ŚPIEWNIK HARCERSKI 2 compressed(4)

Śpiewnik opracowany na podstawie materiałów archiwalnych

ze zbiorów dh Barbary Godfereyow

Bronisława Szczepańcówna

Niechże lecą nasze pieśni

Pilotaż projektu zrealizowany przez Stowarzyszenie Wczoraj Dziś Jutro

www.wczorajdzisjutro.pl/architekci-naszej-rzeczywistosci/

Zrealizowano w ramach projektu Fundacji Banku Zachodniego WBK

„Architekci Naszej Rzeczywistości”, www.bzwbk.pl/architekci

Polub nas na FB

Publikacja współfi nansowana ze środków Funduszu Inicjatyw Obywatelskich

Gródek nad Dunajcem 2015

PIOSENKI ZEBRAŁ I OPATRZYŁ KOMENTARZEM
Łukasz Hajduk

OPRACOWANIE MUZYCZNE
Wanda Dziedzic

ISMN 979-0-801536-04-4

WYDAWCA
Stowarzyszenie Wczoraj Dziś Jutro

WSPÓŁWYDAWCA i DRUK
Wydawnictwo i Drukarnia
33-300 Nowy Sącz, Lwowska 143
tel. 18 547 45 45
e-mail: biuro@novasandec.pl
www.novasandec.pl

Z nowosądeckimi harcerkami z Kręgu Starszoharcerskiego zetkną-

łem się w czasach szkoły podstawowej. Byłem wtedy raczkującym
harcerzem z rożnowskiej drużyny ZHR. W późniejszych latach – li-
cealnych, studenckich – te kontakty bywały częste i w pewnej mie-
rze kształtowały moje ideały, plany i marzenia. Teraz nie mogę sobie
przypomnieć ale być może, podczas tamtych spotkań, poznałem rów-
nież druhnę Szczepańcównę. Dwie znajomości do końca życia pozo-
staną dla mnie szczególnie ważne – z druhną Ireną Styczyńską oraz
z Barbarą Godfreyow. Wciąż żywo wspominam herbatki u druhny Ire-
ny. To niesamowite chwile, w których czas się zatrzymywał a opo-
wieści druhny o Sądecczyźnie mogły nie mieć końca. To była harcer-
ka z krwi i kości, kobieta renesansu i prawdziwa lokalna patriotka.
Uwielbiałem ją słuchać. Tak samo chętnie odwiedzałem druhnę Ba-
się. Zawsze wychodziłem od niej z jakimiś ciekawymi materiałami do
pracy w drużynie. To właśnie druhna Godferyow zainteresowała mnie
„skrzętną pszczołą – czyli Bronisławą Szczepańcówną. Podczas jed-
nej z moich wizyt powiedziała:

wydaj śpiewnik z jej piosenkami!

Dostałem od druhny pakiet ręcznie przepisywanych tekstów z nuta-
mi, pracę licencjacką na temat Szczepańcówny i… obiecałem, że się
tym zajmę. Lata mijały, międzyczasie razem z drużyną uczestniczyłem
w odsłonięciu pamiątkowej tablicy w II LO w Nowym Sączu, skoń-
czyłem studia, założyłem rodzinę, jako instruktor przeszedłem do re-
zerwy, obroniłem doktorat, zacząłem prace na Uniwersytecie Jagiel-
lońskim. A słowa druhny Basi wciąż dopominały się realizacji. Dlate-
go gdy w październiku 2014 roku zaproponowano abym wraz ze sto-
warzyszeniem Wczoraj Dziś Jutro, którego jestem współzałożycielem,
wziął udział w pilotażowym projekcie pt. Architekci Naszej Rzeczywi-
stości, od razu wiedziałem jakiego „architekta” projekt powinien doty-
czyć. Po latach przerwy znowu odwiedziłem druhnę Basię Godfreyow.

Słowo wstępne

Z biblioteki w II LO oraz biblioteki w Mszanie Dolnej zdobyłem mate-
riały o Bronisławie Szczepańcównie. Z dna szafy wyjąłem pakiet tek-
stów i nut... Bronisława Szczepańcówna w 100% zasługuje na tytuł
architekta naszej rzeczywistości. Z radością oddaję w ręce harcerzy
i harcerek wszelakich ugrupować, a także w ręce Sądeczan ten nie-
wielki zbiór piosenek wraz z komentarzami. Druhna Bronisława za-
sługuje na naszą pamięć. Niech zatem odżyją jej piosenki, tak rado-
sne i tak proste choć pisane w tak trudnych czasach. W śpiewniku
przedstawiam 19 piosenek, do większości z nich melodię układał Sta-
nisław Bugajski. Niektóre z piosenek, jak choćby „Po całej Polsce” są
znane w kręgach harcerskich. Jednak znaczna większość została za-
pomniana. Pora na ich reaktywację.

Hej niech pieśni nasze proste

niby polny kwiat, zawsze krasne i radosne niechaj stroją świat.

