ANALIZA ANIONÓW I-VII GRUPY ANALITYCZNEJ

GRUPA I

Do I grupy anionów zalicza się jony:

• chlorkowy Cl^-,

• bromkowy Br^-,

• jodkowy I^-,

• cyjankowy CN^-,

• tiocyjanianowy SCN^-,

• heksacyjanożelazianowy (II) Fe(CN)₆^4-,

• heksacyjanożelazianowy (III) Fe(CN)₆^3-,

• chloranowy (I) ClO^-

Jony Ag⁺ wytrącają z roztworów zawierających aniony I grupy osad nierozpuszczalny w rozcieńczonym HNO₃

Jony Ba²⁺ osadu nie wytrącają.

• Jon chlorkowy, Cl^-

Jon chlorkowy jest anionem kwasu chlorowodorowego HCl

1. Jony Ag+.

Z roztworów zawierających jony Cl- wytracają biały, serowaty osad chlorku srebra (I) AgCl.

Ag+ + Cl- რ AgCl

2. Stężony H2SO4

Po dodaniu stężonego H2SO4 do roztwory zawierającego jony Cl- , zwłaszcza po ogrzaniu, uwalnia się gazowy HCl, który z NH3 daje białe dymy NH4Cl.

NaCl + H2SO4ჟ NaHSO4 + HCl

HCl + NH3 რNH4Cl

3. Roztwór manganianu (VII) potasu, KMnO4

Przy utlenianiu jonów Cl- za pomocą utleniacza, np. MnO2, MnO-4, PbO2, KClO3, w środowisku kwaśnym wydziela się wolny chlor

MnO2 + 2Cl- + 4H+ რ Cl2 + Mn2+ + 2H2O

Do wykrycia obecności reduktorów stosuje się zazwyczaj roztwór manganianu (VII) potasu, KMnO4, jako silny utleniacz ulega redukcji.

W środowisku kwaśnym zachodzi redukcja Mn(VII) do Mn(II) i roztwór manganianu (VII) traci fioletowe zabarwienie.

• Jon bromkowy, Br^-

Jon Br- jest anionem mocnego kwasu bromowodorowego HBr

1. Jony Ag+.

Z roztworów zawierających jony Br- wytrącają żółtawy, osad bromku srebra (I) AgBr.

Ag+ + Br- რ AgBr

2. Roztwór manganianu (VII) potasu, KMnO4

Manganian (VII) potasu utlenia jony Br- do wolnego bromu.

2MnO4- + 10Br- + 16H+ რ 2Mn2+ + 5Br2 + 8H2O

3. Stężony H2SO4

Przy działaniu stężonym H2SO4 na stałe bromki wydziela się gazowy HBr

NaBr + H2SO4ჟ HBr +NaHSO4

HBr zostaje częściowo utleniony przez stężony H2SO4 do wolnego bromu o brunatnoczerwonym zabarwieniu

2Br- + SO42- + 4H+ რჟ Br2 + SO2 + 2H2O

• Jon jodkowy, I^-

Jon I- jest anionem mocnego kwasu jodowodorowego HI (silny reduktor)

1. Jony Ag+.

Z roztworów zawierających jony I- wytrącają żółty, osad jodku srebra (I) AgI.

Ag+ + I- რ AgI

2. Roztwór manganianu (VII) potasu, KMnO4

Manganian (VII) potasu w środowisku kwaśnym utlenia jony I- do wolnego jodu.

2MnO4- + 10I- + 16H+ რ 2Mn2+ + 5I2 + 8H2O

3. Azotany (III) - jony NO2-

Utleniają jodki do wolnego jodu (nie utleniają bromków - sposób odróżnienia) w środowisku kwaśnym.

