KRAUL NA

KRAUL NA

PIERSIACH

PIERSIACH

Ewolucja

Ewolucja

techniki:

techniki:



wyodrębnienie techniki pływania kraulem

wyodrębnienie techniki pływania kraulem

rozpoczęło się od przejścia z pływania na

rozpoczęło się od przejścia z pływania na

boku z nożycowymi ruchami nóg do

boku z nożycowymi ruchami nóg do

położenia na piersiach i przerzucaniu

położenia na piersiach i przerzucaniu

jednego ramienia nad wodą – w ten sposób

jednego ramienia nad wodą – w ten sposób

powstał „OVERARM”, który stosował William

powstał „OVERARM”, który stosował William

Cole.

Cole.



styl został zmodyfikowany przez Anglika –

styl został zmodyfikowany przez Anglika –

Johna Arthura Trudgena: przenosił nad wodą

Johna Arthura Trudgena: przenosił nad wodą

oba ramiona naprzemianstronnie –

oba ramiona naprzemianstronnie –

„DOUBLE-OVERARN-STROKE” lub

„DOUBLE-OVERARN-STROKE” lub

„TRUDGEN”

„TRUDGEN”



styl, poprzez doskonalenie pracy nóg,

styl, poprzez doskonalenie pracy nóg,

zmodyfikował Węgier – Zoltan Halmay.

zmodyfikował Węgier – Zoltan Halmay.



podobną technikę stosowali Australijczycy

podobną technikę stosowali Australijczycy

– Richard i Tom Cavill, wprowadzili oni

– Richard i Tom Cavill, wprowadzili oni

jednak dwa pojedyncze kopnięcia nóg

jednak dwa pojedyncze kopnięcia nóg

mocno ugiętych w kolanach – „KRAUL

mocno ugiętych w kolanach – „KRAUL

AUSTRALIJSKI”

AUSTRALIJSKI”



1912 r. amerykański pływak D.P. Kahanomoku

1912 r. amerykański pływak D.P. Kahanomoku

zademonstrował nową technikę polegającą na

zademonstrował nową technikę polegającą na

zwiększeniu częstotliwości ruchów nóg, a

zwiększeniu częstotliwości ruchów nóg, a

zmniejszeniu ich amplitudy oraz wprowadził

zmniejszeniu ich amplitudy oraz wprowadził

wdech poprzez skręt głowy.

wdech poprzez skręt głowy.



J. Weissmüler – wprowadził szereg zmian w

J. Weissmüler – wprowadził szereg zmian w

położeniu ciała, ruchach nóg i ramion, oraz ich

położeniu ciała, ruchach nóg i ramion, oraz ich

koordynacji. Analizując technikę kraula stosował

koordynacji. Analizując technikę kraula stosował

wiele metod naukowych dzięki czemu

wiele metod naukowych dzięki czemu

doprowadził do szybkiego rozwoju tego stylu, a

doprowadził do szybkiego rozwoju tego stylu, a

także pokonał granicę 1min./100m – 1928 r.

także pokonał granicę 1min./100m – 1928 r.

Amsterdam, rekord świata 57,4 sek. Rekord ten

Amsterdam, rekord świata 57,4 sek. Rekord ten

przetrwał aż 10 lat i został poprawiony przez

przetrwał aż 10 lat i został poprawiony przez

amerykańskiego pływaka P. Ficka w 1934 r. –

amerykańskiego pływaka P. Ficka w 1934 r. –

56,8 sek.

56,8 sek.



Do rozwoju kraula przyczyniło się wielu

Do rozwoju kraula przyczyniło się wielu

zawodników m.in.:

zawodników m.in.:

–

–

D. Schollander

D. Schollander

– 4 złote medale I.O. Tokio

– 4 złote medale I.O. Tokio

–

–

M. Spitz

M. Spitz

– multimedalista I.O. 1972 r. Monachium

– multimedalista I.O. 1972 r. Monachium

–

–

J. Montgomery

J. Montgomery

– pierwszy zawodnik, który

– pierwszy zawodnik, który

oficjalnie pokonał granicę 50 sek. / 100m – 49, 99

oficjalnie pokonał granicę 50 sek. / 100m – 49, 99

–

–

W. Salnikow

W. Salnikow

– 1500m styl dowolny

– 1500m styl dowolny

–

–

A. Popow

A. Popow

– najszybszy pływak ostatniej dekady

– najszybszy pływak ostatniej dekady

XXwieku

XXwieku

–

–

A.Wojdat

A.Wojdat

– jeden z najlepszych kraulistów w

– jeden z najlepszych kraulistów w

historii, rekordzista świata na dystansie 400m

historii, rekordzista świata na dystansie 400m

(kraul), mistrz Europy 1991 r., brązowy medal I.O.