Do tego zachęca nas sama autorka. Zatem zapraszam do śpiewania.

dr Łukasz Hajduk

dedykuję druhnie Basi Godfreyow

Bronisława Stefania Szczepaniec (1903–1996)

Urodziła się 18.08.1903 roku w Nowym Sączu, w rodzinie kolejar-

skiej. W 1922 roku zdała egzamin dojrzałości w Miejskim Seminarium
Żeńskim. W 1935 roku rozpoczęła studia z pedagogiki na Uniwersy-
tecie Jagiellońskim. Czas studiów przerwała II wojna światowa. Tytuł
magistra Szczepańcówna uzyskała dopiero po jej zakończeniu w 1945
roku. Wojenną zawieruchę Szczepańcówna spędziła w Mszanie Dolnej
pracując w Żeńskiej Siedmioklasowej Szkole Powszechnej. Jednocześnie
prowadziła tajne nauczanie, była też łączniczką ZWZ i AK (pseudonim
„Wrzos”). Po zakończeniu wojny powróciła do Nowego Sącza, gdzie spę-
dziła resztę swojego życia. Pracowała najpierw Gimnazjum i Liceum im.
Marii Konopnickiej, później, na skutek szykan ze strony władz PRL,
w LO w Starym Sączu a później w Szkole Podstawowej nr 2.

Niezwykle ważną częścią życia Bronisławy Szczepaniec było har-

cerstwo, z którym związała się w 1919 roku wstępując do założonej
w 1913 roku pierwszej żeńskiej drużyny skautowej na terenie Nowego
Sącza. Później razem ze Stanisławem Bugajskim krzewiła tą piękną
idee wśród sądeckiej młodzieży. Przez wiele lat pełniła funkcję komen-
dantki wszystkich żeńskich hufców w Nowym Sączu. Jako instruktor-
ka ZHP reprezentowała nowosądeckie harcerstwo m.in. na zlotach we
Lwowie, Spale i w Goedele. „Skrzętna pszczoła” – bo takie imię har-
cerskie nosiła – założyła też Krąg Starszoharceski w Nowym Sączu,
w którym aktywnie działała do końca swoich dni, czyli do 28.08.1996
roku. Tak po jej śmierci napisała o niej J. Krzysztofi ak Kobylińska
w Roczniku Sądeckim, tom XXV z 1997 roku:

[…] Wychowała du-

że grono wspaniałych instruktorów harcerstwa. Kierowana przez

Nią bardzo liczna organizacja harcerska miała poważny wpływ

Fot. 1. Bronisława Szczepaniec w latach mło-
dzieńczych; źródło: II Liceum Ogólnokształcące
im. Marii Konopnickiej w Nowym Sączu. Dzieje
Szkoły; red. Maria Kruczek; Nowy Sącz 2003

na życie Sądecczyzny. Kierując się konsekwentnie zasadami reli-

gii katolickiej oraz przyrzeczenia i prawa harcerskiego, wychowy-

wała młodzież na rzetelnych ludzi i dobrych Polaków […]

(s.290).

To jeszcze nie wszystko o Bronisławie Stanisławie Szczepaniec.

Oprócz harcerskiej służby

całym życiem

była też członkinią PTTK

oraz ZNP. Jako humanistka żywo interesowała się kulturą, tradycją
i folklorem. To właśnie te zamiłowania powodowały, że podczas har-
cerskich wędrówek pisała piosenki odzwierciedlające zarówno piękno
Sądecczyzny jak i harcerskiego ducha. Ale nie tylko piosenki… jest
też Szczepańcówna autorkę innych opracowań, m.in. „Almanachu re-
gionalnej twórczości literackiej Sądecczyzny”, powieści dla młodzieży
„Ozimina”, poematu „Śpiewają dunajcowe fale” i wielu innych.

Niewątpliwie jest Bronisława Stanisława Szczepańcówna Sąde-

czanka godną zapamiętania. Jest

architektem naszej rzeczywisto-

ści

. I chociaż nie ma jej już wśród nas… to pozostały piosenki, które

trwać będą tak długo, jak długo żyć będzie polskie harcerstwo.

***

Zachętą do podjęcia wyzwania i nie tylko zapoznania się z piosen-

kami Skrzętnej Pszczoły ale także do ich śpiewania niech będą słowa
druha ks. Stefana Miecznikowskiego

[…] Harcerz najlepiej wyraża

siebie w pieśni – śpiewa więc przy każdej okazji, czyni to żywio-

łowo. Najczęściej pojawiające się w tym śpiewie motywy to: Bóg

i Ojczyzna – bliźni i braterstwo – służba i wierność, a także przy-

roda i wędrówki – sama pieśń i ognisko. Nawet wtedy gdy har-

cerz przeżywa ból i żal, kiedy przeżywa chwile próby, nie zapo-

mina, że jest Bóg na niebie, który wszystko przebacza [...]

Fot. 2. Bronisława Szczepańcówna; źródło: Rocznik Sądecki, tom XXV,
Nowy Sącz 1997

& b 44 jœ jœ jœ

Bło

go sław

œ œ œ œ œ .œ

jœ

nie

szą

œ œ .œ Jœ

œ œ

‰ j

œ jœ

jœ

cha

tę,

pod któ rej

œ œ ‰ œ œ œ œ œ œ œ

chem w i

mię

œ œ œ œ

& b

‰ j

œ jœ

jœ

Twe,

w służ bie bliź

‰ œ œ œ œ œ

.œ jœ

nie

œ œ .œ Jœ

œ œ

‰ j

œ jœ

jœ

czy

zny

har tu je

œ œ ‰ œ œ œ# œ

œ œ œ

mło dzież du

sze

œ œ œ œ œ

& b

‰ j

œ jœ

jœ

swe.

