Mgr Urszula Glińska

Komunikacja interpersonalna, w. 2

Komunikacja interpersonalna, w. 2

http://www.iopeningmarketing.com

1.

Zajęcia organizacyjne: przedstawienie tematyki przedmiotu, kryteriów

oceny, warunków zaliczenia

2.

Wprowadzenie do komunikacji interpersonalnej: „alfabet” socjologii i

psychologii: samoświadomość i świadomość obecności innych:

wartości, normy, kultura.

3.

„Alfabet” socjologii i psychologii: istota komunikacji jako interakcja,

komunikacja w perspektywie transakcyjnej, komunikacja synergiczna.

4.

Komunikacja werbalna.

5.

Aktywne słuchanie.

6.

Komunikacje niewerbalna, cz. 1.

7.

Komunikacja niewerbalna, cz. 2.

8.

Męskie i kobiece style ekspresji.

9.

Komunikacja w grupach – związki społeczne.

10.

Konflikt i komunikacje defensywna. Asertywność.

11.

Komunikowanie się między kulturami.

12.

Jak mówić, by Cię słuchano – wskazówki praktyczne.

13.

Jak mówić, by Cię słuchano – wskazówki praktyczne.

14.

Zaliczenie

15.

Oceny

Treść wykładu

Treść wykładu

Komunikacja to

wymiana informacji

między jej uczestnikami.

Nośniki danych:



słowa (komunikacja werbalna),



gesty,



teksty,



obrazy,



dźwięki



inne znaki

Istota komunikacji

Ważne jest, aby były one zrozumiałe dla nadawcy i odbiorcy.

to psychologiczny proces, dzięki któremu człowiek przekazuje i
otrzymuje informacje w bezpośrednim kontakcie z inną osobą.

Jest to proces, który zachodzi nieustannie, bowiem przez cały
czas swoją postawą ciała, mimiką, gestykulacją, słowami
przekazujemy określone informacje.

KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA

skuteczność komunikacji

treść wypowiedzi jest zrozumiana

zgodnie z intencjami nadawcy

przekazu

NADAWCA

NADAWCA

KOMUNIKAT

KOMUNIKAT

ODBIORCA

ODBIORCA

Klasyczny schemat komunikacyjny

Model komunikacji dwustronnej

KODOWANIE

następuje w momencie

przekształcenia treści na

system gestów i symboli

DEKODOWANIE

następuje w momencie

przekształcenia komunikatu

przez słuchacza. Odbywa się

w 2. etapach: 1) odbiorca

otrzymuje komunikat, 2)

zaczyna go przetwarzać.

1. Treść:

ekspresja werbalna: słowa + gramatyka  semantyczne

frazy, budowanie wypowiedzi i jej interpretacja

2. Kontekst wypowiedzi:

ekspresja niewerbalna: ton głosu, kontakt

wzrokowy, mowa ciała, czyli ekspresja niewerbalna.

Na ogólną ocenę wypowiedzi wpływ mają:

 słowa w 7%,

 przekaz zawarty w tonie głosu w 38%,

 przekaz zawarty w mimice twarzy w 55%.

Determinanty procesu dekodowania/komunikacji

pomyślane

pomyślane

wykorzystywane

wykorzystywane

zapamiętane

zapamiętane

powiedziane

powiedziane

usłyszane

usłyszane

zrozumiane

zrozumiane

zagubione

zagubione

100%

100%

80%

80%

60%

60%

40%

40%

20%

20%

„

„

realność” komunikacji

realność” komunikacji

to odwrócenie komunikacji, jest to wyrażona

REAKCJA NA KOMUNIKAT

REAKCJA NA KOMUNIKAT

2 typy sprzężeń zwrotnych:

 bezpośrednie

bezpośrednie

wyrażenie np.: potakiwanie głową,

 pośrednie

pośrednie

, np. wykonanie zadania, zmiana postawy, wzrost efektywności

pracy.

Sprzężenie zwrotne

Sprawność komunikacyjna wg Grabiasa

Sprawność komunikacyjna wg Grabiasa

Sprawność językowa

Sprawność językowa

Sprawność sytuacyjna

Sprawność sytuacyjna

Sprawność społeczna

Sprawność społeczna

Sprawność pragmatyczna

Sprawność pragmatyczna

Warunki aktu komunikacyjnego:

 informacja zostanie przekazana w języku zrozumiałym dla obu stron,

 zaistnieje skuteczny nośnik tej informacji,

 przekaz pozostanie czysty od zniekształceń przez czynniki zewnętrzne (brak
tzw. szumu),

 przekaz spotka się z odbiorem,

 informacja w założeniu będzie przeznaczona dla danego odbiorcy.

 utrudnienia percepcyjne,

 wybiórczość uwagi,

 brak umiejętności decentracji (przyjęcie
perspektywy rozmówcy),

 różnice kulturowe,

 stereotypy (chętniej słuchamy osób o wysokim
statusie społecznym),

 samopoczucie,

 komunikacja równoległa - rozmówcy prowadzą
równocześnie dwa wątki rozmowy, nie słuchając
siebie nawzajem.

