Dr Janusz Radziejowski

Rok

2010

Literatura



Janusz Radziejowski (Red), Planowanie

Janusz Radziejowski (Red), Planowanie

przestrzenne. Stan i problemy ze szczególnym

przestrzenne. Stan i problemy ze szczególnym

uwzglednieniem ochrony środowiska oraz

uwzglednieniem ochrony środowiska oraz

ocen oddziaływania na środowisko,

ocen oddziaływania na środowisko,

Wszechnica Polska, Zeszyty Naukowe 2/2010,

Wszechnica Polska, Zeszyty Naukowe 2/2010,

Warszawa 2010

Warszawa 2010



Grzegorz Buczek (red) Ustawa o planowaniu

przestrzennym przepisy-omówienia-
komentarze, Urbanista, Warszawa 2003

Gospodarka przestrzenna w
Polsce

Gospodarka przestrzenna obejmuje m.in.



Politykę przestrzenną jako działalność wytyczającą

cele i kierunki zagospodarowania przestrzeni



Planowanie przestrzenne – mające na celu w

sposób formalny prowadzić do powstawania

planów przestrzennego zagospodarowania,

będących zapisem konkretnych dyspozycji dot.

kształtowania ładu przestrzennego i przeznaczenie

terenów



Administrację odpowiedzialną za prawidłowe

funkcjonowanie gospodarki przestrzennej



Narzędzia prawne

Planowanie przestrzenne i
ochrona środowiska



Obowiązek sporządzania analiz jaki skutki dla

środowiska przyniesie realizacja planów
( proces ocen oddziaływania na środowisko)



W przypadku mpzp jest prognoza skutków

planu dla środowiska



Prognoza musi być przedłożona wraz z

projektem planu

Poziomy gospodarki
przestrzennej



Krajowy



Wojewódzki



Lokalny – gminny/miejski

Każdy poziom administracji ( oprócz powiatu)
ma obowiązek prowadzić politykę
przestrzenną na swym terenie

Strategie rozwoju



Są to dokumenty niesformalizowane, nie będące

dokumentami prawa, natomiast przedstawiające,
intencje władz danego szczebla jeśli chodzi o
kierunki rozwoju , ze szczególnym zwróceniem
uwagi na problemy gospodarki przestrzennej,
rozwój infrastruktury, wykorzystanie zasobów
naturalnych i ich ochronę, rozwój gospodarki,
problemy społeczne i inne.



Na szczeblu lokalnym dokumenty strategiczne

sporządzane są na ogół z udziałem
społeczeństwa

Odpowiedzialność
administracyjna za prowadzenie
gospodarki przestrzennej



Poziom krajowy – Rząd RP, ale brak jest

jednego organu odpowiedzialnego za
gospodarkę przestrzenną, jest ona w
większości podzielona pomiędzy:



Ministra infrastruktury



Ministra rozwoju regionalnego



Poziom regionalny – samorząd wojewódzki



Poziom lokalny - samorząd lokalny

Podstawy
prawne



Ustawa z 27 marca 2003 roku o planowaniu i

zagospodarowaniu przestrzennym



Ustawy z zakresu ochrony środowiska, a w szczególności:



ustawa - z dnia 27 kwietnia 2001 r. prawo ochrony

środowiska



ustawa z dnia 18 lipca 2001 r.– prawo wodne



ustawa z dnia 16 kwietnia 2004.  o ochronie przyrody



ustawa z 3 września 2008 r o udostępnianiu informacji o

środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w

ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na

środowisko (Dz.U.2008.199.1227



Inne ustawy jak np:



Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r o szczególnych zasadach

przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg

krajowych

Zakres planów
przestrzennego
zagosp

odarowania



Ustalanie podstawowych funkcji terenów (np., osadnictwo,

przemysł, ochrona przyrody , wypoczynek, rolnictwo itp.),

ich powiązania, kształtowanie ładu przestrzennego dla

wyeliminowania konfliktów przestrzennych (funkcjonalnych)



Ograniczanie konfliktów pomiędzy różnymi użytkownikami

przestrzeni



Jednostki osadnicze (osiedla ludzkie – miasta, wsie,

zabudowa, podstawowe parametry zabudowy)



Obiekty infrastruktury technicznej (drogi, linie kolejowe, linie

energetyczne i inne)



Ochrona środowiska, strefy ochrony, strefy uciążliwe i inne



Użytki rolne, leśnictwo



Obiekty infrastruktury społecznej, obiekty kultury, zabytki
i inne…

Cechy planowania
przestrzennego
w Polsce



Brak hierarchii planów (tzn .nie ma

bezpośredniego podporządkowania planów
niższego rzędu planom wyższego rzędu)



Zasadniczym dokumentem prawnym w

systemie planowania przestrzennego są
miejscowe plany przestrzennego
zagospodarowania