Bło go sław

‰ œ œ œ

œ œ

.œ jœ

la,

gó

ry,

œ œ .œ

Jœ

œ œ

‰ j

œ jœ

jœ

sy,

prze cud ne

œ œ ‰ œ œ œ œ œ

.œ jœ

dzie

ło

Two

ich

œ œ .œ Jœ

& b

‰ j

œ jœ

jœ

rąk,

bło go sław

‰ œ œ œ

œ œ .œ

jœ

w pra cy

œ œ .œ Jœ œ œ

‰ jœ jœ jœ

wie,

bło go sław

œ œ

‰

œ œ œ œ œ .œ jœ

nie świa

œ œ .œ Jœ

& b

‰

jœ jœ jœ

w krąg.

Bło

sław...

‰

.˙

w krąg.

.˙

BŁOGOSŁAW PANIE NASZĄ CHATĘ

sł. i mel. B. Szczepańcówna

1. Błogosław Panie naszą chatę,
Pod której dachem w imię Twe,
W służbie bliźniego i ojczyzny
Hartuje młodzież dusze swe.

Błogosław pola, góry, lasy,

Przecudne

dzieło Twoich rąk,

Błogosław w Pracy i zabawie,

Błogosław Panie świtu w krąg.

2. Błogosław Panie kraj rodzinny,
Błogosław Panie świata ład
Błogosław tych, co pokój czynią,
By człowiek był drugiemu brat.

Błogosław Panie nasze myśli

zbudowały lepszy dzień

Błogosław Panie nasze pieśni

rozjaśniły smutku cień.

CHRYSTE FRASOBLIWY

sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski

& b c

jœ jœ

Jœ

jœœ jœ Jœ

Chry ste Fra sob li wy, w ka

Jœ Jœ J

œ œ œ ‰

plicz ce pod la sem

jœ jœ Jœ jœJœ jœ jœ jœ

chce my dojść do Cie bie na wy

œ jœ œ œ ‰

so kim nie bie.

- -

& b

jœ jœ

Jœ

jœ œ œ ‰ Jœ

du ma łeś

się,

Jœ Jœ J

œ Jœ œ ‰ jœ

fra

wa łeś

się

nad

jœ jœ œ œ œ

na szą lu

dzką

& b 43

lą,

œ Œ œ

nad

œ œ

gór

ską

.˙

lą.

1. Chryste Frasobliwy, w kapliczce pod lasem
Chcemy dojść do Ciebie na wysokim niebie.
Zadumałeś się, zafrasowałeś się
Nad naszą ludzką dolą, nad górską dolą.

2. Chryste Frasobliwy tak się nabiedzimy

Ratuj nas w potrzebie, w drodze do Ciebie

Twej nauki głos przemienia ludzki los.

Idziemy w górę, Chryste, idziemy do Ciebie

3. Chryste Frasobliwy dary Ci niesiemy
Polne barwne kwiaty, górskie, rześkie wiatry,
Nasze śpiewania i ptasząt ćwierkania,
nasze serca czyste niesiemy Ci Chryste

Pobłogosław Panie to nasze śpiewanie

Nasze

drogi,

ścieżki, harcerskie wycieczki.

Deszcz czy słońce lśni, przez harcerskie dni

idziemy, idziemy, do Ciebie zajdziemy.

DO BIEGU

sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski

1. Do biegu dzisiaj o Polski chwałę
Gotowy staje hufi ec nasz.
Płonącą żagiew niesiemy dalej,
Harcerska zawsze wierna straż.
Niech

budzą wici każdą z nas,

Że nadszedł upragniony czas

Niechaj

płonący żagwi znak

Rozjaśnia nam harcerski szlak.

2. Niech ci, co biegli wśród burz zawiei,
Z wiarą przekażą żagwi znak.
Do mety biegiem. O Polski chwałę
Przemierzy harcerz cały świat.
Niech

budzą wici...

Pieśń powstała na pierwszym obozie po okupacji w Żegiestowie w 1945 roku.

& C jœ

œ œ œ .œ œ

bie

dzi

siaj

œ œ œ

.œ œ

Pol

ski

chwa

łę

œ œ œ œ

sta

œ œ œ ‰ jœ

fiec

nasz.

Pło

œ œ œ .œ œ

ną

cą

ża

giew nie

œ œ œ .œ œ

sie

lej, har

.œ

Jœ

.œ

Jœ

cer

ska za

wsze

œ œ œ ‰ jœ

wier

straż.

Niech

.œ Jœ .œ œ .œ œ

dzą wi

ci każ dą

œ Œ Œ ‰ jœ

z nas,

że

.œ Jœ .œ œ .œ œ

nad

szedł u

prag nio ny

œ Œ ‰ œ œ œ

czas

Nie chaj pło

ną

.œ

Jœ œ ‰ Jœ

żag

wi znak

roz

.œ Jœ .œ œ .œ œ

jaś

nia nasz

har cer

ski

‰ œ œ œ

szlak

Nie

chaj

pło

ną

.œ

Jœ

‰ Jœ

żag

znak

roz

.œ

Jœ

.œ œ .œ œ

jaś

nia

nam

har cer

ski

‰ jœ

szlak.

Niech...

œ Œ Ó

szlak.

