DGP 2015 02 02 rachunkowosc i audyt

Poniedziałek

2 lutego 2015

nr 21 (3914)

gazetaprawna.pl

DZIENNIK.PL FORSAL.PL

RACHUNKOWOŚĆ

i AUDYT

D O D A T E K D L A P R E N U M E R A T O R Ó W

Piotr Wieczorek
specjalista ds. rachunkowości
i zarządzania ryzykiem,
audytor systemów ISO

Osoba prowadzącą ewidencję budżetu jed-

nostki samorządu terytorialnego, gdy za-

czyna szukać informacji, jak ujmować

w księgach lokaty terminowe, znajdzie kil-

ka propozycji. Nie jest łatwe wybranie ta-

kiego rozwiązania, które rodzi najmniejsze

ryzyko ewidencji księgowej. Dwa prawidłowe

warianty zostały przedstawione w ramce.

Propozycja pierwsza…

Jednym z rozwiązań stosowanych w prak-

tyce i wskazywanych w literaturze jest uj-

mowanie na koncie 133 również lokat doko-

nywanych ze środków rachunku budżetu.

Wyodrębnia się je na kontach analitycznych

według poszczególnych umów lokat. Wte-

dy ewidencja przebiega: strona Wn konta

133 i Ma 133. Ponadto zakończenie lokaty

na rachunku lokat (księgowanie w anality-

ce oraz zapis dwustronny w ramach konta

133) – Wn 133, Ma 133. Zaś wpływ środków

z tytułu oprocentowania lokaty bankowej

– Wn 133, Ma 240.

Rozwiązanie to jest niezrozumiałe. Jeśli

mamy codzienne wyciągi bankowe i zro-

bimy lokatę overnight, to np. 9 lutego na

wyciągu będzie przelew wychodzący, a pod

datą 10 lutego będzie widniało uznanie

(wpływ środków z lokaty razem z odset-

kami). Księgowanie tylko w ramach anali-

tyki konta 133 nie jest prawidłowe, ponie-

waż każda operacja finansowa musi być

ujęta, zgodnie z art. 15 ustawy z 29 wrze-

śnia 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U.

z 2013 poz. 330) na kontach księgi głów-

nej zgodnie z zasadą podwójnego zapisu

(np. Wn 133, Ma 901) i oczywiście zgodnie

z rzeczywistością. Konta analityczne ze sobą

nie korespondują, ponieważ zapisy na nich

stanowią uzupełnienie i uszczegółowienie

zapisów na koncie syntetycznym (księgi

głównej). Nie jest ponadto możliwe jedno-

czesne (jeden zapis w dzienniku) przelanie

środków na rachunek lokaty i ich zwrot,

ponieważ nie ma to nic wspólnego z chro-

nologią zdarzeń. Jednym zdarzeniem jest

przekazanie środków na rachunek lokaty,

drugim zdarzeniem w kolejności jest zwrot

tych środków z odsetkami. Oczywiście za-

stosowanie konta 240 dla wpływu środków

z tytułu oprocentowania lokaty bankowej

również jest nietrafione. Konto to służy do

ewidencji innych rozrachunków związa-

nych z realizacją budżetu. Dlatego nie ma

podstaw, aby ujmować tu lokaty.

…druga…

Kolejną propozycją, z jaką można się spotkać,

jest ujęcie zrealizowanych odsetek banko-

wych od środków budżetu jednostki samo-

rządu terytorialnego zgromadzonych na ra-

chunkach lokat terminowych: strona Wn

konta 133 i strona Ma konta 901. Zaś przelew

środków z rachunku podstawowego budże-

tu na rachunki lokat terminowych – strona

Wn konta 140, strona Ma konta 133. Jednak

wycena lokaty jedynie jako jej efekt, czyli

odsetek kapitalizacyjnych (133/901), nie sta-

nowi wyceny według wartości nominalnej.

…i trzecia

Ostatnią propozycją, z jaką można się spo-

tkać w literaturze, jest następujący sposób

ewidencji:

■

założenie lokaty w wysokości 1000 zł: Wn

140, Ma 133 (133-2 Rachunek lokat);

■

zwrot środków z lokaty kwota 1000 zł: Wn

133, Ma 140;

■

wpływ odsetek z lokaty kwota 300 zł: Wn

133, Ma 901.

Z powyższego wynika, że środki wróciły

w tej samej wysokości (1000 zł), w jakiej był

rozchód, co nie jest zgodne z rzeczywistością,

ponieważ wróciło 1300 zł.

