st. bryg. dr inż. Witold Skomra

Podział kompetencji pomiędzy

organami administracji

publicznej podczas zwalczania

katastrof i klęsk żywiołowych

Czy Komendant Powiatowy

PSP

oraz odpowiednio Wojewódzki

i Główny kierują akcjami

ratowniczymi?

Ustawa o ochronie przeciwpożarowej art. 25:
Kierujący działaniem ratowniczym może:
• zarządzić ewakuację osób i mienia
• wstrzymać ruch drogowy i wprowadzić zakaz przebywania osób

postronnych w rejonie działań ratowniczych

Ustawa o Państwowej Straży Pożarnej art. 21 ust.2
W okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności

strażak kierujący akcją ratowniczą ma prawo zarządzenia:

  1)  ewakuacji ludzi i mienia z terenu objętego akcją

ratowniczą;

• 2)  koniecznych prac wyburzeniowych i rozbiórkowych;
• 3)  wstrzymania komunikacji w ruchu lądowym;



powołanie kierującego odbywa
się na zasadach ustalonych
ustawą



zakres jego kompetencji
reguluje rozporządzenie Rady
Ministrów



działanie kierującego jest
prowadzone w imieniu i na
rachunek skarbu państwa



kierujący ma prawo
oddziaływania władczego w
formie wydawania decyzji
administracyjnych łącznie z
obowiązkiem ich
wyegzekwowania



powołanie

organu

musi

odbywać się na gruncie prawa



organ musi mieć wyraźnie
określony

prawem

zakres

kompetencji



działanie organu odbywa się
w imieniu i na rachunek
państwa



organ ma prawo działania
władczego (w formie
stanowienia aktów
normatywnych, sprawowania
kontroli, wydawania decyzji lub
wyroków) łącznie z możliwością
działania egzekucyjnego

W przypadkach określonych szczególnymi
przepisami jako organ egzekucyjny w zakresie
egzekucji

administracyjnej

obowiązków

o charakterze niepieniężnym działa każdy organ
Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu lub Straży Granicznej, organ
Państwowej Inspekcji Pracy wydający decyzję
w pierwszej instancji, organ straży pożarnej
kierujący akcją ratowniczą, a także inne
organy

powołane

do

ochrony

spokoju,

bezpieczeństwa, porządku, zdrowia publicznego
lub mienia społecznego.

STREFA

0

STREFA

DZIAŁAŃ

STREFA

IZOLACJI

K

IE

R

O

W

N

IK

A

K

C

JI

R

A

T

O

W

N

IC

Z

E

J

STREFA DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH

EWAKUACJA

OBSZAR ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

W

Ó

JT

SZPITAL

S

T

A

R

O

S

T

A

W

O

JE

W

O

D

A

OCHRONA

ŚRODOWISKA

INSPEKCJA

SANITARNA

PUNKT

SEGREGACJI

RANNYCH

K

IE

R

O

W

N

IK

A

K

C

JI

R

A

T

O

W

N

IC

Z

E

J

STREFA DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH

OBSZAR ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

W

Ó

JT

S

T

A

R

O

S

T

A

W

O

JE

W

O

D

A

SZTAB

KIERUJĄCEGO DZIAŁANIAMI

ZESPÓŁ

REAGOWANIA KRYZYSOWEGO

ZESPÓŁ

REAGOWANIA KRYZYSOWEGO

ZESPÓŁ

REAGOWANIA KRYZYSOWEGO

K

IE

R

O

W

N

IK

A

K

C

JI

R

A

T

O

W

N

IC

Z

E

J

STREFA DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH

OBSZAR ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

W

Ó

JT

S

T

A

R

O

S

T

A

W

O

JE

W

O

D

A

Jakie relacje występują

pomiędzy tymi organami i

czy zmieniają się one po

wprowadzeniu stanu klęski

żywiołowej?

KIEROWNIK

AKCJI RATOWNICZEJ

STREFA DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH

OBSZAR ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

W

Ó

JT

S

T

A

R

O

S

T

A

W

O

JE

W

O

D

A

Prowadzenie akcji

ratowniczej

• Organizacja struktury

dowodzenia.

• Wydawanie decyzji

administracyjnych.

• Określanie zadań dla

uczestników działań.

Wsparcie i koordynacja

•Organizacja sztabu

•dowodzenia strategicznego.

•Uruchamianie sił podległych administracji

niezespolonej.

•Uruchamianie grup międzypowiatowych.

•Uruchamianie odwodów wojewódzkich i

centralnych.

•Uruchomienie dowodzenia pod nadzorem

eksperckim.

Organizacja ratownictwa

•Organizacja sztabu

dowodzenia taktycznego.

•Uruchamianie odwodów

powiatowych.

Socjalna ochrona ludności

•Ewakuacja zbiorowa.