2I- + 2NO2- + 4H+ რჟ I2 + 2NO + 2H2O

4. Jony Pb2+

Wytrącają z roztworów zawierających jony I- żółty osad jodku ołowiu (II) PbI2

Pb2+ + 2I- რ PbI2

5. Stężony H2SO4

Utlenia jony I- analogicznie do jonów Br-, z tym że reakcja utleniania przebiega łatwiej. Wolny jod zabarwia roztwór na kolor brunatny, przy ogrzaniu wydziela się w postaci fioletowych par.

2I- + H2SO4 + 2H+ რ I2 + SO2 + 2H2O

• Jon cyjankowy, CN^-

Jon CN- jest anionem bardzo słabego kwasu cyjanowodorowego HCN

• Jon tiocyjanianowy lub izotiocyjanianowy, SCN^-, NCS^-

Jon SCN- jest anionem mocnego kwasu tiocyjanianowego

1. Jony Ag+.

Z roztworów zawierających jony SCN- wytrącają biały serowaty osad tiocyjanianu srebra (I) AgSCN.

Ag+ + SCN- რ AgSCN

2. Jony Fe3+.

Dają z roztworem zawierającym jony SCN- w środowisku kwaśnym lub obojętnym krwistoczerwone zabarwienie na skutek tworzenia się kompleksów od [Fe(SCN)]2+ do [Fe(SCN)6]3-

Fe3+ + SCN- რ Fe(SCN)2+ რ +5SCN რ [Fe(SCN)6]3-

3. Azotan (V) kobaltu (II), Co(NO3)2.

Dodany w małej ilości do roztworu o dużym stężeniu jonów SCN powoduje powstanie jonu tetratiocyjanianokobaltanowego (II).

Co2+ + 2SCN- რ Co(SCN)2

Co(SCN)2 + 2SCN- რჟ [Co(SCN)4]2-

• Jon heksacyjanożelazianowy (II), [Fe(CN)₆]^4-

1. Jony Ag+.

Z roztworów zawierających jony [Fe(CN)6]4- wytrącają biały osad heksacyjanożelazianu (II) srebra (I) Ag4[Fe(CN)6]

4Ag+ + [Fe(CN)6]4- რ Ag4[Fe(CN)6]

2. Jony Fe3+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony[Fe(CN)6]4- niebieski osad heksacyjanożelazianu (II) żelaza (III)

Fe4[Fe(CN)6]3 (błękit pruski), rozkładający się pod wpływem zasad.

4Fe3+ + 3[Fe(CN)6]4- რ Fe4[Fe(CN)6]3

3. Siarczan (VI) miedzi (II), CuSO4.

Wytrącają czerwonobrunatny osad heksacyjanożelazianu (II) miedzi (II) Cu2[Fe(CN)6]

[Fe(CN)6]4- + 2Cu2+ რ Cu2[Fe(CN)6]

• Jon heksacyjanożelazianowy (III), [Fe(CN)₆]^3-

Jon [Fe(CN)6]3- jest anionem mocnego kwasu heksacyjanożelazowego (III) H3[Fe(CN)6]

1. Jony Ag+.

Z roztworów zawierających jony [Fe(CN)6]3- wytrącają pomarańczowoczerwony osad heksacyjanożelazianu (III) srebra (I) Ag3[Fe(CN)6]

3Ag+ + [Fe(CN)6]3- რ Ag3[Fe(CN)6]

2. Jony Fe 2+

Wytrącają z roztworów zawierających jony [Fe(CN)6]3- niebieski osad heksacyjanożelazianu (III) żelaza (II)
Fe3[Fe(CN)6]2 (tzw. błękit Turnbulla).

3Fe2+ + 2[Fe(CN)6]3- რ Fe3[Fe(CN)6]2

3. Jodek potasu KI.

Zostaje przez heksacyjanożelaziany (III) utleniony do wolnego jodu, który wykrywa się kleikiem skrobiowym [odróżnienie od heksacyjanożelazianu (II)]

• Jon chloranowy (I) (podchlorynowy), ClO^-

Kwas chlorowy (I) jest znany tylko w roztworach wodnych. W stanie czystym dotychczas go nie wyodrębniono.