HYMN

sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski











Dla



   

   

Cie

bie i Oj

  

  

  

czy

zny

   



  

ły Pa nie













dni

Wszak







   

   



  

z Two

jej świę tej



  

  

sze

   

   

   

gi na

sze

 

szły.

 



 

 



  

ły w wal ce





  

  

  

krwa wej, by

  

 

   





  

tał

do mu



 

 

próg



   

   

   

ły w słoń ca

  

  

bla sku,wśród





  

 

pie

śni, la sów,

   

   

 

dróg.

 



   

ły w słoń ca





  

   

  

bla sku, wśród

  

   

  

 

pie

śni, la sów,

   

Adagio

Kraków 30 kwietnia 1947 r. na 35-lecie Harcerstwa Sądeckiego

















dróg.

   



  

dal

sze dro gi

  

  

  

sze,



  



  



  

zbo

żny, twór czy













czas

Bło







   

   



  

sław brać har

  

  

cer ską O

   

   

   

nie, Oj

cze

 

nasz.

   

   

dal

sze dro gi





  

  

 



sze,

   



  

zbo

żny, twór czy



 

czas

Bło





  





  



  

sław brać har

  

cer ską







  



  



  

nie,

cze

rit.















nasz.

Dla





  



  



  

Cie

bie



  

 



 

czy

zny…

 

JEZIORO ROŻNOWSKIE

sł. B. Szczepańcówna, mel. A. Brzeska

1. Na modrej jeziora toni w krąg
Srebrzyste księżyca blaski drżą.
Mrok tuli rozgwary lasów, łąk.
Gwiazd roje tysiące iskier ślą.

Cicho, to plusk jeziora fal.
Cicho to księżyc rzucił ścieżkę w dal.
Cicho Zawiszy hasło niesie wiatr.
Cicho przez czasu dal do naszych watr.

Słowo Zawiszy.

2. Tak cicho, że słyszę, jak drży mgła,
Jak błyszczy w gałązkach rosy łza,
Jak płynie myśl nasza, hen do gwiazd,
Jak gaśnie złocistej iskry blask.

Marzeń zakwita cudny kwiat.
Lepszy budujmy w koło życia ład.
Zanim chór ptasząt zbudzi słońca świt,
W pieśni ożyje znów rycerski mit.

Słowo Zawiszy.

43 œ œ œ

mo drej

œ œ œ

zio

.˙

w krąg

œ œ œ

sre brzy ste

œ œ œ

księ ży

bla

ski

.˙

drżą.

œ œ œ

Mrok

œ œ œ

zgwa

sów,

łąk.

œ œ œ

Gwiazd ro

œ œ œ

sią

skier

.˙

ślą.

œ œ ‰ Jœ

cho

.œ

jœ jœ jœ

plusk

je zio ra

.˙

fal.

Œ œ œ ‰ Jœ

cho

księ

życ

.œ

jœ jœ jœ

rzu

cił ście żkę

.˙

w dal.

œ œ ‰ Jœ

cho

szy

.œ

jœ jœ jœ

sło nie sie

.˙

wiatr.

œ œ ‰ Jœ

cho

przez

cza

.œ

jœ jœ jœ

dal

szych

.˙

watr.

˙˙

œœ

Sło

œœ ˙˙

.˙

szy.

.˙.˙

KRĄG PRZYJAŹNI

sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski

Oto nasz wspólny, zwarty krąg.
Mocnym uściskiem bratnich rąk,
Myślą wiążącą krańce świata,
Sercem co w kręgu widzi brata.
Bo związał nas na polanie
Gwieździstej nocy czar.
Zagrzał nas na Szerokiej
Złocisty watry żar.
Śpiew też, co bujnie płynie,
Z strzelistych smreków
Czerczy dolinie,
Tam to najpiękniej lecą skry
I roją się nasze śmiałe sny.

## c œ jœ jœ œ œ

to nasz wspól ny,

œ œ ˙

zwar ty krąg,

jœ jœ œ œ

mo cnym u ści skiem

œ œ ˙

bra tnich rąk

œ jœ

jœ œ œ

ślą wią żą

cą

œ œ œ œ

krań

świa

ta,

jœ

Jœ œ œ

ser

cem, co w krę

œ œ œ œ

dzi

bra

ta.

jœ jœ œ

Jœ J

zwią zał nas

na po

nie

jœ jœ œ œ

gwie

ździ stej no

Œ Œ

czar.

jœ jœ œ œ œ

grzał nas na

Sze

kiej

œ Jœ

jœ œ œ

zło

ci sty wa

try

Œ Œ

żar.

## ..

Śpiew

też,

œ Jœ Jœ œ œ

buj nie pły

nie

œ Jœ Jœ œ œ

z strze

li stych smre

ków

jœ jœœ œ

Czer czy do li

nie.

jœ jœ œ œ

Tam

to naj pię

kniej

œ œ œ œ

cą

skry

œ jœ jœ œ œ

ją się na

sze

œ œ ˙

śmia

łe

sny.

MARSZ ZUCHÓW

sł. B. Szczepańcówna

1. Nasze zuchy, nie piecuchy wstają skoro świt
I z ptaszkami świt witają, pit, pi-wit, pi-wit, pi-wit.
La

lalala…

świt witają la la la la… Pit pi-wit.

