Gospodarz - W

łodzimierz Tetmajer, malarz i pisarz, przyrodni brat poety Kazimierza Przerwy-Tetmajera;

cieszy

ł się wśród bronowickich chłopów wielkim autorytetem

Gospodyni - Anna (z domu Miko

łajczykówna), żona Włodzimierza Tetmajera

�Pan Młody - Lucjan Rydel, poeta, "ludoman", syn profesora UJ, "pan, który bez butów chadzał"

Panna M

łoda - Jadwiga Mikołajczykówna

Marysia - Marysia Miko

łajczykówna, siostra Panny Młodej, żona chłopa Wojciecha Susuła

Wojtek - Wojciech Susu

ł, chłop

Ojciec - Jacek Miko

łajczyk, ojciec Panny Młodej, gospodarz z Bronowic

Jasiek - Jan Miko

łajczyk, brat Panny Młodej

Kasper - Kasper Czepiec, krewny B

łażeja Czepca

Poeta - Kazimierz Przerwa-Tetmajer, s

ławny poeta młodopolski, dekadent, człowiek oderwany od życia

Dziennikarz - Rudolf Starzewski, redaktor sta

ńczykowskiego dziennika "Czas" ukazującego się w

Krakowie

Nos - Tadeusz Noskowski, malarz (niekt

órzy widzowie doszukiwali się w tej postaci rysów charakteru

Stanis

ława Czajkowskiego, również malarza)

Ksi

ądz - Ksiądz z Bronowic pochodzenia chłopskiego.

Maryna - Maryna i Zosia Pare

ńskie, córki lekarza, profesora UJ

Zosia - Zosia zosta

ła później żoną Tadeusza Boya-Żeleńskiego

Radczyni - Antonina Doma

ńska, żona profesora UJ, autorka "Historii żółtej ciżemki" i "Paziów króla

Zygmunta"

Haneczka - Hanna Rydl

ówna, siostra Lucjana Rydla

Czepiec - B

łażej Czepiec, wuj Panny Młodej

Czepcowa -

żona Błażeja Czepca

Klimina - baba wiejska, staro

ścina wesela, chrzestna Isi

Żyd - Hersz Singer, bronowicki karczmarz

Rachela - Pepa (J

ózefa) Singer, córka karczmarza

Isia - Isia Tetmajer

ówna, najstarsza córka Włodzimierza Tetmajera (najdłużej żyjąca uczestniczka

bronowickiego wesela; zmar

ła na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku w Londynie).

Osoby Dramatu (zjawy):

Chocho

ł - pojawia się w izbie weselnej, śpiewając smętną piosenkę o pawich piórach; zapowiada

przybycie go

ści. To pośrednik między światem rzeczywistym a fantastycznym. Jest otulonym słomą na

zim

ę krzakiem róży. Zjawia się na początku akcji fantastycznej (w II akcie) oraz na końcu dramatu, gdy gra

"chochol

ą" muzykę uczestnikom akcji (akt III). Jest symbolem nadziei na odrodzenie Polski, społeczną

sprawiedliwo

ść, a także objawieniem sztuki i piękna.

Widmo - malarz Ludwik de Laveaux, ucze

ń Jana Matejki. Ukazuje się Marysi. Ludwik miał się ożenić z

Marysi

ą, ale zmarł wcześniej na gruźlicę. Marysia mogłaby mieć podobne wesele; mogłaby wyjść za "pana

z miasta". Ten obraz literacki, przypomina Mickiewiczowsk

ą balladę "Romantyczność" i dramatyczną

histori

ę Jasia i Karusi.

Sta

ńczyk - nadworny błazen trzech ostatnich Jagiellonów, bystry i odważny mędrzec zatroskany o los

Polski, pojawia si

ę na obrazach Matejki; ukazuje się Dziennikarzowi. Stańczyk uosabia sumienie

Dziennikarza, kt

óry pracując w lojalistycznym dzienniku, wie, że "usypia" naród i szarga "świętości"

narodowe. Dziennikarz jest wyznawc

ą tez krakowskiej szkoły historycznej, głoszącej dość kontrowersyjny

program polityczny oparty na przekonaniu,

że historia Polski była pasmem klęsk i niepowodzeń, a jedyną

metod

ą postępowania w obecnej sytuacji Polski jest lojalizm i ugoda z zaborcą. Stańczyk - błazen

Zygmunta Starego - wskrzesza czasy

świętości Rzeczypospolitej Jagiellonów, jest znakiem jej potęgi i

chwa

ły, zadaje tym samym kłam tezom krakowskiej szkoły. Jest wyrzutem sumienia Dziennikarza, który

prze

żywa kryzys zaufania do ideologii własnego stronnictwa. Błazen ofiarowuje Dziennikarzowi

kaduceusz (w staro

żytności była to laska heroldów, zapewniająca im nietykalność; to symbol pokoju i

łagodzenia sporów, ale także laska błazna), by rozbudzał świadomość narodową, "mącił narodową kadź" i
"sta

ł na czele".

