II ZASADA TERMODYNAMIKI W PROCESACH BIOLOGICZNYCH

Entropia organizmu żywego, stanowiącego układ otwarty, zmienia się zgodnie ze wzorem:

- przyrost entropii w jednostce objętości w czasie dt (CHYBA)

Organizm wymienia z otoczeniem entropię (otrzymuje entropię z pokarmem i oddaje entropię wraz ze zdegradowanymi produktami przemiany materii). Wymieniona z otoczeniem entropia jest ujemna. Równocześnie w organizmie zachodzą procesy nieodwracalne, tworzące entropię .

W organizmie dojrzałym (nie zmieniającym swojej biomasy) szybkość tworzenia entropii jest równa szybkości jej oddawania:

Entropia organizmu nie zmienia się w czasie, organizm znajduje się w stanie stacjonarnym.

W stanie stacjonarnym ciągle czynne są procesy nieodwracalne, powodujące psucie porządku - tworzące entropię. Przeciwstawiają im się procesy konstruktywne związane z wymianą entropii z otoczeniem - zmniejszające entropię.

Utrzymanie organizmu przy życiu jest okupione wzrostem entropii otoczenia. Jeśli za układ uważać organizm wraz z otoczeniem, to będzie to układ izolowany. Wtedy - zgodnie z II zasadą term. - entropia układu może tylko rosnąć:

„Życie, jak każdy inny proces, zwiększa entropię przyrody.”

Endriu Pilawski

Tylko dla orłów:

Organizmy młode w trakcie rozwoju oddają do otoczenia więcej ciepła, więc źródło entropii jest większe od - wymaganego zasadą Prigogine'a - minimum. Świadczy to o żywiej zachodzących procesach metabolizmu i większej aktywności organizmu. Można zaryzykować stwierdzenie, że szybkość produkcji entropii jest miarą żywotności organizmu.

---