2. Nasze zuchy maszerują, aż na świata kraj
Bo z piosenką hen wędrować to prawdziwy raj, to raj.

La lalala… to prawdziwy la la la la… Raj, to raj.

# C

œ œ

.œ

jœ

sze

chy,

œ œ

.œ

jœ

nie

pie

chy

œ œ œ œ

wsta

ją

sko

.˙

świt

.œ

jœ

z pta

szka

.œ

jœ

świt

ją,

jœ Œ jœ jœ Œ jœ

pit,

wit,

jœ ‰ œ jœ Œ jœ

wit,

wit.

Jœ

rœ .jœ rœœ œ

la la

.Jœ Rœ .

jœ rœœ œ

la la

jœ Œ jœ jœ Œ jœ

świt

ją

rœ .jœ rœœ ‰ jœ

la la

jœ ‰ œ œ

pit

wit.

MY W BLASKU OGNIA

sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski

1. My w blasku ognia, w kręgu bratnim,
My leśne plemię, leśny ród.
Idziemy w leśne gór przestrzenie,
Przed nami setki ścieżek, dróg,
Setki ścieżek dróg.

Lesie, o lesie, srebrne wody, góry hej!

Szlakiem

wędrówki was witamy

O hej, o hej, o hej

2. Czy gwary lasu, czy szum fali,
Czy szczyty gór, czy wichru wiew,
My leśne plemię idziemy z dali,
Niesiemy bratni, leśny zew… Niesiemy bratni zew.

Piosenka napisana na obozie starszyzny na Szerokiej Polanie w Piwnicznej, dnia 4 VIII 1946 roku.

& b c œ

.œ

jœ .jœ rœ .jœ rœ

w bla

sku og

nia, w krę

œ œ Œ œ

bra tnim,

.œ Jœ .Jœ

rœ .

Jœ R

leś

ne ple

mię, leś

& b

œ Œ Œ œ

ród

.œ Jœ .Jœ Rœ .Jœ Rœ

dzie

my w leś

ne gór prze

Jœ Jœ

.Jœ Rœ

strze

nie, Przed na

œ œ œ œ

set

ki ście żek,

& b

œ Œ Œ œ

dróg.

œ œ œ œ

set

ście

żek,

œ Œ Œ Œ

dróg.

.œ

jœ

sie,

& b ˙ ˙

sie,

.œ jœ œ œ

sre

brne wo

dy,

œ œ œ Œ

gó

ry,

hej!

rœ .jœ rœ .Jœ Rœ

Szla

kiem

wę dró

wki was

& b

.œ

jœ

my,

‰ Jœ œ ‰ Jœ

hej,

.˙

hej!

Marsz

NASZ SZTANDAR

sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski

1. Nad nami zawisł polski znak,
Łopoce w górze sztandar nasz.
I rwie się dusza w górny szlak,
By tam u szczytów pełnić straż.
Niech

lecą myśli w nieba dal,

Kiedy witamy słońca świt

I niech wśród jego modrych fal

Szczęśliwej Polski ujrzym zwid.
Niech

lecą… zwid.

2. Harcerskiej myśli zawsze strzeż,
By ustała w pracy dłoń,
Wśród życia walki krzep i ciesz,
Niech wciąż ma harcerz jasną skroń,
Niech

lecą…

Pieśń powstała w Kosarzyskach, w lipcu 1926 roku, na I obozie Nowosądeckiej Żeńskiej Drużyny im. Kró-

lowej Jadwigi.

& c jœ Jœ Jœ

Nad na

œ œ œ œ

wisł

pol

ski

‰ Jœ .Jœ

rœ

znak,

Ło po

œ œ œ jœ œ œ

w gó

rze

sztan

dar

‰ jœ Jœ Jœ

nasz.

I rwie się

œ œ œ œ

sza w gór

‰ Jœ .Jœ

rœ

szlak,

By tam

œ œ

szczy

tów

peł

nić

‰ jœ ..

jœ

rœ

œ#

straż.

Niech le

cą

.œœ

jœ œœ œœ

śli w nie

˙˙ ‰ jœœ ..

jœ

rœœ#

dal,

Kie dy

..œœ jœœ œœ œœ

my sło

ńca

˙˙ ‰ jœ ..

jœ

rœ

świt

niech wśród

œœ œœ œœ œœ

mod rych

˙˙

‰

œœ ..

jœœ rœœ

fal

Szczę śli

wej

œœ œœ

œœ œœ œœ

Pol

ski

uj rzym

˙˙

‰

jœ

rœ

œ#

zwid.

Niech

cą…

zwid.

Mocno, wolno,dobitnie

NASZE GROMADKI

sł. B. Szczepańcówna

Nasze gromadki to same kwiatki
z całego świata kwiecie.
Są niezabudki, polne stokrotki
i jakie tylko chcecie.
I jak na łące kwiatki pachnące
radują serce, oczy,
nasze gromadki jak polne kwiatki
radość nam z oczu patrzy.
Z oczu patrzy.

43 œ œ œ#

sze gro

mad

œ œ œ

kwia

tki

œ œ œ

z ca

łe

świa

.˙

kwie

cie.

œ œ œ#

Są

nie

bud

ki,

œ œ œ#

pol

sto

kro

tki

œ œ œ

kie

tyl

.˙

chce

cie.

