„Módl się do Niego"

R. Brandstaetler

Cele lekcji

Uczeń powinien:

• wiedzieć, czym jest modlitwa;

• rozumieć potrzebę modlitwy w życiu człowieka;

• wiedzieć, że w modlitwie obecność jest ważniejsza od słów;

• rozumieć, że poezja religijna może być formą modlitwy;

• być zachęcony do odkrywania w swoim życiu nowych dróg kontaktu z Bogiem.

Metody:

metody słowne: uzupełnianie zdania, gwiazda pytań, pogadanka, praca z tekstem; oglądowa: prezentacja wybranych tomików poezji

Środki dydaktyczne:

podręcznik ucznia, karteczki samoprzylepne, formularz z gwiazdą pytań, wybrane książki z poezją religijną

Przebieg lekcji

1. Katechezę rozpoczynamy od uzupełnienia zdania:

Człowiek potrzebuje ............................ tak jak ciało tlenu.

Uczniowie na kartkach samoprzylepnych wpisują brakujące słowo (słowa). Kartki przyklejają do tablicy, łącząc w jednym rzędzie kartki tej samej treści (jak w „słoneczku"). Gdy wszystkie kartki znajdą się na tablicy, wybrana osoba odczytuje wypisane słowa, a katecheta poda wersję autora:

„Człowiek potrzebuje modlitwy tak jak ciało tlenu" (Alexis Carrel).

2. Następnie metodą gwiazdy pytań zbieramy wiadomości uczniów na.:

temat modlitwy (załącznik). Uczniowie pracują w kilku osobowych grupach, odpowiedzi notują przy pytaniach na kartce. Po skończone, pracy każda grupa odczytuje odpowiedź na jedno pytanie, a pozostałe grupy dopowiadają, jeśli ich odpowiedź jest inna. Na tablicy powstaje zapis obejmujący najistotniejsze odpowiedzi.

3. Pytamy, co Pan Jezus mówi na temat modlitwy. Czytamy tekst z bloku biblijnego i na jego podstawie uzupełniamy (w razie potrzeby) zapis dotyczący modlitwy. Czytamy także pierwszy i drugi akapit z bloku interpretacyjnego.

4. Kilkoma pytaniami wydobywamy związek między modlitwą a poezją:

• W jakiej księdze możemy znaleźć najwięcej modlitw?

• Jak nazywa się dar, dzięki któremu autorzy biblijni mogli spisać słowo Boże?

• Co również w naszych czasach jest pisane pod wpływem natchnienia?

• Jak nazywamy ludzi piszących wiersze (tworzących poezję)?

5. Odkrywamy biblijne źródła i cechy poezji religijnej, odczytując ostatni akapit z bloku interpretacyjnego oraz odwołując się do przemyśleń ks. Jana Twardowskiego na temat pisania wierszy, zamieszczonych w bloku refleksyjnym. Podajemy przykłady tekstów poetyckich z Biblii, np. Ps 23

6. Uświadamiamy uczniom, że poezja religijna może być formą modlitwy. Zwracamy uwagę na to, że w modlitwie najważniejsza jest więź człowieka z Bogiem, ważniejsza od wypowiadanych słów. Ale słowa mogą tę więź ożywiać albo budzić jej pragnienie, ukazując rzeczywistość wiary w nowym świetle.

7. Katecheta odczytuje wiersz ks. J. Twardowskiego „Naucz się dziwić". Wspólnie wyjaśniamy słowa i zwroty, które mogą być dla niektórych uczniów niezrozumiałe, np. dogmaty, Judasze (liczba mnoga).

8. Prosimy uczniów, aby przeczytali wiersz samodzielnie w taki sposób, by mógł stać się ich modlitwą. Proponujemy, aby poszukali

w nim kilku słów, które szczególnie ich zainteresują (zdziwią, spodobają się lub pozostaną niezrozumiałe). Zachęcamy do zastanowienia się nad nimi (pomocnicze pytania zapisujemy na tablicy):

• Jaką treść zawierają te słowa?

• Co one mogą znaczyć dla mnie?

• W jaki sposób mogą przybliżyć mnie do Boga?

9. Po chwili ciszy proponujemy uczniom podzielenie się własnymi refleksjami. Wypowiadają się tylko chętni uczniowie (nie muszą kierować się pytaniami pomocniczymi). Pomijamy ten punkt, jeśli nie będzie chętnych do dzielenia się.

10. Na zakończenie prezentujemy 2-3 wybrane tomiki poezji religijnej. by uświadomić uczniom jej bogactwo i różnorodność.

1

---