GRUPA II

Do II grupy anionów zalicza się jony:

• siarczkowy - S^2-

• octanowy - CH₃COO^-

• azotanowy (III) - NO^2-

Jony Ag+ wytrącają z roztworów zawierających aniony II grupy osady nierozpuszczalne w H2O, rozpuszczalne w rozcieńczonym HNO3

Jony Ba2+ osadu nie wytrącają.

• Jon siarczkowy, S^2-

Jon siarczkowy S2- jest anionem słabego dwuzasadowego kwasu siarkowodorowego.

1. Jony Ag+.

Z roztworów zawierających jony S2- wytrącają czarny osad siarczku srebra (I) Ag2S

2Ag+ + S2- რ Ag2S

2. Manganian (VII) potasu, KMnO4

Roztwór manganianu (VII) potasu pod wpływem jonów S2- w kwaśnym środowisku odbarwia się, utleniając jony S2- dowolnej siarki.

2MnO-4 + 5S2- + 16H+ რ 5S0 + 2Mn2+ + 8H2O

• Jon octanowy, CH₃COO^-

Jon CH3COO- jest anionem słabego kwasu organicznego CH3COOH.

Sole tego kwasu - octany są rozpuszczalne w wodzie z wyjątkiem soli Ag+, Hg22+ i niektórych hydroksooctanów. Roztwory octanów metali alkaliczych i wapniowców wykazują odczyn zasadowy.

Jon CH3COO- jest anionem słabego kwasu organicznego CH3COOH

1. Jony Ag+.

Wytrącają biały osad octanu srebra (I) CH3COOAg

CH3COO- + Ag+ რ CH3COOAg

2. Rozcieńczony H2SO4

Wypiera z octanów wolny kwas octowy CH3COOH, który przy ogrzaniu można wykryć po zapachu.

CH3COO- + 2H+ რ H+ + CH3COOH

3. Chlorek żelaza (III), FeCl3

W roztworach obojętnych zawierających jony CH3COO-, daje czerwonobrunatne zabarwienie octanu żelaza (III) - Fe(CH3COO)3.

Fe3+ + 3CH3COO- რ Fe(CH3COO)3

4. Etanol

Ogrzewany z octanami w środowysku bezwodnym (wobec stężonego H2SO4) tworzy ester o przyjemnym owocowym zapachu.

C2H5OH + CH3COOH ჟ რ CH3COOC2H5 + H2O

• Jon azotanowy (III), NO^2-

Jon NO2- jest anionem słabego kwasu azotowego (III) - HNO2

1. Kwasy

Rozkładają azotany (III) z wydzieleniem tlenków azotu

H+ + NO2- რ HNO2

3HNO2 რ HNO3 + 2NO + H2O

2NO + O2 რ 2NO2

2. Jony Ag+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony NO2- biały osad azotanu (III) srebra (I) AgNO2, rozpuszczalny w nadmiarze azotanu (III) z utworzeniem jonu kompleksowego [Ag(NO2)2]-

Ag+ + NO2- რ AgNO2

AgNO2 + NO2- რჟ [Ag(NO2)2]-

3. Manganian (VII) potasu, KMnO4

W roztworze słabo kwaśnym zostaje zredukowany do jonu Mn2+. Reakcja zachodzi na zimno.

2MnO4- + 5NO2- + 6H+ რჟ 2Mn2+ + 5NO3- + 3H2O

4. Jony I-

Zostają utlenione przez azotany (III) w środowisku kwaśnym do wolnego jodu.

