Rozwój dziecka

do 2 roku życia.

Prezentacja:

Natalia Olszewska

Pedagogika, rok I, gr. I

Nr albumu : 045249

W pierwszym roku życia

dziecko nabywa wszystkich

najważniejszych umiejętności,

które w ciągu kolejnych lat

rozwija i doskonali. W żadnym

innym okresie jego rozwój nie

przebiega tak intensywnie,

jak w ciągu tych pierwszych

dwunastu miesięcy.

W pierwszym roku u dziecka rozwijają się

najważniejsze funkcje:

• raczkowanie
• siadanie
• chodzenie
• chwytanie
• percepcja (postrzeganie zmysłowe i

zdolność pojmowania)

• zachowania społeczne
• mówienie i rozumienie mowy

RACZKOWANIE

W ciągu pierwszych dwunastu
miesięcy dziecko rozwija takie
umiejętności, które pozwalają mu
osiągnąć wyprostowaną postawę.
Stopniowo niemowlę podnosi się z
położenia na brzuchu. Najpierw unosi
głowę, podpiera się na
przedramionach, potem na rękach i
kolanach. W końcu nadchodzi moment,
gdy zaczyna raczkować. Raczkując,
ćwiczy wszystkie mięśnie, koordynację
i równowagę niezbędne do
późniejszego chodzenia.

SIADANIE

By osiągnąć pozycję siedzącą,
dziecko musi nauczyć się trzymać
prosto głowę, zginać biodra i
skręcać tułów. Najpierw obraca się
na bok i opiera na przedramieniu,
potem tylko na dłoni. Jeśli znajdzie
podparcie, z czasem podciągnie się
do góry, prostując jednocześnie
górną część ciała. Dzieje się to
około 10. miesiąca. Świat oglądany
z tej perspektywy bardzo się
maluszkowi podoba.

CHODZENIE

Zanim dziecko zacznie chodzić, musi
opanować stanie. Ćwiczy więc
równowagę, przykucając na całych
stopach, to znów prostując biodra i
kolana (sprężynowanie). Z czasem
udaje mu się wstać, trzymając się
jakiegoś mebla.
W swoje pierwsze urodziny niektóre
dzieci potrafią przejść samodzielnie
kilka kroków, choć większość
doskonali tę umiejętność przez
następnych kilka miesięcy.

CHWYTANIE

U noworodka piąstki są zamknięte.
Musi minąć około 6. miesięcy,
zanim dziecko nauczy się
precyzyjnie i pewnie uchwycić
zabawkę i trzymać ją w rączkach.
Później zaczyna ją również
świadomie upuszczać. Około 12.
miesiąca potrafi podać jakiś
przedmiot, gdy wyciągniemy po
niego rękę. Umiejętność chwytania
jest ważna dla rozwoju
samodzielności (ubieranie,
jedzenie) i nawiązywania
kontaktów z innymi ludźmi (gesty
powitania, dotyk).

ROZWÓJ PERCEPCJI

Zmysłami dziecko odbiera różne
bodźce ze świata zewnętrznego.
Dostrzega przedmioty, ich kolor,
fakturę, formę, wielkość. Poznaje
tony i odgłosy. Wszystkie te
wrażenia zmysłowe próbuje
powiązać ze sobą, wyciąga
wnioski. Z miesiąca na miesiąc
nasz maluszek dostrzega coraz
więcej z tego, co je otacza i co
dzieje się wokół. Uczy się
obserwować i korzysta z
wcześniejszych doświadczeń (np.
wie, że gdy pociągnie za sznurek,
przyciągnie zabawkę do siebie).