Bilans

Zgromadzone na rachunku lokaty termino-

we należy wycenić, zgodnie z art. 28 ust. 1

pkt 10 ustawy o rachunkowości, na dzień

bilansowy w wartości nominalnej (tj. razem

z naliczonymi na dzień bilansowy odset-

kami). Lokaty w rozumieniu ustawy o ra-

chunkowości należy w pierwszej kolejności

zaliczyć do aktywów finansowych, do któ-

rych zalicza się aktywa pieniężne, w tym

również wynikające z kontraktu prawo do

otrzymania aktywów pieniężnych z inną

jednostką na korzystnych warunkach. Do

aktywów pieniężnych w szczególności za-

licza się naliczone odsetki od aktywów fi-

nansowych. Jeżeli aktywa te (lokaty) są płat-

ne lub wymagalne w ciągu 3 miesięcy od

dnia ich założenia, to na potrzeby rachunku

przepływów pieniężnych zalicza się je do

środków pieniężnych, chyba że ujmuje się

je w przepływach z działalności inwesty-

cyjnej (lokacyjnej). Z kolei inwestycją jest

m.in. posiadanie przez jednostkę aktywów

w celu osiągnięcia z nich korzyści ekono-

micznych, np. uzyskania przychodów w for-

mie odsetek, którymi są w szczególności

aktywa finansowe. To wpływa na sposób

wykazywania lokat w bilansie z wykonania

budżetu jednostki samorządu terytorialne-

go. Istotne staną się zatem zapisy polityki

rachunkowości co do sposobu prezentacji

lokat w tym bilansie.

Lokaty do 3 miesięcy powinny być zatem

wykazane w poz. I.1.2 Pozostałe środki pie-

niężne. Natomiast lokaty:

■

z terminem zapadalności powyżej 3 m-cy

i krótszym niż 12 m-cy powinny być wyka-

zane jako krótkoterminowe aktywa finan-

sowe (w ramach aktywów obrotowych),

■

z terminem zapadalności powyżej 12

m-cy, powinny być wykazane jako dłu-

goterminowe aktywa finansowe (w ra-

mach aktywów trwałych),

co wiąże się z koniecznością wyodrębnie-

nia takich pozycji zgodnie z par. 22 rozpo-

rządzenia ministra finansów z 5 lipca 2010

r. W takim przypadku dodajemy odpowied-

nie wiersze w aktywach bilansu z wyko-

nania budżetu, co wpływa również na to,

że takie lokaty powinny być wyodrębnione

na innych kontach w ewidencji budżetu.

W praktyce lokaty o terminie zapadalności

powyżej 3 miesięcy to rzadkość.

Warto zwrócić uwagę, że w wykazie kont

dla budżetu państwa przewidziano kon-

to 137 – Lokaty – które służy do ewiden-

cji operacji w zakresie lokat zakładanych

w walucie polskiej. Na stronie Wn konta

137 ewidencjonuje się wartość nominalną

zakładanej lokaty, a na stronie Ma wartość

nominalną rozwiązanej lokaty. Natomiast

w opisie konta 133 – Rachunek budżetu

– ustalono, że to konto służy do ewidencji

operacji pieniężnych dokonywanych na ban-

kowych rachunkach budżetu, a zapisy mogą

być dokonywane wyłącznie na podstawie

dokumentów bankowych, w związku z czym

musi zachodzić zgodność zapisów między

jednostką a bankiem. Dla lokat ustalono,

że „na koncie 133 ujmuje się również lokaty

dokonywane ze środków rachunku budże-

tu”, co nie oznacza, że można łamać zasadę

podwójnego zapisu. Nic nie stoi na prze-

szkodzie, aby zgodnie z zasadami opraco-

wania zakładowego planu kont wyodrębnić

(z konta 133) w wykazie kont specjalne konto

dla lokat np. 132, co będzie rozwiązaniem

analogicznym do tego, które przewidziano

dla budżetu państwa, i zgodnym z zasadą

przejrzystości finansów publicznych.

Warto wiedzieć

Przypomnijmy, że to z art. 48 ust. 1 ustawy

z 27 sierpnia 2009 r. o fi nansach publicznych

(t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 885) wynika możli-

wość dokonywania lokat wolnych środków,

z wyjątkiem środków pochodzących z dotacji

z budżetu, m.in. przez jednostki samorządu

terytorialnego oraz ich związki.

Lokata bankowa wiąże się zatem z fak-

tem, że przelane środki pieniężne z tytu-

łu takiej lokaty trafiają na inny rachunek

bankowy. Przy posiadaniu jednego konta

bankowego dla rachunku budżetu nie jest

możliwe, aby na wyciągu bankowym tego

rachunku widniało saldo lokaty. I być nie

może, ponieważ środki są na innym ra-

chunku bankowym. Pamiętajmy, że podczas

inwentaryzacji dokumentem potwierdza-

jącym saldo lokaty jest nota bankowa otrzy-

mana z informacją, ile jest środków na tym

rachunku. Lokowanie wolnych środków to

forma krótko- lub długoterminowej inwe-

stycji o charakterze finansowym.

Warto też wspomnieć, że z pisma depar-

tamentu finansów samorządu terytorialne-

go Ministerstwa Finansów z 11 października

2010 r. (ST2-4834-27/SZH/201/1212) wynika,

że tworzenie i rozwiązywanie lokat jest roz-

chodem i przychodem jednostki samorządu

terytorialnego, a w budżecie jednostki sa-

morządu terytorialnego powinny być uję-

te jako dochód jedynie odsetki od lokaty.