Nie ma faktycznie obowiązku posiadania plan

ów dla całych terytoriów miast czy gmin (mpzp
mogą dotyczyć tylko fragmentów gminY)

K

oncepcja Przestrzennego

Zagospodarowania Kraju - KPZK



Minister Rozwoju Regionalnego, z

uwzględnieniem programów resortowych
sporządza KPZK



Rada Ministrów zatwierdza



Organ Doradczy – Państwowa Rada

Gospodarki Przestrzennej – opiniuje projekty i
rekomenduje Rządowi przyjęcie KPZK



Na podstawie KPZK – sporządzane są przez

właściwe resorty – rządowe programy zadań
inwestycyjnych

Planowanie przestrzenne
w województwie



Administracja samorządowa województwa odpowiada

za prowadzenie polityki przestrzennej, monitorowanie

jej stanu



Plany zagospodarowania przestrzennego województw

sporządza się w granicach województw i uwzględniają

one m.in. ustalenia KPZK i rządowe programy

inwestycyjne



Plany winny rozwiązywać problemy ponadlokalne (np.

przebieg dróg ponadgminnych



Projekt planu sporządza zarząd województwa ( zwykle

na jego zlecenie specjalistyczne biuro planowania )

przestrzennego a zatwierdza sejmik wojewódzki



Ustalenia planu wojewódzkiego winny być

wprowadzone do planów miejscowych

Planowanie lokalne



Za prowadzenie polityki przestrzennej na terenie

gminy/miasta odpowiada samorząd lokalny



Samorządy lokalne sporządzają następujące

dokumenty:



Studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
gminy



Miejscowe plany przestrzennego zagospodarowania



W przypadku braku planów wójt/

burmistrz/prezydent mogą wydawać decyzje
dotyczące zagospodarowania przestrznnego

Studia uwarunkowań i
kierunków zagospodarowania
gminy



Studia nie są dokumentem prawa miejscowego,



ich ustalenia są wiążące dla władz przy sporządzaniu
prawa miejscowego,



Ustalają główne, strategiczne, zasady i kierunki
zagospodarowania przestrzennego



zawierać winny ustalenie dokumentów planistycznych i
programów krajowych i wojewódzkich – odnośnie gminy



Projekty sporządzane są przez wójta/burmistrza

(technicznie - tylko przez osobę posiadającą
odpowiednie uprawnienia urbanistyczne )

Miejscowe plany
zagospodarowania
przestrzennego



Są podstawowym dokumentem planistycznym ( aktem prawa

miejscowego) obowiązującym dla wszystkich użytkowników

przestrzeni



Są sporządzane w oparciu o ustalenia studium uwarunkowań



Sporządzane są przez wójta (przy pomocy uprawnionego

urbanisty), zatwierdzane przez radę gminy / miasta



O ile nie przewiduje się inwestycji plany nie muszą być

sporządzane, lub są sporządzane tylko dla fragmentów gminy



Są podstawowym dokumentem na podstawie które udzielane

sa zgody na realizację inwestycji



Ustalenia KPZK, planów wojewódzkich obowiązują tylko wtedy

gdy znajdą się one w zatwierdzonych planach miejscowych



Administracja rządowa - wojewoda sprawuję tylko kontrolę

prawną nad planowaniem przestrzennym w gminie

Brak planów miejscowych

W przypadku braku planów miejscowych wójt/
burmistrz/ prezydent - może udzielić zgody na
inwestycję na podstawie decyzji o warunkach
zabudowy i zagospodarowania przestrzennego
terenu

Udział społeczeństwa w
procesie planowania
przestrzennego

Organ odpowiedzialny za proces planistyczny musi :



poinformować zainteresowanych o przystąpieniu do

procedury planistycznej



przyjmować w odpowiednim czasie wnioski do

studium lub planu, i rozpatrzyć je



Wyłożyć projekt dokumentu do publicznej

wiadomości



Przyjąć i rozpatrzyć uwagi



Przedstawić uwagi wraz z proponowanym sposobem

ich załatwienia organowi uchwałodawczemu, które
podejmuje ostateczne decyzje

Podstawowe pojęcia z
zakresu gospodarki
przestrzennej



Gospodarka przestrzenna – użytkowanie

przestrzeni, racjonalne kształtowanie
przestrzeni, gospodarka gruntami,
kontrolowanie użytkowania przestrzeni



Planowanie przestrzenne realizowane przez

plany przestrzennego zagospodarowania:
miejscowe, regionalne, krajowe



Polityka przestrzenna regionalna, krajowa

Cele gospodarki
przestrzennej



Racjonalne kształtowanie przestrzeni



Zapewnienie przestrzeni dla potrzeb

inwestycji publicznych i prywatnych



Zapewnienie ochrony walorów przyrodniczych

i kulturowych przestrzeni



Dążenie do równowagi pomiędzy potrzebami

inwestycyjnymi a walorami środowiska
(narzędzie ochrony środowiska)