ZACHOWANIA SPOŁECZNE

Przywiązanie, fizyczna bliskość, ścisły
wzajemny kontakt dziecka z rodzicami
to niezbędne warunki rozwoju
społecznego. Pierwszą formą miłego,
pozytywnego kontaktu dziecka z
drugim człowiekiem jest kontakt z
matką podczas karmienia piersią.
Wtedy noworodek czuje jej bliskość,
ciepło i miłość. W ciągu kolejnych
miesięcy uczy się uśmiechać, widząc
znajomą twarz, odróżnia osoby sobie
znane od obcych. Około 7. miesiąca
zaczyna nawiązywać aktywnie kontakt
z najbliższymi – wyciąga rączki, bawi
się w „A kuku!”. Pod koniec pierwszego
roku korzysta z różnych możliwości
kontaktu i komunikacji.

MOWA

Pierwszym dźwiękiem, jakie wydaje
nasze maleństwo, jest głośny krzyk. W
ten sposób dziecko sygnalizuje swoje
potrzeby. Przez następne miesiące
przechodzi kolejne etapy rozwoju
mowy – od gaworzenia, przez
podwójne sylaby, do pierwszego
mającego sens słowa. Dziecko uczy się
mówić, ale i coraz więcej rozumie.
Około roku potrafi odnaleźć wzrokiem
przedmiot, o który jest pytane, a
nawet przynosi go, co znaczy, że
rozumie proste polecenia.

Rozwój dziecka w 2. roku
życia już nie jest tak
błyskawiczny jak pierwszy.
Mimo to, rozpoczynając 2.
rok, maluch nadal zdobywa
szybko wiele nowych
umiejętności.

UMIEJĘTNOŚCI DZIECKA

Już na początku 2. roku życia maluch
uczy się chodzić a następnie biegać. Z
całą możliwą dla siebie determinacją
doskonali tę sztukę, przez co bardzo
szybko staje się wszędobylski. Coraz
sprawniejsze poruszanie się
wykorzystuje nie tylko w celu
chodzenia i biegania ale również
„zdobywania” wszelkich przedmiotów,
które znajdą się w jego zasięgu. Łączy
się to z wdrapywaniem się na krzesła,
kanapy, fotele, schody i wszelkie inne
podwyższenia.

Ponadto, ciągle niezaspokojona ciekawość
skłania dziecko do ściągania na siebie
wszelkiego rodzaju przedmiotów, chwytania tego
co się uda a następnie rzucania tym o ziemię.
Jest to okres, w którym rodzice szczególną
uwagę powinni zwrócić na bezpieczeństwo
dziecka. Powinni zabezpieczyć wszelkie gniazdka
elektryczne, nie stawiać ciężkich lub gorących
rzeczy w miejscu, z którego dziecko mogłoby je
ściągnąć, usunąć z zasięgu malucha wszelkie
chemikalia (w tym środki czystości) oraz leki i
inne substancje niebezpieczne dla dziecka. Takie
zachowanie naładowane energią trwa zwykle do
końca 2. roku życia. Po tym okresie można liczyć
na to, że dziecko stanie się spokojniejsze i
bardziej posłuszne.

ZABAWY

Do ulubionych zabaw w tym wieku
najczęściej zalicza się budowanie z
klocków i burzenie budowli,
wkładanie i wyjmowanie
mniejszych przedmiotów z dużych
naczyń, mazanie kredkami,
niestety nie tylko po papierze,
oraz darcie papieru na strzępy.

CZYNNOŚCI FIZJOLOGICZNE

• Pod koniec 2. roku życia część dzieci

potrafi już załatwiać się do nocnika.
Jednak nie jest powodem do
zmartwienia to, że maluch, który
ukończył 2. rok życia w dalszym
ciągu załatwia się do pieluszki. To
również jest naturalne dla tego
wieku.

SEN

Układanie do snu dwuletniego malucha
może sprawiać problem, ponieważ
dziecko niechętnie rozstaje się ze
swoimi rodzicami. Dlatego pod koniec
drugiego roku życia przed zaśnięciem
bez przerwy zgłasza jakieś potrzeby
typu „pić”, „buzi” oraz ma swój zestaw
przedsennych rytuałów. Natomiast
sam sen powinien być spokojny i
mocny.