TETRACYKLINY

TETRACYKLINY



TETRACYKLINY NATURALNE:



TETRACYKLINA



CHLOROTETRACYKLINA



OKSYTETRAYKLINA



TETRACYKLINY MODYFIKOWANE:



ROLITETRACYKLINA



METACYKLINA



MINOCYKLINA



DOKSYCYKLINA



LIMECYKLINA

Mechanizm działania



Czynny transport do komórki bakteryjnej



Hamują biosyntezę białek przez wiązanie się z

podjednostką

30S

rybosomu



Nie dopuszczają do łączenia się aminoacylo-tRNA

z miejscem akceptorowym typu i (inicjacja) i e
(elongacja)



Bakteriostatycznie



Nie działają selektywnie na komórki bakteryjne

Oporność



Transportowa – czynny układ transportu

wypompowujący lek z komórki za pomocą

specyficznego białka w błonie

cytoplazmatycznej



U Gram- jest ograniczony transport antybiotyków

przez kanały porynowe w błonie zewnętrznej.



Receptorowa – białka chroniące rybosom

przed przyłączeniem.



Enzymatyczna



Oporność Gram+ przekazywana za pomocą

plazmidów i transpozonów

Aktywność przeciwbakteryjna



Paciorkowce, gronkowce i Gram+ laseczki



Spośród Gram- wrażliwe są E. Coli, Enterobacter,

Klebsiella, Salmonella, Shigella, Yersinia., H.

Influenzae, G vaginalis, P. aeruginosa



Legionella, Mycoplasma, Chlamydia,



Krętki



Toxoplasma, Leptospira,



zarodźce malarii

Wskazania

LEKI Z WYBORU



Choroba papuzia



Riketsjozy np.. Gorączka Q



Zapalenie płuc wywołane przez Mycoplzma spp.



Ziarniak pachwinowy



Wrzód miękki



Jaglica



Gorączka powrotna



Krętkowice



Brucelozy



Cholera



Tularemia



Dżuma i pasterelozy



Boreliozy

Wskazania

LEKI REZERWOWE



Zakażenia drobnoustrojami w których zasadniczo
powinny być podawane antybiotyki B-laktamowe lub
aminoglikozydowe:



Zakażenia G(-) beztlenowcami np. Bacteroides spp.



Zakażenia florą mieszaną np. przewlekłe zapalenie

oskrzeli- leczenie początkowe



Ciężkie zakażenia o nieznanej etiologii np.

odoskrzelowe zapalenie płuc

Wskazania

INNE



Zapobieganie wznowom choroby wrzodowej (skuteczne
przeciwko H. pylori)



Trądzik



Zapobieganie zakażeniom zarodźcem zimnicy
podzwrotnikowej



Zapobieganie niektórym zakażeniom odzwierzęcym

Drogi podania



Preferowana jest droga doustna, z wyjątkiem:

rolitetracykliny i tigecykliny



W przypadku niemożności podania doustnego

preferowana jest droga dożylna



Nie stosujemy powierzchniowo- powoduje uczulenia i

szybki rozwój szczepów opornych

Farmakokinetyka



Doksycyklina i minocyklina są najbardziej

lipofilne, lepiej wchłaniane z przewodu
pokarmowego i uzyskują wyższe stężenia w
tkankach. Mają większą aktywność
przeciwbakteryjną



Wydalane z:



moczem (oksytetracyklina, tetracyklina,

demeklocyklina)



żółcią (doksycyklina, minocyklina).



Upośledzenie wchłaniania: mleko, leki

neutralizujące, preparaty żelaza oraz

prawdopodobnie związki wapnia, magnez,

glin



Przyjmować kilka godzin wcześniej lub później



Wchłanianie doksycykliny i minocykliny w

mniejszym stopniu zaburzone przez dwu- i

trójwartościowe kationy, jednak należy unikać ich

przyjmowania w ciągu 1-2 godzin od zażycia

któregoś z tych antybiotyków.

Interakcje



Leki przeciwpadaczkowe (np. barbiturany,

karbamazepina i fenytoina) nasilają metabolizm

tetracyklin w mikrosomach hepatocytów



Cholestyramina i kolestipol mogą je wiązać i

hamować jego wchłanianie z przewodu

pokarmowego



zmniejszają skuteczność doustnych środków

antykoncepcyjnych



nasilają działanie doustnych antykoagulantów

(kontrola czasu protrombinowego)



Preparaty rolitetracykliny zawierające glukonian

magnezu z glikozydami nasercowymi mogą

powodować zaburzenia rymu serca

Działania niepożądane



nudności, wymioty, zgaga, bóle brzucha, biegunka



rzekomobłoniaste zapalenie jelit



owrzodzenia i zapalenia przełyku



drożdżyca jamy ustnej, okolic odbytu i sromu



uszkodzenie zębów u dzieci (trwałe przebarwienia,

niedorozwój szkliwa, próchnica)



uszkodzenie wątroby (częsciej u kobiet szczególnie w

czasie ciąży i połogu)



zahamowanie wzrostu u niemowląt



wzrost ciśnienia śródczaszkowego

u noworodków



uszkodzenie nerek



nadwrażliwość na światło (demetylochlotetracyklina)



minocyklina wywołuje objawy błędnikowe



hamują syntezę białka – wzrost procesów

katabolicznych



Hamowanie syntezy protrombiny- upośledzenie

krzepliwości (szczególnie osoby starsze)



leukocytoza, plamica trombocytopeniczna



Pseudoglukozuria

PRZECIWSKAZANIA



Niewydolność wątroby i nerek



Ostrożnie w ciąży u dzieci do 7 r.ż



Nadwrażliwość



Ostrożnie przy podatności na rozwój chorób

grzybiczych



Nużliwość mięśniowa przy podaniu dożylnym



Doksycyklina – w stentach dróg żółciowych

zapobiega wytrącaniu kamieni



Demeklocyklina – hmuje w nerkach zwrotne

wchłanianie wody indukowane przez ADH