Zdaniem MF lokaty w art. 6 ust. 2 pkt 1–4

i 6 ustawy o finansach publicznych nie zo-

stały imiennie wymienione jako rozchody,

ale kwalifikują się one jako inne operacje fi-

nansowe związane z zarządzaniem długiem

publicznym i płynnością, o których mowa

w art. 6 ust. 2 pkt 5 tej ustawy. Dla lokat

przewidziany został także paragraf w kla-

syfikacji budżetowej, zarówno po stronie

przychodów, jak i rozchodów odpowiednio

994 – Przelewy z rachunków lokat – (przy-

chody), 994 – Przelewy na rachunki lokat

(rozchody).

Podstawa prawna

Rozporządzenie ministra fi nansów z 5 lipca 2010 r. w spra-

wie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont

dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu

terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych

zakładów budżetowych, państwowych funduszy celo-

wych oraz państwowych jednostek budżetowych mających

siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U.

z 2013 r. poz. 289).

Lokata jedna, ujęć wiele

W praktyce można spotkać kilka sposobów jej księgowania. Trzeba zdecydować, czy warto tworzyć analitykę

do konta 133, czy nie. Podpowiadamy,

które rozwiązanie ewidencyjne wybrać

i opisać w zakładowym planie kont

Dwa prawidłowe warianty

Rachunek bankowy lokaty jest rachunkiem uznanym w polityce rachunkowości za ra-

chunek budżetu. Jest wyodrębniony w analityce konta 133 np. 133-02.

Jednostka otrzymuje wyciąg bankowy z rachunku bankowego lokaty (mamy zatem dwa

wyciągi bankowe, które stanowią osobne dowody księgowe). Ewidencja przebiega następująco:

140

133

901

1) 1000

1000 (2

2) 1000

1000 (1

300 (2a

4) 1300

1300 (5

3) 300

1300 (4

5) 1300

133-01

133-02

5) 1300

1000 (1

2) 1000

1300 (4

3) 300

Objaśnienia do schematu:

1) WB podstawowy rachunek budżetu – przelew środków na lokatę kwota 1000 zł: Wn 140,

Ma 133-01;

2) WB lokacyjny rachunek budżetu – wpływ środków lokowanych kwota 1000 zł:

Wn 133-02, Ma 140;

3) WB lokacyjny rachunek budżetu – przypis odsetek kwota 300 zł: Wn 133-02, Ma 901;

4) WB lokacyjny rachunek budżetu – przelew środków lokaty z odsetkami kwota 1300 zł:

Wn 140, Ma 133-02;

5) WB podstawowy rachunek budżetu – zwrot środków z odsetkami kwota 1300 zł:

Wn 133-01, Ma 140.

Rachunek bankowy lokaty nie jest rachunkiem powiązanym z analityką konta 133, po-

nieważ jednostka nie ma wyciągu bankowego z tego konta (jeden wyciąg bankowy – tylko

z rachunku podstawowego budżetu). Dlatego wyodrębniono w zakładowym planie kont

ewidencji budżetu konto 132 dla lokat. Ewidencja przebiega następująco:

132

133

901

1) 1000

1300 (2

2) 1300

1000 (1

300 (2a

2a) 300

Objaśnienia do schematu:

1) WB podstawowy rachunku budżetu – przelew środków na lokatę kwota 1000 zł: Wn 132, Ma 133;

2) WB podstawowy rachunku budżetu – zwrot środków z odsetkami kwota 1300 zł: Wn 133,

Ma 132;

2a) Zapis równoległy kwota 300 zł: Wn 132, Ma 901.

Analityka:

Poniedziałek

2 lutego 2015

nr 21 (3914)

gazetaprawna.pl

DZIENNIK.PL FORSAL.PL

RACHUNKOWOŚĆ

i AUDYT

AUDYT

D O D A T E K D L A P R E N U M E R A T O R Ó W

Piotr Wieczorek
specjalista ds. rachunkowości
i zarządzania ryzykiem,
audytor systemów ISO

Osoba prowadzącą ewidencję budżetu jed-

nostki samorządu terytorialnego, gdy za-

czyna szukać informacji, jak ujmować

w księgach lokaty terminowe, znajdzie kil-

ka propozycji. Nie jest łatwe wybranie ta-

kiego rozwiązania, które rodzi najmniejsze

ryzyko ewidencji księgowej. Dwa prawidłowe

warianty zostały przedstawione w ramce.

Propozycja pierwsza…

Jednym z rozwiązań stosowanych w prak-

tyce i wskazywanych w literaturze jest uj-

mowanie na koncie 133 również lokat doko-

nywanych ze środków rachunku budżetu.

Wyodrębnia się je na kontach analitycznych

według poszczególnych umów lokat. Wte-

dy ewidencja przebiega: strona Wn konta

133 i Ma 133. Ponadto zakończenie lokaty

na rachunku lokat (księgowanie w anality-

ce oraz zapis dwustronny w ramach konta

133) – Wn 133, Ma 133. Zaś wpływ środków

z tytułu oprocentowania lokaty bankowej

– Wn 133, Ma 240.

