OGRANICZENIA

AKTYWNOŚCI

RUCHOWEJ

Dynamiczny rozwój nauki i techniki przełomu wieku XX i XXI stał się

dla ludzi motorem wszelkiego postępu. Ludzie pochłonięci troską o

wygodę życia, zapominają o swojej biologicznej egzystencji. Szybki

rozwój cywilizacji kojarzy się coraz częściej z niepewnością i

zagrożeniem. Zagrożenie to tkwi w eliminowaniu z ludzkiego życia

ruchu i pracy fizycznej, a także w dewastacji i zanieczyszczeniu

środowiska naturalnego.

 

„Model życia 5F ”

    Fotel bujany… 

                    

                                  

    Filcowe bambosze…

Fistaszki (dla dzieci, oczywiście…) 

Flaszka chmielowego płynu
(dla

dorosłych 

–

oczywiście…)

 

Film na video (DVD)

PRZYCZYNY OGRANICZEŃ RUCHU:

1.      Brak dostatecznej aktywności fizycznej:

-udogodnienia cywilizacyjne, środki komunikacji, automatyzacja

(różnego rodzaju maszyny)

- środki masowego przekazu (zabierają coraz więcej wolnego

czasu i zmuszają do biernego trybu życia).

2.      Nie właściwe odżywianie się

3.      Stres

4.      Dolegliwości układu ruchu (zwyrodnienia, zwichnięcia,

złamania, stany zapalne stawów)

5.      Niedobór dopaminy (wytwarzana przez neurony

ośrodkowego układu nerwowego spełnia wiele funkcji w

naszym organizmie . W układzie pozapiramidowym jest

odpowiedzialna za napęd ruchowy, koordynacje oraz

napięcie mięsni.

Jej niedobór powoduje chorobę Parkinsona powolne ruchy
anemiczne, mięśnie nadmiernie napięte , trzęsienie rąk i
nóg, twarz smutna przypominająca kamienną maskę)

HIPOKINEZJA

HIPOKINEZJA

niedostatek ruchu, wysiłku fizycznego, negatywne dla

zdrowia osobniczego i społecznego zjawisko nasilające się

w II. poł. XX w., polegające na dysproporcji pomiędzy

zwiększającym się obciążeniem układu nerwowego,

a zmniejszającym się obciążeniem układu ruchowego.

Prowadzi do zaburzeń w zakresie układów: sercowo-

naczyniowego, trawiennego, autonomicznego,

psychonerwowego a także negatywnie wpływa na rozwój

zdolności motorycznych i postawę ciała.  

AKINEZJA

AKINEZJA

bezruch; stan pojawiający się w przypadku uszkodzeń

układu pozapiramidowego, występuje m.in. W chorobie

Prakinsona oraz po przyjęciu neuroleptyków lub leków

uspokajających.

-brak ruchów lub ich znaczne upośledzenie wywołane

uszkodzeniem obwodowego narządu ruchu, zaburzenia w

układzie nerwowym lub na tle psychicznym

Zarówno brak jak i niewystarczająca ilość wysiłku

fizycznego doprowadza do zaburzeń poszczególnych

układów organizmu człowieka. 

W obrębie układu krążenia obserwujemy między

innymi:

• zmniejszenie objętości wyrzutowej i pojemności

minutowej (wzrost  częstotliwości skurczów mięśnia

sercowego)

• upośledzenie przewodzenia impulsów w sercu

• zmniejszenie zapotrzebowania tkanek na tlen

• zmniejszenie objętości krwi

• zmniejszenie aktywności unerwienia współczulnego

serca

• zmniejszenie napięcia i zanik mięsni szkieletowych

• skłonność do powstawania żylaków kończyn dolnych

• zwiększenie ryzyka nadciśnienia tętniczego

• zwiększenie krzepliwości krwi

Wpływ bezruchu na mięśnie szkieletowe m.in.:

• zmniejszenie masy ciała na skutek zaniku mięśni

(obniżenie siły mięśniowej)

• redukcja zawartości białek kurczliwych i liczby

mitochondriów

• mniejsza wrażliwość na insulinę

• zwiotczenie i stopniowy zanik mięśni

Wpływ na układ odpornościowy m.in.:

• zmniejszenie właściwości bakteriobójczych skóry

• zmniejszenie zdolności fagocytarnej granulocytów

obojętnochłonnych

• zmniejszenia odporności swoistej i odporności

nieswoistej ustroju

Wpływ na układ kostno-stawowy m.in.:

• wzrost wydalania jonów wapnia oraz fosforanów z

moczem, kałem i potem

• atrofia kości stopniowe zmniejszanie się objętości

komórki, tkanki, narządu lub części ciała

• zmniejszenie gęstości kości kończyn dolnych-rozwój

osteoporozy

• demineralizacja kości

• zwiększa ryzyko uszkodzeń stawów

• słabsze odżywianie tkanki kostnej i chrzęstnej

• zmniejszają się zakresy ruchomości stawów co związane

jest z występowaniem przykurczów mięśni, więzadeł,

torebek stawowych a także miękkich tkanek

okołostawowych

Wpływ na układ pokarmowy m.in.:

• zmniejszenie metabolizmu (malejące zapotrzebowanie

na składniki odżywcze)

• wzrost skłonności do otyłości (magazynowanie przez

tkankę tłuszczową nadmiernej ilości węglowodanów)

• mniejsza zdolność przyswajania glukozy przez tkanki

oraz wrażliwość na

• skłonność do zaparć, tworzenia się przepuklin.

Wpływ na układ oddechowy m.in.:

• zmniejszenie liczby mitochondriów i enzymów

niezbędnych do przeprowadzania procesów tlenowych

• zmniejszenie pojemności życiowej płuc i maks.

wentylacji płuc

• trudności z wymianą gazową

Wpływ na układ nerwowy m.in.:

• zaburzenia czucia priopriocetywnego

• osłabia koordynację ruchową,

• spadek produkcji niektórych neuroprzekaźników w

mózgu (np. noradrenaliny, beta-endorfiny) co może

prowadzić do depresji

• pogorszenie ostrości wzroku

• podwyższenie progu odczucia dźwięku

• zaburzenia  w utrzymaniu równowagi i fizjologicznego

chodu

• zaburzenia snu i koncentracji

• bóle głowy

• pogorszenie sprawności psychomotorycznej

Wpływ na metabolizm i skład płynów ustrojowych

m.in.:

• zmniejszenie objętości płynów

• wzmożone wydalanie jonów Na+,K+,Ca2+

• zmniejszenie liczby erytrocytów

• zmniejsza się ilość hemoglobiny i fibrynogenu

CIEKAWOSTKI!!!

CIEKAWOSTKI!!!

narząd nieużywany zanika, przykładem jest oczodół flądry

(ryba głębinowa, której oko uległo zanikowi w wyniku

braku promieni świetlnych czyli w wyniku braku ćwiczenia

oka promieniami świetlnymi).

po kilku miesiącach leżenia w łóżku, człowieka trzeba na

nowo uczyć chodzić; drastycznie spada odporność na

choroby!!! Organizm ludzki zaprogramowany jest na 130

lat życia lub 3 miliardy skurczów serca. Trening fizyczny

obniża tętno, obniża ciśnienie tętnicze krwi, cofa wiek

biologiczny; zatem warto dbać o zdrowie i ćwiczyć!

WSKAZÓWKI DLA PRZYSZŁYCH FIZJOTERAPEUTÓW

WSKAZÓWKI DLA PRZYSZŁYCH FIZJOTERAPEUTÓW

1. Analiza wydolności w wykonaniu zadań funkcjonalnych

2. Współpraca z lekarzem prowadzącym informacje o wpływie leków

stosowanych aktualnie przez chorego na zaburzenia funkcji
ruchowych

3. W ustaleniu celu i strategii swoich działań fizjoterapeuta posługuje

się wieloma testami

4. Indywidualne dostosowanie programu ćwiczeń do aktualnej

sprawności chorego

5. Choroba utrudnia wykorzystanie spożytych pokarmów, sprzyja

obstrukcjom, a one hemoroidom

6. Sprzyja paradentozie

7. Choroba ta osłabia ścięgna i mięśnie, w skrajnych przypadkach

powoduje ich zanik

8. Wzmaga się dysbalans mięśniowy- mięśnie mocne ulegają

przykurczom, mięśnie słabsze ulegają rozciąganiu, osłabiają się

9. Systematyczność

10. Masaże

11. Konsekwentna współpraca oraz edukacja i zmotywowanie chorego

i jego rodziny do prowadzenia działań zmierzających do
utrzymania optymalnej sprawności

12. Zapewnienie przez rodzinę pomocy w zakresie dostosowania

otoczenia w ułatwieniu poruszania się i bezpieczeństwa (np.: maty
antypoślizgowe w wannie, brodziku, uchwyty w łazience, wysokie
siedzisko ulubionego przez chorego krzesła czy fotela)

Autorzy:

Wstęp i przyczyny ograniczeń – Justyna Rożek

Hipokinezja – Urszula Wójcik

Akinezja – Katarzyna Szendzielorz

Wskazówki dla przyszłych fizjoterapeutów – Paula
Tomaszewska

Wykonanie prezentacji – Aleksandra Rabanda