œ œ œ#

jak

łą

œ œ œ

kwiat

chną

œ œ œ

ją

ser

ce,

.˙

czy,

# ..

œ œ œ

sze

gro

mad

œ œ œ

jak

pol

kwiat

œ œ œ

dość

nam

z o

czu

.˙

trzy.

z o

czu

.˙

trzy.

Żywo

NASZE PIEŚNI

sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski

1. Niechże lecą nasze pieśni, niech lecą daleko,
Niech ich nutę wietrzyk pieści i nie ginie echo.
Hej-że ha hej ha ha hej-że ha ha ha ha ha ha x2

2. Szumi wietrzyk po dąbrowie, szumi wśród leszczyny,
Lecą pieśni ukochane harcerskiej drużyny. Hejże ha….

3. Płonie watra, lśni się, błyska pośród nocnych cieni,
Lecą pieśni od ogniska, lecą od płomieni. Hejże ha…

4. Hej niech pieśni nasze proste niby polny kwiat,
Zawsze krasne i radosne niechaj stroją świat. Hejże ha…

Piosenka nowosądeckiej żeńskiej drużyny, napisana na wycieczce w 1929 roku.

& b 43 .jœ

rœ œ

Niech

że

cą

.Jœ

Rœ œ

sze pieś

ni,

& b

rœœ œ

niech

le cą

œ œ Œ

ko,

rœœ œ

Niech

ich nu

tę

.Jœ Rœ œ œ

wie

trzyk pie

ści

& b

rœœ œ

nie gi

nie

œ œ Œ

cho.

rœ˙

Hej

że ha

jœ ‰ Jœ ‰ jœ ‰

hej

& b

rœ

Jœ J

œ Jœ Jœ

hej

że

Jœ ‰ œ

ha,

rœ ˙

Hej

że ha

& b

jœ ‰ Jœ ‰ jœ ‰

hej

rœ

Jœ J

œ Jœ Jœ

Hej

że ha

Jœ ‰ œ

ha.

Wesoło

PANIE

sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski

Panie pełni się święty cud.
Panie wielbi Cię kornie lud.
O Panie nasz, próśb naszych usłysz tysiące
i pobłogosław nas, wszak serca nasze znasz.

& b 44 ˙

nie

œ œ ˙

jœ jœ jœ .jœ rœ .œ

peł ni się świę ty cud.

œ œ œ .œ œ .œ ˙ ˙

nie

œ œ ˙

jœ jœ jœ .jœ rœ œ ‰

wiel bi Cię kor nie lud.

œ œ œ .œ œ œ ‰

& b

.jœ rœ ˙

O Pa nie nasz,

œ .œ œ ˙

jœ jœ# jœ jœ jœœn jœ jœ jœ

próśb na szych u słysz ty sią ce

œ œ œ œ œ œ œ œ œ .jœ

rœ .jœ rœ œ

po bło go sław nas,

œ .œ œ .œ œ œ

jœ jœ jœ .jœ rœ œ ‰

wszak ser ca na sze znasz.

œ œ œ .œ œ œ ‰

& b

.jœ rœ˙

O Pa nie nasz,

œ .œ œ ˙

jœ jœ# jœ jœ jœ jœ jœn jœ

próśb na szych u słysz ty sią ce

œ œ œ œ œ œ œ œ œ .jœ

rœ .jœ rœ œ

po bło go sław nas,

œ .œ œ .œ œ œ

jœ jœ jœ j

jœ .œ

wszak ser ca na sze znasz.

œ œ œ œ œ .œ

Niezbyt wolno

PIEŚŃ WESELNA

sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski

1. Niech szczęścia dziś promienie
Rozjaśnią życia szlak.
Niech znikną nocy cienie,
Miłości wzejdzie kwiat.
Niech

szczęścia czar, ten wiosny dar

późnej jesieni zawsze trwa.

Miłości brzask jak słońca blask
Pogodę życia da.

2. Niech szczęścia jasne kwiecie,
Wciąż zdobi waszą skroń.
Z wiarą wy idziecie,
Bóg da wam szczęścia dłoń.

Za harcerskich watr niech halny wiatr,

Wesołą piosnkę niesie ci.
Weselny

śpiew, serdeczny zew,

Niech w szczęściu płyną dni.

Pieśń śpiewana na ślubach harcerskich w Nowym Sączu.

### 43 œ ..œœ

jœ

Niech szczę

ścia

.œ

œ œ .

jœ rœ# .œ j

dziś

pro mie

nie

.œ œ .œ

Jœ

.œ œ

jœ jœ jœ jœ#

roz

ja śnią ży cia

œ œ œ œ ˙

szlak.

###

.œ

jœ

Niech

zni

kną

.œ

Jœ

rœ# .œ

jœn

cy cie

nie,

.œ œ .œ

Jœ

.œ œ

jœ jœ jœ jœ

ło

ści

wze jdzie

œ œ œ œ ˙

kwiat.

### ..

.œ

jœ

Niech

szczę

ścia

.œ

Jœ

czar,

.œ

jœ

ten

wio

sny

.œ

Jœ

dar

###

.œ œ

jœ jœ# jœ

jœ

W póź

nej

sie

.œ œ# œ œ

œ œ

œ rœ ˙

wsze trwa.