Rozwiązanie to jest niezrozumiałe. Jeśli

mamy codzienne wyciągi bankowe i zro-

bimy lokatę overnight, to np. 9 lutego na

wyciągu będzie przelew wychodzący, a pod

datą 10 lutego będzie widniało uznanie

(wpływ środków z lokaty razem z odset-

kami). Księgowanie tylko w ramach anali-

tyki konta 133 nie jest prawidłowe, ponie-

waż każda operacja finansowa musi być

ujęta, zgodnie z art. 15 ustawy z 29 wrze-

śnia 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U.

z 2013 poz. 330) na kontach księgi głów-

nej zgodnie z zasadą podwójnego zapisu

(np. Wn 133, Ma 901) i oczywiście zgodnie

z rzeczywistością. Konta analityczne ze sobą

nie korespondują, ponieważ zapisy na nich

stanowią uzupełnienie i uszczegółowienie

zapisów na koncie syntetycznym (księgi

głównej). Nie jest ponadto możliwe jedno-

czesne (jeden zapis w dzienniku) przelanie

środków na rachunek lokaty i ich zwrot,

ponieważ nie ma to nic wspólnego z chro-

nologią zdarzeń. Jednym zdarzeniem jest

przekazanie środków na rachunek lokaty,

drugim zdarzeniem w kolejności jest zwrot

tych środków z odsetkami. Oczywiście za-

stosowanie konta 240 dla wpływu środków

z tytułu oprocentowania lokaty bankowej

również jest nietrafione. Konto to służy do

ewidencji innych rozrachunków związa-

nych z realizacją budżetu. Dlatego nie ma

podstaw, aby ujmować tu lokaty.

…druga…

Kolejną propozycją, z jaką można się spotkać,

jest ujęcie zrealizowanych odsetek banko-

wych od środków budżetu jednostki samo-

rządu terytorialnego zgromadzonych na ra-

chunkach lokat terminowych: strona Wn

konta 133 i strona Ma konta 901. Zaś przelew

środków z rachunku podstawowego budże-

tu na rachunki lokat terminowych – strona

Wn konta 140, strona Ma konta 133. Jednak

wycena lokaty jedynie jako jej efekt, czyli

odsetek kapitalizacyjnych (133/901), nie sta-

nowi wyceny według wartości nominalnej.

…i trzecia

Ostatnią propozycją, z jaką można się spo-

tkać w literaturze, jest następujący sposób

ewidencji:

■

założenie lokaty w wysokości 1000 zł: Wn

140, Ma 133 (133-2 Rachunek lokat);

■

zwrot środków z lokaty kwota 1000 zł: Wn

133, Ma 140;

■

wpływ odsetek z lokaty kwota 300 zł: Wn

133, Ma 901.

Z powyższego wynika, że środki wróciły

w tej samej wysokości (1000 zł), w jakiej był

rozchód, co nie jest zgodne z rzeczywistością,

ponieważ wróciło 1300 zł.

Bilans

Zgromadzone na rachunku lokaty termino-

we należy wycenić, zgodnie z art. 28 ust. 1

pkt 10 ustawy o rachunkowości, na dzień

bilansowy w wartości nominalnej (tj. razem

z naliczonymi na dzień bilansowy odset-

kami). Lokaty w rozumieniu ustawy o ra-

chunkowości należy w pierwszej kolejności

zaliczyć do aktywów finansowych, do któ-

rych zalicza się aktywa pieniężne, w tym

również wynikające z kontraktu prawo do

otrzymania aktywów pieniężnych z inną

jednostką na korzystnych warunkach. Do

aktywów pieniężnych w szczególności za-

licza się naliczone odsetki od aktywów fi-

nansowych. Jeżeli aktywa te (lokaty) są płat-

ne lub wymagalne w ciągu 3 miesięcy od

dnia ich założenia, to na potrzeby rachunku

przepływów pieniężnych zalicza się je do

środków pieniężnych, chyba że ujmuje się

je w przepływach z działalności inwesty-

cyjnej (lokacyjnej). Z kolei inwestycją jest

m.in. posiadanie przez jednostkę aktywów

w celu osiągnięcia z nich korzyści ekono-

micznych, np. uzyskania przychodów w for-

mie odsetek, którymi są w szczególności

aktywa finansowe. To wpływa na sposób

wykazywania lokat w bilansie z wykonania

budżetu jednostki samorządu terytorialne-

go. Istotne staną się zatem zapisy polityki

rachunkowości co do sposobu prezentacji

lokat w tym bilansie.

Lokaty do 3 miesięcy powinny być zatem

wykazane w poz. I.1.2 Pozostałe środki pie-

niężne. Natomiast lokaty:

■

z terminem zapadalności powyżej 3 m-cy

i krótszym niż 12 m-cy powinny być wyka-

zane jako krótkoterminowe aktywa finan-

sowe (w ramach aktywów obrotowych),

■

z terminem zapadalności powyżej 12

m-cy, powinny być wykazane jako dłu-

goterminowe aktywa finansowe (w ra-

mach aktywów trwałych),

co wiąże się z koniecznością wyodrębnie-

nia takich pozycji zgodnie z par. 22 rozpo-

rządzenia ministra finansów z 5 lipca 2010

r. W takim przypadku dodajemy odpowied-

nie wiersze w aktywach bilansu z wyko-

nania budżetu, co wpływa również na to,

że takie lokaty powinny być wyodrębnione

na innych kontach w ewidencji budżetu.

W praktyce lokaty o terminie zapadalności

powyżej 3 miesięcy to rzadkość.