(kraul), mistrz Europy 1991 r., brązowy medal I.O.

1988 r. Seul

1988 r. Seul

Technika i

Technika i

biomechanika

biomechanika

ruchu:

ruchu:

POŁOŻENIE CIAŁA

POŁOŻENIE CIAŁA



ciało znajduje się pod wodą z wyjątkiem

ciało znajduje się pod wodą z wyjątkiem

barków, głowy i ramion w fazie

barków, głowy i ramion w fazie

przeniesienia nad wodą. Oś długa ciała

przeniesienia nad wodą. Oś długa ciała

tworzy z powierzchnią wody kąt 0º przy

tworzy z powierzchnią wody kąt 0º przy

maksymalnej szybkości, a ok.10º przy

maksymalnej szybkości, a ok.10º przy

małej prędkości. W trakcie wykonywania

małej prędkości. W trakcie wykonywania

wdechu, następują skręty rotacyjne,

wdechu, następują skręty rotacyjne,

dochodzą one do ok.45º-50º.

dochodzą one do ok.45º-50º.

RUCH RAMION

RUCH RAMION



cz. podwodna

cz. podwodna

-

-

NAPŁYW – dłoń

NAPŁYW – dłoń

skierowana na

skierowana na

zewnątrz, a

zewnątrz, a

następnie do

następnie do

wewnątrz

wewnątrz

- POCIĄGNIĘCIE –

- POCIĄGNIĘCIE –

trwa od momentu,

trwa od momentu,

gdy ramię przyjmuje

gdy ramię przyjmuje

ustawienie

ustawienie

prostopadłe do osi

prostopadłe do osi

długiej ciała, po

długiej ciała, po

czym następuje,

czym następuje,

zgięcie ramienia w

zgięcie ramienia w

stawie łokciowym do

stawie łokciowym do

ok.90º -

ok.90º -

I

I

szczyt

szczyt

siły napędowej.

siły napędowej.

- ODEPCHNIĘCIE – dłoń

- ODEPCHNIĘCIE – dłoń

dochodzi do bioder

dochodzi do bioder

pływaka –

pływaka –

II szczyt

II szczyt

siły napędowej,

siły napędowej,

głowa skręca się w

głowa skręca się w

celu wykonania

celu wykonania

wdechu, jednocześnie

wdechu, jednocześnie

następuje ugięcie

następuje ugięcie

ramienia w stawie

ramienia w stawie

łokciowym do ok..95º

łokciowym do ok..95º

- WŁOŻENIE RĘKI DO

- WŁOŻENIE RĘKI DO

WODY – kąt ataku

WODY – kąt ataku

ok.45º, występowanie

ok.45º, występowanie

dość dużej siły

dość dużej siły

hamującej

hamującej



cz. nadwodna

cz. nadwodna

-

-

WYNURZENIE Z

WYNURZENIE Z

WODY – ruch

WODY – ruch

rozpoczyna ramię,

rozpoczyna ramię,

potem kolejno, łokieć,

potem kolejno, łokieć,

przedramię i ręka,

przedramię i ręka,

ułatwia go rotacja

ułatwia go rotacja

boczna tułowia, która

boczna tułowia, która

powoduje uniesienie

powoduje uniesienie

barku ręki kończącej

barku ręki kończącej

fazę odepchnięcia.

fazę odepchnięcia.

- PRZENIESIENIE

- PRZENIESIENIE

RAMIENIA NAD

RAMIENIA NAD

WODĄ – ugięcie

WODĄ – ugięcie

ramienia w stawie

ramienia w stawie

łokciowym –

łokciowym –

przeniesienie

przeniesienie

ramienia z godnie z

ramienia z godnie z

zasadą „wysokiego

zasadą „wysokiego

łokcia”, w trakcie

łokcia”, w trakcie

przeniesienia kąt w

przeniesienia kąt w

stawie łokciowym

stawie łokciowym

wynosi ok. 100º-110º.

wynosi ok. 100º-110º.

