Zespół żyły głównej górnej
Tamponada serca
Ostra niewydolność oddechowa
Popromienne zapalenie płuc
Wzrost ciśnienia środczaszkowego
Kompresja rdzenia kręgowego
Niedrożność przewodu pokarmowego
Ostra niewydolność nerek
Zespół rozsianego wykrzepiania
śródnaczyniowego
Jest to zespół objawów klinicznych
spowodowanych uciskiem żyły
głównej górnej i przylegających
struktur przez guzy śródpiersia.
Może być objawem powikłań
zakrzepowych związanych z
cewnikiem podobojczykowym
stosowanym niekiedy w czasie
leczenia chorób nowotworowych.
-obrzęk i sinica twarzy, szyi i górnej części tułowia,
niepulsującym i poszerzeniem żył szyjnych i
krętym przebiegiem żył ściany klatki piersiowej
-zaburzeniami oddechowymi- dusznością ,sinica,
kaszlem, chrypka , niekiedy stridorem. Czasem
objawy zespołu Hornera (zapadniecie gałki
ocznej ,opadniecie powieki , zwężenie źrenicy i
szpary powiekowej
Objawy:
-obrzęk i sinica twarzy, szyi, górnej częsci
tułowia, niepulsujące poszerzenie żył ściany
klatki piersiowej.
-zaburzenia oddechowe-duszność, sinica, kaszel,
chrypka, czasem stridor, zespół
Hornera(zapadnięcie gałki ocznej, opadnięcie
powieki, zwężenie źrenicy i szpary powiekowej)
-objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego-
ból głowy, senność, stupor, śpiączka, drgawki,
obrzęk tarczy nerwu wzrokowego.
-leczenie ze wskazań życiowych: radioterapia z
jednoczesnym stosowaniem
glukokortykoidów (dexametason/ prednison).
-
Ewentualnie chemioterapia
-jeśli w ciągu 2-3 dni brak poprawy, to guz
śródpiersia nie jest pochodzenia neo lub
niedrożność ż.g.g jest spowodowana
zakrzepicą- rozważyć leczenie trombolityczne
( streptokinaza, urokinaza).
-zespół ostrych zaburzeń krążenia
spowodowanych nagłym wzrostem ciśnienia w
worku osierdziowym.
przyczyna- krwawienie lub szybkie
gromadzenie się wysięku w worku
osierdziowym.
Decydującą rolę w powstawaniu tamponady
osierdzia odgrywa szybkość gromadzenia się
płynu w osierdziu, a nie jego ilość .
Objawy: mała amplituda ciśnienia tętniczego i
znacznie podwyższone ciśnienie żylne.
rtg klatki piersiowej- bardzo mała amplituda
skurczów serca.
-odbarczenie osierdzia-drogą operacyjną lub
przez nakłucie osierdzia i aspiracja płynu.
-jeśli natychmiastowe odbarczenie osierdzia
nie jest możliwe , można zyskać na czasie
przez zwiększenie wypełnienia układu
żylnego szybką podażą płynów.
Podawanie leków moczopędnych w
tamponadzie serca jest przeciwskazane.
Rozwija
się
w
następstwie
napromienienia okolicy klatki piersiowej.
Chorzy po chemioterapii są bardziej
podatni na popromienne zapalenie płuc
Klinicznie
wyróżnia
się
trzy
fazy
popromiennego zapalenia płuc:
•
Fazę ostrą (1-2 miesiące po napromienieniu)
•
Fazę pośrednią (2-9 miesięcy po napromienieniu)
•
Fazę
przewlekłą
(po
9
miesiącach
po
napromienieniu)
Faza ostra popromiennego zapalenia
płuc nie musi przejść w fazę
przewlekłą.
Objawy kliniczne :
-kaszel, duszność, gorączka
-w rtg klatki piersiowej obecność
nacieku w obszarze , który był
napromieniowany.
Leczenie :
-
-Stosowanie glukokortykoidów.
-
-antybiotykoterapia- w przypadku
nałożenia się zakażenia bakteryjnego.
-obserwuje się głównie w nowotworach
śródczaszkowych- w przypadku krwotoku do guza
lub nagłym zablokowaniu przepływu płynu
mózgowo-rdzeniowego. Wzrost ciśnienia
środczaszkowego zagraża wystąpieniem
wgłobienia mózgu do otworu potylicznego
wielkiego.