2I- + 2NO2- + 4H+ რ I2 + 2NO + 2H2O

5. Siarczan (VI) żelaza (II), FeSO4.

Z roztworem zawierającym jony NO2- w środowisku słabo kwaśnym przybiera brunatne zabarwienie w wyniku powstawania jonu Fe(NO)2+

W reakcji tej jon NO2- redukuje się do NO, utleniając Fe2+ do Fe3+

NO2- + Fe2+ + 2H+ რ Fe3+ + NO + H2O

GRUPA III

Do III grupy anionów zalicza się jony:

• siarczanowy (IV) - SO₃^2-

• węglanowy - CO₃^2-

• szczawianowy - C₂O₄^2-

• winianowy - C₄H₄O₆^2-

• boranowy - BO^2-

Jony Ag+ wytrącają z roztworów zawierających aniony III grupy białe osady nierozpuszczalne w H2O, rozpuszczalne w HNO3 i NH3. H2O.

Jony Ba2+ wytrącają białe osady nierozpuszczalne w H2O, rozpuszczalne w HNO3.

• Jon siarczanowy (IV), SO₃^2-

Jon SO32- jest anionem dwuzasadowego kwasu siarkowego (IV), istniejącego tylko w roztworach wodnych.

1. Jony Ag+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony SO32- biały osad siarczanu (IV) srebra (I) Ag2SO3, łatwo rozpuszczalny w nadmiarze siarczanów (IV).

2Ag+ + SO32- რ Ag2SO3

Ag2SO3 + SO32- რ 2AgSO3-

2. Jony Ba2+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony SO32- biały osad siarczanu (IV) baru BaSO3,

Ba2+ + SO32- რ BaSO3

3. Jony Sr2+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony SO32- biały osad siarczanu (IV) strontu SrSO3, (odróżnienie od jonu S2O32-)

Sr2+ + SO32- რ SrSO3

4. Manganian (VII) potasu, KMnO4

Roztwór manganianu (VII) potasu odbarwia się natychmiast pod wpływem jonu SO32- , utleniając go do SO42-

2MnO4- + 5SO32- + 6H+ რჟ 5SO42- + 2Mn2+ + 3H2O

• Jon węglanowy, CO₃^2-

Jon CO32- jest anionem kwasu węglowego(IV).

1. Jony Ag+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony CO32- biały osad węglanu srebra (I) Ag2CO3, rozkładający się przy ogrzaniu na CO2 i brunatny Ag2O.

2Ag+ + CO32- რ Ag2CO3

Ag2CO3 + H2O რ Ag2O + CO2 + H2O

2. Jony Ba2+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony CO32- biały osad węglanu baru BaCO3,

Ba2+ + SO32- რ BaCO3

• Jon szczawianowy, C₂O₄^2-

Jon C2O42- jest anionem kwasu szczawiowego

1. Jony Ag+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony C2O42- biały serowaty osad szczawianu srebra (I) Ag2C2O4.

2Ag+ + C2O42-რ Ag2C2O4

2. Jony Ba2+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony C2O42- biały osad szczawianu baru BaC2O4

Ba2+ + C2O42- რ BaC2O4

3. Jony Ca2+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony C2O42- biały osad szczawianu wapnia CaC2O4

Ca2+ + C2O42- რ CaC2O4

4. Manganian (VII) potasu, KMnO4

W roztworze zakwaszonym utlenia na gorąco C2O42-do CO2

2MnO-4 + 5C2O42- + 16H+ რ 10CO2 + 2Mn2+ + 8H2O

• Jon winianowy, C₄H₄O₆^2-

Jon C4H4O62- jest anionem organicznego kwasu winowego.

1. Jony Ag+.

Wytrącają z obojętnych roztworów zawierających jony C4H4O62- biały osad winianu srebra (I) Ag2C4H4O6

2Ag+ + C4H4O62- რ Ag2C4H4O6

2. Jony Ba2+.

Wytrącają z obojętnych roztworów biały osad winianu baru BaC4H4O6

Ba2+ + C4H4O62- რ BaC4H4O6

3. Jony K+.

Po zakwaszeniu kwasem octowym wytrącają z roztworów zawierających jony C4H4O62- krystaliczny osad wodorowinianu potasu KHC4H4O6.

C4H4O62- + CH3COOH რჟCH3COO- + HC4H4O6-

HC4H4O6- + K+ რ KHC4H4O6.