Warto zwrócić uwagę, że w wykazie kont

dla budżetu państwa przewidziano kon-

to 137 – Lokaty – które służy do ewiden-

cji operacji w zakresie lokat zakładanych

w walucie polskiej. Na stronie Wn konta

137 ewidencjonuje się wartość nominalną

zakładanej lokaty, a na stronie Ma wartość

nominalną rozwiązanej lokaty. Natomiast

w opisie konta 133 – Rachunek budżetu

– ustalono, że to konto służy do ewidencji

operacji pieniężnych dokonywanych na ban-

kowych rachunkach budżetu, a zapisy mogą

być dokonywane wyłącznie na podstawie

dokumentów bankowych, w związku z czym

musi zachodzić zgodność zapisów między

jednostką a bankiem. Dla lokat ustalono,

że „na koncie 133 ujmuje się również lokaty

dokonywane ze środków rachunku budże-

tu”, co nie oznacza, że można łamać zasadę

podwójnego zapisu. Nic nie stoi na prze-

szkodzie, aby zgodnie z zasadami opraco-

wania zakładowego planu kont wyodrębnić

(z konta 133) w wykazie kont specjalne konto

dla lokat np. 132, co będzie rozwiązaniem

analogicznym do tego, które przewidziano

dla budżetu państwa, i zgodnym z zasadą

przejrzystości finansów publicznych.

Warto wiedzieć

Przypomnijmy, że to z art. 48 ust. 1 ustawy

z 27 sierpnia 2009 r. o fi nansach publicznych

(t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 885) wynika możli-

wość dokonywania lokat wolnych środków,

z wyjątkiem środków pochodzących z dotacji

z budżetu, m.in. przez jednostki samorządu

terytorialnego oraz ich związki.

Lokata bankowa wiąże się zatem z fak-

tem, że przelane środki pieniężne z tytu-

łu takiej lokaty trafiają na inny rachunek

bankowy. Przy posiadaniu jednego konta

bankowego dla rachunku budżetu nie jest

możliwe, aby na wyciągu bankowym tego

rachunku widniało saldo lokaty. I być nie

może, ponieważ środki są na innym ra-

chunku bankowym. Pamiętajmy, że podczas

inwentaryzacji dokumentem potwierdza-

jącym saldo lokaty jest nota bankowa otrzy-

mana z informacją, ile jest środków na tym

rachunku. Lokowanie wolnych środków to

forma krótko- lub długoterminowej inwe-

stycji o charakterze finansowym.

Warto też wspomnieć, że z pisma depar-

tamentu finansów samorządu terytorialne-

go Ministerstwa Finansów z 11 października

2010 r. (ST2-4834-27/SZH/201/1212) wynika,

że tworzenie i rozwiązywanie lokat jest roz-

chodem i przychodem jednostki samorządu

terytorialnego, a w budżecie jednostki sa-

morządu terytorialnego powinny być uję-

te jako dochód jedynie odsetki od lokaty.

Zdaniem MF lokaty w art. 6 ust. 2 pkt 1–4

i 6 ustawy o finansach publicznych nie zo-

stały imiennie wymienione jako rozchody,

ale kwalifikują się one jako inne operacje fi-

nansowe związane z zarządzaniem długiem

publicznym i płynnością, o których mowa

w art. 6 ust. 2 pkt 5 tej ustawy. Dla lokat

przewidziany został także paragraf w kla-

syfikacji budżetowej, zarówno po stronie

przychodów, jak i rozchodów odpowiednio

994 – Przelewy z rachunków lokat – (przy-

chody), 994 – Przelewy na rachunki lokat

(rozchody).

Podstawa prawna

Rozporządzenie ministra fi nansów z 5 lipca 2010 r. w spra-

wie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont

dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu

terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych

zakładów budżetowych, państwowych funduszy celo-

wych oraz państwowych jednostek budżetowych mających

siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U.

z 2013 r. poz. 289).

Lokata jedna, ujęć wiele

W praktyce można spotkać kilka sposobów jej księgowania. Trzeba zdecydować, czy warto tworzyć analitykę

do konta 133, czy nie. Podpowiadamy,

które rozwiązanie ewidencyjne wybrać

i opisać w zakładowym planie kont

Dwa prawidłowe warianty

Rachunek bankowy lokaty jest rachunkiem uznanym w polityce rachunkowości za ra-

chunek budżetu. Jest wyodrębniony w analityce konta 133 np. 133-02.

Jednostka otrzymuje wyciąg bankowy z rachunku bankowego lokaty (mamy zatem dwa

wyciągi bankowe, które stanowią osobne dowody księgowe). Ewidencja przebiega następująco:

140

133

901

1) 1000

1000 (2

2) 1000

1000 (1

300 (2a

4) 1300

1300 (5

3) 300

1300 (4

5) 1300

1) 1000

1000 (2

4) 1300

1300 (5

2) 1000

1000 (1

3) 300

1300 (4

5) 1300

300 (2a

133-01

133-02

5) 1300

1000 (1

2) 1000

1300 (4

3) 300

5) 1300

1000 (1

2) 1000

1300 (4

Objaśnienia do schematu:

1) WB podstawowy rachunek budżetu – przelew środków na lokatę kwota 1000 zł: Wn 140,

Ma 133-01;

2) WB lokacyjny rachunek budżetu – wpływ środków lokowanych kwota 1000 zł:

Wn 133-02, Ma 140;

3) WB lokacyjny rachunek budżetu – przypis odsetek kwota 300 zł: Wn 133-02, Ma 901;

4) WB lokacyjny rachunek budżetu – przelew środków lokaty z odsetkami kwota 1300 zł:

Wn 140, Ma 133-02;

5) WB podstawowy rachunek budżetu – zwrot środków z odsetkami kwota 1300 zł:

Wn 133-01, Ma 140.

