Cechy źródeł prawa administracyjnego:

1) brak kodyfikacji prawa administracyjnego:

* jedyna kodyfikacja dotyczy części procesowej prawa administracyjnego – ustawa z 14 czerwca 1960

roku – KPA

* brak także ustawy zawierającej przepisy ogólne prawa administracyjnego,

2) wielość i różnorodność postaci aktów normatywnych w sferze prawa administracyjnego

(Konstytucja RP, ratyfikowane umowy międzynarodowe, ustawy, rozporządzenia, akty prawa

miejscowego, zarządzenia Prezesa Rady Ministrów, wytyczne, regulaminy, niektóre statuty,

instrukcje, interpretacje, okólniki (stara nazwa wewnętrznych aktów normatywnych), pisma okólne i

inne)

3) istotna część źródeł prawa administracyjnego pochodzi od samej administracji – formy aktów

normatywnych są w tym przypadku także formą działania administracji, np. rozporządzenia, akty

prawa miejscowego oraz wewnętrznego,

4) w granicach prawa administracyjnego ważne miejsce zajmuje prawo lokalne, nazywane też

prawem terenowym, a ściślej aktami prawa miejscowego (określenie konstytucyjne)

* jego konstrukcja oparta jest na konieczności uwzględniania w jego treści tzw. ewenementu
lokalnego, czyli miejscowych potrzeb, warunków i innych wyznaczników miejscowych, np.

zwyczajów.

Źródła poznania prawa:

1) źródłami poznania prawa są „dzienniki urzędowe”,

2) powyższa zasada wynika z art. 88 Konstytucji – warunkiem wejścia w życie ustaw, rozporządzeń

oraz aktów prawa miejscowego jest ich ogłoszenie,

3) podstawa prawna wydawania dzienników urzędowych : ustawa z 20.07.2000 roku o ogłaszaniu

aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych.

Rodzaje dzienników urzędowych:

1) Dziennik Ustaw Rzeczpospolitej Polskiej,

2) Dziennik Urzędowy Rzeczpospolitej Polskiej „Monitor Polski”,

3) Dziennik Urzędowy Rzeczpospolitej Polskiej „Monitor Polski B” (zniesiony),

4) dzienniki urzędowe ministrów, kierujących działami administracji rządowej (resortowych),

5) dzienniki urzędowe urzędów centralnych,

6) wojewódzkie dzienniki urzędowe.

Dzienniki urzędowe normatywne:

1) Do grupy dzienników normatywnych, czyli przeznaczanych do ogłaszania aktów zawierających

przepisy prawne należą wszystkie dzienniki poza Monitorem Polskim B,

2) „Monitor Polski B” zawiera inne niż normatywne akty prawne, m.in. sprawozdania finansowe,

określone w odrębnych przepisach ogłoszenia i obwieszczenia przedsiębiorców, inne komunikaty czy

informacje organów

( „Monitor Polski B” został wycofany już z obrotu prawnego!)

Klasyfikacja dzienników urzędowych:

Podział ze względu na charakter aktów normatywnych w nich ogłaszanych:

1) tylko dwa dzienniki urzędowe przeznaczone są do ogłaszania przepisów prawa powszechnie
obowiązującego, tj. Dziennik Ustaw RP oraz wojewódzkie dzienniki urzędowe.

2) pozostałe dzienniki urzędowe zawierają akty prawa wewnętrznego.
Dziennik Ustaw RP – zawiera ustawy, rozporządzenia wykonawcze, orzeczenia TK, Konstytucja.
Wojewódzkie dzienniki urzędowe – zawiera akty prawa miejscowego.

Zasady ogłaszania aktów normatywnych:

1) zasada obowiązku (obligatoryjności) ogłoszenia aktu normatywnego w dzienniku urzędowym

(wyjątek może dotyczyć aktu prawa wewnętrznego i musi wynikać z ustawy)

2) zasada niezwłocznego ogłaszania aktów normatywnych,

3) zasada prostowania błędów w ogłoszonym tekście aktu prawnego w formie obwieszczenia (bez

zmiany merytorycznej tekstu aktu prawnego),

4) zasada wydawania dzienników urzędowych z zachowaniem kolejności numerów, pozycji i stron

(w aktualnym stanie prawnym dzienniki nie mają numerów, są tylko pozycje),
Zagadnienie spoczywania ustawy (vacatio legis):

1) co do zasady: akty normatywne, zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, wchodzą w
życie po upływie 14 dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że akt normatywny określi dłuższy termin,

2) przesłanki dopuszczalności skrócenia podstawowego vacatio legis:

* uzasadniony przypadek,

* ważny interes państwa wymaga natychmiastowego wejścia w życie aktu normatywnego,

* zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie.

Ciekawostka:

Przepisy porządkowe – vacatio legis – 3 dni albo nawet krócej – można od razu – służy to

uzupełnieniu luki w prawie albo różne sytuacje losowe.