• Jon boranowy, BO^2-

Z kwasów borowych w stanie wolnym najlepiej znany jest kwas ortoborowy - H3BO3

Reakcje jonu BO2- (i B4O72-)

1. Jony Ag+.

Wytrącają z niezbyt rozcieńczonych roztworów zawierających jony BO-2 biały osad metaboranu srebra (I) AgBO2

B4O27- + 3H2O რჟ 2BO2- + 2H3BO3

2Ag+ + 2BO-2 რჟ 2AgBO2

B4O72- + 2Ag+ + 3H2O რ 2AgBO2 + 2H3BO3

2. Jony Ba2+.

Wytrącają z niezbyt rozcieńczonych roztworów zawierających jony BO-2 biały osad metaboranu baru Ba(BO2)2

B4O72- + 3H2O რჟ 2BO2- + 2H3BO3

Ba2+ + 2BO2- რჟ Ba(BO2)2

B4O72- + Ba2+ + 3H2O რ Ba(BO2)2 + 2H3BO3

3. Zabarwienie płomienia

Lotne sole baru zabarwiają płomień na kolor zielon

GRUPA IV

Do IV grupy anionów zalicza się jony:

• tiosiarczanowy (VI) - S₂O₃^2-

• ortofosforanowy (V) - PO₄^3-

• chromianowy (VI) - CrO₄^2-

• dwuchromianowy (VI) - Cr₂O₇^2-

• ortoarsenianowy (V) - AsO₄^3-

• ortoarsenianowy (III) - AsO₃^3-

Jony Ag+ wytrącają z roztworów zawierających aniony IV wytrącają osady barwne, rozpuszczalne w rozcienczonym HNO3.

Jony Ba2+ wytrącają białe lub żółte osady nierozpuszczalne w H2O, rozpuszczalne w HNO3.

• Jon tiosiarczanowy (VI), S₂O₃^2-

Jon S2O32- jest anionem dość mocnego kwasu tiosiarkowego (VI) H2S2O3.

1. Jony Ag+.

Z roztworów zawierających jony S2O32- wytrącają początkowo biały osad tiosiarczanu (VI) srebra (I) Ag2S2O3, który szybko żółknie i czernieje tworząc ostatecznie czarny siarczek srebra (I) Ag2S.

S2O32- + 2Ag+ რ Ag2S2O3

Ag2S2O3 + H2O რ H2SO4 + Ag2S

2. Jony Ba2+.

Wytrącają ze stężonych roztworów zawierających jony S2O32- biały krystaliczny osad tiosiarczanu (VI) baru BaS2O3

Ba2+ + S2O2-3რ BaS2O3

3. Manganian (VII) potasu, KMnO4

Utlenia jon S2O32- w środowisku kwaśnym do jonu SO42-, a w środowisku zasadowym do jonu S4O62-.

4. Jony Fe3+

Tworzą z jonami S2O32- nietrwały związek o zabarwieniu fioletowym, który rozkłada się z utworzeniem jonu S4O62-.

Fe3+ + 2S2O32- რჟ Fe(S2O3) 2-

Fe(S2O3) 2- + Fe3+ რ 2Fe2+ + S4O62-

• Jon chromianowy (VI), CrO₄^2- i dwuchromianowy (VI), Cr₂O₇^2-

Jony CrO42- i Cr2O72- są anionami kwasów praktycznie nie występującym w stanie wolnym. Mogą istnieć tylko w roztworze wodnym.

1. Jony Ag+.

Wytracają z obojętnych roztworów zawierających CrO42- brunatnoczerwony osad dwuchromianu (VI) srebra (I) Ag2Cr2O4.

2Ag+ + CrO42- რ Ag2CrO4

2Ag+ + Cr2O72- რ Ag2Cr2O7

2. Jony Ba2+.

Wytrącają z obojętnych roztworów zawierających jony CrO42- lub Cr2O72- żółty osad chromianu (VI) baru BaCrO4.