Rachunek bankowy lokaty nie jest rachunkiem powiązanym z analityką konta 133, po-

nieważ jednostka nie ma wyciągu bankowego z tego konta (jeden wyciąg bankowy – tylko

z rachunku podstawowego budżetu). Dlatego wyodrębniono w zakładowym planie kont

ewidencji budżetu konto 132 dla lokat. Ewidencja przebiega następująco:

132

133

901

1) 1000

1300 (2

2) 1300

1000 (1

300 (2a

2a) 300

1) 1000

1300 (2

2a) 300

2) 1300

1000 (1

300 (2a

Objaśnienia do schematu:

1) WB podstawowy rachunku budżetu – przelew środków na lokatę kwota 1000 zł: Wn 132, Ma 133;

2) WB podstawowy rachunku budżetu – zwrot środków z odsetkami kwota 1300 zł: Wn 133,

Ma 132;

2a) Zapis równoległy kwota 300 zł: Wn 132, Ma 901.

Analityka:

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

1 / 4

Sfera budżetowa

Dziennik Gazeta Prawna, 2 lutego 2015 nr 21 (3914)

gazetaprawna.pl

Magdalena Sobczak
magdalena.sobczak@infor.pl

Zgodnie z obietnicą omawiamy kolejne zmia-

ny w klasyfikacji. Przypominamy, że poprzed-

nią część dotyczacą załączników nr 2 i 3 do roz-

porządzenia z 2 marca 2010 r. zamieściliśmy

w nr 11 z 19 stycznia 2015 r. W tym numerze

skoncentrujemy się na zmianach obowiązu-

jących od początku tego roku w załączniku nr

4. Miały głównie charakter doprecyzowują-

cy oraz porządkujący. Warto jednak zwrócić

uwagę na dwie zmiany ułatwiające zdecy-

dowanie klasyfikację. Pierwsza z nich doty-

czy usług dostępu do sieci internet. Nareszcie

połączono dotychczas odrębnie klasyfikowane

wydatki na telefony stacjonarne, komórkowe

oraz internet. Wcześniej pojawiały się problemy

z ich wyodrębnieniem (zarówno na etapie pla-

nowania, jak i wykonywania budżetu). A często

są przecież świadczone kompleksowo przez

jednego operatora. Uchylono więc paragrafy

„435 Zakup usług dostępu do sieci Internet”

i „437 Opłaty z tytułu zakupu usług telekomu-

nikacyjnych świadczonych w stacjonarnej pu-

blicznej sieci telefonicznej”. Zaś paragraf 436

wraz z dodanymi objaśnieniami otrzymał nowe

brzmienie. Obecnie obejmuje on zakup usług

telekomunikacyjnych, w tym usług dostępu

do sieci Internet.

Druga zmiana dotyczy nagród. Z dotych-

czasowego paragrafu „304 Nagrody o charak-

terze szczególnym niezaliczone do wynagro-

dzeń” wyodrębniono nagrody konkursowe.

Uzupełniono objaśnienia do paragrafu 304

i dodano paragraf „419 Nagrody konkursowe”.

Właśnie ten paragraf obejmuje nagrody dla

osób fizycznych, osób prawnych lub innych

jednostek organizacyjnych. Zmiana miała na

celu umożliwienie jednolitego klasyfikowa-

nia nagród konkursowych bez względu na

status prawny laureatów, czy to będą osoby

fizyczne, czy prawne. Dotychczas pojawiały

się wątpliwości interpretacyjne w tym zakre-

sie. Doprecyzowanie objaśnień powinno po-

zwolić na unikanie niewłaściwego klasyfiko-

wania nagród przyznawanych pracownikom

przez pracodawców, co było przedmiotem

zarzutów formułowanych przez Najwyższą

Izbę Kontroli. Pozostały jeszcze zmiany, któ-

re weszły w życie 1 stycznia 2015 r. w załącz-

niku nr 7 do rozporządzenia – Szczegółowa

klasyfikacja wydatków dla zadań z zakresu

bezpieczeństwa zewnętrznego. W nim nowe

brzmienie otrzymały paragrafy: 421, 422, 423,

427. W paragrafie „606 Wydatki na zakupy

inwestycyjne jednostek budżetowych” pozy-

cja 606013 otrzymała zaś brzmienie „606013

Modernizacja i modyfikacja sprzętu wojsko-

wego”.

Podstawa prawna

Rozporządzenie ministra finansów z 16 grudnia 2014 r. zmie-

niające rozporządzenie w sprawie szczegółowej klasyfikacji

dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środ-

ków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz.U. poz. 1952).