.œ

œ ˙

.œ jœ

ło

ści

œ .œ Jœ

rœ# jœ jœn œ œ

brzask jaksłoń ca

blask

.œ œœ œ œ œ

###

jœ#

jœ

rœ

dę

ży

cia

.œ

da.

Uroczyście

PO CAŁEJ POLSCE

sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski

1. Po całej Polsce o tej godzinie
Palą się watry i sypią skry.
Z tysiąca piersi jedna pieśń płynie
Harcerskie myśli harcerskie sny.
Mienią się złotem krwawe płomienie,
Myśl z nimi leci, hen w nieba próg,
Palą się serca, snują marzenia
I

błogosławi harcerzom Bóg.

2. Pieśnią i gwarą serdeczną, bratnią
Zwiążemy serca na wieczny czas
Niechaj w radości i znojnej pracy
Wspomnienie watry połączy nas.

Wśród ciemnej nocy gdzieś na polanie

Płyną w świat pieśni miedzami dal.

Któraż z nich, któraż zawsze zostanie

Wśród tych potoków, lasów i hal.

& bb 86 jœ

jœ jœ# œ jœ

Po ca łej Pol

sce

jœ jœ# jœ œ jœ

tej go dzi

nie

Jœ Jœ

jœ œ jœ

pa lą się wa

try

jœ jœ# jœ œ ‰

sy pią skry.

& bb

jœ jœ jœ# œ

jœ

Z ty sią ca pier

jœ jœ# jœ œ jœ

dna pieśń pły

nie

jœ jœ#

jœ œ Jœ

har cer skie my

śli

Jœ Jœ jœ

# œ ‰

har cer skie sny.

& bb ..

Jœ Jœ Jœ

œ Jœ

Mie nią się zło

tem

Jœ Jœ

jœ œ Jœ

krwa we pło mie

nie,

Jœ

jœ jœ œ

Jœ

myśl z ni mi le

ci,

jœ jœ# jœ œ ‰

hen w nie ba próg,

& bb

jœ jœ jœ# œ

jœ

pa lą się ser

ca,

jœ jœ# jœ œ jœ

snu ją ma rze

nia

jœ jœ#

jœ œ Jœ

bło go sła

Jœ Jœ jœ

# œ ‰

ha rce rzom Bóg.

Wolno

PORANEK W PIENINACH

1. O już słońce ozłociło Sokolicy szczyt.
Wstaje cudny wiosny ranek, oto słońca świt.

2. Już się mienią mgły i fale Dunajcowych wód.
Gdzie piękniejszy, gdzie na świecie jak nie tutaj cud?

3.Kiedy ranne wstają zorze powitania pieśń.
Nieś ją wichrze ponad szczyty, ponad chmury nieś.

4.W szmerze fali, w wichru wiewie słowa pieśni drżą.
Pieśni nasze, myśli szczere do stóp Boga mkną.

Powstała po wycieczce w Pieniny w 1925 roku.

& c œ œ Jœ Jœ Œ

już

słoń ce

œ œ jœ jœ Œ

zło

ci ło

œ œ œ œ

.˙

szczyt.

œ œ Jœ Jœ Œ

Wsta

cud ny

œ œ Jœ Jœ Œ

wio

sny

ra nek,

œ œ œ œ

słoń

.˙

świt.

œ œ Jœ Jœ Œ

Wsta

cud ny

œ œ Jœ Jœ Œ

wio

sny

ra nek,

œ œ œ œ œ#

słoń

rit.

.˙

świt.

Moderato

RÓJ LEŚNYCH PSZCZÓŁEK

sł. B. Szczepańcówna, mel. Z. Harsdofowa

1. Rój leśnych pszczółek wabił nas,
Za nimi lecim śmiało.
Nie próżno minie młodości czas,
Nam trudu zawsze mało.

My lecim w dal, w słoneczny żar.

Niesiemy

dobrą wieść,

By pracy trud zamienić w cud,

życia słońce wpleść.

2. I lećmy choćby słońca skwar
Obniżył śmiałość lotu.
Orzeźwi leśnych kwiatów czar
Ożywi zdrój ich soków.

Słabości pył, co serca krył

Zamienim w ducha hart.

Kto leci w dal, w słoneczny żar,

Ten miana pszczoły wart.

Piosenka napisana w maju 1924 roku, w dniu ogłoszenia godła drużyny “Pszczoły”, w Nowym Sączu.

& c j

Rój

leś

nych

pszczó

łek

œ œ œ œ œ

‰ jœ

bił

nas,

.œ

jœ .œ

jœ

cim

‰ j

śmia

ło.

Nie

próż

nie

œ œ# jœ

jœ jœ ‰ œ œ

mło

ści

czas,

nam

.œ

jœ

tru

zaw

sze

‰ jœ

ło.

œ œ# œ œ œn

‰ jœ

cim

w dal,

w sło

œ œ œ œ œ ‰ jœ

czny

żar.

Nie

œ œ œ œ œ

sie

brą

‰ Jœ

wieść,

œ œ œ œ œ ‰ jœ

pra

trud

œ œ œ ‰ jœ

mie

nić

w cud,

ży

cia

słoń

.˙

wpleść.