Ba2+ + CrO42- რ BaCrO4

2Ba2+ + Cr2O72- + H2O რჟ 2BaCrO4 + 2H+

3. Octan ołowiu (II), Pb(CH3COO)2

Wytrąca z roztworów zawierających jony CrO42- lub Cr2O72- żółty osad chromianu (VI) ołowiu (II) PbCrO4.

Pb2+ + CrO42- რ PbCrO4

2Pb2+ + CH3COO- + Cr2O72- + H2O რ 2PbCrO4 + 2CH3COOH

• Jon ortofosforanowy (V), PO₄^3-

PO43- jest anionem kwasu ortofosforowego (V) - H3PO4

1. Jony Ag+.

Wytracają z obojętnych roztworów zawierających PO3-4 żółty osad fosforanu (V) srebra (I) Ag3PO4.

3Ag+ + HPO42- რჟ Ag3PO4 + H+

HPO42- + H+ რჟ Ag3PO4 + H2PO4-

3Ag+ + 2HPO42- რჟ Ag3PO4 + H2PO4-

2. Jony Ba2+.

Wytrącają z obojętnych roztworów zawierających jony PO43- biały bezpostaciowy osad wodorofosforanu (V) baru BaHPO4.

HPO42- + Ba2+ რჟ BaHPO4.

3. Molibdenian (V) amonu, (NH4)2 MoO4. [(NH4)6Mo7O24.4H2O]

W nadmiarze stężonego HNO3 wytrąca na zimno z roztworów zawierających jony PO43- jasnożółty, drobnokrystaliczy osad.

• Jon ortoarsenianowy (V), AsO₄^3-

AsO43- jest anionem kwasu ortoarsenowego (V) - H3AsO4

• Jon ortoarsenianowy (III) - AsO₃^3-

AsO33- jest anionem kwasu ortoarsenowego (III)

GRUPA V

Do V grupy anionów zalicza się jony:

• azotanowy (V) - NO₃^-

• choranowy (V) - ClO₃^-

• chloranowy (VII) - ClO₄^-

• manganianowy (VII) - MnO₄^-

Jony Ag+ jak i jony Ba+ nie wytrącają osadów z roztworów zawierających tylko powyższe aniony.

• Jon azotanowy (V), NO₃^-

Jon NO3- jest anionem mocnego kwasu azotowego (V) - HNO3.

1. Jony Ag+ i jony Ba2+.

Nie wytrącają osadów z roztworów zawierających tylko jony NO3.

2. Stężony H2SO4

Rozkłada azotany (V) z wydzieleniem tlenu i brunatnego NO2.

4NaNO3 + 2H2SO4 რჟ 2Na2SO4 + 4HNO3

4HNO3 რ 2H2O + 4NO2 + O2

4NaNO3 + 2H2SO4 რ 2H2O + 2Na2SO4 + 4NO2 + O2

3. FeSO4 w obecności stężonego HSO4

Daje z azotanami (V) brunatne zabarwienie na skutek utworzenia jonu Fe(NO)2+, rozkładającego się przy ogrzaniu.

3Fe2+ + NO3- + 4H+ რ 3Fe3+ + NO + 2H2O

Fe2+ + NO რჟ Fe(NO)2+

3. Jodki

W rozcieńczonym roztworze, w odróznieniu do azotanów (III), azotany (V) nie utleniają I- do I2

• Jon chloranowy (V), ClO₃^-

Jon ClO3- jest anionem mocnego kwasu chlorowego (V) - HClO3 istniejącego tylko w roztworze wodnym.

1. Jony Ag+ i jony Ba2+.

Nie wytrącają osadów z roztworów zawierających tylko jony ClO3-

• Jon chloranowy (VII), ClO₄^-

Jon ClO4- jest anionem kwasu chlorowego (VII) - HClO4.