Rozporządzenie ministra finansów z 2 marca 2010 r.

w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydat-

ków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących

ze źródeł zagranicznych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1053 ze zm.).

Zmiany w klasyfikacji budżetowej – ciąg dalszy

Obecnie zakup usług telekomunikacyjnych, w tym dostępu do sieci,

zaliczamy do paragrafu 436.

Nie stosuje się już, tak jak to było dotychczas, paragrafów 435 i 437

Tabela. Zmiany, które weszły w życie 1 stycznia 2015 r., w załączniku nr 4 do rozporządzenia – Klasyfikacja paragrafów wydatków

i środków (z objaśnieniami)

Czynność

Gdzie

Nowe brzmienie

Komentarz

Zmieniono

Grupa wydatków „Dotacje i subwencje
200 do 204, 211 do 213, 220 do 229, 231 do
233, 236, 237, 239 do 241, 243 do 259, 261 do
265, 268 do 277, 279 do 294, 296 do 301”
otrzymały brzmienie:

„Dotacje i subwencje
200 do 205, 211 do 213, 220 do 229, 231 do 233, 236, 237, 239 do 241, 243 do 259, 261 do 265, 268 do 277, 279 do 294,
296 do 301, 482”

Zmiana wynika z dodania do
załącznika nr 4 od 1 stycznia 2015 r.
paragrafów 205 i 482.

Grupa wydatków „Wydatki bieżące jedno-
stek budżetowych 401 do 418, 420 do 430,
432 do 470, 472, 474 do 478, 481, 482, 488
do 490 i 493 do 498” otrzymały brzmienie:

„Wydatki bieżące jednostek budżetowych
401 do 430, 432 do 434, 436, 438 do 470, 472, 474 do 478, 481, 488 do 490 i 493 do 498”

Zmiana w zakresie grup paragrafów
o charakterze porządkującym.

Grupa wydatków „Wydatki majątkowe
601, 602, 605 do 608, 611 do 614, 616 do
624, 626 do 633, 641 do 643, 651 do 658, 661
do 667 i 680” otrzymały brzmienie:

„Wydatki majątkowe
601, 602, 605 do 608, 611 do 614, 616 do 633, 641 do 643, 651 do 658, 661 do 667 i 680”

Zmiana w zakresie grup paragrafów
o charakterze doprecyzowującym
i wynikająca z dodania w załączniku
nr 4 od 1 stycznia 2015 r. paragrafu 625.

Zdanie „Do wydatków majątkowych
jednostki samorządu terytorialnego,
o których mowa w art. 236 ust. 4 ustawy,
zalicza się paragrafy: 601, 605, 606, 613,
614, 617, 619–623, 630, 656–658, 661–666
i 680.” otrzymało brzmienie:

„Do wydatków majątkowych jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 236 ust. 4 ustawy,
zalicza się paragrafy: 601, 605, 606, 613, 614, 617, 619–623, 625, 630, 656–658, 661–666 i 680.”

Zmiana wynika z konieczności
uwzględnienia dodanego od 1 stycznia
br. paragrafu 626. Jest to więc zmiana
porządkująca.

Cyfry 8 i 9 wraz z objaśnieniami otrzymały
brzmienie:

„8 Finansowanie programów i projektów ze środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 ustawy, z wyłączeniem
środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2, pkt 5 lit. c i d oraz pkt 6 ustawy, oraz z wyłączeniem budżetu
środków europejskich
Symbol ten stosuje się do oznaczenia wszystkich wydatków ponoszonych w trakcie realizacji przedsięwzięć
w ramach danego programu lub projektu finansowanego ze środków pochodzących z budżetu UE, o których
mowa w art. 5 ust. 3 ustawy, z wyłączeniem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2, pkt 5 lit. c i d oraz
pkt 6 ustawy (do których stosowana jest czwarta cyfra 5 lub 1) oraz z wyłączeniem budżetu środków euro-
pejskich, a także z wyjątkiem wydatków oznaczonych cyfrą 9. Symbol ten stosuje się również do oznaczenia
wydatków ponoszonych na finansowanie Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Wspólnej Polityki
Rolnej, z udziałem funduszy unijnych finansujących Wspólną Politykę Rolną. Stosuje się go również do wydatków,
których źródłem finansowania jest pożyczka na prefinansowanie z budżetu państwa.
9 Współfinansowanie programów i projektów realizowanych ze środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 ustawy,
z wyłączeniem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2, pkt 5 lit. c i d oraz pkt 6 ustawy
Symbol ten stosuje się do oznaczenia wydatków ponoszonych w trakcie realizacji przedsięwzięć finansowa-
nych ze środków pochodzących z budżetu UE, o których mowa w art. 5 ust. 3 ustawy, z wyłączeniem środków,
o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2, pkt 5 lit. c i d oraz pkt 6 ustawy (do których stosowana jest czwarta cyfra
6 lub 2), stanowiących krajowy wkład publiczny w realizację programu lub projektu. Źródłem finansowania tych
wydatków mogą być na przykład środki pochodzące z budżetu państwa (z wyłączeniem środków otrzymanych
z tytułu pożyczki na prefinansowanie) bądź środki własne jednostek sektora finansów publicznych.”,

Obecnie nie stosuje się nazwy
„Wspólna Polityka Rolna i Rybacka”
tylko „Wspólna Polityka Rolna”, stąd
zmiana nazwy i objaśnień. Uwzględ-
niają one także nową perspektywę
finansową 2014–2020.