•Ewakuacja indywidualna.

•Zapewnienie odzieży

osobom po dekontaminacji.

W czasie stanu klęski żywiołowej organy władzy
publicznej

działają

w dotychczasowych strukturach organizacyjnych
państwa i w ramach przysługujących im kompetencji,
z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy

Dz.U. 2002 nr 62 poz.
558

STREFA DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH

OBSZAR ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

W

Ó

JT

S

T

A

R

O

S

T

A

W

O

JE

W

O

D

A

K

IE

R

O

W

N

IK

A

K

C

JI

R

A

T

O

W

N

IC

Z

E

J

STREFA DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH

OBSZAR ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

W

Ó

JT

S

T

A

R

O

S

T

A

W

O

JE

W

O

D

A

K

IE

R

O

W

N

IK

A

K

C

JI

R

A

T

O

W

N

IC

Z

E

J

„Plany są niczym, planowanie jest

wszystkim”

Dwight D. Eisenhower

•

celem planowania jest jedynie sporządzenie dokumentu
planistycznego bez jego wdrożenia;

•

uczestnicy przyszłych działań nie angażują się w powstanie
planu, a w skrajnych przypadkach mogą nawet nie wiedzieć
o zadaniach jakie plan na nich nakłada;

•

planowanie nie zostało zintegrowane wokół dokumentu
zasadniczego w efekcie czego w różnych planach występują
te same siły i środki;

•

planowanie jest tak szczegółowe, że czytający nie jest w
stanie ogarnąć całości;

•

decydent założył, że wraz z powstaniem planu albo
zagrożenie przestało istnieć, albo przynajmniej przestał
istnieć problem likwidacji zagrożenia

Syndrom papierowego planu

1.

Plan musi być maksymalnie krótki, tak by czytający był w
stanie ogarnąć całość zawartej w nim treści;

2.

Powinien się skupiać na zadaniach do wykonania i
jednoznacznie przyporządkować osoby odpowiedzialne za
ich wykonanie, natomiast wykazy sił i środków powinny się
znaleźć w załącznikach branżowych;

3.

Plany powinny szczegółowo opisywać tylko zadania
wykonywane wspólnie przez różne podmioty lub osoby
(wewnętrzne procedury poszczególnych służb nie są
przecież elementem wspólnego planowania);

4.

Plany szczegółowo powinny opisywać te elementy struktury
organizacyjnej tworzonej w czasie działań, które wymagają
technicznego lub osobowego zaangażowania różnych służb
(np. Wspólne sztaby dowodzenia, ich obsada i wyposażenie
techniczne).

Zintegrowane planowanie

operacyjne

Realizowan

ie

(testowani

e)

Rozpoznawani

e

Analizowanie

Planowanie

Wdrażanie

Cykl planowania operacyjnego

•

Kierujący akcją ratowniczą to organ administracji ogólnej
taki sam jak wójt, starosta czy wojewoda, choć oczywiście
realizujący inne zadania i na odmiennych zasadach.

•

Warunkiem powodzenia działań ratowniczych w czasie
katastrof
z

udziałem

wielu

poszkodowanych

jest

dobre

współdziałanie wszystkich czterech zasadniczych organów
administracji

publicznej

odpowiedzialnych

za

przygotowanie

i

przeprowadzenie

działań

w podległych sobie obszarach.

•

Nowoczesne planowanie działań to nie sporządzenie
papierowego planu, lecz techniczne i organizacyjne
przygotowanie zespołów, które będą wspierać decydentów
wydających decyzje.

1.

Zespoły reagowania kryzysowego są niezmiernie istotnymi
elementami wspomagającymi działania uprawnionych organów
administracji publicznej nie tylko w odniesieniu do działań
prowadzonych na obszarze zarządzania kryzysowego, ale
również

w

zakresie

przygotowania

i wsparcia działań prowadzonych przez kierującego akcją
ratowniczą;

2.

Zakresy działania poszczególnych zespołów reagowania
kryzysowego powinny uwzględniać nie tylko zadania wynikające
z ustawy o stanie klęski żywiołowej i rozporządzenia wydanego
na jej podstawie, ale również zadania ustawowe wynikające z
ustawy o ochronie przeciwpożarowej;

3.

W planach reagowania kryzysowego należy wyeliminować
przypadki, gdy organom administracji ogólnej przypisano
zadania dowódcze związane

z

prowadzeniem działań

ratowniczych;

4.

Należy

zdecydowanie

ograniczyć

ilość

i

obszerność

poszczególnych planów wojewódzkich na rzecz planów
wspólnych maksymalnie uogólnionych;

5.

Stale

należy

doskonalić

zarówno

zespoły

sztabowe

przygotowywane na potrzeby kierującego akcją ratowniczą, jak
i obsady zespołów reagowania kryzysowego.