Rycerz Czarny - Zawisza Czarny z Garbowa, s

ławny i mężny rycerz, walczył pod Grunwaldem, symbol

Polaka-patrioty. Ukaza

ł się Poecie. Zwiastun odrodzenia ojczyzny. Mówi Poecie: "Na koń; zbudź się!...".

Wyznacza mu rol

ę wieszcza. Poeta wie, że "Polska to jest wielka rzecz", ale nie czyni nic i "śpi". Jest

dekadentem, pora

żonym niemocą i owładniętym melancholią. Zawisza Czarny to symbol jego rozterek

wewn

ętrznych, znak siły i mocy, której brakuje Poecie.

Hetman - Franciszek Ksawery Branicki, wsp

ółtwórca konfederacji targowickiej, sługus Moskwy,

sprzedawczyk, zdrajca, podczas powstania ko

ściuszkowskiego skazany na śmierć. Ukazuje się Panu

M

łodemu. Hetman zmusza Pana Młodego do zastanowienia się, czy w głębi serca nie tkwi w nim poczucie

wy

ższości szlachty nad chłopstwem. Hetman mówi: "Czepiłeś się chamskiej dziewki! Polska to wszystko

ho

łota, tylko im złota...".

Upi

ór - Jakub Szela, chłop spod Tarnowa, który stanął na czele rabacji galicyjskiej (1846). Rzeź szlachty

przez zbuntowane ch

łopstwo sprowokowała administracja austriacka, by rozbić przygotowywane

powstanie narodowe. Ukazuje si

ę Dziadowi. Symbol głębokiego podziału narodu polskiego na "panów" i

"cham

ów" i krzywdy chłopskiej oraz wzajemnej pogardy. Ta haniebna karta polskiej historii zostaje

odkryta zapewne po to, by wyja

śnić przyczyny wzajemnej niechęci inteligencji i chłopstwa oraz po części

usprawiedliwi

ć jej postępowanie będącym jeszcze żywo w pamięci obrazem rzezi galicyjskiej.

Wernyhora - na wp

ół legendarny Kozak, wróż ukraiński z II połowy XVIII wieku. Symbol odrodzenia Polski

w granicach historycznych z 1772 roku, rzecznik zgody ch

łopów ze szlachtą oraz Polaków z Rusinami.

Ukazuje si

ę Gospodarzowi. Dziad z lirą przybywa z rozkazem z przedzaborowych kresów Rzeczypospolitej

- symbolu wielko

ści i potęgi dawnej Polski, ale i buntów chłopskich przeciwko polskiej szlachcie. Budzi

ch

ęć do czynu narodowego i przymierza szlachty z chłopami. Symbol wiary w odrodzenie ojczyzny.

Wernyhora zostawia Z

łoty Róg na sznurze i nakazuje "rozesłać wici" po kraju. Kiedy odjeżdża, jego koń

gubi z

łotą podkowę. Z chwilą pojawienia się tej postaci rozpoczyna się w dramacie wątek

narodowo-wyzwole

ńczy, skonstruowany jednak nie w konwencji realistycznej, ale symbolicznej.

Zjawa – postad

Widmo – Marysia

Jest to j

ej były kochanek za którym ona bardzo tęskni i nie potrafi o nim zapomnieć

Staoczyk(błazen) – Dziennikarz

Jest on odzwierciedleniem dziennikarza. Ten jest wierny wobec zaborcy ale nie wei czy to sluszne i ma watpliwosci czy
praca go nie kompromituje.

Czarny rycerz(Zawisza) – Poeta

ten chcial byc odwazny opaniowany, silny. Polska byla wtedy pod zaborami wiec trzeba walczyc, ze najlepiej byc jak
Zawisza Czarny.

Hetman – Pan młody

Wmawial mlodemu ze zdradzil swoich zeniac sie z chlopką, wywoujac w panu mlodym watpliwosci czy dobrze
zrobil.Twierdzi ze mlody posunal sie do slubu poprzez chlopomanie(malzenstwo wynikiem owczesnej mody, Inteligent
zeni sie z chlopka).

Upiór – Dziad

Dziad pamieta co sie dziala kiedys, wspomina caly czas dawne czasy, ze kiedys wszystko bylo inaczej, chodzi o
zbratanie spoleczenstwa, nie wierzy ze przez slub dwoch warstw spolecznych wszyscy sie pgodza zapomna o tym co
bylo kiedys.

Wernyhora

– Gospodarz

jest symbolem walki o wolnosci, prorokiem. Przybywa do gospodarza powierzajac mu misje, by postawil chlopow do
walki z zaborca.