1. Jony Ag+ i jony Ba2+.

Nie wytrącają osadów z roztworów zawierających tylko jony ClO4-

• Jon manganianowy (VII), MnO₄^-

Jon MnO4- jest anionem mocnego kwasu manganowego (VII) - HMnO4.

1. Jony Ag+ i jony Ba2+.

Nie wytrącają osadów z roztworów zawierających tylko jony MnO4-

2. Nadtlenek wodoru, H2O2

Dodany do roztworu zawierającego jony MnO-4, zakwaszonego rozcieńczonym H2SO4, odbarwia go z wydzieleniem tlenu.

2MnO-4 + 6H+ + 5H2O2 რ 2Mn2+ + 8H2O + 5O2

3. Stężony HCl

Ogrzewany z manganianem (VII) wydziela Cl2

2MnO-4 + 16H+ + 10Cl- რ 2Mn2+ + 5Cl2 + 8H2O

4. Roztwór KOH

Ogrzewany ze stężonym roztworem KMnO4 tworzy zielony roztwór mngnianu (VI) i wydziela tlen.

4MnO-4 + 4OH- რ 4MnO2-4 + 2H2O + O2

GRUPA VI

Do VI grupy anionów zalicza się jony:

• siarczanowy (VI) - SO₄^2-

• fluorkowy - F^-

• heksafluorokrzemianowy - SiF₆^2-

Jony Ag+ nie wytrącają osadu z roztworów zawierających aniony VI grupy

Jony Ba+ z roztworów zawierajacych aniony VI grupy wytrącją białe osady nierozpuszczalne w rozcieńczonych kwasach i wodorotlenkach.

• Jon siarczanowy (VI), SO₄^2-

Jon SO2-4 jest anionem dwuzasadowego kwasu siarkowego (VI) H2SO4.

1. Jony Ag+.

Z rozcieńczonych roztworów zawierających tylko jony SO2-4 jony Ag+ osadu nie wytrącają.

Z roztworów bardziej stężonych może się wydzielić biały, krystaliczny osad siarczanu (VI) srebra (I) Ag2SO4

2. Jony Ba+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony SO2-4 biały, krystaliczny osad siarczanu (VI) baru BaSO4

Ba+ + SO2-4 რ BaSO4

3. Jony Pb2+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony SO2-4 biały, krystaliczny osad siarczanu (VI) ołowiu (II) PbSO4

Pb2+ + SO2-4 რ PbSO4

• Jon fluorkowy, F^-

Jon F- jest anionem dość słabego kwasu fluorowodorowego.

• Jon heksafluorokrzemianowy, SiF₆^2-

Jon SiF2-6 jest anionem kwasu heksafluorokrzemowego H2SiF6.

GRUPA VII

Do VII grupy anionów zalicza się jony krzemianowe:

• jon krzemianowy - SiO₃^2-

• Jon krzemianowy, SiO₃^2-

Jon SiO2-3 jest anionem bardzo słabego koloidowego kwasu krzemowego (VI) H2SiO3.

1. Jony Ag+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony SiO2-3 jasnożółty osad krzemianu srebra (I) Ag2SiO3.

2Ag+ + SiO2-3 რ Ag2SiO3

2. Jony Ba+.

Wytrącają z roztworów zawierających jony SiO2-3 biały osad krzemianu baru BaSiO3.

2Ba2+ + SiO2-3 რ BaSiO3

3. Rozcieńczone kwasy: HCl, HNO3, H2SO4.

Wytrącają z roztworów krzemianowych (zwłaszcza po podgrzaniu) galaretowaty, półprzezroczysty osad mieszaniny kwasów krzemowych.

SiO2-3 + 2H+რ H2SiO3

4. Sole amonu

Wytrącają z roztworów krzemianów galaretowaty, osad H2SiO3 mieszaniny kwasów krzemowych.

SiO2-3 + 2H2O რჟ H2SiO3 + 2OH-

2NH+4 + 2OH- რჟ 2(NH3.H2O)

8

---