NALEŻYSZ DO NIEGO!

By David Wilkerson
Published: 06/27/2012 - 12:00am

W pieśniach nad Pieśniami Pan mówi do Swojej oblubienicy: „Jakże jesteś piękna i jakże pełna
wdzięku, miłości przerozkoszna!” (Pieśn Sal. 7:7). Trzy hebrajskie słowa w tym wierszu są
synonimami: piękna, pełna wdzięku i rozkoszna.
 
Te słowa opisują myśli Jezusa o Jego oblubienicy, kiedy na nią patrzy i mówi, „Jak piękna, słodka i
rozkoszna jesteś. Jesteś dla mnie drogocenna, moja miłości!” W odpowiedzi oblubienica chwali się,
„Ja należę do mojego miłego i ku mnie zwraca się jego pożądanie” (w.11). Oznacza to, „On biegnie za
mną z rozkoszą. Goni za mną, bo jestem dla niego cenna!”
 
Ta sama myśl przewija się w Psalmach. „Pan ma upodobanie w tych, którzy się go boją, Którzy ufają
łasce jego” (Psalm 147:11). „Bo Pan upodobał sobie lud swój, Pokornych ozdabia zbawieniem!”
(149)4).
 
Mógłbym cię przekonywać, że Bóg ma w tobie upodobanie, mówiąc do ciebie, „Jesteś cenny dla
Pana!” Ale ty możesz myśleć, „To tylko taka słodka myśl”.
 
Ta prawda jest czymś więcej, niż słodka myśl. Jest to klucz do twojego uwolnienia z każdej walki,
która rozgrywa się w twojej duszy. Jest to tajemnica wejścia do odpocznienia, które Bóg obiecał.
Dopóki tego nie pojmiesz – dopóki to nie stanie się fundamentem prawdy w twoim sercu, nie będziesz
w stanie sprostać temu, co cię czeka w obecnym złym czasie.
 
Izajasz miał objawienie tego, że Bóg ma w nas upodobanie. Prorokował do Izraela takimi słowami od
Pana:
 
„Izraelu: Nie bój się, bo cię wykupiłem, nazwałem cię twoim imieniem - moim jesteś! Gdy będziesz
przechodził przez wody, będę z tobą, a gdy przez rzeki, nie zaleją cię; gdy pójdziesz przez ogień nie
spłoniesz, a płomień nie spali cię” (Izajasz 43:1-2).
 
Izajasz nie mówił o literalnej powodzi lub ogniu. Mówił o tym, przez co ludzie przechodzili duchowo czy
mentalnie. W tym czasie byli w niewoli i ich potopem były doświadczenia, ich ogniem pokusy, ich
rzekami próby. Tym wszystkim diabeł chciał zniszczyć i pokonać lud Boży.
 
Słowa Izajasza były poselstwem o miłosierdziu dla Izraela. Oni byli w niewoli z powodu ich głupoty i nie
zasługiwali na nic, ale Bóg posłał do nich proroka płaczącego, ze złamanym sercem, który powiedział,
„Bóg chce, bym wam powiedział, że należycie do Niego!”.