Objawy wskazujące na zagrożenie wgłobieniem
mózgu:
-postępujące upośledzenie świadomości.
-objawy źreniczne ( zwężenie lub rozszerzenie).
-obustronny objaw Babińskiego.
-zaburzenia oddychania.
Stan naglący , który może doprowadzić do
porażenia kończyn dolnych, pęcherza
moczowego i odbytu.
Objawy kliniczne wskazujące na
niebezpieczeństwo ucisku rdzenia kręgowego:
-ból grzbietu i miejscowa bolesność uciskowa
kręgosłupa.
-zaostrzenie bólu przy próbie Valsalvy (wydech
przy zamkniętej głośni).
-zwiększone napięcie mięśni kończyn dolnych i
utrata czucia.
-obustronne objawy korzeniowe.
-nietrzymanie moczu i stolca.
•
Podanie deksametazonu-100mg dożylnie.
•
Wykonanie badań dodatkowych w trybie
pilnym –mielografii.
•
W przypadku potwierdzenia ucisku
rdzenia kręgowego –leczenie chirurgiczne
lub radioterapia
Może wystąpić w każdym odcinku – od przełyku
po odbyt. Najczęściej dotyczy jelita cienkiego i
jelita grubego.
Onkolog spotyka się najczęściej z niedrożnością
mechaniczną. Polega ona na zatrzymaniu
pasażu treści pokarmowej przez nowotwory,
zrosty pooperacyjne lub zwężenia popromienne.
Objawy kliniczne:
•
Ból o charakterze kolki, wymioty.
•
Przy osłuchiwaniu brzucha –metaliczne szmery
perystaltyczne.
•
Liczne poziomy płynu w rtg przeglądowym jamy brzusznej
Jest zespół ostrych zaburzeń metabolicznych
pojawiających się w wyniku rozpadu neo ,
rozwijający się w ciągu 2-3 dni od rozpoczęcia
chemioterapii.
Jest najczęściej związany z neo
hematologicznymi: białaczki, chłoniaki złośliwe,
czasem u chorych z neo litymi np. rak
drobnokomórkowy płuca, rak sutka.
Masywny rozpad tkanki nowotworowej
powoduje:
•
Wzrost stężenia kwasu moczowego i fosforanów, które
wiążą się z jonami wapnia w nierozpuszczalny fosforan
wapnia. Wytrącanie się fosforanów wapnia i moczanów w
cewkach nerkowych może doprowadzić do wystąpienia
ostrej niewydolności nerek.
Niektóre leki cytostatyczne –cisplatyna,
mitomycyna C, wywołują ostra nefropatię
cewkowo-śródmiąższową, której może
towarzyszyć ostra niewydolność nerek.
Leki –antybiotyki aminoglikozydowe
(gentamycyna, tobramycyna, amikacyna)
niesterydowe leki przeciwzapalne .
Może być związana z:
•
Powikłania procesu neo-krwawienia,odwodnienie.
•
Po lekach przeciw-neo.
•
Tzw. zespół lizy guza.
•
Ostra niedrożność dróg moczowych.
Leczenie powikłań związanych z chorobą
neo-
•
Utrzymanie prawidłowej objętości płynów, leczenie
wymiotów, biegunek, zatrzymanie krwawienia.
•
Unikanie stosowanie leków nefrotoksycznych
Dobre nawodnienie chorego przed
leczeniem cytostatycznym.
W przypadku niedrożności układu
moczowego –leczenie urologiczne.
Z tkanki neo mogą uwalniać się substancje
aktywujące krzepnięcie krwi. W wyniku
krzepnięcia zużywają się czynniki krzepnięcia i
płytki krwi, jednocześnie uruchamia się
fibrynoliza z tworzeniem FDP ( produkty
degradacji fibryny), które hamują krzepnięcie .
Jeśli ten proces nie zostanie przerwany – może
on zużyć czynniki krzepnięcia w stopniu
prowadzącym do krwawienia.
Występuje po zabiegach operacyjnych –ca
prostaty, żołądka, okrężnicy, płuca.
Leczenie stały wlew heparyny, przetaczanie
osocza.