Paragraf „200 Dotacje celowe w ramach
programów finansowanych z udziałem
środków europejskich oraz środków,
o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3
oraz ust. 3 pkt 5 i 6 ustawy, lub płatności
w ramach budżetu środków europejskich”
wraz z objaśnieniami otrzymał brzmienie:

„200 Dotacje celowe w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich oraz środków,
o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 5 i 6 ustawy, lub płatności w ramach budżetu środków euro-
pejskich, z wyłączeniem wydatków klasyfikowanych w paragrafie 205
Paragraf ten stosuje się również do rozliczeń dotacji rozwojowej otrzymanej przed 31 grudnia 2009 r., w tym
zwrotów środków tej dotacji, oraz do zwrotów środków, o których mowa powyżej. Paragrafu tego nie stosuje się
w przypadku środków uzyskanych przez państwowe jednostki budżetowe na wydatki ponoszone bezpośrednio
przez te jednostki.”,

Zmiana ma charakter techniczny, a jej
celem jest ułatwienie prac anali-
tycznych związanych z realizacją
i finansowaniem projektów. Zmiana
wynika z dodania do załącznika nr 4
od 1 stycznia 2015 r. paragrafu 205.

Objaśnienia do paragrafu „269 Środki
Funduszu Pracy przekazane powiatom
z przeznaczeniem na finansowanie
kosztów wynagrodzenia i składek na
ubezpieczenia społeczne pracowników
powiatowego urzędu pracy” otrzymały
brzmienie:

„Paragraf ten obejmuje środki przekazane powiatom z Funduszu Pracy, na podstawie art. 9 ust. 2a–2c oraz
art. 108 ust. 1g–1i ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.”,

Zmiana o charakterze doprecyzowu-
jącym a także wynikająca z obecnie
obowiązujących przepisów.

Objaśnienia do paragrafu „304 Nagrody
o charakterze szczególnym niezaliczone
do wynagrodzeń” otrzymały brzmienie

„Paragraf ten obejmuje w szczególności:
– nagrody resortowe, w tym nagrody ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania dla nauczycieli za
osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze oraz nagrody ministrów dla nauczycieli akademickich za osiągnięcia
naukowe, dydaktyczne lub organizacyjne albo za całokształt dorobku,
– nagrody za szczególne osiągnięcia w zakresie prac badawczych oraz zastosowanie ich wyników w praktyce,
– nagrody Prezesa Rady Ministrów za wyróżnione rozprawy doktorskie i habilitacyjne oraz za osiągnięcia
naukowe, naukowo-techniczne lub artystyczne,
– nagrody kuratora oświaty dla nauczycieli za osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze,
– nagrody za ratownictwo morskie,
– nagrody dla krwiodawców,
– nagrody za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury,
– nagrody za wybitne osiągnięcia sportowe,
– nagrody dla żołnierzy wynikające z ustawy z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr
190, poz. 1474, z późn. zm.).
Paragraf ten nie obejmuje nagród przyznawanych przez pracodawców dla pracowników.”

Z dotychczasowego paragrafu 304
wyodrębniono nagrody konkursowe.
Wprowadzono paragraf 419. Dlatego
uzupełniono objaśnienia do paragra-
fu 304. Objaśnienia mają charakter
wyłącznie doprecyzowujący i technicz-
ny. Zakres objęty paragrafem (poza
wyłączonymi nagrodami konkursowymi)
pozostaje bez zmian. Doprecyzowanie
objaśnień powinno pozwolić na unikanie
niewłaściwego klasyfikowania w tym
paragrafie nagród przyznawanych
pracownikom przez pracodawców, co
było przedmiotem zarzutów formuło-
wanych przez Najwyższą Izbę Kontroli.

Objaśnienia do paragrafu „425 Zakup
sprzętu i uzbrojenia” otrzymały brzmienie:

„Paragraf ten służy do wyodrębnienia wydatków ponoszonych na zakup specjalistycznego sprzętu i uzbrojenia
wykorzystywanego na potrzeby obronności i bezpieczeństwa publicznego i występuje w Ministerstwie Spraw
Wewnętrznych, w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, w Agencji Wywiadu, w Centralnym Biurze Antyko-
rupcyjnym i w budżetach wojewodów – w dziale 754 Bezpieczeństwo publiczne i ochrona przeciwpożarowa,
w Ministerstwie Sprawiedliwości – w dziale 755 Wymiar sprawiedliwości i w Ministerstwie Finansów oraz
w urzędach kontroli skarbowej i w izbach celnych – w dziale 750 Administracja publiczna.
Do paragrafu tego nie zalicza się wydatków na zakup środków trwałych niezaliczonych do pierwszego wypo-
sażenia, których wartość początkowa jest wyższa od kwoty określonej w art. 16f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.
o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.).”

Zmiana o charakterze doprecyzowu-
jącym, a także wynikająca z obecnie
obowiązujących przepisów.