Bariery komunikacyjne

Czynniki utrudniające zrozumienie przekazu zawartego w wypowiedzi:

Model komunikowania jako transmisji sygnału

 brak interakcji podmiotów procesu

 pasywny, zaprogramowany, odbiór informacji

 mechaniczne podłączenie odbiorcy do przyswajanej informacji

 brak zmiennych: semantycznych, psychologicznych, społecznych

 dokładność techniczna

[Shannon 1948], przepływ informacji w formie triady:

twórca-wytwór-odbiorca

[Lewin 1947], bramki kontrolujące i dozujące ilość informacji

Model komunikowania jako przepływu informacji

Teoria komunikacji Paula Watzlawicka

(Szkoła Palo Alto) oparta na teorii systemowej

Model komunikacyjny:

Model komunikacyjny:

całościowy, zamknięty, kołowy, interakcyjny, dynamiczny, stabilny,
samoregulujący się system, działający na zasadzie sprzężenia
zwrotnego, w którym relacje odbywają się w obrębie całości jaką
tworzą; oddziałuje na środowisko zewnętrzne, w jakim funkcjonuje
(pozostaje z nim w interakcji), działający w kontekście sytuacyjnym
istniejącym poza systemem.

Pojęcia modelu Watzlawicka

Pojęcia modelu Watzlawicka

#1

#1

CAŁOŚĆ:

wzajemne, zwrotne oddziaływania elementów, interakcja

EFEKT NADSUMOWANIA:

indywidualne cechy są elementami systemu.

HOMEOSTAZA:

stabilność, zachowanie wewnętrznego stanu równowagi;

każda kolejna wymiana przekazów zmniejsza liczbę następnych potencjalnych
przekazów.

REDUNDANCJA

: nadmiarowość, zbyteczne, powtarzające się elementy;

podczas zakłócenia komunikacji stanowią one podstawę dekodowania.

RÓWNOŚĆ KOŃCOWA:

różne stany początkowe mogą prowadzić do tego

samego stanu końcowego (komunikacja w kolistym układzie zamkniętym);
zmiany stanu bardziej determinuje natura procesu, niż stany początkowe. I
odwrotnie: te same warunki wyjściowe mogą doprowadzić do całkowicie
różnych stanów końcowych.

DOSTROJENIE

: nastawienie na konkretną, zadaną wartość, standardy

zachowania i norm.

SPRZĘŻENIE ZWROTNE

: wpływ następstw na dalszy przebieg procesu,

samoregulujący się, zamknięty system sił i urządzeń używanych w celu
otrzymania konkretnej, mierzalnej, zadanej wielkości, czyli parametru
wiodącego, narażonej na zmiany, czyli zakłócenia i szumy.

Pojęcia modelu Watzlawicka

Pojęcia modelu Watzlawicka

#2

#2

dynamiczna, ciągła sekwencja nawzajem zwróconych ku sobie

dynamiczna, ciągła sekwencja nawzajem zwróconych ku sobie

działań społecznych

działań społecznych

powtarzalna

powtarzalna

regularna

regularna

regulowana

regulowana

ODDZIAŁYWANIE SPOŁECZNE, WPŁYW

ODDZIAŁYWANIE SPOŁECZNE, WPŁYW

Komunikacja = INTERAKCJA

Komunikacja = INTERAKCJA

RODZAJE INTERAKCJI

RODZAJE INTERAKCJI

BEZPOŚREDNIE – POŚREDNIE

BEZPOŚREDNIE – POŚREDNIE

„

„

face-to-face”

face-to-face”



rozmowa twarzą w twarz

rozmowa twarzą w twarz



kłótnia

kłótnia



bójka

bójka



sytuacja ćwiczeń

sytuacja ćwiczeń



wykład

wykład



przemówienie

przemówienie



wymiana

wymiana

listów, maili, sms-ów

listów, maili, sms-ów



videokonferencja

videokonferencja



rozmowa przez telefon,

rozmowa przez telefon,



komunikatory

komunikatory



reklama

reklama

Dziękuję za uwagę.