RUCHY NÓG

RUCHY NÓG



Ruchy nóg rozpoczynają się od ugięcia w

Ruchy nóg rozpoczynają się od ugięcia w

stawie biodrowym, a następnie w kolanowym

stawie biodrowym, a następnie w kolanowym

i skokowym. Podczas ruchu, palce stóp

i skokowym. Podczas ruchu, palce stóp

skierowane są do wewnątrz, co wpływa na

skierowane są do wewnątrz, co wpływa na

maksymalne wykorzystanie powierzchni

maksymalne wykorzystanie powierzchni

napędowej stopy – znaczna siła napędowa

napędowej stopy – znaczna siła napędowa

powstaje jedynie podczas ruchu w dół. Ruchy

powstaje jedynie podczas ruchu w dół. Ruchy

nóg zachodzą pod powierzchnią wody, z

nóg zachodzą pod powierzchnią wody, z

wyjątkiem sprinterów, u których stopy

wyjątkiem sprinterów, u których stopy

nieznacznie łamią lustro wody, co jest

nieznacznie łamią lustro wody, co jest

spowodowane ich dużą dynamiką

spowodowane ich dużą dynamiką

KOORDYNACJA RUCHÓW

KOORDYNACJA RUCHÓW



Najczęściej spotykana synchronizacja

Najczęściej spotykana synchronizacja

ruchów ramion i nóg w kraulu, która pozwala

ruchów ramion i nóg w kraulu, która pozwala

na wyzwolenie największej prędkości zwana

na wyzwolenie największej prędkości zwana

jest kraulem sześciouderzeniowym. Inne

jest kraulem sześciouderzeniowym. Inne

odmiany – dwu-/czterouderzeniowy spotyka

odmiany – dwu-/czterouderzeniowy spotyka

się u zawodników pływających na dłuższych

się u zawodników pływających na dłuższych

dystansach.

dystansach.



Średni czas trwania cyklu ruchowego

Średni czas trwania cyklu ruchowego

kraulisty wynosi ok.1,2 sekundy.

kraulisty wynosi ok.1,2 sekundy.



Przez cały czas trwania wyścigu ciało

Przez cały czas trwania wyścigu ciało

pływaka musi „łamać” powierzchnie wody

pływaka musi „łamać” powierzchnie wody

z wyjątkiem startu i nawrotu, podczas

z wyjątkiem startu i nawrotu, podczas

których pływak może zanurzyć się pod

których pływak może zanurzyć się pod

powierzchnią wody na dystansie do 15m.

powierzchnią wody na dystansie do 15m.

przy nawrocie i zakończeniu wyścigu

przy nawrocie i zakończeniu wyścigu

pływak dotyka ściany dowolna częścią

pływak dotyka ściany dowolna częścią

ciała.

ciała.

REKORDY:

REKORDY:

50m

50m

RŚ

RŚ

Inge de Bruijn

Inge de Bruijn

24,13

24,13

Sydney

Sydney

2000

2000

RP

RP

Agata Korc

Agata Korc

25,25

25,25

Budapeszt

Budapeszt

2006

2006

RŚ

RŚ

Aleksandr Popow

Aleksandr Popow

21,64

21,64

Moskwa

Moskwa

2000

2000

RP

RP

Bartosz Kizierowski

Bartosz Kizierowski

21,88

21,88

Budapeszt

Budapeszt

2006

2006

100m

100m

RŚ

RŚ

Britta Steffen

Britta Steffen

53,30

53,30

Budapeszt

Budapeszt

2006

2006

RP

RP

Agata Korc

Agata Korc

55,33

55,33

Budapeszt

Budapeszt

2006

2006

RŚ

RŚ

Pieter van den Hoogenband 47,84

Pieter van den Hoogenband 47,84

Sydney2000

Sydney2000

RP

RP

Łukasz Gąsior 49,16 Dębica (Polska)

Łukasz Gąsior 49,16 Dębica (Polska)

2005

2005

DZIĘKUJEMY ZA

DZIĘKUJEMY ZA

UWAGĘ

UWAGĘ





Julia Szulecka

Julia Szulecka

Katarzyna Włodarska

Katarzyna Włodarska