Żwawo

SŁONECZNE WICHRY

sł. B. Szczepańcówna, mel. A. Brzeska

1. Słoneczne wierchy, w słońcu skąpany szczyt.
Słoneczne wierchy, zieleni lasów zwid.
Do słońca, hej, do słońca wołają, co złoci pasmo naszych gór.
Do lasów, zielonych lasów, do wichru i do chmur.

2. Kwiecista łąka upaja barwą wzrok,
A polna ścieżka wiedzie ku szczytom krok.
Promienie, hej, słoneczne zaświećcie gdzie smutek, trwoga, żalu cień
I w koło niech zajaśnieje harcerski, jasny dzień.

& C Ó ‰ jœ

jœ

Jœ

Sło ne czne

œ œ ‰ Jœ Jœ Jœ

wie rchy,

w słoń cu ską

Jœ Rœ œ ‰ jœ Jœ Jœ

pa ny szczyt. Sło ne czne

œ œ ‰ Jœ Jœ Jœ

wie rchy,

zie le ni

- -

.Jœ Rœ œ Œ ‰ jœ

la sów zwid.

Jœ Rœ Jœ Jœ œ Jœ Jœ

słoń ca, hej, do słoń ca wo

œ œ œ ‰ Jœ

ła

ją,

.œ Jœ Jœ Jœ Jœ Jœ

zło

ci pa smo na szych

.˙

‰ jœ

gór.

.œ Jœ œ Jœ Jœ

sów, zie

lo nych

œ œ œ ‰ Jœ

sów,

œ œ œ œ

wi chru

.˙

chmur.

W KRĘGU OGNIA

sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski

1. W kręgu ognia, w kręgu rady,
W kręgu bratnich serc.
Płoną lica, czyn się waży
Wśród skautowych rzesz.

Czuwaj, czuwaj echo niesie

Nasz

harcerski

śpiew.

Na Jamboree dusz skautowych

To nasz polski zew.

2. Krzyż harcerski wiąże dłonie,
Serca spoił duch,
Na najdalszych świata krańcach,
Skaut twój brat i druh.

Wasze watry niech zaświecą,

Aż do Polski bram.

Nasze

myśli niech zalecą,

Z pozdrowieniem wam.

Śpiewana przez nowosądecką drużynę na Międzynarodowej Konferencji Skautowej żeńskiej w Sromow-

cach Wyżnych w 1932 roku.

& bb c .œ

jœ .jœ rœ .Jœ Rœ

W krę

gu og

nia, w krę gu

dy,

.œ Jœ œ œ

w krę

gu bra tnich

œ Œ Ó

serc

& bb

.œ

jœ .jœ rœ .Jœ Rœ

pło

ną

ca, czyn

się

ży

.œ

jœ œ œ

wśród

skau to

wych

œ Œ Ó

rzesz.

& bb

.œ

Jœ

jœ jœ .Jœ Rœ

Czu

waj, czu waj

cho

nie

sie

.œ

Jœ œ œ

nasz

har cer

ski

śpiew.

& bb

.œ

Jœ .Jœ

rœ .Jœ Rœ

Jam

ree dusz

skau

wych

œ œ œ œ œ

nasz

pol

ski

rit.

Œ Œ

zew.

Tempo marsza

WŚRÓD MODRYCH FAL

sł. B. Szczepańcówna i harcerki z Nowego Sącza

1. Wśród modrych fal płyniemy w dal.
Słońce lśni, fale drżą, a łódki mkną.

Sto ginie słońc wśród modrych fal,

Tęczą się lśni i tęczą mieni toń Dunajca.

2. Legendę Tatr gwiżdże nam wiatr
Janosik, Janicek, Zbójnicek.
Mknie

łódka, mknie przez skalny jar

Po grzbietach fal w bezkresny pędzi świat z Dunajcem.

3. To cudów cud, wśród czarów, złud,
Gdzie gór skroń, pieśni toń, płynie pieśń.
O

weźmy stąd wyniosłość gór

I orli lot dla naszych młodych, dusz harcerskich.

Pieśń ta powstała na łódkach podczas przejazdu przełomem Dunajca w Pieninach w lipcu 1928 r. Słowa

wspólne uczestniczek wycieczki - harcerek z Nowego Sącza.

& bb c œ

Jœ J

œ ˙

Wśród

mo drych fal

œ Jœ Jœ ˙

pły

nie my w dal.

Jœ J

œ œ

Jœ J

œ œ

Słoń ce lśni,

le drżą,

& bb

Jœ

jœ ˙

łód

ki mkną.

Jœ J

œ ˙

Sto

nie słońc

jœ

Jœ

wśród

mo drych fal,

& bb

jœ jœ .œ Jœ

tę

czą się lśni

Jœ Jœ Jœ

jœ jœ j

jœ Jœ

tę

czą mie

toń

jca.

Jœ Jœ Jœ

jœ ˙

tę czą mie ni toń.

Żwawo

Fot. 3. Fragment tablicy pamiątkowej odsłoniętej 27 września 2003 roku w ramach obchodów 100-lecia II Li-
ceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Nowym Sączu; źródło: archiwum własne

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Śpiewnik Zuchowy compressed(4)
Mały śpiewnik harcerski
Śpiewnik HARCERSKI 2
Śpiewnik harcerski DOZP
Śpiewnik Zuchowy compressed(4)
ŚPIEWNIK PTTK compressed(3)
Hymn Szarych Szeregów Śpiewnik harcerski

więcej podobnych podstron