KATASTROFY

Podział zdarzeń wymagających działań ratowniczych:

• Zdarzenia jednostkowe

• Zdarzenia mnogie

• Zdarzenia masowe

• Katastrofy

Zdarzenia jednostkowe - poszkodowany otrzymuje pomoc med. w pełnym zakresie.

Zdarzenie mnogie - wszyscy poszkodowani otrzymują pomoc medyczna w pełnym zakresie.

Zdarzenie masowe - wydarzenie powodujące nagłe i niespodziewane powstanie dużej liczby ofiar i zniszczenia, które mogą zostać opanowane poprzez lokalne służby ratownicze.

Nie wszyscy poszkodowani otrzymują pomoc medyczną w pełnym zakresie, należy dokonać segregacji poszkodowanych.

Katastrofa - Nadzwyczajne zdarzenie, którego skutków nie da się przewidzieć, wynikłe z przyczyn technicznych lub naturalnych, wymagające wprowadzenia specjalnych zasad zarządzania oraz użycia.

Zaskoczenie, brak odpowiedniego przygotowania służb publicznych, dezorientacja i panika mogą prowadzić do znacznie większych skutków katastrofy.

Pierwszymi, którzy udzielają pomocy w miejscu katastrofy są osoby postronne.

Decyzję o uznaniu zdarzenia za masowe podejmuje dowódca pierwszej przybyłej jednostki na miejsce zdarzenia.

Rodzaj i zakres pomocy medycznej nie stanowi podstaw do roszczeń prawnych.

Strefy bezpieczeństwa w miejscu katastrofy

Strefa zniszczenia:

• Obszar bezpośrednio dotknięty kataklizmem

• Pomoc poszkodowanym polega na wyniesieniu lub wyprowadzeniu ich przy zachowaniu własnego bezpieczeństwa

Strefa bezpośredniego niebezpieczeństwa:­

• Obszar o nieznacznym stopniu uszkodzenia, ale potencjalnie mogący wtórnie ulec zagrożeniu.

Strefa bezpieczna:

• Obszar niedomknięty zniszczeniem, miejsce zbiórki poszkodowanych i rozw. zespołów ratowniczych, wielkość strefy jest zmienna i zależy od charakteru katastrofy.

Strefa bezpośredniego zagrożenia:

• Strefa oznakowana i określona przez Straż Pożarną

• W strefie wykonywane są czynności wstępnej segregacji i stabilizacji poszkodowanych

• Wstęp ma tylko przeszkolony, odpowiednio wyposażony ratownik

Strefa transportu:

• Obszar pośredni pomiędzy sferą bezpośredniego zagrożenia a bazową

• Priorytetem w strefie jest zapewnienie kanałów transportu

Strefa bazowa:

• Zaplecze

• Miejsce wtórnej segregacji i zaopatrzenia poszkodowanych.

Miejsce działania służb medycznych w czasie akcji ratunkowej

• Przy zagrożeniu życia lub zdrowia w strefie I i II pomoc med. organizowana jest w strefie III

• Gdy brak jest zagrożenia zespoły medyczne powinny uczestniczyć w akcji ratunkowej we wszystkich strefach katastrofy.

Natychmiastowej pomocy lekarskiej wymaga 20% poszkodowanych.

Leczenie chirurgiczne ze wskazań życiowych wymaga 20% rannych.

Odroczonego postępowania leczniczego wymaga 40% poszkodowanych.

Wszystkie osoby poszkodowane powinny trafić do SOR, celem badania lekarskiego.

Brak zgody poszkodowanego na badania lekarskie powinien być udokumentowany.

KATASTROFA

OBSZAR WSTEPNEJ SEGREGACJI

REJON CZERWONY- PIERWSZA KOLEJNOŚĆ EWAKUACJI

REJON ZIELONY- PIELĘGNIARKA/RATOWNIK

REJON ŻÓŁTY - TRZECIA KOLEJNOŚĆ EWEKUACJI

REJON CZARNY- DLA ZMARŁYCH

SEGREGACJA (TRIAGE) - badanie i klasyfikacja rannych pod kątem konieczności i pilności leczenia oraz ewakuacji. Ma na celu oddzielenie poszkodowanych wymagających natychmiastowej pomocy od osób, które na pomoc mogą jeszcze poczekać.

Podczas segregacji obowiązuje zasada: należy zrobić jak najwięcej dla jak największej liczby poszkodowanych.

Kolor czerwony - chorzy, którzy wymagają pomocy w pierwszej kolejności; chorzy wymagający leczenia szpitalnego w ciągu od zdarzenia z objawami wstrząsu; obrażenia mnogie; nieprzytomni z ostrą niewydolnością krążenia lub oddechową, zatrucie środkami toksycznymi.

Kolor żółty - poszkodowani wymagający pomocy w 2 kolejności wymagający leczenia szpitalnego, pomoc medyczna może być jednak odroczona o kilka godzin.

Kolor zielony- poszkodowani wymagający pomocy w 3 kolejności, chorzy z drobnymi obrażeniami, którzy po zaopatrzeniu mogą być leczone ambulatoryjnie.

Kolor czarny - dla oznaczenia zmarłych

---